علاقه احمد مسعود به برنامه پرطرفدار شبکه چهار سیما

احمد مسعود، رهبر مقاومت پنجشیر، در لایوی اینستاگرامی از علاقه ی خود به علم نجوم و برنامه ی «آسمان شب» شبکه چهار تلویزیون ایران گفت.

احمد مسعود، جمعه شب گفتگویی اینستاگرامی با محمد حسین جعفریان، شاعر، مستندساز و روزنامه نگار ایرانی داشت که بیشتر با مستندهای جنگی اش به ویژه مستندهایی درباره ی افغانستان و نیز احمدشاه مسعود شناخته می شود.

در بخشی از این گفتگو، جعفریان از احمد مسعود پرسید با توجه به اینکه تحصیلاتش علوم نظامی بوده، آیا علائق وی تنها به همین حوزه محدود می شود.

مسعود در پاسخ به این پرسش گفت علاقه ی شخصی وی به کیهان شناسی بوده و زمانی برنامه ی «آسمان شب» شبکه چهار تلویزیون ایران را دنبال می کرد که سیاوش صفاریان پور و پوریا ناظمی اجرای آن را برعهده داشتند. او همچنین گفت خود علاقه ای به امور سیاسی و نظامی نداشت و اگر شرایط افغانستان اینگونه نبود به دنبال علائق دوران نوجوانی خود مثل ادبیات و حتی فیزیک فضایی می رفت اما به خاطر دفاع از مردم افغانستان و کشور و استقلال و عزت شان از علائق شخصی خود گذشته تا کاری برای مردم خود انجام دهد.

جعفریان همچنین از احمد مسعود خواست غزلی از حافظ بخواند که مسعود یکی از غزلیات مورد علاقه ی پدر خود، احمد شاه مسعود را انتخاب کرد.

صحبت های احمد مسعود درباره ی علاقه به نجوم و برنامه ی «آسمان شب» بازتاب زیادی در شبکه های مجازی ایران داشت و حتی سیاوش صفاریان پور، سازنده و مجری این برنامه را نیز به واکنش واداشت.

صفاریان پور در پستی اینستاگرامی خطاب به احمد مسعود نوشت:

آقاى احمد مسعود سلام. از دیشب که در مصاحبه‌اى که داشتید درباره علاقه به کیهانشناسى و از خاطره تماشاى برنامه #آسمان_شب گفتید دریافتم در کنار علاقه مشترکمان به مردم، دلمشغولى دیگرمان آسمان شب است! میدانم مردم افغانستان روزها و سالهاى هولناک رنج و جنگ تجربه کرده اند. شرایط ناگوارى که همچنان باقیست و نتیجه جهل و تعصب است! این دردى بزرگ براى بشریت است. آقاى #احمد_مسعود عزیز این عکس را فضاپیماى #کاسینى از پیرامون سیاره زحل گرفته است. آن نقطه کوچک پایین حلقه‌هاى زحل سیاره ماست! #زمین از فاصله حدود یک و نیم میلیارد کیلومترى همین نقطه کوچک است. همین نقطه کوچک که تمام هشت میلیارد و خرده اى انسان در آن زندگى میکنند. به قول کارل سیگان این نقطه آبی کمرنگ محل تمام کشفهاى ماست، محل همه دردها و جنگهاى انسان با انسان و انسان با طبیعت است. حدس میزنم این عکس را دیده اید. این عکس در عین حال لبریز از امید است. امید به گروهى از نسل آدمی که کوشیده اند نور بر تاریکى و جهل و تعصب بتابانند. اصلى‌ترین دستاورد کیهان شناسى و علاقه به آسمان شاید ایجاد وسعت دید نسبت به جایگاه انسان در گیتى است. خوشحالم که این علاقه مشترک ماست. من از سیاست هیچ نمیدانم فقط فهمیدم شما در برابر جهل و تعصب و خشونت ایستاده اید. تلاشتان فارغ از هر نتیجه ستودنى است. به امید صلح، به امید آرامش براى مردم افغانستان و تمام ساکنان سیاره زمین. کسی چه میداند شاید روزی زیر آسمان شب در کنار هم به این وسعت بیکران بنگریم و درباره آن گپ بزنیم.

ارادتمند

سیاوش صفاریان پور