Yaser Yazdani
یاسر یزدانی نویسنده؛ شاعر و ترانه سرا
لطفا کمی از خودتان برای ما بگویید
یاسر یزدانی زاده یِ شهر گرگان. نوشتن را از سنین کودکی آغاز کردم و اگر بخواهم دقیق برای تان بگویم از سیزده سالگی با نوشتن شعرهای بی محتوای موزونِ قافیه دار هر چند که بیشتر معر بود تا شعر! گرچه به باور بنده همان معر های دوران کودکی بسیار پرمحتوا تَر و محکم تَر از آثار سخیف زمان حالِ بسیارانی است که گوش شنونده را می نوازد …
آثار چه شاعرانی را مطالعه می کنید و تحت تاثیر کدام شاعر هستید؟
برای من شعر زبانی است گاه بُرنده ؛ گاه نرم و نوازشگر برای بیان واقعیت ها و تسکین آلام و رنج ها و پنجره ای گشوده رو به جهانی خوشآب و رنگ تر. از قُدَما برای نام بردن که بسیارند اما شعرهای عالیجنابان مولانا ، سعدی و حافظ برایم دلنشین و روح نواز است.
از شاعران معاصر حسین منزوی، قیصر امین پور و مهدی اخوان ثالث و از ترانه سرایان هم استاد شهیار قنبری، اردلان سرفراز و ایرج جنتی عطایی را دوست تَر می دارم.
حال اینکه تحت تاثیر کدام شاعر هستم؟ هیچیک از عزیزان. همواره در این مسیر کوشیده ام تا خود و تجربه های خود از زندگی را بنویسم و هیچگاه تحت تاثیر شاعری شعر نسروده ام. اما به شخصه اگر بخواهم کتابی را برای عزیزان علاقه مند به نوشتن شعر و ترانه معرفی کنم، کتاب “بنویس ؛ ساعت پاکنویس” استاد شهیار قنبری است.
مضامین و موضوعات اشعار شما بیشتر چیست؟
مضمون بیشتر کارهای بنده عاشقانه، اجتماعی در قالب های کلاسیک و ترانه می باشد. شعرهای سپید مشترکی هم با دوست خوشقریحه و هنرمند ام خانم سولماز میرانی نوشته ایم که شاید بعدها اگر مجالی بود منتشر کردیم.
با تشکر از شما جناب یاسر یزدانی عزیز برای این گفتگوی کوتاه. در پایان اگر سخنی دارید بفرمایید و دو خط شعر به انتخاب خودتان از آثارتان.
سپاس از شما و همکاران گرامی تان
و دو خط ترانه؛ به نام “بنویس بانو” از کتابی با همین عنوان:
بنویس بانو ، بنویس از ترانه شدن
از دو دور افتاده که اسیر زمانه شدن
بنویس شیرینم تورا به جان فرهادت
که نیشتر شود قلمت بر این زخم کهن…
