خلاصه داستان قسمت اول تا آخر فصل دوم سریال ترکی هرجایی (بی وفا)

میران با وسایل خریداری شده به خانه باغ می رسد و از فکر این که ریان در خانه منتظر است احساس خوبی دارد. اما به محض ورود متوجه اوضاع وخیم آنجا می شود. داخل می رود و گونول را زخمی و افتاده روی زمین می بیند. میران از گونول، ریان را می پرسد و او با حال نزار می گوید: «سعی کردم مانعشان شوم ولی آزاد ریان را برد و ریان موقع فرار چاقو را در پهلوی من فرو کرد. » میران او را به بیمارستان می برد.

آزاد به ریان می گوید: «نترس. تا من هستم کسی به تو آسیب نمی رساند. » ریان می گوید که باید با میران صحبت کند تا از زبان خودش بشنود ولی آزاد قبول نمی کند. ریان فرمان ماشین را می چسبد و کنترل از دست آزاد خارج می شود و ماشین به کنار جاده برخورد می کند و هردو بیهوش می شوند.

میران در فکر ریان است و با خود می گوید: «ریان من را رها نمی کند. » فورا با میران تماس می گیرد و ماجرا را توضیح می دهد. میران به فیرات  با پریشان حالی می گوید که هرطور شده ریان را پیدا کند. او ادامه می دهد: «نمی دانم چطور از جای ما باخبر شدند. کسی نمی دانست ما به خانه باغ رفتیم. » فیرات کمی فکر می کند و می فهمد که همه چیز زیر سر یارن است.

عزیزه از الیف در مورد غیبتش می پرسد و الیف می گوید که او را مردی مهربان به اسم جهان به خانه رساند. عزیزه از شنیدن اسم جهان وحشت می کند. سپس با دیدن سلطان به او می گوید: «دخترت باز دردسر درست کرده است. ریان را فراری داده و خودش در بیمارستان زخمی افتاده است. » سلطان ناله کنان به سمت بیمارستان به راه می افتد.

آمبولانس می آید و ریان را را که بیهوش است و هذیان می گوید و اسم میران را صدا می زند با خود می برد. آزاد از شنیدن نام میران از زبان ریان دلش می گیرد. کمی بعد هاندان به پسرش زنگ می زند و آزاد به او می گوید که با ریان است و از آنها می خواهد دنبالشان نگردند و گوشی را قطع می کند. هاندان که می داند همه چیز زیر سر یارن است به اتاق او می رود و شروع به کتک زدنش می کند یارن گریه می کند و می گوید که چیزی نمی داند و فقط کمکشان کرده است. هاندان دوباره او را در اتاق زندانی می کند و می رود.

سلطان به بیمارستان می رسد و سر میران فریاد می زند و می گوید: «این انتقام بیشتر از همه من و دخترم را سوزاند. »

خلاصه قسمت بیست و ششم سریال هرجایی: در بیمارستان گونول به هوش می آید و با ناله و زاری به سلطان می گوید: «ریان با آزاد فرار کرد. خواستم مانعشان شوم ولی ریان چاقویی را در پهلویم فرو کرد. » سلطان با عصبانیت می گوید: «هرکس که این کار را کرده جگرش را درمی آورم! » گونول لبخند شیطنت آمیزی می زند و خودش هم خوب می داند ریان کسی نیست که بتواند به کسی آسیبی بزند.

در همان بیمارستان، در گوشه ای دیگر حال ریان بهتر شده و هنوز صدای گونول در سرش می چرخد. و به آزاد می گوید: «باید واقعیت را از زبان خود میران بشنوم. » آزاد دوباره عکس عروسی میران و گونول را نشانش می دهد و می گوید: «بفهم! با آن همه بلا که سرت آورد هنوز هم دنبالشی. » ریان به شدت گریه می کند. آزاد او را در آغوش گرفته و می گوید: «آن مرد یک دروغگو است. دیگر فکرش را نکن. » ریان که همه ی آرزوهایش را باز هم برباد رفته می بیند برای هوا خوردن به بیرون می رود. او در آن بیمارستان فقط چند قدم با میران بی قرار فاصله دارد.

هاندان به جهان خبر می دهد که آزاد رفته و ریان را فراری داده و یارن هم به آزاد کمک کرده است. جهان می گوید: «می دانم که یارن میدانسته قرار است خانواده ی اصلان بی این بلاها را بیاورند و سکوت کرده. یارن باعث این مصیبت است. »

آزاد صبح به ریان می گوید: «بیا از اینجا با هم برویم و از همه دور بشویم. » اما ریان می گوید: «من جایی جز خانه مان ندارم و به آنجا برمی گردیم. » سپس عکس عروسی گونول و میران را با خشم در مشتش می فشارد و باخود می گوید: «باید این را همیشه پیش خودم نگه دارم تا یادم نرود. »

میران پیش گونول می رود و او را سوال پیچ می کند. گونول می گوید: «تو دو روزه عاشق شدی ولی آخرش هم او تو را ترک کرد و رفت و حالا حال من را درک میکنی. » میران می گوید: «من به تو امیدی ندادم. تو انتخاب خودت را کردی و من هم می خواهم زندگی خودم را بکنم. » میران باز هم می خواهد از همه چیز سر دربیاورد اما سلطان مانع او می شود و او را از اتاق بیرون می کند.

