برترین‌ها: از همان جمعه شب و با انتشار خبر استعفای دکتر ملک‌زاده از وزارت بهداشت و درمان، جریان‌های سیاسی کشور به سرعت به جبهه‌گیری در مورد این اتفاق پرداختند.
از قبل هم نسبت به عملکردهای پرحاشیه وزارت بهداشت در قبال بحران کرونا انتقاداتی وجود داشت. اما شاید متن تند استعفای معاون او زنگ‌ها را به شکلی به صدا درآورد که حامیان وزیر دوست نداشتند و آزرده شدند. ملک‌زاده در استعفایش از ادعاها و اغراق‌های نمکی برای ارائه واکسن و درمان ایرانی انتقاد کرده و گفته بود داروهای گیاهی مورد تایید وزارت بهداشت، مستندات علمی ندارد. موضوعاتی که پیش از آن کارشناسان و متخصصان بابت آن اعتراض کرده بودند، اما حالا با وارد شدن معاون وزیر بهداشت که کمتر کسی در رتبه علمی او تردید دارد، مشخص می‌شد که قضیه فقط مربوط به منتقدان بیرون از دستگاه وزارتی نیست.
از همان جمعه شب و پس از انتشار استعفا، حمله به ملک‌زاده و حتی زدن اتهامات امنیتی و جاسوسی علیه او در فضای مجازی و از طرف گروهی مشخص، نشان داد که استعفای او نقاط حساس سیاسی را به تکاپو واداشته است. اما اگر به دلیل دیروقت منتشر شدن این استعفا، بازتابی از آن در رسانه‌های روز شنبه نمی‌شد دید، امروز روزنامه‌ها به شفافیت موضع خود و جناح‌شان را در قبال این استعفا اعلام کرده بودند. شکل گرفتن کمپینی از اصولگرایان که یک‌صدا به ملک‌زاده حمله‌ور شده بودند را می‌شود ادامه جنجال علیه او در فضای مجازی تحلیل کرد.
از این میان چند روزنامه شناخته شده را بررسی کرده‌ایم. اولین روزنامه کیهان است که با تیتر «استعفای سوال‌برانگیز در شب اجرای طرح ملی مقابله با کرونا» به موضوع پرداخته بود. روزنامه وطن‌امروز با تیتر «حاشیه‌سازی در روزهای سخت کرونایی» و روزنامه صبح نو با تیتر اصلی «علیه مردم» جبهه‌گیری تندی علیه استعفای آقای معاون داشتند. روزنامه جوان هم با تیتر «توطئه گله‌ای در شب بارانی عملیات» و روزنامه جام‌جم متعلق به صدا و سیما با تیتر «استعفای غیربهداشتی در شب عملیات» از قافله جا نمانده بودند. شاید روزنامه سازندگی ارگان حزب کارگزاران سازندگی با اختصاص دادن عکس اصلی و تیتر «اعتراض به مدیریت بحران کرونا» تنها روزنامه جناح مقابل بود که رویکردی متفاوت در پیش گرفته بود.
با بررسی روزنامه‌های کمپین اقدام علیه معاون وزیر، می‌شد دید که آنها علاقه‌ای برای پاسخ دادن به سوالات ملک‌زاده نشان نداده بودند. اما نکته جالب‌تر حمایت از وزیر دولت روحانی بود. در شرایطی که این گروه از هیچ حمله و فشاری بر دولت چشم‌پوشی نمی‌کنند و حتی در سیاست‌های بهداشتی و کرونایی هم دولت را شکست‌خورده معرفی می‌کنند، استثنا کردن وزیر بهداشت و حمایت تمام قد از او این شائبه را دامن می‌زند که شاید نه در آن انتقادات تند و نه در این دفاع همه‌جانبه، منافع ملی و جان مردم اولویتی بالاتر از منافع سیاسی و گروهی نداشته باشد. اگرنه احتمالا چنین تناقضی با این وضوح را شاهد نمی‌بودیم.
