سالانه و حتی روزانه، هزاران نفر هم زمان با روز جهانی مبارزه با مواد مخدر، در دام افیون در سرتاسر این کره خاکی گرفتار می شوند و خواسته یا ناخواسته، زندگی خود را نابود می کنند. از این افراد که بپرسید، هر کدام به طریقی عاملی بیرونی را مسبب اعتیاد خود می دانند. هزاران جوان، در میهمانی ها و دورهمی های دوستانه گرفتار می شوند، فقط برای اینکه یک شب را خوش باشند و بدور از مشکلات زندگی، به تفریح و شادی بپردازند. آن ها یا نمی دانند یا دانسته خود را به این منجلاب که پایانی جز تباهی برایشان نخواهد داشت، هل می دهند. برخی از افراد گرفتار هم علت را مشکلات زندگی، فقر، جدایی والدین و یا حتی بیکاری می دانند و با پناه بردن به دام افیون، سدی از بیخبری در برابر آن ها برای خود می سازند. برای آنکه بتوان حتی قدمی کوچک برای رهایی افراد گرفتار و جلوگیری از ابتلای افراد بیشتر به افیون برداشت، مجامع بین الملل تصمیم گرفتند تا روز 26 ژوئن را روز جهانی مبارزه با مواد مخدر بنامند. نامگذاری روز جهانی مبارزه با مواد مخدر، راه رهایی معتادان نیست، ولی می تواند حکم روزنه امیدی را داشته باشد که از ابتلای سایرین به عامل نابودی جسم و روح جلوگیری کند که یکی از برنامه های روز جهانی مبارزه با مواد مخدر هست.
تاریخچه نامگذاری روز جهانی مبارزه با مواد مخدر
روز 26 ژوئن که در تقویم ایران زمین با ششمین روز از ماه تیر مصادف است، روز مبارزه با مواد مخدر و اعتیاد نامیده شد. سال 1987 میلادی، درست در همین روز جلسه ای متشکل از نمایندگان کشورهای جهان، برای مبارزه با این بلای خانمان سوز در کشور اتریش، شهر وین برگزار شد و نتیجه این گردهمایی ثبت سند جهانی C.M.O بود. به دنبال ثبت این سند تاریخی و مهم، کشورهای جهان متعهد شدند تا از ورود غیر قانونی مواد مخدر به داخل حریم خود جلوگیری و در درمان معتادان کوشش کنند. از موارد مهمی که در این سند 4 بخشی به مناسبت نامگذاری روز جهانی مبارزه با مواد مخدر بر روی آن تاکید شده، می توان به موارد زیر اشاره کرد:
-بررسی سرانه مصرف مواد مخدر به صورت دقیق و جدی
-جلوگیری از ابتلای افراد به اعتیاد از طریق آموزش در مدارس و دانشگاه ها
-تاثیر رسانه ملی در درمان معتادان و بازگرداندن آن ها به حریم امن خانواده
-کمک به نابودی گروه ها و قاچاقچیان مواد مخدر و اصلاح آن ها
گسترش اعتیاد در ایران و جهان
نخستین مصرف ترکیباتی تحت عنوان مخدر، حدود 400 سال قبل از میلاد مسیح مشاهده شد. اول بار، فردی به نام پلین که دانشمندی اهل رم باستان بود، شیره خشخاش را غلیظ کرد و به دنبال آن، ترکیبی به نام اپیوم شکل گرفت. واژه اپیوم را اگر در فرهنگ لغات ریشه یابی کنید، به واژه افیون می رسید که همان مواد مخدر است. در ایران، مصرف مواد مخدر به دوره سلطنت سلسله قاجار بر کشور بر می گردد. در این دوران کشور انگلستان، در ایران صاحب امتیازات فراوانی بود و مواد مخدر را به کشور وارد کرد. به دنبال آن، درباریان به مصرف تریاک روی آوردند. ناصرالدین شاه قاجار، نخستین پادشاهی بود که مصرف مواد مخدر و اعتیاد را مجاز اعلام کرد و به دنبال آن، کشت خشخاش در سراسر کشور گسترش یافت. در دوران حکومت خاندان پهلوی بر ایران، مصرف مواد مخدر و اعتیاد افزایش یافت و مردم و درباریان به شکل تغلیظ شده تریاک، به نام هروئین روی آوردند. از سال 1340 که هروئین به کشور راه یافت، هر روز شاهد مرگ تعداد بسیاری از جوانان در کوچه و پس کوچه های شهر بودیم و این مورد، دستاورد حکومت بیگانگان بر ایران زمین بود. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و در سال 1367، کمیته مبارزه با مواد مخدر با هدف جمع آوری معتادان و جلوگیری از ورود افیون به داخل کشور تشکیل شد. این کمیته با اینکه تعداد معتادان در ایران رو به افزایش هست، ولی فعالیت خود و برنامه های روز جهانی مبارزه با مواد مخدر را ادامه می دهد و در این راه، تعداد زیادی از نیروهای خود را از دست داده است.
کلام آخر
افیون، سبب می شود تا فرد معتاد نسبت به بهداشت و سلامت جسم خود بی تفاوت شده و به فردی، کثیف و بیمار (بیماری سیستم تنفس فوقانی، بیماری دهان و دندان، مشکلات پوستی، مشکلات سیستم اعصاب و اختلالات سیستم گوارش) تبدیل می شود. فرد معتاد، از خانه و خانواده خود گریزان می شود و به همین سبب، بیشتر در منجلاب اعتیاد فرو می رود. به دنبال این بلای خانمان سوز، فقر، طلاق و فروپاشی خانواده ها و عقب ماندگی از کار و تحصیل صورت می گیرد و فرد معتاد، به عنصری بی خاصیت برای جامعه خویش تبدیل می شود که سرانجام به صورتی دردناک و زجرآور به زندگی خود پایان می دهد. به مناسبت این روز، باید تلاش کرد تا با آگاهی بخشی به نسل جوان جامعه از طریق رسانه جمعی، مدارس و دانشگاه ها آن ها را از دام های پیش رو و اعتیاد رهایی داد و با فراهم کردن امکانات تفریحی و رفاهی و امکان کار و تحصیل، آن ها را به زندگی امیدوار کرد، زیرا امید مانع بزرگی بر سر راه ماده نابودگر مخدر خواهد بود.