ریان و آزاد با هم به طرف خانه می روند و در راه ریان به جایی که میران برایش تابی ساخته بود و به او امید داده بود می رود و شال خود را به تاب می بندد و به پیشنهاد ازدواج آزاد جواب مثبت می دهد و می گوید: «به شرطی که در عمارت کنارخا نواده ام زندگی کنیم و این که دیگر هرگز به من دست نزنی. » آزاد با خوشحالی شرط او را می پذیرد و می گوید: «آینده ات من خواهم بود و فقط کنارت باشم برایت کافی است. »

میران که به ندای قلبش گوش می دهد مطمئن است که ریان در کنار آن تاب منتظر اوست..

خلاصه قسمت بیست و هفتم سریال هرجایی: میران که مطمئن است ریان بالای بلندی منتظر اوست به آنجا می رسد. اما ریانی در کار نیست. ولی چشمش به پارچه ای می افتد که ریان موهایش را با آن بسته بود. امید تازه ای پیدا می کند و می گوید: «پیدایت میکنم. » و با عجله به دنبال ریاان می رود.

در عمارت شاداغلو هاندان بالاخره یارن را آزاد می کند. فیرات با یارن تماس می گیرد و جای آزاد را از او می پرسد. یارن می گوید خبر ندارد ولی به محض این که بفهمد به او خواهد گفت.

در این بین هاندان با شهریار که به عنوان خبرچین به خانه ی اصلان بی فرستاده تماس می گیرد و او می گوید: «آنها دختری به نام الیف دارند که او را به عنوان دختر اسما جا زده اند. » هاندان از او می خواهد که اتاق عزیزه را بگردد و چیز ارزشمندی برایش پیدا کند.

ریان و آزاد به خانه می رسند. ریان از برگشتن به خانه نگران است. آزاد می گوید که نگران هیچ چیز نباش. تو تحت حمایت من به خانه می روی. آزاد با صدای بلند همه را در حیاط جمع می کند و می گوید: «از این به بعد خانه ی ریان اینجاست. هرکسی قصد جان او را بکند با من طرف است. او زن من خواهد شد. » نصوخ فریاد می کشد: «دختری را که دامنش لکه دار شده زن خودت میکنی؟ » آزاد می گوید: «من تصمیمم را گرفتم. ریان تقصیری ندارد. او قربانی شد. از نظر من او پاک و تمیز است. » میران با شنیدن حرف های آزاد تحملش تمام می شود و سعی می کند داخل عمارت شود. ولی فیرات به موقع مانع او می شود و می گوید: «با این کارت ریان را به خطر می اندازی. » میران مثل دیوانه ها می گوید: «آن آزاد عوضی دستش را گرفت. » فیرات او را آرام می کند و به او قول می دهد راهی برای بیرون آوردن ریان پیدا می کند و بالاخره میران را با خود میبرد. میران می گوید: «مجبورش کرده اند وگرنه این کار را با من نمی کند. »

نصوخ اسلحه را به طرف ریان می گیرد و می گوید: «من راضی به این ازدواج نیستم. » هازار جلوی او می ایستد و می گوید: «من هم راضی نیستم. خانواده ام را برمی دارم و می روم. » زهرا کنار شوهرش می ایستد. گل خانم به پدربزرگ می گوید: «اگر خواهرم را اذیت کنی دیگر پدربزرگ من نیستی. » نصوخ تسلیم می شود.

در عمارت اصلان بی، عزیزه به دیدن گونول که هنوز زخمش خوب نشده می رود. گونول گله می کند و عزیزه می گوید: «می دانستم چیز مهمی نیست. چون چاقو را خودت زدی! اگر میران این موضوع را بفهمد من هم نمی توانم کاری برایت بکنم! » و می رود. سلطان که باورش نمی شود گونول خودش این کار را کرده است، با تردید به دخترش نگاه می کند. گونول سعی می کند مادرش را قانع کند ولی چشم هایش دروغ می گویند.

خلاصه قسمت بیست و هشتم سریال هرجایی: هازار و زهرا به ریان می گویند که از ازدواج با آزاد منصرف شود و مجبور نیست با کسی که علاقه ندارد ازدواج کند. اما ریان می گوید که قول داده است و دیگر تصمیمش را گرفته. او با گریه ادامه می دهد: «من دیگر سوختم و نابود شدم. میران زن داشته است. » و وقتی از قیافه پدرو مادرش می فهمد که آنها خبر داشته اند بیشتردلش می شکند. هازار کنار او می نشیند و می گوید که از ترس نصوخ او را مجبور شد به میران بسپرد. ریان پدرش را در آغوش می گیرد و می گوید که می داند بعد ادمه می دهد: «دل میران از کینه و نفرت نسبت به تو پر است و می گوید که پدر و مادرش را تو کشته ای. من نگران خودم نیستم، نگران تو هستم. » هازار قسم می خورد که به کسی آسیبی نرسانده است. ریان به روی او لبخندی می زند و می گوید که می داند.

