دعای ختم قرآن کریم امیرالمومنین(امام علی)

دعای ختم قرآن امیرالمومنین(امام علی)

دعا هنگام ختم قرآن ، سنت است هنگام ختم قرآن هر دعایی را می توان خواند. اما بهتر است که چگونه دعا کردن و از خدا طلب کردن را هم از پیشوایان دینی بیاموزیم .

• ثبت بیوگرافی و زندگینامه شما در گوگل!

دعای اول

«عاصِِم» یکی از قراء سبعه از «زربن حُبَیش» نقل می کند که قرآن کریم را در مسجد کوفه از اول تا آخر آن بر امیرمومنان علی بن ابی طالب علیه السلام قرائت می کرد. حضرت پس از تمام شدن آن به من فرمود :

ای زر! هنگامی که قرآن را ختم کردی این دعا را بخوان : زیرا حبیب من رسول خدا صلی الله علیه و آله دستور داد هنگام ختم قرآن ، خدا را این گونه ندا کنم :

«اَللهُمَ اِنی اَسئَلُکَ اِخباتَ المُخبِتینَ ، وَ اِخلاصَ المُوقِنینَ ، وَ مُرافَقَهَ الاَبرارِ ، وَ استِحقاقَ حَقائِقِ الایمانِ ، وَ الغَنیمَهَ مِن کُلِ بِرٍ ، وَ السَلامَهَ مِن کُلِ اِثمٍ ، وَ وُجُوبَ رَحمَتِکَ ، وَ عَزائِمَ مَغفِرَتِکَ ، وَ الفَوزَ بِالجَنَهِ وَ النَجاهَ مِنَ النارِ».[1] ؛

پروردگارا! از تو فروتنی خاشعین و اخلاص اهل یقین را می خواهم. دوستی و رفاقت خوبان ، و رسیدن به حقایق ایمان را می طلبم. غنیمت بردن از هر کار نیکی و پیراستگی از هر گناه را ، فرود آمدن رحمتت را ، و آمرزش گناهان و دستیابی به بهشت و نجات از آتش جهنم را از تو درخواست دارم.

دعای دوم

مرحوم علامه مجلسی در کتاب بحار الانوار نقل می کند که امام علی علیه السلام هنگام ختم قرآن این دعا را نیز می خوانده اند :

«اَللهُمَ اشرَح بِالقُرآنِ صَدری ، وَ استَعمِل بِالقُرآنِ بَدَنی ، وَ نَوِر بِالقُرآنِ بَصَری ، وَ اَطلِق بِالقُرآنِ لِسانی ، وَ اَعِنی عَلَیهِ ما اَبقَیتَنی ، فَاِنَهُ لا حَولَ وَ لا قُوَهَ اِلا بِکَ».[2] ؛

بار خدایا! سینه ام را با قرآن گشاده گردان ، جسمم را با قرآن به خدمت بگیر ، چشمم را با قرآن نورانی نما ، زبانم را با قرآن گویا کن ، و تا زنده ام مرا در راه قرآن یاری کن ، که هیچ نیرو و قدرتی جز به تو نیست.

دعای سوم

در صحیفه سجادیه آمده است که امام سجاد (علیه السلام) پس از ختم قرآن این دعا را می خواندند :

«اَللهُمَ فَإذ أفَدتَنا المَعُونَةَ عَلی تِلاوَتِهِ وَ سَهَلتَ جَواسِی ألسِنَتِنا بِحُسنِ عِبادَتِهِ ، فَاجعَلنا مِمَن یرعاهُ حَقَ رِعایتِهِ ، وَیدینُ لَکَ بِاعتِقادِ التَسلیمِ لِمُحکَمِ آیاتِهِ» ؛

بار پروردگارا!

اکنون که در تلاوت قرآن به ما کمک عطا فرمودی و به سبب نیکویی عبادت و بیان آن ، سختی و درشتی (فصیح نبودن) زبان های ما را نرم و آسان کردی ، پس ما را از کسانی قرارده که آن گونه که حق و سزاوار است آیات آن را رعایت کرده و به کار می بندند و با اعتقاد به تسلیم بودن در برابر آیات محکم آن ، تو را اطاعت می کنند.[3]

مرحوم الهی این نغمه سرای باغ عشق و عرفان در ذیل چند فراز گذشته از خطبه همام (تالین لاجزاء القرآن یرتلونه ترتیلا یحزنون به انفسهم و یستثیرون به دواء دائهم) چنین گوید.

همه شب تا سحر آن عشقبازان ز شوق دوست چون شمع گدازان

کنند اجزاء قرآن را تلاوت به ترتیب و تفکر وز درایت

کز آن خواندن غمین گردد دل پاک غمی کان در نشاط آرد نه افلاک

کنند از فکر در آیات قرآن هزاران درد جان خویش درمان

کتاب عشق قرآن است دریاب صحیفه سر سبحانست دریاب

برو گر عاشقی این دفتر آموز زنور دانش آن دل بیفروز

کز این دانش نه دانش های دیگر توان گشتن به کوی دوست رهبر

کزین دانش رهی ازخودپرستی بیاموزی رموز عشق و مستی

کز این جام اَلَستی گر کنی نوش خودی گردد ز سرمستی فراموش

بسوزی خودپرستی و خودی را بیفروزی چراغ بیخودی را

هرآن دانش که ناز و نخوت آرد فزون در دل هوا و شهوت آرد

کجا درمان درد خودپرستی است کجا آن می زصهبای اَلَستی است

می ای کان عقل را هشیار سازد دل از خواب هوس بیدار سازد

فزاید مستیش هشیاری دل زداید دارویش بیماری دل

روان هشیار و دل پر نور سازد غرور و مستی از جان دور سازد

مِی شیرین پاک آسمانی است ز قرآن جو که تاک آسمانی است

کتاب سر لاریبی است قرآن ظهور شاهد غیبی است قرآن

شهود غیبی و غیب شهودی است صعود قوسی و قوس صعودی است

خوشا آنان که شب زین دفتر عشق همی خوانند نام دلبر عشق

خواشا آنان که هر شب تا سحرگاه بدین خوش نغمه از دل برکشند آه

توهم زین داستان عشق فرمان (الهی) ساز ، درد خویش درمان

پی نوشت ها :

• [1] . بحار الانوار ، ج 89، ص 206 207.
• [2] . بحار الانوار ، ج 89، ص 209.
• [3] . صحیفه سجادیه ، دعای چهل و دوم.