نحوه دفع حشرات از بدن
دفع حشرات به استفاده از موادی گفته می شود که با اعمال بر روی پوست بدن ، لباس یا سایر سطوح موجب فراری دادن حشرات (یا به طور کلی بندپایان) می شوند. این روش ها با فراری دادن پشه ، مگس ، کک و کنه به طور مستقیم باعث کنترل بیماری هایی که این حشرات ناقلشان هستند می گردد.
دفع کننده های معمول
توس (درخت) ، دی ای ای تی ، ایکاریدین ، نپتالاکتون ، پرمترین و روغن های سیترونلا ، لیمواکالیپتوس ، نییم و میریکا.
روش های غیر تهاجمی
شمع ها و روغن های طبیعی گوناگون برای دفع حشرات به بازار عرضه می شوند. محصولات تجاری دیگری نیز در بازار وجود دارد از جمله قرص های کوچکی که با حرارت دهنده الکترونیکی فعال می شود ، بیشتر با نام تجاری ویپ مت شناخته شده است؛ زغال دافع پشه ، که یک شی عود مانند و حاوی مواد شیمیایی یا طبیعی است؛ دوددهی فضاهای باز با دستگاهی که دودی کم ضرر و شبیه دود اتومبیل های دارای روغن سوزی تولید می کند.
یک زغال دافع پشه در حال سوختن
دفع کننده های طبیعی
بسیاری از مواد طبیعی و گیاهان دارای این اثر دانسته شده اند اما در مورد میزان ثمربخشی اختلاف نظر وجود دارد.
برخی از آن ها عبارتند از : ریحان ، درخت نان ، کافور ، کارواکرول ، روغن کرچک ، کرفس ، دارچین ، رازیانه ، سیر ، اسطوخودوس ، علف لیمو ، مرزنگوش ، اسید اولئیک ، پونه (گیاه) ، نعنای فلفلی ، گل حشره کش ، رومارن ، روغن درخت چای و آویشن
