آشیانه کوچک عشق
محبت به همسر,عامل مهم و بسیار موثری در قوام زندگی زناشویی و استمرار آن است و شاید در جهت تضمین همین امر حیاتی و خطیر است که خداوند متعال از ((الفت و صمیمیت)) به عنوان بهترین ارمغان به زن و شوهر, یاد کرده است. مردی به محضر رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) شرفیاب شد و عرض کرد: «ای پیامبر خدا، من از چیزی شگفت انگیز در عجبم: مرد و زنی ازدواج می کنند، در حالی که یکدیگر را قبل از آن ندیده اند، اما صبح گاهان که از خواب بر می خیزند، هیچ کس نزد آن دو از دیگری محبوب تر نیست؟!» پیامبر در پاسخ او فقط این قسمت از آیه کریمه را تلاوت فرمودند: (وَ جَعَلَ بَینَکُم مَوَدَّةً وَ رَحمَةً؛ "روم آیه 30" خداوند در میان شما مودّت و رحمت قرار داد). 1
محبت به همسر,عامل مهم و بسیار موثری در قوام زندگی زناشویی و استمرار آن است و شاید در جهت تضمین همین امر حیاتی و خطیر است که خداوند متعال از ((الفت و صمیمیت)) به عنوان بهترین ارمغان به زن و شوهر, یاد کرده است. مردی به محضر رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) شرفیاب شد و عرض کرد: «ای پیامبر خدا، من از چیزی شگفت انگیز در عجبم: مرد و زنی ازدواج می کنند، در حالی که یکدیگر را قبل از آن ندیده اند، اما صبح گاهان که از خواب بر می خیزند، هیچ کس نزد آن دو از دیگری محبوب تر نیست؟!» پیامبر در پاسخ او فقط این قسمت از آیه کریمه را تلاوت فرمودند: (وَ جَعَلَ بَینَکُم مَوَدَّةً وَ رَحمَةً؛ "روم آیه 30" خداوند در میان شما مودّت و رحمت قرار داد). 1
عشق ورزی
(از نشانه های او آن است که از جنس خودتان همسرانی برای شما آفرید تا در کنار آن آرامش یابید و میان شما مودّت و رحمت قرار داد). مودّت، موهبتی الهی به خانواده است که در کنار رحمت، تضمین کننده تداوم زندگی است. مودّت، محبت عمیق و ریشه داری است که تمام وجود را در برمی گیرد و نشانه های آن در رفتار و گفتار نمایان می گردد. مودّت، محبت لبریز شده، ریشه دار و نشان دار است. خانواده، آشیانة کوچک عشق و بانک مهرورزی است. همه اعضای یک خانه باید در این بانک سرمایه گذاری های کوتاه مدت و بلند مدت داشته باشند تا بتوانند از حساب جاری خود، وام های گوناگون عشق و محبت را دریافت و پرداخت کنند!
محبت به همسر درواقع محبت به فرزند نیز هست زیرا کودک به خاطر علاقه و وابستگی به مادر خود از اینکه ببیند مادرش مورد علاقه و محبت پدر است احساس رضایت و اطمینان می کند; برعکس اگر ببیند مادرش مورد بی مهری و بی اعتنایی پدر قرار می گیرد,در خود احساس اضطراب و ناامنی کرده و اطمینان خویش را نسبت به پدر و آینده زندگی اش از دست می دهد. علاوه بر این مهر مادر نیز درصورتی بطور کامل, شامل حال فرزند می شود که خود او از این بابت دچار کمبود و دغدغه خاطر نباشد. این مهم در جانب پدر نیز وجود دارد. او نیز احتیاج دارد که همسرش به او مهربانی و محبت کند و فرزندان نیز احساس کنند که مادرشان به پدر محبت دارد.زن به اقتضای طبیعت خود و به خاطر غلبه عواطفش, خواهان آن است که تا سر حد عشق, به همسر و فرزندان خود محبت کند و از نثار هیچ گونه فداکاری دریغ نورزد از سوی دیگر روح حساس او طلب می کند که این دوستیها بدون پاسخ نماند. زن اگر ببیند خودش در صدد محبت کردن و مهرورزیدن است ولی طرف مقابل ناسپاسی کرده و عواطف خالصانه و بی شائبه او را پایمال می کند احساس ناکامی و شکست خواهد کرد.
