نحوه ی اهدای اسپرم، چگونه است؟

 

اهدای اسپرم
اسپرم اهدا شده می‌تواند به داخل اندام‌های تولید مثلی زن تزریق شود(intrauterine insemination) و یا برای بارور سازی تخمک‌های بالغ در آزمایشگاه (in vitro fertilization) استفاده گردد. استفاده از اسپرم اهدایی، تحت عنوان third-party reproduction شناخته می‌شود.مرد اهداکنند اسپرم می‌تواند آشنا و یا بی‌نام برای گیرنده باشد و اهدا اسپرم به افراد اشنا اهدای مستقیم نامیده می‌شود. پیش از اهدای اسپرم فرد باید از نطر پزشکی و خطرات احتمالی بررسی شده؛ همچنین باید از تمامی مسائل احتمالی احساسی، قانونی و روان شناختی آن آگاه گردد.

 

کاربرد
اهدای اسپرم با هدف کمک به زوجین و افراد، برای بچه دار شدن انجام می‌شود. داوطلبان این کار را در جهت کمک به آنان که نمی‌توانند بچه دار شوند؛ همچون زنان بدون شریک مرد و یا زوجین با مشکلات ناباروری مرد، انجام می‌دهند. اهدا کنندگان مایع منی به بانک اسپرم به ازای هر اسپرم اهدا شده مبلغی را دریافت خواهند کرد.
مبلغ پرداخت شده برای جبران زمان و هزینه‌های جاری این عمل است و آن قدر اندک است که هدف اصلی از اهدای اسپرم پول نباشد.

 

خطرات
این روش هیچ خطری برای سلامتی انسان ندارد.

 

آماده سازی
در صورت آنکه تصمیم دارید اسپرم اهدا کنید، نسبت به آثار بلند مدت آن آگاهانه عمل کنید. در صورت اهدای ناشناس موارد زیر را باید در نظر داشته باشید:
آیا آمادگی لازم برای پدر بیولوژیکی بودن فرزند و یا فرزندانی که هرگز نخواهید دید را دارید؟
اگر فرزندان به دنیا امده به کمک اسپرم اهدا شده شما، بخواهند روزی شما را ببینند، چه اتفاقی خواهد افتاد؟
آیا خانواده حال و یا آینده‌تان را از تصمیم‌تان آگاه خواهید ساخت؟
آگر خواستار اهدای اسپرم به یک آشنا هستید؛ باید وکیلی را برای تنظیم قرارداد حقوق و تعهدات مالی و والدی، استخدام کنید.

 

غربالگری
سازمان غذا و دارو غربالگری‌های اصلی برای بیماری‌های عفونی و بررسی خطرات احتمالی را برای داوطلبان اهدای اسپرم، الزامی می‌داند. برخی ایالات و دولت‌ها غربالگری‌های دیگری را نیز درخواست می‌کنند. انجمن داروهای باروری آمریکا به اهدا کنندگان اسپرمی که دریافت کننده آن‌ها را می‌شناسد آزمایشات زیر را توصیه می‌کند:
سن: اغلب بانک‌های اسپرم محدودیت سنی ۱۸ الی ۳۵ سال را برای اهداکنندگان منظور می‌کند. برخی دیگر نیز حداکثر سن را ۳۴ سال در نظر می‌گیرند.
آزمایشات فیزیکی: این آزمایشات شامل نمونه برداری از خون و ادرار به منظور بررسی بیماری‌های عفونی همچون ایدز است. اگر فرد داوطلبانه به طور منظم اسپرم اهدا می‌کند، لازم است هر ۶ ماه یکبار آزمایش شود و باید هر گونه تغییر در سلامتی را حتما گزارش دهد.
آزمایش منی: لازم است نمونه برداری‌های متعددی از مایع منی داوطلبان انجام شود. پیش از انجام هر نمونه برداری لازم است دو الی پنج روز پیش از آزمایش، از انزال چه از طریق روابط جنسی و یا خودارضایی خودداری کنند. نمونه‌ها از نظر تعداد، کیفیت و تحرک اسپرم‌ها آزمایش خواهند شد.

