عکس های شخصی مهدی سلطانی + بیوگرافی مهدی سلطانی

286

1399/3/16

11:27

فهرست محتوا

عکس های شخصی مهدی سلطانی + بیوگرافی مهدی سلطانی
بیوگرافی مهدی سلطانی
مهدی سلطانی

عکس های شخصی مهدی سلطانی + بیوگرافی مهدی سلطانی

عکس مهدی سلطانی سروستانی مهدی سلطانی سروستانی و همسرش مهدی سلطانی سروستانی بیوگرافی مهدی سلطانی سروستانی و خانواده اش محمد مهدی سلطانی سروستانی (زاده ۱۳۵۰ در سروستان-فارس) بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون، کارگردان تئاتر و همچنین عضو هیئت علمی دپارتمان نمایش دانشگاه تهران می‌باشد.

بیوگرافی مهدی سلطانی

مطالب مرتبط

عکس بازیگران

تصاویر جدید از سریال تلویزیونی فوق لیسانسه ها + تیزر

7 ماه پیش

لیسانس بازیگری از دانشکده هنرهای زیبا (دانشگاه تهران)

فوق لیسانس کارگردانی از دانشکده سینما و تئاتر دانشگاه هنر در سال ۱۳۷۸

دکترای تئاتر از دانشگاه آوینیون (به فرانسه:Avingon) فرانسه

وی هم اکنون عضو هیثت علمی و استادیار دانشکده هنرهای نمایشی و موسیقی پردیس هنرهای زیبا دانشگاه تهران است.

کارهای هنری مهدی سلطانی

نام گارگردان سال

اشباح (داریوش مهرجویی) (1392)

چ (ابراهیم حاتمی‌کیا) (1392)

ملکه (محمدعلی باشه آهنگر) (1390)

سایه روشن (حسن هدایت) (1379)

پرواز خاموش (عبدالحسن برزیده) (1377)

تلویزیون مهدی سلطانی

نام گارگردان سال شبکه

شهرزاد (حسن فتحی) (1394) شبکه خانگی

کیمیا (جواد افشار) (١٣٩۴) دو

خانه کاغذی (محمود معظمی) (1393)

هفت‌سنگ (علیرضا بذرافشان) 1393 سه

مدینه (سیروس مقدم) (1393) یک

مادرانه (جواد افشار) (1392) سه

عکاسخانه (فرزین مهدی پور) (1391)

جنایت و مکافات (عباس رافعی) (1390)

دیوار (سیروس مقدم) (1391) یک

در مسیر زاینده رود (حسن فتحی) (1389) یک

روزهای به یاد ماندنی (همایون شهنواز) (1382)

تصمیم نهایی (محسن شاه محمدی) (1380)

محاکمه (حسن هدایت) (1378)

یکی یه دونه (اصغر فرهادی) (1377)

حنانه (1377)

حقیقت در آینه (اسماعیل میهن دوست) (1374)

کاراگاه (حسن هدایت) (1374)

بازیگری تئاتر مهدی سلطانی

مده آ (مهرداد نظری) دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران ۱۳۷۱

خوبی بزرگ زندگی (علیرضا حیدری) دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران ۱۳۷۲

آنشب که خورشید ساقی بود (علی پاکدست) دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران ۱۳۷۳

چند و چون به چاه رفتن چوپان (علی یازرلو) تهران، سالن چهارسو و مولوی، سیزدهمین جشنوارهٔ تئاتر فجر ۱۳۷۳

