سلامت نیوز:وحيد شالچي، دانشيار دانشکده علوم اجتماعي دانشگاه علامه طباطبايي به دو راه‌حل در سطح فردي و اجتماعي براي رفع چالش‌هاي آموزشي کودکان در ايام کرونا اشاره کرد؛ در سطح فردي پيگيري برنامه‌هاي روتين به صورت منظم و قاعده‌مند و در سطح اجتماعي ارتقاي آموزش‌هاي عمومي از طريق پادکست‌ها و پلتفرم‌ها.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه آرمان ملی ،نشست «دانش‌آموزان، مدرسه و کرونا » پنجشنبه 27 شهريور 99 به همت جمعيت هلال احمر استان تهران و دانشگاه علامه طباطبايي به‌صورت آنلاين برگزار شد. در اين نشست وحيد شالچي، دانشيار دانشکده علوم اجتماعي دانشگاه علامه طباطبايي به سخراني پرداخت. او در اين نشست به مسائل و مشکلات کودکان در ايام کرونا، وضعيت تحصيلي دانش آموزان و راه‌حل‌هايي براي کاهش استرس آنها اشاره کرد.مشروح اين سخنراني را در ادامه مي‌خواند:
وضعيت تحصيل کودکان در کرونا
شالچي در خصوص وضعيت تحصيلي کودکان در دوران کرونا گفت: به نظر من مدرسه نرفتن کودکان در دوران کرونا را بايد در يک کانتکست کلان‌تر نگريست و بايد ديد ترک مدرسه چه عواقبي براي آنها دارد. اگر در ايام کرونا کلاس‌ها به شکل حضوري برگزار شود، مطمئنا بسياري از ما به دليل خطراتي که دارد، علاقمند به اين موضوع نيستيم. اما نکته اينجا است که متوقف کردن فرآيند آموزش نيز مشکلات بسياري به دنبال دارد. مدرسه تنها کلاس و درس نيست بلکه محيطي است که کودکان در آن با يکديگر تعامل برقرار مي‌کنند و اجتماع‌پذيري هم رخ مي‌دهد.
اين استاد دانشگاه افزود: ما بايد متوجه باشيم که در ايام کرونا رندگي کودکان ما با مشکلات بسياري مواجه شده است. از اين نظر که نه‌تنها مدارس براي مدتي تعطيل شدند؛ بلکه از اين روي که کودکان ما همواره ترس از دست دادن اطرافيان خود را نيز دارند. بنابراين اهميت اين موضوع در اين است که به اين نکته بپردازيم که کرونا چطور زندگي کودکان را تحت تاثير قرار داده است.
در سال 2020 آمارهاي سازمان ملل نشان مي دهد که حدود 42 تا 46 درصد به فقرا و کودکان فقير افزوده شده است. لذا هر چند ما با چالش‌هايي در حوزه کودکان مواجه هستيم اما در مورد کودکان آسيب پذير با چالش‌هاي بيشتري رو به‌روييم و وظيفه ما است که به اين مسائل توجه کنيم و به دنبال راه حل براي آنها باشيم.
چالش‌هايي که کودکان با آن مواجهند
شالچي در خصوص چالش‌هايي که کودکان در دوران کرونا با آن مواجهند، گفت: اين چالش‌ها در چهار دسته قرار مي‌گيرند: 1- فقير شدن روز افزون کودکان به اين معنا که بسياري از والدين بر اثر کرونا جان خود را از دست دادند و بسياري بيکار شدند و نتيجه اين امر کودکان را تحت تاثير قرار داد.
دسته دوم از چالش‌ها به مدرسه و متوقف شدن آموزش براي مدتي برمي گردد. دسته سوم تهديد بقا و سلامت آنها است. درست است که کودکان کمتر دچار اين بيماري مي شوند اما اين به معناي تحت‌تاثير قرار نگرفتن زندگي کودکان نيست. مخاطرات بسياري در اين زمينه سلامت ذهني کودکان را تهديد مي کند.دسته چهارم ايمني کودکان است.
