شعر در مورد حجاب

شعر در مورد حجاب

مجموعه: شعر و ترانه

برگزیده بهترین اشعار درباره حجاب

یکی از مهم ترین مسائل برای افراد به خصوص خانم ها حجاب است. البته حجاب برای آقایان هم مطرح می باشد. اما حجاب خانم ها از آقایان متفاوت است.

در اسلام بهترین حجاب را چادر و مقنعه می دانند. در ادامه چند شعر در مورد حجاب آورده ایم. در آنها شاعرها از خصوصیات چادر و حتی در بعضی از آنها خانم ها را به حجاب دعوت می کنند.

شعر حجاب

چادر زن تاج سلطانی بود

حافظش از شر شیطانی بود

چادر زن برهوس غالب شود

عزت زن را زحق طالب شود

چادر زن کیمیای غیرت است

چون نشان غیرت ملیت است

از برون شرح درونی می دهد

خشم دشمن را فزونی می دهد

صرفه دارد بهر زن در اقتصاد

صرفه اش باشد عیان از صد جهات

 بر سر زن هست مانند سپر

حافظ زن هست هنگام خطر

غنچه‌ای تا هست پنهان در حجاب

می کند از او خزان هم اجتناب

تا نقابش باز از سر می شود

با نسیمی زود پرپر می شود

حفظ چادر هست شرین تر زجان

بهر ایرانی زعهد باستان

حفظ چادر بهر زنها جوشن است

تیرجانسوزی به چشم دشمن است

حبل عصمت را بود چادر کره

پوشش اندامن را باشد زره

حفظ چادر مایه وارستگی است

جسم زن را حافظ برجستگی است

زن بود گل، چادرش خار بدان

حافظش باشد زچشم این و آن

هرچه زن را برتری باشد حجاب

حرکتش دارند برتر شیح و شاب

حفظ استقلال زن در چادر است

کوکب اقبال زن در چادر است

خصم پندارد که با فرهنگ خویش

می کند تحمیل بر زن ننگ خویش

غافل از آنکه زنان ما گلند

برمقام حفظ عصمت سنبلند

شعر در وصف حجاب

جز طرز نگاه یک برادر

در تو نگرد به طرز دیگر!

آزادی تو به چادر توست

ازادگی از شعائر توست

خواهی که شوی رها و آزاد؟

مانند نسیم-مثل فریاد؟

گر معرفت رهائیت هست،

با ذات خود آشناییت هست،

تو مثل شمیم گل رهایی

عطر نفس سپیده هایی

زیبایی اگر چه ز آفتاب است

زیباتر از آن گل حجاب است

شب نیز حجاب آسمان هاست

آیا مگر آسمان نه زیباست؟!

ای جان برادر ای سرافراز

آنگونه که هست گویمت باز

رخنه نکند به جانت ابلیس

یکدم ندهد امانت ابلیس

هرچند که اهرمن پلید است

از دیده تو خطا بعید است

چون خواهش او کنی اجابت

او میبرد از رخت نجابت

آن کس که سرش به کار خود گرم،

یا می رود از کنار تو نرم،

گر خواهر توست ریشه توست

عرض و شرف همیشه توست

روزی پدرت حماسه می ساخت

((سر را به قمار عشق می باخت))

خوش آنکه به یار متکی بود

عشق ودل و باورش یکی بود

اینجا همه جا مزار لاله است

اینجا همه جا به خون قباله است

آن روز مباد – روز محشر

روزی که هریمنان این شر

گویند به یکدیگر:دوباره!

خون می چکد از گل ستاره!!

ننگ است برای ما برادر

آن روز، ولی چه سود دیگر؟!

چه سود، ز گریه ندامت

هر چند کنند تا قیامت

ای آنکه در اوج بی ریایی

گه:غرق در آیت خدایی

پیداست دلت سرای سبزه است

خالی ز گیاه زرد هرزه است

بنگر به عروج یک کبوتر

آنجا که سپیده می زند پر

کانجا نه هیاهوی خیال است

بیداری روح اهل حال است…

شاعر بسیجی محمد رضا گلدون

شعر حجاب از سعدی

رویی که روز روشنم گر بکشد نقاب

پرتو دهد چنان که شب تیره اختری

حیف باشد بر چنان تن پیرهن

ظلم باشد بر چنان صورت نقاب

گر تو پری چهره نپوشی نقاب

تو به صوفی زیان آوری

دوست دارم که بپوشی رخ همچون قمرت

تا چو خورشید نبینند به هر بام و درت

بارها گفته اند این روی به هر کس منمای

تا تامل نکند دیده هر بی بصیرت

ماه رخسار نپوشی تو بت یغمایی

تا دل خلقی از این شهر به یغما نرود

سعدی شیرازی

2 بیتی درباره ی حجاب

چادرت ای ماه من! آغاز صبحی دیگر است

ابروانت زیر ابر روسری زیباتر است

سخت گیری نیست چادر!…ابتدای راحتی ست

دخترم! این بهترین ارثیّه ی یک مادر است

شعر درمورد حجاب

چادری هستم و محجبه ام

دختری از تبار عاشورا

مادرم شد کنیز فاطمه و

پدرم شد غلام شیرخدا

گردآوری: بخش فرهنگ و هنر بیتوته