در اتاقی خانواده ی جهان جمع شده اند و هاندان می گوید که نباید این ازدواج سر بگیرد ولی جهان همه را به آرامش دعوت می کند و رو به آزاد می گوید: «حق داری که دنبال عشقت بروی. بدان من همیشه حمایتت خواهم کرد. » آزاد پدرش را با خوشحالی در آغوش می گیرد و می رود. هاندان با خشم به شوهرش نگاه می کند اما جهان می گوید: «فقط اعتمادش را جلب کردم. امشب ریان را می فرستیم برود. » هاندان به میران زنگ می زند و می گوید که امشب ریان را پیش او خواهند فرستاد.

یارن به خواست فیرات به دیدن او می رود و فیرات از او می پرسد که آیا جای میران و ریان را او به گونول گفته است؟ یارن با قیافه ای حق به جانب به او می توپد و می رود. فیرات با بی تفاوتی نگاهش می کند و در دل می گوید: «ولی چشم هایت دروغ می گویند یارن. »

الیف به اتاق گونول می رود و می گوید که او را با چند نفر دیده است و می خواهد بداند آنها کی هستند. گونول جا می خورد و با خشم می گوید به او مربوط نیست. در همین حال میران وارد اتاق می شود و می گوید: «تو از کجا از جای ما خبر داشتی؟ » گونول باز حرف های قبلش را می زند و می گوید که از روی حدس خانه را پیدا کرده است. میران باور نمی کند و می گوید: «می دانم از پشت این قضیه هم اسم تو به میان می آید ولی آن روزی که بفهمم مطمئن باش طلاقت می دهم. » سلطان این حرف ها را می شنود و فورا پیش عزیزه می رود و می گوید: «تو زن عاقلی هستی. میران می خواهد گونول را طلاق بدهد بیا با هم مانع شان بشویم. » عزیزه با تکبر می گوید: «شیرها با شغال ها مشورت نمی کنند. » این حرف سلطان را به خشم می آورد و می گوید: «کاری نکن به میران بگویم که مادرش را در طویله زندانی می کردی و شکنجه اش میدادی. » عزیزه دچار تنگی نفس می شود و به اسما می گوید: «حالا میفهمم تصمیمی که در گذشته گرفته ام چقدر درست بوده است. آن روزها دلم به حال سلطان می سوخت ولی او الان من را تهدید می کند. خبر ندارد که اگر دهان باز کنم تمام عمرش تبدیل به خاکستر می شود. »

خلاصه قسمت بیست و نهم سریال هرجایی: در عمارت شاداغلوها، هازار به اتاق پدرش وارد می شود و می گوید: «آمده ام تصمیمم را به اطلاعت برسانم. من و خانواده ام از اینجا می رویم. » نصوخ فریاد می زند: «به خاطر دختری که اسم ما را لکه دار کرد می خواهی خانواده ات را رها کنی؟ » هازار می گوید: «تو تا حالا نفهمیدی اگر ریان از خون من نباشد، جان من است؟ خودت برای کسی که از خون تو بود پدری نکردی. من اجازه نمی دهم خانواده ام از هم بپاشد. » بعد از رفتن هازار، نصوخ به اتاق زهرا می رود و می گوید: «حالا که پسرم را گول زدی و داری از من جدا می کنی من هم دروغی را که سالها ریان را با آن بزرگ کرده ای برملا می کنم. تو هم دخترت را از دست خواهی داد. »

ریان به ایوان می رود و به ستاره ها چشم می دوزد. یارن با نیشخندی کنارش می آید و می گوید: «گفته بودم خون گریه خواهی کرد. حالا با کسی که دوستش نداری ازدواج میکنی و این برای تو مثل مرگ است. من فقط حقم را می خواهم. »

میران در کنار تابی که برای ریان ساخته بود در انتظار ریان است و امیدوار است هاندان به قولش عمل کند. فیرات به او می گوید: «برو و عشقت را اعتراف کن. » میران می گوید: «من عاشق نیستم. فقط نمی خواهم داستان من را کس دیگری تمام کند. » فیرات لبخند معناداری می زند و می رود. میران یاد اولین روزی که ریان را دیده بود و همان دم عاشقش شده بود می افتد و حتی گلسر او را که از سرش افتاده بود را یادگاری پیش خودش نگه داشته بود. ولی همان موقع فیرات به او گفته بود این همان دختر شاداغلوها است که باید انتقامت را از او بگیری.