 

آزمایش ژنتیکی: نمونه خون از نظر بیماری‌های ژنتیکی بررسی خواهد شد.پیشینه پزشکی خانوادگی. لازم است اطلاعات دقیقی در ارتباط با تاریخچه پزشکی حداقل دو نسل پیش ارائه دهند. وجود پیشینه بیماری‌های ارثی، صلاحیت فرد را از اهدا اسپرم ساقط می‌کند.ارزیابی روانشناختی. در ارتباط با نگرانی از به اشتراک گذاری اطلاعات آنان با فرزندان بیولوژیکی‌شان و یا ارتباط با آنان در اینده؛ و اگر در حال اهدای اسپرم به یک دریافت کننده آشنا باشند، در مورد ارتباط آنان با یکدیگر، سوال خواهد شد. مشاوره در این مودر مفید خواهد بود. پیشینه شخصی و جنسی. داوطلبین باید اطلاعات کاملی از پیشینه ارتباطات جنسی، مصرف دارو و هر نوع اطلاعات شخصی لازم برای بررسی خطرات احتمالی و بروز بیماری‌های عفونی همچون ایدز در اختیار آنان قرار دهند. از آنان خواسته خواهد شد تا در مورد عادات، تحصیلات، تفریحات و سلایق شان توضیح دهند.در صورتی که نتیجه هر یک از آزمایش‌های انجام شده مثبت باشد، آنان برای درمان و مشاوره ارجاع داده خواهند شد. پس از انجام تمامی آزمایشات از آنان خواسته خواهد شد تا با امضای رضایت نامه‌ای متعهد شوند هیچ گونه خطر بیماری‌های جنسی و ژنتیکی را ندارند.

 

نحوۀ انجام
پیش از اهدا اسپرم نیز از آنان خواسته خواهد شد دو الی پنج روز پیش از اهدا، از انزال چه به طریق روابط جنسی و یا خودارضایی خودداری کنند.

 

در طول پروسه
اهدا اسپرم به طور معمول در بانک اسپرم انجام می‌شود. آنان به کمک خودارضایی مایع منی را در یک اتاق شخصی به داخل یک ظرف استریل خواهند ریخت.

 

بعد از پروسه
نمونه فریز شده و به مدت حداقل شش ماه در قرنطینه نگهداری خواهد شد. سپس فرد برای بیماری‌های عفونی همچون ایدز دوباره آزمایش می‌شود. اگر نتیجه تمام آزمایشات منفی باشد؛ نمونه را از حالت فریز خارج کرده و دوباره از لحاظ تعداد، کیفیت و تحرک آن را می‌آزمایند.اسپرم‌های برخی مردان در دوره فریز بیشتر در خطر آسیب هستند. همچنین میزان آسیب در میان اسپرم‌های یک نمونه نیز می‌تواند متفاوت باشد. اگر اسپرم‌های فرد کیفیت استاندارد را داشته باشند، به عنوان اهدا کننده پذیرفته خواهند شد. باید به خاطر داشته باشید که هر بانک اسپرم تعداد محدودی از اسپرم‌های یک نفر را برای باروری استفاده خواهد کرد ولی با این حال دستورالعمل و محدودیت‌ها متفاوت است. اگر نتیجه هر یک از آزمایشات مثبت باشد برای درمان و مشاوره ارجاع داده خواهند شد.

مهم‌ترین مطالب در این‌باره:
اهدای اسپرم برای کمک به افرادی است که می خواهند باردار شوند. اسپرم اهدایی برای کمک به افرادی استفاده می شود که می خواهند باردار شوند اما مشکل باروری دارند.
اگر مایع منی را به بانک اسپرم اهدا کنید، برای هر اهدایی که مراحل غربالگری را پشت سر می گذارد، مبلغی به شما پرداخت می شود. مبلغ پرداخت شده برای جبران وقت و هزینه های مربوط به شما در نظر گرفته می شود.
این مبلغ معمولاً کم است بنابراین هزینه پرداخت شده انگیزه ای برای اهدای اسپرم نخواهد بود. موارد کاربرد اسپرم اهدایی:
- زمانی که با هیچیک از روشهای درمانی موفق به دریافت اسپرم از مرد نشویم.
- موقعی که موفق به دریافت اسپرم می شویم ولی اسپرمها مرده و نا کارآمد هستند.
- در مواردی که شوهر اسپرم زنده دارد ولی بعلت ابتلا به یک بیماری ارثی صعب العلاج می خواهند از بروز بیماری در فرزندشان پیشگیری شود.
- مو قعی که مرد ناقل یک ناهنجاری کروموزومی می باشد.