به اين معنا که ايمني کودکان در معرض ريسک هاي بيشتري قرار خواهد گرفت. کودکان در محيط خانواده بنا به دلايل مختلف نظير بيکاري والدين و مشکلات اقتصادي در ايام کرونا شاهد خشونت و يا قرباني خشونت‌ها قرار مي‌گيرند و سلامت روح و روان خود را از دست مي‌دهند.
چطور مي توان به آموزش کودکان کمک کرد؟
شالچي در اين خصوص که چگونه مي‌توان به آموزش کودکان در ايام کرونا کمک کرد، بيان داشت: اين امر در دو سطح فردي و خانوادگي و اجتماعي صورت مي گيرد. در سطح فردي مي‌توان کودکان خود را در ساعاتي از شبانه روز که تردد کم است بيرون از محيط خانه برد و از طرفي تلاش کرد تا آموزش آنها با تعطيلي مدارس متوقف نشود و آنچه از طريق مدرسه تحقق نمي يابد را خود فراهم کرد.
همچنين مي توانيم کمک کنيم روتين هاي زندگي انجام شوند. براي مثال اگر قرار است کودکان از صبح تا شب در خانه باشند بايد با نظمي همراه باشد. چه زماني مطالعه کند؟ چه زماني اوقات فراغت داشته باشد؟. وي افزود: همچنين بايد تلاش کرد تا نقش گروه دوستان و همالان را نيز براي او ايفا کرد. براي کودکان در اين زمان بايد بيش از پيش وقت گذاشت و نه تنها آموزش آنها را از طريق فضا مجازي برقرار کرد بلکه بايد سعي کرد تا ارتباط کودکان و به عبارتي دانش آموزان با يکديگر نيز قطع نشود. براي مثال آنها مي‌توانند تصاوير نقاشي‌هاي خود را با يکديگر به اشتراک بگذارند و يا با يکديگر صحبت کنند.
از طرفي مي‌توانيم دستيابي کودکان را به هنر فراهم کنيم. چه‌بسا کودکان در بسياري از موارد احساسات خود را از طريق هنر و نقاشي ابراز مي کنند. در ايام کرونا مي توان آموزش هنر را از طريق فضاي مجازي فراهم کرد. بطور کلي روتين‌هاي منظم و قاعده‌مند و نيز پيگيري آنها در دوران کرونا بسيار مهم هستند.شالچي افزود: در سطح اجتماعي مي توان سطح آموزش‌هاي عمومي را ارتقا داد.
مي‌توان دريايي از محصولات آموزشي را از طريق فضاي مجازي يا شبکه‌هاي اجتماعي و در قالب کليپ‌ها، پادکست‌ها و پلتفرم‌ها در اختيار کودکان قرار داد. نه تنها در زمينه دروس تخصصي بلکه حتي مي‌توان در رابطه با هنر، موسيقي و ... نيز از اين روش استفاده کرد.
هنر و ادبيات نقش بسيار مهمي در کاهش استرس‌ها دارند، لذا مي‌توان از طريق ارائه داستان‌هايي در قالب پلتفرم‌ها از ميزان استرس و اضطراب آنها کاست. در اين ميان دانشجويان بهترين افراد در ارائه اين خدمات اجتماعي هستند. به نظر من خلاقيت جامعه دانشجويي و احساس مسئوليت اين قشر کم نظير است و در نتيجه بسيار مي‌توانند کمک کننده باشند.
اين قشر کمتر نگاه طبقاتي دارد و کارهاي مختلف و متنوعي هم مي‌تواند انجام دهد.وي افزود: همچنين همانطور که مي‌دانيم با مجازي شدن آموزش‌ها بسياري از دانش آموزان از امکانات لازم مانند موبايل و يا اينترنت برخوردار نيستند، لذا سازمان‌هاي مردم نهاد با فراهم کردن کمک‌هاي مالي و امکانات آموزشي لازم براي اين دسته از کودکان مي‌توانند بسيار موثر باشد. در سطح محلي نيز مي‌توانNGO هايي داشت که عهده‌دار رسيدگي به کودکان و حتي والدين آنها در سطح محله باشند.