خدمتکار نصوخ به دستور جهان نصفه شب به اتاق ریان می رود و او را می دزدد و به محلی که میران در آنجا است می برد. آزاد از راه می رسد و با خوشحالی به طرف اتاق ریان می رود و می خواهد حلقه ازدواجشان را نشانش دهد. اما خبری از ریان نیست. او با نگرانی به دنبالش می گردد اما صدای پدر و مادرش را می شنود که از سپردن ریان به میران می گویند. آزاد با عجله راه می افتد تا به ریان برسد.

میران با دیدن ریان لبخندی می زند و می گوید که دیگر نگران نباشد چون باهم می روند. ریان با خشم به او نگاه می کند و می گوید: «تو کی هستی که من بخواهم با او به جایی بروم؟ » سپس با بی رحمی ادامه می دهد: «من به خواست خودم با آزاد ازدواج می کنم و با او خوشبخت خواهم شد. » میران با چشمانی ملتمس به ریان خیره می شود. همین لحظه آزاد از راه می رسد و ریان را صدا می زند. ریان انگشتانش را به معنای سکوت روی لب های میران قرار می دهد و می گوید: «همه چیز همین جا دفن خواهد شد. داستان ما همینجا به پایان رسید. » سپس به سمت آزاد می رود و دست او را می گیرد و با هم به راه می افتند. میران اسم او را پشت سر هم فریاد می زند و چنان بلند که حتی کوه زیر پایش می لرزد ولی انگار ریان قلب او را با خود کند و برد.

خلاصه قسمت سی ام سریال هرجایی: میران هنوز در کنار تابی که برای ریان ساخته بود نشسته است و به خود می گوید: «چطور میتوانم دوباره اعتماد ریان را جلب کنم. » فیرات با عجله به او می رسد. میران می گوید: «دست آزاد را گرفت و رفت. » فیرات می گوید: «تو را به خدا کار احمقانه ای نکن. » میران می گوید: «من مجبورش کردم این کار را بکند. دیوانه خواهم شد. » و نفسش بند می آید.

در عمارت شاداغلو، هاندان با فکر این که ریان با میران رفته است با خیال راحت قهوه می نوشد. حنیفه می گوید: «ریان و آزاد برای کارهای عقد بیرون رفته اند. »

آزاد و ریان از راه می رسند و آزاد می گوید: «آماده شوید برای فردا وقت عقد گرفته ایم. » جهان دخالت می کند. آزاد می گوید: «بعد از کاری که دیشب با ریان کردید حق دخالت ندارید.

ریان به اتاقش می رود. زهرا می گوید: «اگر می خواهی فردا ازدواج کنی چرا ناراحتی؟ » ریان می گوید: «من تصمیمم را گرفته ام فردا با داداش آزاد ازدواج میکنم. »

در عمارت اصلان بی، گونول با خوشحالی به مادربزرگش صبح بخیر می گوید و ادامه می دهد: «نوه ات زرنگ از آب درآمد. کاری که تو نتوانستی من انجام دادم. آزاد و ریان فردا عقد می کنند و میران هم پیش من برخواهد گشت. » عزیزه می گوید:: «امیدوارم این حرف ها برایت دردسر نشود. »

میران هنوز با فیرات در آن بلندی نشسته و فریادهایش به زمزمه تبدیل شده: «برای ریان جایی برای رفتن نگذاشته اند. اگر پیش من باشد نمی شود، اگر به خانه پدرش هم برگردد نمی شود. از روی بیچارگی دارد با آزاد ازدواج می کند. این ازدواج را برای زندگی خودش که نه، برای زندگی و راحتی خانواده اش انجام می دهد و من را هم مجازات می کند. ولی می دانم که آزاد را دوست ندارد. من را دوست دارد. » از جایش بلند می شود و برای بهتر شدن حالش سر مزار مادرش می رود.

هازار هم بر سر مزار دلشاه، مادر میران نشسته و اشک می ریزد و از او طلب بخشش می کند و می گوید: «ای کاش من هم با تو مرده بودم. نمی دانستم تاوان عشق ما را تو با خون خودت خواهی داد. » میران با دیدن هازار اسلحه اش را به طرف هازار می گیرد و فریاد می زند: «به چه حقی بر سر خاک مادر من امده ای؟ » هازار می گوید: «از اول هم باید از من انتقام میگرفتی نه از دخترم. » میران فریاد می زند: «کاری را که تو با مادرم کردی من با دختر تو کردم. » هازار با فریاد می گوید: «تنها گناه من دوست داشتن مادرت بود. فقط عاشق بودم. وقتی آنها مردند من هم زخمی و بیهوش بودم. » میران دستانش شل می شود و فریاد می کشد: «تو دروغگوی بزرگی هستی. » هازار می گوید: «تو به دختر معصومی ظلم کردی و تاوان گناهت را خواهی داد. اگر انتقامت اینجا تمام می شود من را بکش ولی از دختر و خانواده ی من فاصله بگیر. » میران اسلحه را رو به بالا شلیک می کند و بر سر قبر مادرش به تلخی گریه می کند.

