«انا لله و انا الیه راجعون» «همانا ما از آن خداییم و به سوی او بازمی‌گردیم.» عبارتی است که مسلمانان هنگام آگاه شدن از فوت کسی می گویند. و از این آیه برای تسلیت گفتن و دعوت به صبر بر مصیبت استفاده می‌کنند.انا لله و انا الیه راجعون کدام آیه است و معنی آن چیست ؟
انا لله و انا الیه راجعون کدام آیه است و معنی آن چیست ؟
انا لله و انا الیه راجعون کدام آیه است و معنی آن چیست ؟ «الَّذينَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصيبَةٌ قالُوا إِنَّا لِلهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ» [همان] كسانى كه هرگاه مصيبتى به ايشان مى‌رسد، مى‌گويند: «ما از آنِ خداييم؛ و به‌سوى او بازمى‌گرديم».۱۵۶ بقره
درسخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی اشاره دارد که مردم در برابر مشکلات و مصایب چند دسته اند:
الف: گروهى جیغ و داد مىکنند. «اذا مسّه الشّر جزوعاً»
ب: گروهى بردبار و صبور هستند. «و بشّر الصابرین»
ج: گروهى علاوه بر صبر، شکرگزارند. «اللّهم لک الحَمد حَمد الشّاکرین لَک على مُصابهم»
و در آخر پیام این آیه را اینگونه بیان می کنند که «انّا لِلّه و انّا الیه راجعون » ریشه ى صبر، ایمان به خداوند، معاد وامید به دریافت پاداش است. «الصّابرین الّذین… قالوا انّا للّه و انّا الیه راجعون»
آیه های قرآن درباره شکرگزاری و سپاس از نعمت های بیکران خداوند
احادیث انّا لِلّه و انّا الیه راجعون
چهار چیز است که در هرکس باشد از بهشتیان خواهدبود … [یکی از آنها] کسی است که چون مصیبتی به او رسد گوید: إِنَّا لِلهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ. (حضرت رسول اکرم)
کسی‌که هنگام مصیبت آیه‌ی إِنَّا لِلهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ را بخواند، خداوند مصیبت او را جبران کرده، آخرتش را نیکو گردانده و برای او جانشینی شایسته و مورد پسند او قرار می‌دهد.(امام علی علیه السلام)
هرکس مصیبت خود را هرچند پس از گذشتن زمان آن به یاد آورده و بگوید: «همه از خداییم و به‌سوی او باز می‌گردیم و حمد و سپاس مخصوص خداوند پروردگار جهانیان است. خدایا مرا به خاطر مصیبتم پاداش ده و چیزی را در عوض آن به من ارزانی‌دار»، اجری همانند اجری که در ابتدای مصیبتش به او عطا شد، داده‌می‌شود. (امام صادق علیه السلام)
هر مؤمنی که عزیز خود را از دست بدهد ولی صبور و شکیبا باشد و به یاد عزیز از دست‌رفته‌اش بگوید: إِنَّا لِلهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ خداوند، گناهان گذشته او را می‌آمرزد؛ و هرگاه که یاد مصیبتی بیفتد و استرجاع کند، خداوند تمام گناهانی را که او در این فاصله مرتکب شده می‌بخشد.(امام باقر علیه السلام)
هارون‌بن‌فضل نقل کرده است: امام هادی (علیه السلام) را در همان روز رحلت امام جواد (علیه السلام)، ملاقات کردم؛ فرمود: «إِنَّا لِلهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ حضرت ابوجعفر (علیه السلام) از دنیا رفت». عرض‌کردم: «از کجا فهمیدید»؟ فرمود: «چون یک نوع کوچکی و ضعفی در خود احساس کردم که برایم سابقه نداشت».
اشعث به امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) گفت: «إِنَّا لِلّه وَإِنَّا إِلَیه رَاجِعونَ» حضرت به او فرمود: «آیا تأویل این آیه را می‌دانی»؟ اشعث عرض کرد: «تو غایت و نهایت دانش هستی». امام (علیه السلام) به او فرمود: «اینکه گفتی إِنَّا لِلّه، اقرار تو به فرمانروایی خدا است و امّا اینکه گفتی: إِنَّا إِلَیه رَاجِعون اقرار تو به فناپذیربودن [خودت] است».