چگونه برای اهدای اسپرم آماده شوید؟
اگر قصد اهدای اسپرم دارید، در مورد تأثیر طولانی مدت آن بر تصمیم خود فکر کنید. اگر قصد دارید اهداکننده ناشناس بمانید، موارد زیر را در نظر بگیرید:
- آیا آماده هستید پدر بیولوژیکی فردی باشید که ممکن است ملاقات نکنید؟
- اگر فرزندی که به کمک اسپرم اهدایی شما به دنیا آمده است یک روز بخواهد شما را ملاقات کند چه می کنید؟
- آیا در مورد تصمیم خود برای اهدای اسپرم به خانواده فعلی یا آینده خود می گویید؟
- اگر در حال اهدای اسپرم به شخصی هستید که می شناسید، وکیل بگیرید تا حقوق و تعهدات مالی و والدین برای شما مشخص شود.

شرایط اسپرم اهدایی چیست؟
سازمان غذا و دارو قبل از اهدای اسپرم، غربالگری اساسی در مورد بیماریهای عفونی و برخی عوامل خطر انجام می دهد.
انجمن پزشکی باروری آمریکا به مردانی که می خواهند اسپرم اهدا کنند، توصیه می کند موارد زیر را تکمیل کنند:

سن
اکثر بانک های اسپرم نیاز به اهدا کنندگان بین 18 تا 39 سال دارند. اما برخی از بانک های اسپرم فقط از اهداکنندگان زیر 30 سال استفاده می کنند. متاهل یا مجرد می تواند باشد.

معاینه بدنی
این معاینه شامل گرفتن نمونه خون و ادرار برای آزمایش بیماری های عفونی مانند HIV و هپاتیت است.
اگر به طور منظم اسپرم اهدا کنید، باید هر شش ماه یک بار معاینات بدنی انجام دهید و از شما خواسته می شود هرگونه تغییر در سلامتی خود را گزارش بدهید.

آزمایش مایع منی
باید چندین نمونه از مایع منی خود را تهیه کنید. قبل از تهیه هر نمونه، از شما خواسته می شود حداقل 48-72 ساعت قبل از انزال - از رابطه جنسی یا خودارضایی خودداری کنید.
نمونه ها از نظر کمیت، کیفیت و حرکت اسپرم مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرند.

آزمایش ژنتیک
یک نمونه خون آنالیز می شود تا بررسی شود آیا حامل بیماری ژنتیکی مانند تالاسمی نباشد.

سابقه پزشکی خانواده
باید سابقه پزشکی حداقل دو نسل قبلی خانواده خود را با جزئیات ارائه دهید. سابقه ای که حاکی بیماری ارثی باشد نمی تواند اسپرم اهدا کند.

ارزیابی روانشناختی
احتمالاً از شما سؤال می شود آیا می خواهید اطلاعات شخصی شما به فرزندان بیولوژیک شما گفته شود یا خیر یا دوست دارید در آینده با آنها در تماس باشید.
اگر اسپرم را به شخصی که می شناسید اهدا می کنید، احتمالاً از شما خواسته می شود در مورد رابطه خود با گیرنده صحبت کنید. اگر ازدواج کرده اید، توصیه می شود همسر شما نیز مشاوره انجام دهد.

سابقه شخصی و جنسی
دارای تناسب اندام و ضریب هوشی بالاتر از میانگین جامعه باشد. باید سابقه دقیقی از فعالیتهای جنسی، مصرف مواد مخدر و سایر اطلاعات شخصی خود ارائه دهید تا مشخص شود آیا عوامل خطر برای ایجاد بیماری عفونی مانند HIV دارید یا خیر.
از شما خواسته می شود اطلاعات مفصلی درباره عادات شخصی، تحصیلات، سرگرمی ها و علایق خود به اشتراک بگذارید. همچنین ممکن است از شما خواسته شود تصاویر یا فیلم هایی از خودتان یا فایل های صوتی تهیه کنید.
اگر در طی مراحل غربالگری تشخیص دهند بیماری دارید، به شما اطلاع داده می شود و برای درمان یا مشاوره ارجاع داده می شوید.
اگر مراحل غربالگری را پشت سر بگذارید، از شما خواسته می شود فرم رضایت نامه ای را امضا کنید که در آن بیان می کنید هیچ گونه عوامل خطر برای عفونتهای مقاربتی یا بیماری های ژنتیکی ندارید.
بحث در خصوص تماس با فرزندان بیولوژیکی نیز بسیار مهم است.