یارن لباس عروسی ای را که برای ریان خریده اند را روی تخت او می گذارد و با نیشخند عکس های عروسی او و میران را جلویش می اندازد و دور می شود. ریان نگاهی به عکس ها می اندازد و آنها را پاره می کند. ولی دلش طاقت نمی آورد و تصویر میران را نوازش می کند و عکس پاره شده را به هم می چسباند.

میران به فیرات می گوید: «هازار ذهنم را به هم ریخته. سر مزار مادرم گریه می کرد و به من گفت عاشق مادرم بوده است. » فیرات می گوید: «می خواهد از عذاب وژدانش رهایی پیدا کند. »

هازار به پدرش می گوید: «داستان کشته شدن دلشاه و شوهرش را یا تو ناقص تعریف می کنی یا عزیزه درد دیگری دارد. » جهان می گوید: «هیچ کدام از ما راضی به ازدواج آزاد و ریان نیستیم. پسر من دیوانه شده. تو دخترت را از این خانه بفرست برود. » هازار از حرف های برادرش دلگیر می شود و می گوید:: «این ازدواج صورت نخواهد گرفت. »

ریان حرف های هاندان را می شنود که به پسرش می گوید: «اگر این ازدواج صورت بگیرد در واقع من را کشته ای. » آزاد می گوید: «با این که می دانی چقدر عاشق ریان هستم ولی او را پیش میران فرستادید. » هاندان می گوید: «هرکاری می کنم به خاطر تو است. » و گریه کنان می رود. ریان با ناامیدی به اتاقش برمی گردد.

خلاصه قسمت سی و یکم سریال هرجایی: در عمارت اصلان بی، گونول به میران می گوید: «حالا که ریان را با خودت نیاورده ای معلوم شد که خبرهایی که شنیده ایم حقیقت دارد. آزاد و ریان به زودی ازدواج می کنند. » میران با ناراحتی به اتاقش می رود و عزیزه نزد او می رود و علت ناراحتی اش را می پرسد. میران در جواب او سوال می کند که پدر و مادرش چگونه ازدواج کردند؟ آیا همدیگر را دوست داشته اند؟ عزیزه با دودلی می گوید: «آنها عاشق هم بوده اند. هازار به ناموس مادرت چشم دوخت و باعث مرگ آنها شد. » میران با خشم می گوید: «امروز او را بر سر مزار مادرم دیدم. گفت به غیر از دوست داشتن مادرم گناهی ندارد. » عزیزه به خشم می آید و می گوید: «شاداغلوها بدذات هستند. پدر و دختر فریبت دادند. تو عشق ریان را در قلبت جا دادی و او را به اینجا آوردی ولی او از پشت به تو خنجر زد! حالا نمی توانی نفس بکشی. انتقامت را فراموش کرده ای؟ » میران فریاد می کشد: «من کسی را نمی بخشم و از انتقامم دست نمی کشم. توام ساکت شو! »

در عمارت شاداغلو، هازار به زهرا می گوید: «ما نباید اجازه دهیم این وصلت صورت بگیرد. ریان علاقه ای به آزاد ندارد. جهان و زنش هم راضی نیستند. » زهرا می گوید: «ریان را از عمارت خارج می کنیم و بعد فکری به حال زندگی مان خواهیم کرد. » هازار پیش ریان می رود و می گوید: «امروز میران را دیدم و کینه ی عمیقی را که به ما دارد را درک کردم. مغزش را با دروغ پر کرده اند. باید تو را از میران دور کنیم. » ریان می گوید: «من فردا ازدواج می کنم. » هازار می گوید: «اگر می دانستم ذره ای آزاد را دوست داری موافقت می کردم ولی تو باید از اینجا بروی. »

آزاد به اتاق ریان می آید و می خواهد دست او را بگیرد ولی ریان امتناع می کند. آزاد با ناراحتی می گوید: «هنوز به آن بیشرف فکر میکنی؟ » و ملتمسانه به ریان می گوید: «شاید روزی برسد که تو هم بتوانی من را دوست داشته باشی. » و وقتی سکوت ریان را می بیند، می گوید: «بدان در هر حالی در کنارت خواهم بود. »

میران به عمارت شاداغلو می رود و در اصطبل منتظر می ماند و وقتی ریان به دیدن اسبش می رود با میران روبرو می شود. میران می گوید: «نمی دانم چرا آمده ام. می خواهم کنارم باشی. » ریان با خشم می گوید: «فردا با آزاد ازدواج می کنم! » میران به آرامی می گوید: «تو او را دوست نداری. » و به ریان نزدیک می شود. ریان سیلی ای به صورت او می زند و می گوید که از او متنفر است. هازار به دنبال دخترش به اصطبل می آید و با هم به خانه برمی گردند.

درمانده تر از قبل می شود اما فکر ریان لحظه ای رهایش نمی کند. او خواب می بیند ریان به او می گوید: «قلبم مثل آتش می سوزد. هرگز نمی بخشمت. » و دست آزاد را می گیرد و با هم می روند. و میران از خواب می پرد.

