احسان قربان‌زاده: حاضر نیستم به هر قیمتی دیده شوم/ موسیقی به نسبت کسب و کارهای دیگر پول کمتری دارد

ایران آرت: احسان قربان‌زاده در سال‌های اخیر با انتشار قطعاتی نظیر "حواست نیست"، "موهاتو میبندی"، "همه چی خوبه" و "باران" خود را به علاقه‌مندان موسیقی پاپ سنتی معرفی کرده و اکنون درصدد آن است که در صورت فراهم شدن شرایط اولین کنسرت خود را برگزار کند. قربان‌زاده فعالیت خود را با موسیقی سنتی آغاز کرده و اکنون به موسیقی پاپ گرایش پیدا کرده است. او تنبک، تار و سه‌تار می‌نوازد و اخیراً به سراغ گیتار رفته است.

با این هنرمند به گفت‌وگو نشستیم و از او خواستیم تا از چگونگی ورودش به عرصه موسیقی، هدفش از فعالیت در این عرصه و برنامه‌هایی که برای آینده در نظر دارد برایمان بگوید. مشروح این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید:

آقای قربان‌زاده، موسیقی را از چه سالی شروع کردید؟

من حدود 16-17 سال است که درگیر موسیقی هستم. آشنایی من با موسیقی بسیار جالب است. پدربزرگم به رستوران‌های شبستان علاقه زیادی داشتند و من همراه ایشان به آنجا می‌رفتم. در آنجا هنگام شام سازهای سنتی می‌نواختند و من از آنجا علاقه‌مند شدم و با ساز سه‌تار شروع کردم. پس از دو سال کم کم به سمت ساز دو تار رفتم. در حال حاضر ساز تخصصی من سه‌تار و تار است. در تمام این مدت سعی می‌کردم آواز را هم تمرین کنم. تار و سه‌تار را با استاد و تنبک را بدون استاد یاد گرفتم. البته استاد یک چیزهایی به من یاد داد ولی بعد خودم آن‌قدر تمرین کردم که یاد گرفتم. در حال حاضر نیز درگیر ساز گیتار هستم چون وارد موسیقی پاپ شده‌ام. در یک مدت کوتاهی برای آموزش آواز نزد یکی از شاگردان استاد شجریان رفتم که ایشان پس از چند ماه به من گفت شما احتیاج به کلاس ندارید چون همه تحریرها را بلد هستید و من فقط می‌توانم ردیف‌ها را به شما بیاموزم.

آیا می‌خواهید در سبک پاپ ادامه فعالیت بدهید؟

من علاقه زیادی به موسیقی تلفیقی دارم. البته به دلیل متفاوت بودن جنس صدایی که دارم حس می‌کنم قابلیت و توانایی خواندن موسیقی پاپ را دارم. خواندن موسیقی پاپ برای کسی که موسیقی سنتی کار کرده چندان سخت نیست. موزیک‌هایی دارم که تلفیقی هستند ولی مناسب نمی‌دیدم که آن‌ها را منتشر کنم. الآن به این نتیجه رسیدم که وقتش رسیده تا آن‌ها را منتشر کنم.

تا الآن چند قطعه تولید کرده‌اید؟

شش یا هفت قطعه.

از چه زمانی شروع به خواندن کردید؟

از بچگی همیشه می‌خواندم. ژوست هم می‌خواندم. قرآن صبحگاهی مدرسه را من می‌خواندم و همیشه تک‌خوان سرود بودم. حتی در آن زمان عکس من را در روزنامه همشهری زده بودند. کمی که درگیر ساز شدم تخصصی‌تر به آواز نگاه کردم و بحث تحریرها و صداسازی را جدی‌تر گرفتم. با این حال بسیاری از مراحل را نگذراندم.