مراحل اهدا اسپرم
قبل از اهدا
قبل از اهدای اسپرم، از شما خواسته می شود حداقل 2-3 روز قبل از انزال – از رابطه جنسی و خودارضایی اجتناب کنید.
در طول اهدا
اهدای اسپرم معمولاً در بانک اسپرم انجام می شود. از طریق خودارضایی در یک اتاق خصوصی، نمونه مایع منی در فنجان استریل تهیه می شود. به گیرنده ی اسپرم داروی تحریک تخمک گذاری+ ویتامین داده می شود تا تخمک گذاری بهتری صورت گیرد.
به کمک سونوگرافی و / یا انجام تست تخمک گذاری در ایام نزدیک به تخمک گذاری ( روز 11تا 13 سیکل ماهانه ) زمان تخمک گذاری تعیین می شود. رضایت نامه از زوج گیرنده ی اسپرم ( مبنی بر دریافت اسپرم اهدائی ) گرفته می شود . با توجه به مشخصات ظاهری آنها اهدا کننده ی مناسب اسپرم در نظر گرفته می شود. روز تخمک گذاری تلقیح اسپرم در مطب و بدون بیهوشی انجام می شود و پس از نیمساعت استراحت به منزل می رود.
بعد از اهدا
نمونه منجمد خواهد شد و حداقل به مدت شش ماه در قرنطینه نگه داشته می شود. سپس مجدداً برای بیماریهای عفونی مانند HIV آزمایش می شود.
- اگر تمام نتایج آزمایشات شما منفی باشد، نمونه فریز شده شما ذوب می شود و مقدار اسپرم، کیفیت و حرکت آنها ارزیابی می شود. نمونه اسپرم بعضی از مردان در طی فرآیند انجماد آسیب پذیر است.
خسارت ناشی از فرآیند انجماد نیز در افراد مختلف متفاوت است.
- اگر اسپرم شما مطابق با استانداردهای کیفیت باشد، به عنوان یک اهدا کننده انتخاب می شوید. به خاطر داشته باشید اکثر بانک های اسپرم در خصوص اهدای اسپرم محدودیت دارد.
- اگر بیماری داشته باشید، به شما اطلاع داده می شود و شما را برای درمان و مشاوره ارجاع می دهند.
زوجی که می خواهند از اسپرم اهدایی استفاده کنند، باید در مورد روش های تلقیح، مسائل حقوقی، آگاهی از زمان باروری و خودآزمایی بحث کنند. آگاهی از زمان باروری برای آموزش زوج در شناسایی بهترین زمان برای تلقیح می باشد.
اکثر متخصصان باروری معاینه بهداشتی را انجام می دهند تا مطمئن شوند هیچ مشکلی قبل از بارداری وجود ندارد و خانم به قدری سالم است که می تواند باردار شود.
در اصل دو نوع گزینه تلقیح وجود دارد: داخل رحمی یا داخل سرویکس.
- تلقیح داخل سرویکس (ICI): مایع منی داخل دهانه رحم قرار می گیرد و دهانه رحم را می پوشاند
- تلقیح داخل رحمی (IUI): مایع منی از طریق دهانه رحم وارد شده و مستقیماً در حفره رحم قرار می گیرد.

آیا لقاح اسپرم اهدایی فرایندی ایمن است؟
نشان داده شده است که لقاح اسپرم اهدایی فرایندی بسیار بی خطر است. اسپرم اهدا کنندگان توسط بانکهای اسپرم تایید می شود و سابقه پزشکی خانوادگی و شخصی او به طور کامل بررسی می شود.
همچنین ارزیابی های پزشکی به صورت کامل انجام می شود که شامل غربالگری بیماری های مقاربتی، وجود آنتی بادی های HIV و سابقه اختلالات ژنتیکی است. حاملگی با تلقیح اسپرم اهدایی خطری بیشتر از بارداری با مقاربت ندارد.
اکثر کلینیکهای تولید مثل اسپرمهای اهدایی را 6 ماه نگه می دارند و سپس آنها را برای برخی بیماری ها / اختلالات آزمایش می کنند.

