روزنامه «آرمان ملی» با سعید شریعتی فعال سیاسی اصلاح‌طلب و عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت گفتگو کرده است که بخشی از آن را در ادامه می خوانید.
* بايد نسبت به انتخابات نيز واکنشي نشان داد. مثلا فردي مشکل پياده‌روي دارد و دوست دارد به مسافرت برود اما نه با پاي پياده و البته فرض کنيم که خودروي فرسوده‌اي نيز دارد. حال با اينکه از اين خودرو راضي نيست قرار نيست که از آن دست بکشد و قطعا اگر وضعش بهتر شود آن را تعويض خواهد کرد، اما دليل نمي‌شود که تا آن زمان از خودروي فعلي استفاده نکند. اصلاحات نيز همينگونه است يعني جامعه ايران اصلاح‌طلب است.
* البته نه اينکه با اصلاح‌طلبان به‌عنوان يک جريان سياسي عقد اخوت بسته باشد بلکه مشي و مرام اصلاحات را مي‌پسندد و به روشهاي مسالمت‌آميز براي تغيير تدريجي در سياست دست مي‌زند. جامعه ايراني اين را مي‌خواهد حالا حامل اينکار بنده باشم، آقاي تاجزاده يا آقاي احمد توکلي و... باشد جامعه ايران اصلاح‌طلب است و به روشهاي کم‌هزينه علاقه و توجه بيشتري دارد. لذا اگر بتوانيم روشهاي کم‌هزينه براي تغييرات پيش پاي جامعه قرار دهيم مسلما استقبال خواهد کرد. اين نکته را نيز بگويم که مثلا از جانب دولت يا چند نماينده در مجلس نمي‌توان شاخص گرفت که وضعيت چگونه است.
* اولا انتخابات امسال انتخابات مجلس است و بسياري از پارامتر‌ها در انتخابات مجلس فعال مي‌شوند که لزوما در انتخابات رياست جمهوري فعال نيستند و اساسا کنش سياسي جريان‌هاي سياسي نسبت به انتخابات مجلس متفاوت است. اگر انتخابات مفهوم و معنا پيدا کند و کنش سياسي مردم در پاي صندوق‌هاي راي داراي پيام باشد و بتوان از آن پيامي استخراج کرد مردم از آن استقبال مي‌کنند. نيروهاي سياسي بايد به انتخابات معنا ببخشند و مسئولان نيز بايد انتخابات را داراي مفهوم کند. مفهوم يعني انتخابات سلامت، رقابتي و واجد صفت عادلانه باشد. اين مفهومي است که مسئولان به‌عنوان برگزار‌کننده انتخابات بايد بدان ببخشند.
* جريان‌هاي سياسي نيز بايد به انتخاب مردم پيام ببخشند تا مردم بدانند که اگر آمدند و راي دادند چه پيامي از آن خارج مي‌شود؟ در سال 94 و در انتخابات مجلس دهم و خبرگان پنجم، پيام اصلاح‌طلبان اين بود که حضور در انتخابات براي در انزوا قرار دادن تندروها و دلواپسان است و با توجه مردم به اين پيام، همين اتفاق هم افتاد. مردم خيلي به ليست‌ها کاري نداشتند و اي بسا الان نمي‌دانند به چه کساني راي دادند.
* رئيس دولت اصلاحات و جريان اصلاح‌طلب روي انتخابات پيامي گذاشت که مردم گفتند به خاطر اين پيام که نياز جامعه امروز است و آن انزواي تندروي و دلواپسي است راي مي‌دهيم و نتيجه‌اش را هم گرفتند. حال ما به‌عنوان نيروهايي که عامليت داريم هشت ماه وقت داريم که به انتخابات معنا و پيام ببخشيم. البته علاقه‌منديم که اتفاقاتي در مجلس يازدهم بيفتد و بايد ببينيم که مسئولان تا چه اندازه به اين مهم کمک مي‌کنند، چگونه رقابت شکل مي‌گيرد و چگونه نيروهاي واقعا داراي صلاحيت در فهرست‌ها امکان ظهور و بروز پيدا مي‌کنند. نه اينکه با سخت‌گيري دايره انتخاب محدود شود.
* من نمي‌توانم از سوي همه اصلاح‌طلبان صحبت کنم براي اينکه مباحث تقريبا در جريان است و اين بحث‌ها به‌گونه‌اي نيست که اکنون قطعي تصميم‌گيري شده باشد. هم اکنون احتمالا اصلاح‌طلبان در جلسات مختلف راجع به اين موضوعات بحث مي‌کنند.
* ولي به‌طور کلي مي‌گويم مشي اصلاح‌طلبان قهر با انتخابات نيست. يا راهي مي‌سازند، يا راهي پيدا مي‌کنند. مهندسي انتخابات کار جريان‌هاي سياسي است نه مسئولان، اما جريانات سياسي طبيعتا با بضاعتي که دارند انتخابات را مهندسي مي‌کنند تا حداکثر بهره را از انتخابات ببرند. لذا يا راهي مي‌سازند يا راهي پيدا مي‌کنند. اين همان مهندسي انتخابات است که وظيفه احزاب و جريان‌هاي سياسي است.
* اصلاح‌طلبان بايد دقيق‌تر و شفاف‌تر با جامعه گفت‌وگو کنند. پايگاه ثابت رأي، بدنه اجتماعي و بدنه احزاب بايد در جهت گفت‌وگو فعال شود. انتخابات شوراياري‌هاي اخير بخشي از اين گفت‌وگو را شکل داد که بايد تعميم پيدا کند. انتخابات شوراياري‌ها که چندان مهم نيست بيش از 10درصد واجدان راي در تهران راي دادند. شايد ظاهر اين عدد کوچک باشد، اما در مقايسه با موضوع قابل توجه است.
* در تهران به‌طور معمول 30درصد شرکت مي‌کنند. خب؛ مجلس موضوع بسيار مهم‌تري است و فکر مي‌کنم که اگر در تهران مردم 30درصد شرکت کنند يعني انتخاباتي مثل شوراي شهر در سال 96 خواهيم داشت. آن انتخابات کم رونق نبود و اگر بتوانيم همان 30درصد را داشته باشيم حتما در کل کشور به نرخ 65درصد خواهيم رسيد. من خيلي چشم‌انداز منفي نمي‌بينم اما اينکه چه پيامي در اين انتخابات شکل بگيرد به هوشمندي و کار نيروهاي سياسي برمي‌گردد که بتوانند از اين ظرفيت به‌وجود آمده چگونه در پيشبرد برنامه‌هاي خود استفاده کنند. سياست گريزگاهي جز انتخابات و صندوق ندارد.
