گاهی با وجود سالم بودن زن و شوهر بارداری اتفاق نمی افتد و علت آن ناشناخته است. در برخی موارد ممکن است هیچ دلیل واقعی برای بروز مشکل ناباروری در بدن فرد وجود نداشته باشد و فقط وجود انحراف کوچکی در راه سیستم تناسلی او باعث بروز این بیماری گردد که حل این مشکل هم نیاز به همکاری پزشک متخصص ناباروری و زوجین دارد.
یکی از دلایل ناباروری با علل ناشناخته ممکن است آسیبی باشد که به DNA وارد شده است.
به ازای هر یکسال که به طول دورۀ ناباروری افراد اضافه می شود، 25 درصد از شانس باروری کم می شود و همین طور با افزایش سن، به ویژه در زنان بالای سی سال، به ازای هر یکسال که به عمر زن اضافه می شود، 9 درصد شانس باروری این افراد کم می شود، به طور کلی گفته می شود که در جمعیت عادی، 84 درصد از زوجین پس از یکسال خودشان به طور طبیعی بارور می شوند و 92 درصد نیز می توانند پس از دو سال بارداری داشته باشند اما در مواردی که بیش از دو سال به طول انجامد و هیچ علتی نیز شناخته نشود، این افراد باید هر چه سریعتر جهت درمان مراجعه کرده تا تحت نظر مراکز درمان ناباروری، روش های تشخیصی و درمانی لازم برایشان به کار رود.
پس از مراجعۀ یک زوج جهت درمان ناباروری، باید تمام بررسی های لازم و تمام عللی که می توانند سبب ناباروری شوند، مورد بررسی قرار گیرند که در ابتدا این بررسی با یک شرح حال ساده و یک معاینۀ فیزیکی آغاز می شود که از آن جمله دریافت شرح حال قاعدگی در زنان است که از اهمیت بسیاری برخوردار است و چنانچه طبیعی باشد، می تواند نشان از یک تخمک گذاری خوب داشته باشد، معاینۀ فیزیکی، بررسی ذخیرۀ تخمدانی، انجام تستهای مختلف جهت اثبات تخمک گذاری، بررسی شکل ظاهری و آناتومی رحم و همینطور باز بودن لوله های رحمی و ... نیز از دیگر بررسی های اولیه و مورد نیاز می باشند.
در واقع هماهنگی در درمان بسیار اهمیت دارد و درمانی که برای زن در نظر گرفته می شود باید متناسب و هماهنگ با درمانی باشد که ارولوژیست و پزشک متخصص ناباروری مردان، برای همسر ایشان، تعیین می کند.
چنانچه سن زن کمتر از 35 سال و مدت ناباروری کمتر از دو سال باشد، به شرط آنکه همسر وی نیز به درمان های پیشرفته نیاز نداشته باشد، درمان انتظاری را برایشان پیشنهاد می دهیم که در بسیاری از مواقع این زوج خودشان به صورت طبیعی صاحب فرزند می شوند و در غیر اینصورت و بعد از گذشت دو سال از طول مدت ناباروری، به دنبال درمان های پیشرفته تر می رویم.
مشکل ناباروری با علل ناشناخته بدان معنی است که علت ناباروری فرد هنوز تعیین نشده، اما به این معنا نیست که پزشکان متخصص زنان و زایمان نمی توانند او را درمان کنند. در واقع، دکتر معالج در این مرحله، از زوایای مختلفی به علل بیماری نگاه کرده و سعی خواهد کرد علت ناباروری با علل ناشناخته را در بیمار خود پیدا کند.
درمان ناباروری با دلایل ناشناخته
پزشکان متخصص ناباروری معمولا برای درمان مشکل فرد، از روش های مختلفی کمک می گیرند، که تعدادی از رایج ترین آن ها عبارتند از:
1. تحریک تخمدان زنان مبتلا به مشکل ناباروری با علل ناشناخته:
همانطور که می دانید در طول چرخه عادی تخمک گذاری در بدن زنان، معمولا یکی از تخمک ها به بلوغ کامل رسیده و هر ماه آزاد می شود. تحریک تخمدان های فرد مبتلا به مشکل ناباروری با علل ناشناخته یکی از فرایندهای رایج برای کمک به این افراد بوده و سبب بالغ شدن یک تخمک در هر ماه، در بدن آن ها می شود. در این روش، شانس حامله شدن زنان نابارور (در طول درمان دارویی) به میزان قابل توجهی افزایش می یابد.
پزشکان متخصص زنان و زایمان برای تحریک تخمدان زنان نابارور، از داروها برای حدود 8 تا 14 روز استفاده نموده و کمک می کنند تا تخمدان های این افراد تحریک شده و در هر ماه تخمک بیشتری آزاد کنند. داروهای تحریک کننده تخمدان زنان نابارور معمولا شامل هورمون FSH و LH می باشد، که نوعی هورمون طبیعی است و بخشی از فرآیند تخمک گذاری ماهانه را در بدن زنان نابارور فعال می کند. در نهایت، فراموش نکنید که در برخی موارد، پزشک معالج فقط یکی از هورمون های ذکرشده را برای تحریک تخمدان های بیمار خود استفاده می کند، در حالی که در برخی از روش های دیگر، پزشکان از ترکیب هر دو هورمون برای تخمدان زنان نابارور استفاده می کنند.