مسائل حقوقی در مورد اسپرم اهدایی
در مورد حقوق والدین هیچ نگرانی وجود ندارد. در اکثر موارد ، اسپرم از بانک اسپرم گرفته می شود و اهدا کننده هیچ دسترسی به هویت مادر ندارد. تقریباً تمام حالت ها، اهدا کننده رسما از حقوق خود دست می کشد.
در بعضی موارد ، زوجین اهدا کننده ای را با سابقه اهدای اسپرم انتخاب می کنند.
در چنین مواردی ، می توانند وکیل استخدام کنند تا کارهای اداری مربوط به حضانت کامل را انجام بدهد. در بعضی از مناطق، کودکانی که از اسپرم اهدایی متولد شده اند حق دارند پس از 18 سالگی اطلاعات مربوط به اهداکننده اسپرم را دریافت کنند.

مسائل ژنتیکی اهدای اسپرم
با دریافت اسپرم اهدایی پنجاه درصد خصوصیات ارثی نوزاد به مادر و 50% دیگر به شخص اهداء کننده اسپرم میرود و بخاطر اینکه سعی می شود اهداء کننده شبیه شوهر انتخاب شود فرزند با والدین شباهت پیدا می کند و تعلق خاطر بیشتری نسبت به فرزند در خانواده ایجاد می شود.
در صورتیکه اگر از جنین اهدائی استفاده شود با وجود اینکه جنین در رحم گیرنده رشد میکند، تمام خصوصیات ارثی بچه به صاحبان اسپرم+تخمک می رود.

مسائل شرعی اهدای اسپرم
در کشور ایران برخی از مراجع تقلید بارداری با اسپرم اهدایی را مجاز دانسته اند و برخی از علما این کار جایز ندانسته اند. اما مراکز و بانک اسپرم بطور آشکارا فعالیت ندارند.

بارداری با اسپرم اهدایی چقدر موفق است؟
بهترین موفقیت در استفاده از بارداری با اسپرم اهدایی در مواردی است که خانم هیچ گونه مشکل باروری نداشته باشد و زیر 35 سال باشد.
میزان موفقیت در تلقیح با اسپرم اهدایی 60-80 می باشد. این تعداد می تواند تحت تأثیر روش قرار گیرد زیرا روش IUI نسبت به روش ICI میزان موفقیت بیشتری دارد.

نگرانی های متداول مربوط به بارداری با اسپرم اهدایی
موارد مختلفی وجود دارد که زوجین باید درباره لقاح با اسپرم اهدایی مورد بررسی قرار دهند. در بیشتر موارد نگرانی ها بیشتر در خصوص آنچه است که برای زوجین بهتر است. بحث در مورد موضوعات زیر مهم است:
- موضع مذهبی در زمینه این گونه بارداری چیست؟ برخی از فرقه ها مخالف بارداری با اسپرم اهدایی هستند.
- این واقعیت که پدر رابطه ارثی یا ژنتیکی با کودک ندارد.
- این که اهدا کننده اسپرم اغلب ناشناس است باعث می شود کودک نتواند سابقه بیولوژیکی خود را بشناسد.
- رازداری که غالباً بخشی از بارداری با اسپرم اهدایی است باعث احساس گناه ، شرم یا ترس می شود.
- حق کودک است بداند مادر چطور باردار شده است.
- سؤالاتی در مورد شباهت خانوادگی کودک یا عدم وجود آن.
برقراری ارتباط مناسب ، کلید حل این نگرانی ها است. بسیاری از کلینیک های تولید مثل مشاوره کامل به زوج می دهند تا این نگرانی ها برطرف شود.
ممکن است برخی از زوجین رسیدن به نتیجه گیری را دشوار بدانند. در نتیجه ، بهترین روش این است که قبل از پیگیری روش تلقیح ، این موضوعات را به طور کامل مورد بحث قرار دهید.