محاکمه ژاندارک در رُوان (داریوش مختاری) تهران، تالار مولوی ۱۳۷۴

افسانه (مینا ابراهیم‌زاده) تهران، تئاترشهر، سالن اصلی ۱۳۷۴

سرود بال سروش (شکرخدا گودرزی) تهران، تئاترشهر، سالن اصلی ۱۳۷۴

معرکه در معرکه (حسن میرباقری) رشت، تالار سردار جنگل ۱۳۷۵

خانهٔ عروسک Une maison de poupée" (مهدی سلطانی) تهران، تالارمولوی ۱۳۷۶

آخرین قهرمانان زمین (اصغر فرهادی) تهران، تالارمولوی ۱۳۷۶

دیوار (محسن علیخانی) تهران، تئاترشهر، سالن چهارسو ۱۳۷۷

چیزی یادم نمی آد (مهدی سلطانی) تهران، تالارمولوی ۱۳۷۸

دختر گل فروش Pygmalion (پروانهٔ مژده) تهران، تئاترشهر، سالن اصلی ۱۳۷۸-۷۹

این قصه را ایرانیان نوشته‌اند (علیرضا نادری) تهران، تالار مولوی ۱۳۷۹

سعادت لرزان مردمان تیره‌روز (محسن علیخانی) تهران، تئاترشهر، تالار سایه ۱۳۸۰

والس مرده شوران (کوروش نریمانی) تهران، تئاترشهر، تالار چهارسو ۱۳۸۱

پچپچه‌های پشت خط نبرد (علیرضا نادری) تهران، تئاترشهر، تالار قشقایی ۱۳۸۱

چیستا (نادر برهانی مرند) تهران، تئاترشهر، تالار چهارسو ۱۳۸۲

مضحکهٔ شبیه قتل (حسین کیانی) تهران، تئاترشهر، تالار سایه ۱۳۸۲

تیغ کهنه (نادر برهانی مرند) تهران، تئاترشهر، تالار چهارسو ۱۳۸۲ -۱۳۸۳

روزهای زرد (ایوب آقاخانی) تهران، تالار سایه ۱۳۸۳

خانه (کیومرث مرادی) تهران، تئاترشهر، تالار قشقایی ۱۳۸۸

رمولوس کبیر (نادر برهانی مرند) تهران، تئاترشهر، سالن اصلی ۱۳۸۸

رقص زمین ( حسین پاکدل ) تهران، تئاتر شهر، سالن چهارسو، ۱۳۸۸

حضرت والا ( حسین پاکدل ) تهران، مجموعه تئاتر ایرانشهر، سالن شماره یک ۱۳۸۹

پدرخوانده ناپلی (بابک محمدی) تهران، مجموعه تئاتر ایرانشهر، سالن شماره یک ۱۳۹۱

خاطرات و کابوس های یک جامه‌دار از زندگی و قتل میرزا تقی خان (دکتر علی رفیعی) تهران، تالار وحدت ۱۳۹۴

کارگردان مهدی سلطانی

خانهٔ عروسک تهران، تالار مولوی۱۳۷۶
چیزی یادم نمی‌آید تهران، تالار مولوی۱۳۷۹

تله تئاتر مهدی سلطانی

    تاجر ونیزی (تاجبخش فنائیان)۱۳۷۶
    ماجرای اوپنهایمر Oppenheimer(محمود عزیزی) ۱۳۷۶
    منطقهٔ جنگی (اسماعیل شنگله)۱۳۷۷
    بی ریشه (سعید کشن فلاح) ۱۳۷۷
    سقوط (رضا حامدی خواه) ۱۳۷۸

تک‌ آهنگ مهدی سلطانی

لالایی (به همراهی علی سلطانی)
در این دنیا

پژوهش

"تحلیلی برعوامل موثر در ایفای نقش" این پژوهش، مراحل و عوامل رسیدن به نقش و ارائه آنرا مورد مطالعه قرار می‌دهد. "نمودارسازی کنش دراماتیک" این پژوهش، چگونگی به تصویر کشیدن یک عمل نمایشی و یا به عبارت دیگر مطلوب ترین ارائهٔ کنش دراماتیک نهفته در یک متن نمایشی را مورد مطالعه قرار می‌دهد. "واقعیت استلیزه در تئاتر رئالیستی معاصر" این پژوهش، فرایند تحوّل بازیگری و کارگردانی رئالیستی قرن حاضر را نسبت به تئاتر رئالیستی در زمان پیدایشش مورد مطالعه قرار می‌دهد.

بازیگری چیست؟ مجله«نما» ویژهٔ دوازدهمین جشنوارهٔ تئاتر دانشجویی کشور – 1377.
نقش و نویسنده مجلهٔ «تجربه» دانشگاه تهران شماره ۲- سال ۱۳۷۸٫

«رئالیسم در تئاتر le réalisme au théâtre» نوشتهٔ میشل وئیس

مهدی سلطانی سروستانی متولد سال ۱۳۵۰ در شیراز است ، لیسانس بازیگری خود را از دانشکده هنرهای زیبا (دانشگاه تهران)گرفته‌است. همچنین وی فوق لیسانس کارگردانی از دانشکده سینما و تئاتر دانشگاه هنر در سال ۱۳۷۸ ،دکترای تئاتر از دانشگاه آوینیون Avingon فرانسه در سال ۱۳۷۸ و عضو هیثت علمی گروه تئاتر دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران می‌باشد.

تو که امروز نگاهت به نگاهى نگران است… باش فردا که دلت با دگران است. مهدی سلطانی بازیگری است که با هر سریال یک اسم جدید پیدا کرده است! بعد از سریال در مسیر زاینده‌رود او را با نام حاج بهزاد می‌شناختیم و بعد که سریال دیوار به نمایش درآمد، سلطانی دیگر حاج بهزاد نبود، او را جمیل صدا می‌زدیم و تا قبل از ماه رمضان او هنوز همان اردلان تمجید سریال مادرانه بود. اما حالا مهدی سلطانی را با نام عبدی می‌شناسیم؛ ضد قهرمان پلید، بی‌رحم، آشفته و نابوده شده در سریال مدینه که با همه این ویژگی‌ها به شکل عجیبی به دل می‌نشست

مهدی سلطانی سروستانی متولد سال ۱۳۵۰ در شیراز است ، لیسانس بازیگری خود را از دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران گرفته است. همچنین وی فوق لیسانس کارگردانی از دانشکده سینما و تئاتر دانشگاه هنر در سال ۱۳۷۸ و دکترای تئاتر از دانشگاه آوینیون Avingon فرانسه در سال ۱۳۷۸ و عضو هیثت علمی گروه تئاتر دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران می باشد. وی در سال ۱۳۷۱ وارد دانشگاه شد و از آن به بعد وارد کار حرفه ای خود را خیلی سریع آغاز کرد.