در عمارت شاداغلو هم ریان در حالی که اسم میران را صدا می زند از خواب می پرد. اشک هایش جاری می شود و می گوید: «قلبم درد گرفته. احساس می کنم هیچ وقت خانه ای نخواهم داشت و همیشه آواره خواهم بود. »

خلاصه قسمت سی و دوم سریال هرجایی: در عمارت اصلان بی عزیزه سر میز صبحانه اعلام می کندف تصمیم گرفته الیف را به لندن بفرستد. الیف با ناراحتی می گوید: «به خاطر بدی ای که در حق دیگران کردی چرا من تقاص پس بدم؟ من نمی روم. » میران هم می گوید که الیف جایی نخواهد رفت. عزیزه رو به میران می گوید: «پس می خواهی بلایی که سر دختر شاداغلوها آوردی سر الیف بیاورند؟ » میران با خشم به عزیزه می گوید: «من آن کار را نکردم. بلکه تو ۲۷ سال توی گوشم حرف از انتقام زدی و باعث آن کار شدی. من هرطور شده انتقام می گرفتم ولی نه از یک دختر معصوم. » سلطان می گوید: «شاید مادر تو هم موقع مرگش التماس کرده ولی کسی به او بچه کوچکش رحم نکرده است. » الیف کیفش را برمی دارد و از عمارت خارج می شود و با خودش می گوید: «کسی نمی تواند به زور مرا مجبور به کاری کند. » نگهبان ها رفتن الیف را به میران خبر می دهند. او و فیرات دنبال الیف می روند.

در عمارت شاداغلو، آزاد نامه ی ریان را می خواند که نوشته است: من را ببخش. نمی توانم با تو ازدواج کنم. نمی خواهم به خاطر من با پدر و مادرت درگیر شوی. به خاطر تمام فداکاری ها از تو ممنونم. آزاد نزد خانواده اش می آید و با صدای لرزان می گوید: «ریان من را رها کرده و رفته است. » و وقتی می بیند کسی از حرف او متعجب نشد فریاد می زند: «باز هم کار خودتان را کردید. » و میز صبحانه را به هم می ریزد و هاندان را مقصر می داند. بعد سمت نصوخ می رود و می گوید: «همانطور که خرابش کردی، همانطور هم درستش کن. » ولی نصوخ از چیزی خبر ندارد. آزاد اسلحه اش را برمی دارد و می گوید: «کار آن میران بی شرف است. » زهرا دست او را می گیرد و با گریه می گوید: «می دانم که قلبت آتش گرفته. هیچکس مقصر نیست. ریان با میل خودش رفت. من و عمویت او را با ملیکه فرستادیم. » آزاد با شنیدن این حرف ها دل شکسته شده و از عمارت خارج می شود.

جهان به هاندان می گوید: «من از برادرم خواستم تا ریان را بفرستد. به زودی برادرم را هم از این خانه بیرون خواهم کرد. » یارن صحبت های او را می شنود و می گوید: «همه ی کارها را برای جلب توجه پدربزرگ میکنی ولی پدربزرگ همیشه عمو هازار را به تو ترجیح می دهد. »

آزاد در کوچه ای، حلقه ازدواجش را دور می اندازد و الیف به طور اتفاقی آن را برمی دارد و به آزاد می گوید: «بعدا از این کارت پشیمان می شوی. » و می خواهد حلقه را پس بدهد که در همان لحظه میران و فیرات از راه می رسند. میران مشتی به صورت آزاد می زند و می گوید: «ریان را هم که مال خودت کردی. دیگر چه می خواهی! » آزاد نیشخندی می زند و می گوید: «فکر می کردم عصبانی تر از این حرفا باشی! فکر کردی دستت را می گیرد؟ خیال خام کردی. » میران می گوید: «تو هم بدان که یک بازنده ای. این را خودت بهتر میدانی. » میران به الیف می گوید: «او آزادِ شاداغلو است. از او فاصله بگیر. » الیف یاد ملاقات گونول با آزاد و یارن می افتد و تصمیم می گیرد همه چیز را به میران بگوید.

در حالی که ریان و ملیکه در اتوبوس عازم روستای پدربزرگ ملیکه هستند، گل از رضا می خواهد که او را به دیدن میران ببرد. رضای که ملیکه را دوست دارد و می خواهد او را برگرداند، گل را پیش میران می برد. گل به میران می گوید: «خواهرم نامه نوشته که نمی خواهد با آزاد ازدواج کند و با ملیکه به روستای آنها رفته است. » میران از شنیدن این خبر خوشحال می شود و به دنبال ریان می رود.

یارن نگران است که میران دوباره به سراغ ریان برود برای همین به گونول زنگ می زند تا همدیگر را ببینند و صحبت کنند.