2. تلقیح داخل رحمی اسپرم (IUI) در زنان نابارور:
تلقیح داخل رحمی اسپرم یا IUI نوعی از تلقیح مصنوعی است که برای کمک به درمان مشکل ناباروری در زنان مورد استفاده قرار می گیرد. در این روش، تمرکز پزشک متخصص زنان و زایمان بر روی اسپرم جداشده بوده و بعد از شستن توسط مواد مخصوص، آن را به طور مستقیم داخل رحم زن بیمار قرار می دهد. البته این کار در زمان نزدیک به تخمک گذاری انجام می شود تا اگر یک یا تعداد بیشتری از تخمدان آزاد شود، بتواند با کمک این اسپرم بارور گردد. در واقع، در تلقیح داخل رحمی، پزشکان متخصص زنان و زایمان سعی می کنند تا اسپرم را به گونه ای در داخل رحم فرد بیمار بگذارند که به لوله های فالوپ نزدیک باشد. در این صورت، اسپرم میتواند تخمک آزادشده از تخمدان را بلافاصله بارور کند. در نهایت، به یاد داشته باشید که موفقیت این روش می تواند به یک دوره حاملگی طبیعی در بدن زنان نابارور منجر شود!
معمولا دکتر متخصص ناباروری بعد از این که همه علل ناباروری را در بدن زنان مبتلا به ناباروری ناشناخته شناسایی کرد، می تواند دلیل ناباروری را به بهترین وجه مشخص نموده و با استفاده از تلقیح داخل رحمی در مورد باردار شدن بیمار خود تصمیم گیری کند. روش تلقیح داخل رحمی اسپرم معمولا برای باردار کردن زنانی که دارای مشکل ناباروری با علل ناشناخته هستند، استفاده می شود که چرخه قاعدگی ماهانه آن ها منظم بوده و با کمک گرفتن از مصرف داروهای دیگر، باروری را در بدن آن ها به ارمغان می آورد.
3. استفاده از داروی کلومید برای درمان زنان مبتلا به ناباروری با علل ناشناخته:
کلومید دارویی است که مصرف آن به درمان مشکل ناباروری در مردان و زنان کمک زیادی می کند. این دارو از 40 سال پیش در جهان پزشکی مورد استفاده قرار می گیرد و نتایج حاصل از مصرف آن تقریبا مثبت و دلگرم کننده است. کلومید در علم پزشکی با عنوان کلومیفن سیترات شناخته شده و برای کمک به زنانی که از قاعدگی نامنظم رنج می برند و یا کسانی که چرخه تخمک گذاری منظم ماهانه ندارد، مفید است.
جالب است بدانید که این دارو نوعی آرام بخش بوده و دارای بلوک های هورمون استروژن می باشد. مصرف آن توسط افراد نابارور، سیگنال ها را به هیپوتالاموس و غده هیپوفیز که در داخل مغز واقع شده است، می فرستد. هنگامی که سیگنال ارسال شده، توسط این غدد دریافت شد، هورمون های مختلف شروع به تولید شدن در بدن فرد بیمار کرده و می توانند با تحریک تخمدان های او سبب تولید تخمک بالغ شده و حرکت آن به داخل لوله فالوپ را به دنبال داشته باشند. هورمونی که در نتیجه مصرف این دارو در بدن افراد نابارور تولید می شوند، GnRH یا هورمون گونادوتروپین است که با انتشار خود باعث ترشح FSH و یا هورمون تحریک کننده فولیکول و LH یا هورمون جسم زرد خواهند شد.
داروی کلومید در اغلب موارد می تواند همراه با سایر روش های تولید مثل مصرف شده و یا همراه با روش تلقیح مصنوعی مورد استفاده قرار گیرد، زیرا پزشکان متخصص زنان و زایمان عقیده دارند که استفاده داروی کلومید به عنوان یک داروی ناباروری باید حداقل برای یک دوره سه تا شش ماهه مورد استفاده قرار گیرد، تا بتواند همزمان با استفاده از روش های دیگر، شانس باروری بیماران را تا دو برابر بالا ببرد. با این حال، اغلب پزشکان استفاده از داروی کلومید را به افرادی توصیه می کنند که بیش از 35 سال سن داشته باشند. نکته مهمی که افراد نابارور باید در طول استفاده از داروی کلومید به یاد داشته باشند، انجام عمل نزدیکی در مواقع زمان بندی شده و منظم می باشد. در نهایت، یادتان باشد که داروی کلومید یک مکمل بسیار مهم برای افزایش شانس باروری زنان است.
4. تزریق هورمون گنادوتروپین به خانم های مبتلا به مشکل ناباروری با علل ناشناخته:
همانطور که می دانید هورمون گنادوتروپین از گروه هورمون هایی است که توسط غده هیپوفیز ترشح شده و برای کمک به تحریک اندام تناسلی در بدن انسان مورد استفاده قرار می گیرد. یکی از روش های درمان ناباروری با علل ناشناخته در زوجین تزریق هورمون گنادوتروپین می باشد، زیرا هورمون گنادوتروپین ماده ای است که برای تحریک تخمدان های زنان ناباروری مفید است که غده هیپوفیز آن ها ناکارآمد بوده و یا فاقد هورمون می باشد. امروزه تصور می شود که این داروی تزریقی موثرترین دارو نسبت به داروهای ناباروری دیگر بوده و توانایی بدن افراد بیمار را برای تحریک تخمدان ها در حد تعادل بالا می برد. به همین دلیل، امروزه استفاده از داروی تزریقی گنادوتروپین بسیار رایج بوده و برای تحریک تخمدان زنانی که دارای چرخه تخمک گذاری منظم هستند، مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین، این روش درمانی به عنوان بخشی از فن آوری های پیشرفته تولیدمثل محسوب شده و در کنار روش های تلقیح داخل رحمی اسپرم (IUI) و لقاح آزمایشگاهی (IVF) به عنوان یک کمک کننده مورد استفاه قرار می گیرد.