اولین کار درخشان او در عرصه نمایش، "چند و چون به چاه رفتن چوپان" نوشته علیرضا نادری بود که سال ۱۳۷۳ در جشنواره تئاتر فجر اجرا شد و مورد توجه هیئت داوران هم قرار گرفت. اما عمده فعالیت های او به صورت جدی به تئاتر و آن هم بازیگری در این عرصه مربوط می شود.

بازی بسیار زیبا و درخشان ایشان در سریال در مسیر زاینده رود، بازگشت نقشهای پهلوانی را با خود به همراه داشت. او هم اکنون در سریال مادرانه ایفای نقش میکند او در نقش اردلان تمجیدی بازی میکند اردلان از همسر خود جدا شده و پسر و دختر خود را سرپرستی می کند اما در می یابد که فاصله زیادی از لحاظ اجتماعی با دخترش رها پیدا کرده است.

سعید نعمت الله نویسنده سریال مادرانه از سرنوشت تلخ شخصیت اصلی سریال مادرانه و از سختی های فیلمنامه نویسی سخن گفت. سعید نعمت الله نویسنده سی و شش ساله «مادرانه» که نگارش فیلمنامه سریال‌های رستگاران، زیرهشت، جراحت و دیوار را در کارنامه کاریش دارد در تازه‌ترین گفت‌وگویی ضمن انتقاد ضمنی به سریال «آب پریا» مرضیه برومند گفته است: امسال نوروز سریالی از یک کارگردان سینمای کودک و نوجوان پخش شد که کار باحالی نبود چون دیگر آن کارگردان، حال و هوای گذشته اش را نداشت و به همین دلیل هم استقبال چندانی از آن نشد. متن هایی با موضوع کودک و نوجوان را باید آدم های «باحال» بنویسند. از نظر من افرادی مانند هادی مقدم دوست و حمید نعمت الله آدم های باحالی هستند. من آدم باحالی نیستم.

بازیگر لوس کم نداریم که یک دیالوگ را اشتباه بگوید
وی همچنین درباره علت اصرار بر حضورش در پشت صحنه سریال‌هایی که بر اساس فیلمنامه او در حال تولید است گفته است: من اساسا آدم بدبینی هستم و فکر می کنم همه چیز غلط خواهد شد، دیالوگ ها اشتباه بیان خواهد شد و بازیگر لوس هم کم نداریم که یک دیالوگ را اشتباه بگوید، به همین دلیل در سر صحنه حضور می یابم تا بر این مسائل نظارت کنم.

شخصیت اصلی به سرنوشت وحشتناکی دچار خواهد شد

نعمت‌الله در باره پایان‌بندی سریال «مادرانه» توضیح داده است: پایان بندی این سریال را دوست ندارم. این سریال قصه‌ای ۵۰ قسمتی بود که بعدا در ۳۰ قسمت قرار شد ساخته شود و در نهایت در ۲۷ ۲۸ قسمت مقابل دوربین رفت. برای رسیدن به فینال ۱۰ قسمت دیگر لازم داشتم. در سریال دیوار هم پایان بندی خوشی نداشتم و ضد قهرمانی که مخاطب دوستش داشت، خودکشی کرد و اینجا هم شخصیت اصلی (مهدی سلطانی ) به سرنوشت وحشتناکی دچار خواهد شد.

منتقدان فیلمنامه بنویسند تا مردم از شر کارهای شبکه‌های ماهواره‌ای و کار من خلاص شوند
این نویسنده همچنین در واکنش به نقدهایی که در باره سریال او نوشته می‌شود این‌گونه پاسخ داده است: من مدت هاست اسامی منتقدان مختلفی را می شنوم اما آنها را نمی شناسم. نمی دانم چرا آنها وارد این عرصه نمی شوند؟ آیا امکان کار کردن ندارند؟ آیا پدر و مادر و همسرشان اجازه نمی دهد؟ هرچه هست امیدوارم این مسائل حل شود و با ورود آنها به عرصه، مردم از شر کارهای شبکه های ماهواره یی و کار من خلاص شوند.

منتقدی به دفتری که من در آن سریال کار می کنم می آید و نوشتن یک فیلمنامه نود دقیقه یی را دو ماه طول می دهد و دست آخر هم تهیه کننده، فیلمنامه او را صد بار بالاو پایین می کند و بعد شب به شب موقع تصویربرداری دیالوگ هایش را بازنویسی می کند، یک دفعه می رود و درباره سریال من نقد کوبنده یی می نویسد و استدلالش هم این است که چرا من باید به سختی کار کنم اما نعمت الله به سادگی سریال بنویسد؟ واقعا چقدر می توان نظر چنین منتقدانی را جدی گرفت؟