برترین‌ها: این روزها ماجرای دیدار بهمن فرمان آرا، کارگردان معروف سینما با ضرغامی، وزیر گردشگری خبرساز شده است.
بهمن فرمان‌آرا شمایلی دارد که سال‌هاست او را در دسته روشنفکران قرار می‌دهد، از شکل لباس پوشیدنش تا حرف زدنش، او البته آشکارا در آثارش هم شمایل یک روشنفکر را دارد، مثلا به «حکایت دریا» نگاه کنید، پیر فرزانه‌ای که عزلت‌نشینی را انتخاب کرده و در مواجهه با دیگران دائما دیالوگ‌های را بیان می‌کند که آمیخته به نوعی یاس اندیشمندانه است.
حکایت دریا شاید شکلی از خودِ فرمان‌آرا و زیست روزمره‌اش باشد. او به واسطه موقعیت خانوادگی که داشته حتی در نظام قبلی هم جایگاه رفیعی داشته و در واقع خانواده او خانواده قدرتمندی بوده دائما، چه در این سیستم و چه در سیستم قبلی. چه زمانی که شازده احتجاب را ساخته بود و نگاهی انتقادی به سلسلسه قاجار داشت و در واقع به نوعی شاید به طور ناخواسته حتی در جهت و امتداد میل سیستم بود و حالا و تمام این سالها هم برخلاف چهره منتقدی که از او ساخته شده، برخی اوقات به زعم عده‌ای در جهت کم‌خطر ایستاده.
تمام داستان‌هایی هم که برایمان تعریف کرده «از یک بوس کوچولو» تا «خاک آشنا» و حتی «بوی کافور و عطر یاس» هم بیشتر مرور زیست همان طبقه منفک از جامعه بوده، او البته خودش هم تمایلی به به ژست فیلمساز منتقد نداشته، اما خب کیست که نداند همین شمایل باعث شده که فرمان‌آرا جای خودش را داشته باشد اما مساله اینجاست که عکسی که چندی پیش از او منتشر شد خلاف آن ژست است، به هر حال برخی فکر می‌کنند نمی‌‌شود هم با عزت ضرغامی در یک قاب قرار گرفت و هم مثلا کتاب زندگی‌ات را در نشر چشمه با آن فضاسازی‌ها رونمایی کرد.
این مطلب درباره منازعات اخیر حول عکس جنجالی فرمان‌آرا با عزت ضرغامی‌ست:
روایت ضرغامی از دیدار با بهمن فرمان‌آرا
عزت‌الله ضرغامی در توئیتر از دیدارش با بهمن فرمان‌آرا، کارگردان سینما روایت کوتاهی را شرح داد و نوشت: «با بهمن‌فرمان‌آرا ملاقات داشتم، در ۸۱ سالگی هنوز فیلمسازی می‌کند، روحیه گرفتم. شهید لبافی‌نژاد، برادر همسر اوست، نمی‌دانستم! آدم مستقلی است، می‌گوید از هرچه که شبهه رانت داشته، دوری کرده است، باهم اختلاف دیدگاه داریم، ولی براساس منافع ملی اشتراکات زیادی یافتیم.»
توضیحات بهمن فرمان آرا درباره دیدار با ضرغامی
در همین رابطه بهمن فرمان آرا کارگردان مطرح سینمای ایران درباره دیدار با عزت الله ضرغامی وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی توضیحاتی ارائه کرد.
پویان نبی، منتقد سینما طی یادداشتی در این خصوص نوشت:
* حالا می توانم علت ساخت فیلمهای بی هوش، سطح پایین و فاقد وجاهتی مثل حکایت دریا، دلم می خواد و خاک آشنا را بفهمم. حالا متوجه می شوم در آغوش کشیدن شخصیت شبلی و ان فریاد باسمه ای رضا کیانیان که می گفت ایران!
* از چگونه ذهنی خارج می شود.اینکه کارگردان کهنه کار ما با هشتاد و یک سال سن نمی داند که در اوج تظاهرات خیابانی که حاکمیت برای خرید مشروعیت از جانب جناح روشنفکر له له می زند، نباید به دفتر عزت ضرغامی رفت. اینکه هنوز بعد از پنجاه سال فیلمسازی نمی داند که هر هنرجوی انجمن سینمای جوان هم می داند که برای گرفتن مجوز از هر نهادی نیاز به دیدن شخص وزیر نیست!
* هنوز با این همه نگاه از بالا به پایین نمی داند که نسل جدید تاریخ این سینما را خورده و خوب می داند که بهمن فرمان ارا مدعی عدم رانت حد فاصل سال 53 تا 56 با حکم مهدی بوشهری، مدیر شرکت گسترش صنایع سینمای ایران شد.
* وقتی سالها ساکن ویلای در لواسان باشی و دایره نزدیکانت از جمع تعدادی سلبریتی بی درد عبور نکند، معلوم است که در مهر 1401 و اوج اعتراضات دهه هشتادی در حال پیش تولید یک درام عاشقانه در دهه بیست خورشیدی باشی!
* آقای فرمان ارا تو همچون فیلم اخیرت هشتاد سال از جامعه ایران عقبی. اگر نبودی کارکتر امیر دشتی با بازی صابر ابر در( حکایت دریا) که ترسیمی از دانشجوی ستاره دار است شبانه به ترکیه فرار نمی کرد، تو حتی نمی دانی شعار این نسل ( سفر چرا؟/ بمان و پس بگیر)است!
باقی بقایتان جناب کارگردان