خلاصه قسمت سی و سوم سریال هرجایی: عزیزه با عصبانیت به الیف هشدار می دهد که بدون اجازه بیرون نرود و بین مردم نگردد. الیف می گوید: «با آن وضعی که تو ریان را در میدان شهر رها کردی خجالت میکشم بین مردم بگردم. » الیف کمی بعد گونول را هنگام خارج شدن از خانه می بیند و می گوید: «آن روز تو را با آزاد شاداغلو دیدم. تو با انها چه کار داری؟ » گونول جواب می دهد: «هرکاری می کنم برای خوبی خانواده ام است. تو هم به کسی چیزی نگو. »

از طرفی یارن وقتی از عمارت خارج می شود جهان او را می بیند و تعقیبش می کند.

فیرات از مادرش اسما درمورد چگونگی کشته شدن پدر و مادر میران سوال می کند و اسما از جواب دادن طفره می رود.

میران با سرعت خودش را به روستایی که ملیکه و ریان در آن هستند می رساند و خوشحال است از این که انتخاب آزاد ریان نبوده. ریان هم در خیالاتش به میران و روزهایی که با هم گذراندند فکر می کند.

در عمارت اصلان بی، فیرات نزد عزیزه می رود و از او می خواهد پای قراردادی را امضا کند و عزیزه می گوید که به او اعتماد دارد پس خودش امضا کند. بعد از رفتن فیرات، سلطان می آید و می گوید: «همه اموال را به نام میران کردی؟ » عزیزه می گوید: «اموال به اسم فیرات است و به نام او هم خواهد ماند. » سلطان اعتراض می کند و می گوید: «او پسر خدمتکار است! اگر بالا بکشد ما چه خاکی بر سرمان کنیم! » عزیزه می گوید: «همه را مثل خودت میبینی! او معتمد من است. » سلطان هم از جایش بلند می شود و می گوید: «حالا که من را غریبه به جا میاوری من هم چیزهایی را که می دانم یکی یکی برملا خواهم کرد. »

یارن و گونول در کوچه پشتی قرار گذاشته اند. فیرات یارن را می بیند و یارن از او رو برمی گرداند. فیرات متوجه می شود که او باز دنبال جنجال درست کردن است. یارن به گونول می گوید: «ریان از ازدواج با آزاد منصرف شد و به روستا رفت. » گونول که می فهمد دلیل غیب شدن میران چیست سریع به عمارت برمی گردد. وقتی ریان از او جدا می شود پدرش را می بیند و جهان موهای او را چنگ می زند و کشان کشان با خود به عمارت می برد.

گونول فورا به خانه برمی گردد و به مادرش می گوید که میران به دنبال ریان رفته است و اگر ریان از کارهای او به میران حرفی بزند بدبخت خواهد شد. سلطان هم به طرف عزیزه می رود از او می خواهد کاری کند تا میران سر به راه شود وگرنه هرچه می داند را می گوید و دنیا را به هم خواهد ریخت. عزیزه به ایوان می رود و اسما بعد از کمی حرف زدن می گوید: «بهتر نیست این انتقام را تمام کنید؟ » عزیزه می گوید: «انتقام من تازه شروع شده است. سالها در آغوشم مار پرورش دادم. میران هیچ وقت نباید بفهمد هازار بی گناه است. هیچ وقت نباید بفهمد هازار پدر او است… هروقت شاداغلوها به وسیله میران با خاک یکسان شدند آن وقت میران هم از همه چیز باخبر می شود و مردم هم می گویند که میران شاداغلو باعث پایان خانواده اش شد. »

میران به دم در خانه پدربزرگ ملیکه می رسد و ملیکه در را باز می کند و وقتی او را می بیند تعجب می کند. ریان از صدای میران دم در می آید و وقتی پدربزرگ می پرسد این مرد کیست؟ میران خوشحال و مطمئن به چشم های ریان نگاه می کند و می گوید: «من شوهر این دختر هستم. آمدم زنم را ببرم. »

خلاصه قسمت سی و چهارم سریال هرجایی: ریان و میران بیرون از خانه روستایی صحبت می کنند. ریان با خشم می گوید: «چرا آمدی! » میران می گوید: «آمدم کنار تو باشم. جایی برای رفتن ندارم. تو چرا اینجایی؟ چرا از ازدواج منصرف شدی؟ » و ادامه می دهد: «تو آزاد را دوست نداری. » ریان خودش را کنار می کشد و می گوید: «دروغ هایت کم کم برملا می شوند. دروغ دیگری نداری تا آن را فاش کنی؟! » ریان می خواهد میران درمورد همسرش، گونول چیزی بگوید ولی میران سکوت را ترجیح می دهد.