قصد انتشار آلبوم ندارید؟

من نمی‌دانم هنرمندان موسیقی چرا همچنان دارند آلبوم منتشر می‌کنند. من خودم در چند وقت اخیر هیچ آلبومی را دانلود نکرده‌ام. از نظر من آلبوم در این روزها شنیده نمی‌شود ولی آرتیست‌ها و حتی آرتیست‌های جوان هم مایل هستند که آلبوم منتشر کنند. سلیقه شخصی من تک آهنگ است. شاید به خاطر هزینه تک آهنگ این کار را می‌کنم. وقتی تک آهنگ منتشر می‌کنم بیشتر کیف می‌کنم. مثلاً هفت تک آهنگ را در طول هفت ماه منتشر می‌کنم و هفت بار از مخاطب بازخورد می‌گیرم. شما برای جمع کردن یک آلبوم ممکن است 7-8 کار خلق کنید و بعد از 7-8 ماه احتمال دارد که از کارهای اولیه خوش‌تان نیاید. من معتقدم آهنگی که تولید می‌شود را سریعاً باید منتشر کرد چون اگر بماند ممکن است چند سال بماند و شنیده نشود. به نظر من مخاطب بی حوصله امروز دوست ندارد که آلبوم گوش کند.

یعنی این روال قرار است دائمی شود یا اینکه بالأخره یک روزی شاهد آلبوم خواهیم بود؟

ممکن است برای اینکه آرتیست بدون آلبوم نباشم یک آلبوم منتشر کنم ولی باید ببینیم سیاست‌ها چطور پیش می‌رود.

آیا به برگزاری کنسرت هم فکر کرده‌اید؟

من اگر به استیج برسم جزو آرتیست‌های پر کنسرت نخواهم بود. مثلاً می‌توانم این قول را بدهم در جاهای درست و حسابی که در شأن مخاطبانم باشد کنسرت برگزار کنم. حس می‌کنم برگزاری کنسرت در یک سالن نامناسب هم بی احترامی به خودم است و هم بی احترامی به مخاطبی که می‌آید پول می‌دهد. ممکن است در کلان‌شهرهای ایران سالی یک تور داشته باشم. حقیقتاً کنسرت گذاشتن برای خودم یکی، دو ماه اسیری دارد و کار سختی است ولی به خاطر مخاطبان حتماً کنسرت می‌گذارم.

هدف‌تان از حضور در عرصه موسیقی چیست؟ آیا به موسیقی به شکل جدی نگاه می‌کنید یا در حد یک شغل دوم؟

شخصاً وقتی یک موسیقی را می‌سازم و کار به مرحله تنظیم می‌رسد بسیار لذت می‌برم. موسیقی من را از فشار زندگی خارج می‌کند و به یک فضای دیگر می‌برد که حس می‌کنم لازم است. من به موسیقی علاقه زیادی دارم. ممکن است در آینده اتفاقات دیگری را با این کار گره بزنم ولی الآن صحبت کردن درباره آن اشتباه است. بیشتر برای لذت شخصی و علاقه‌ای که دارم کار می‌کنم و به همین خاطر زیاد هم‌سو با بازار نیستم. گاهی به من می‌گویند به آن سبک بخوان ولی خودم اذیت می‌شوم. به نظرم کاری خوبی است که شما را پشیمان نکند.

شما در آینده می‌خواهید بیشتر به چه سبکی بپردازید؟

موسیقی تلفیقی من بی ربط به موسیقی پاپ نیست. اگر دو اثر آخر من را گوش کنید متوجه می‌شوید که از فضای مارکت بیرون آمده‌ام. کار آخرم دارد خوب نتیجه می‌گیرد و کامنت‌های مثبتی از آن گرفتم. مدل کار تلفیقی که من کار می‌کنم با تلفیقی‌های دیگر از لحاظ فضاسازی و تنظیم متفاوت است. اگر به موسیقی تلفیقی علی زندوکیلی نگاه کنید، موسیقی تلفیقی الکترونیک است. بخشی از کار من نیز به همین صورت است. من یک کار دارم که کاملاً ترپ است و کلام آن سنتی است و خوب درآمده است. موسیقی که من کار می‌کنم با موسیقی پاپ هم بی ربط نیست. از آنجایی که مدل تحریرها و جنس صدای من در این دو فضا تغییر نمی‌کند به نظرم می‌شود هم‌سو پیش برود ولی اگر نظر شخصی من را بخواهید نظرم این است که کمی جدی‌تر دارم به موسیقی تلفیقی نزدیک می‌شوم.