دوست داشتن برای زن یک ((نیاز)) است و علاقه به محبوب بودن برای او نه از روی خودخواهی است بلکه آن را به عنوان پاسخی مثبت به محبتها و عواطف خویش می داند. از این رو چنانچه شوهر یک گام در جهت اظهار علاقه و دوستی نسبت به همسر خود بردارد زن ده قدم در این راه پیش می آید. اما پرواضح است اظهار محبت امری دوجانبه و متقابل است. زن نیز وظیفه دارد همواره از ابراز علاقه و دوستی نسبت به شوهر خویش کوتاهی نکند. محبتهای زن در بسیاری موارد بسان محبت یک مادر زندگی را بر شوهر شیرین و آرامش بخش خواهد نمود.
بطور کلی محبت زندگی را شیرین و باصفا ساخته آن را هدفدار و بالنده می کند. مرد اگر به همسر خود محبت کند کانون زندگی را به محیطی سالم و بانشاط مبدل خواهد ساخت.
جلوه های عشق ورزی به همسر
محبت و عشق ورزی نسبت به اعضای خانواده در رفتار خانوادگی پیامبر(صلی الله علیه و آله) موج می زد و آن را نشانه ایمان می دانست: هرچه بر ایمان بنده ای افزوده شود، بر محبت و دوستی او نسبت به خانواده اش افزوده می شود. 2 آن حضرت، دوست داشتن همسران را از آداب پیامبران برمی شمرد 3 و شوخی و عشق بازی با همسر را از بازی ها و لذت های روای زندگانی می دانست: بازی در سه چیز رواست: ...با همسرت شوخی و عشق بازی کنی. 4 محبّت ورزی به همسران و آگاه کردن آن ها از این دوستی و محبت را مستحب اعلام می کرد و می فرمود: این که مرد به زنش بگوید:"تو را دوست دارم" هرگز از دل زن بیرون نمی رود. 5
هر بینش و نگرش و یا هر روش و منشی که در بین اعضای خانواده براساس عشق ورزی و محبت مداری نباشد، عاقبت به فرار از مسؤولیت و تضییع حقوق دیگر اعضای خانواده خواهد انجامید.
عشق ورزی با همسر را عبادتی شیرین و برتر از تمام دنیا و آنچه در آن است، بر می شمرد و می فرمود: مردی نیست که دست همسرش را عاشقانه بگیرد، جز آن که آفریدگار 5 پاداش برایش می نویسد؛ پس اگر او را در آغوش کِشد، 10 پاداش می برد؛ اگر همسرش را ببوسد، 20 پاداش دارد؛ اگر با او درآمیزد، پاداش این کار برای او از دنیا و آنچه در آن است، بهتر است. 6
منظر برخی تفسیرنگاران، رحمت به معنای عشق و مهربانی قلبی در باطن و مودّت به معنای اظهار این عشق و علاقه در ظاهر است و این خداوند است که این دو حالت را در بین همسران ایجاد می نماید: یکی در باطن که در دل نسبت به همسر خود احساس محبت و رحمت نماید و دیگر در ظاهر که آن محبت و رحمت درونی را در گفتار و رفتار ابراز نماید. 7گویی پروردگارِ مهر، تمام حقوق واجب بین همسران را در عشق ورزی ظاهری و باطنی، یعنی مودت و رحمت، خلاصه فرموده است.
آری، خداوندگار قلب ها، با جهت دهی راستین به نگرش ها، آدمی را می آموزد که از زاویة مهر و رأفت به خانه و خانواده اش بنگرد که اگر چنین شد، او در انجام هر وظیفه ای نسبت به همسر و دیگر اعضای خانواده جدیت می ورزد و هر نوع خدمتی را شیرین و لذت بخش می یابد. اگر بین همسران عشق و محبت ریشه دار برقرار نباشد و هر یک از آنها از نظر عاطفی خود را ملزم به انجام وظایف و رعایت حقوق دیگران نبیند، همواره در جست و جوی راه فرار خواهد بود و اگر از نظر قانونی و حقوقی نیز ملزم به انجام خدمتی گردد، با تلخی و اکراه آن را به انجام خواهد رساند.
نتیجه آن که هر بینش و نگرش و یا هر روش و منشی که در بین اعضای خانواده براساس عشق ورزی و محبت مداری نباشد، عاقبت به فرار از مسؤولیت و تضییع حقوق دیگر اعضای خانواده خواهد انجامید.