خلاصه قسمت سی و پنجم سریال هرجایی: پدربزرگ ملیکه وقتی نگرانی میران به خاطر ریان را می بیند. کنار او می نشیند و می گوید: «شاید از ابراز کردن عشقت خجالت بکشی وولی عشق ورزیدن کار پهلوان هاست و دل و جرئت می خواهد. » ناگهان در می زنند و این بار آزاد وارد خانه می شود. میران جلو می رود و هردو با خشم به هم نگاه می کنند. آزاد می خواهد سراغ ریان برود ولی میران جلوی او را می گیرد و هردو باهم درگیر می شوند. پدربزرگ به تندی می گوید که در خانه ی او دعوا راه نیندازند! انها بیرون می روند و میران فریاد می زند:: «او تو را نمی خواهد. » آزاد می گوید: «تنها گذاشتن و فرار کردن کار تو است. من هرگز تنهایش نمی گذارم. » میران با سر به صورت او می کوبد و هردو نقش زمین می شوند. پدربزرگ انها را جدا می کند و می گوید: «حق ندارید وارد خانه بشوید. فردا ریان خودش جوابتان را خواهد داد. » آزاد و میران بیرون از خانه منتظر می نشینند. آزاد می گوید: «تو از کسی انتقام گرفتی که هیچ کس تا به حال از او بدی ای ندیده است. تو آمدی، قلب او را صاحب شدی و بد به زمین کوبیدی اش. من عاشق او هستم و نمی توانم ناراحتی او را تحمل کنم. » میران به آرامی می گوید: «نمی دانستم اینطور خواهد شد. » آزاد ادامه می دهد: «نفرین عشق دامنت را گرفت و عاشق شدی. ولی هیچ امیدی به ریان نداشته باش چون او هرگز تو را نمی بخشد. »

صبح زود، میران به دیدن ریان می رود. ریان که حالش بهتر است از دیدار دوباره میران عصبی شده و از خانه بیرون می رود و چشمش به آزاد می افتد. آزاد جلو می رود و می گوید: «آمده ام به چشم هایم نگاه کنی و بگویی من را نمی خواهی. » ریان شرمگین می گوید: «ما خیلی عجله کردیم و تصمیم گرفتیم. اینجا آمده ام تا در تنهایی کمی فکر کنم. » میران از آن طرف می آید و با خشم فریاد می زند: «چرا نمی فهمی که ریان تو را نمی خواهد؟! » پدربزرگ به ریان می گوید: «میران اگر به تو بدی هم کرده باشد حالا به شدت پشیمان است. » ریان تلاش می کند انگشتری را که میران به دستش کرده را دربیاورد ولی موفق نمی شود.
در عمارت اصلان بی، عزیزه که فهمیده است میران برای بازگرداندن ریان رفته به خودش می گوید: «حالا که میران به حرف من توجهی ندارد من هم دوباره همه چیز را به هم خواهم ریخت. »
در عمارت شاداغلو، هازار و زهرا متوجه می شوند که گل رفتن ریان به روستا را به میران خبر داده است. هازار با نگرانی و عجبه به طرف روستا حرکت می کند.
گونول به عزیزه می گوید: «کاری کن میران آن دختر را دوباره به اینجا نیاورد. » الیف هم از آن طرف به عزیزه می گوید: «اگر من را به لندن بفرستی دیگر نوه ای به اسم الیف نخواهی داشت. » عزیزه کمی فکر می کند و می گوید: «به شرطی به لندن نمی روی که بدون اجازه من کاری انجام ندهی. » الیف می پذیرد و گونول با چشمان اشک آلود می گوید: «مادربزرگ تو فقط زورت به من می رسد. »
ملیکه به ریان می گوید:: «میران عاشق تو است. دیشب تا صبح نخوابید و فقط تماشایت کرد. » ریان می گوید: «میران برای من تمام شده و دیگر نمی خواهم او را ببینم. » سپس به نزد آزاد و میران می رود و از آنها می خواهد تنهایش بگذارند. میران می گوید: «یک بار تنهایت گذاشتم و آزاد تو را از من دزید. هم تو را از دست دادم و هم گونول چاقو خورد. » و در مقابل سوال ریان می گوید: «گونول گفت چاقو را تو به او زده ای. » ریان خشمگین فریاد می زند: «همه اصلان بی ها دروغگو هستند. حالا من چاقو زن هم شدم! برایت متاسفم. » در همین حال هازار از راه می رسد و رو به میران و آزاد فریاد می زند: «من دخترم را از دست شما دوتا فراری می دهم ولی باز رهایش نمی کنید. » و رو به میران می گوید: «تو قلب دخترم را تکه تکه کردی و جگر من را آتش زدی. بخدا دیگر صبرم لبریز شده. از دخترم فاصله بگیر. » و از ریان و ملیکه می خواهد سوار ماشین شوند. ولی میران جلوی او را می گیرد و فریاد می زند: «هیچ وقت نفهمیدم پدر و مادر داشتن چگونه است. و هرگز محبت انها را درک نکردم چون تو آنها را کشتی. حالا بگو قلب چه کسی از سنگ است؟ » هازار به او نزدیک می شود و می گوید: «من واقعیت ها را به تو گفته ام ولی نمی خواهی باور کنی. از این به بعد تو دشمن خونی من هستی. به تو هشدار می دهم به دخترم نزدیک نشو. » و همه به طرف میدیات حرکت می کنند.