ممکن است یک روز به این فکر بیفتید که کار پاپ بخوانید؟

ممکن است مجبور شوم یک کارهایی را بخوانم که شاید دوست ندارم. مثلاً الآن دو کار خوب 6/8 در دست دارم که آماده پخش هستند ولی هنوز آن‌ها را منتشر نکرده‌ام. ممکن است مخاطب از ما بخواهد که کارهای پاپ هم بخوانیم. اگر این کارها را منتشر کنم حتماً می‌گیرد. زمانی که می‌خواستم وکال یکی از آن قطعات را بگیرم متوجه شعر آن شدم که زیاد جالب نبود.

احساس می‌کنم شما در عین حال که دوست دارید موزیک‌تان جدی باشد، دوست دارید دیده هم شود. درست است؟

قطعاً به دیده شدن نیاز دارم. کسی که یک کار دستی درست می‌کند حتماً نمایشگاه می‌گذارد. حتی اگر کارش به نمایشگاه نرسد هم آن را به دوستانش نشان می‌دهد. اگر من می‌خواستم فقط برای خودم ساز بزنم الآن اینجا نبودم. همه هنرمندان نیاز به دیده شدن دارند، منتها بعضی از آدم‌ها می‌خواهند به هر قیمتی دیده شوند که من دوست ندارم به هر قیمتی دیده شوم. بعضی‌ها ممکن است به خاطر پول وارد این کار شوند که به نظرم اشتباه است چون نسبت به کسب و کارهای دیگر پول کمی دارد و باید حرف‌های زیادی بشنوید. آدم وقتی می‌بیند یک سری آدم چیپ بالا می‌آیند و معروف می‌شوند ناراحت می‌شود. مسعود سخاوت‌‌دوست در همان کار اولی که با همدیگر کار کردیم یک جمله‌ای گفت که هنوز در ذهنم مانده است. او گفت جنس کار تو با سایر آرتیست‌ها فرق می‌کند و یک روزی بیخیال این ماجرا می‌شوی. گفتم چرا؟ گفت برای اینکه بچه‌های موزیک حاضر هستند هر کاری انجام بدهند تا دیده شوند ولی تو نمی‌توانی آن کارها را انجام بدهی و به همین خاطر نمی‌توانی با آن‌ها رقابت کنی.

در حال حاضر برخی از خواننده‌ها یک تیم آهنگساز و ترانه‌سرا دارند. آیا شما به دنبال این نیستید که تیم خودتان را داشته باشید؟

من به فکر این ماجرا بودم. تقریباً همیشه یک چالشی سر ترانه دارم. ممکن است یک ماه و نیم طول بکشد تا یک ترانه مورد پسند من قرار بگیرد. با یک ترانه‌سرایی کار می‌کنم که مدام کار را ویرایش می‌کند و برای من می‌فرستد. از آنجایی که خودم درگیر شعر هستم روی این موضوع دقت زیادی دارم. درباره تنظیم نیز همین‌طور. سعی می‌کنم تنظیم‌های متفاوت و خوبی را انتخاب کنم. دائماً موزیک‌های خارجی گوش می‌دهم و دنبال این می‌گردم که با آدم‌های حرفه‌ای‌تر و محترم‌تر کار کنم. با آرش مهرابی صحبت کردم ولی قیمت را بالا گفت. حتماً دنبال این هستم که با آدم‌های حرفه‌ای ارتباط بگیرم و کار کنم.

در سال جدید چه برنامه‌ای دارید؟

امیدوارم که بتوانم در سال جدید 6-7 قطعه جدید منتشر کنم. اگر بتوانم به صورت منظم کار کنم قرار شده که هر یک ماه و نیم یک‌بار یک آهنگ منتشر کنم.