بسیاری از بچه ها در سنین پایین می خواهند که پدر و مادرشان را با نام کوچک صدا بزنند. آن ها می خواهند حتی برای یک بار هم که شده این شیوه را از دیگران تقلید کنند. به این خاطر که آن ها متوجه می شوند که والدین و یا اطرافیان شان یکدیگر را با اسم کوچک صدا می زنند و می خواهند با تقلید از آن ها، راهی جدید برای برقراری ارتباط ایجاد کنند. در این میان بسیاری از والدین هیچ اشکالی در این قضیه نمی بینند و می خواهند که به فرزندش میدان بدهند. در همان حال بسیاری معتقد هستند که این شیوه تربیتی کاملا نادرست است. رابطه میان فرزند و والدین، اعتراض کردن، خودنمایی و جلب توجه از مهم ترین دلایل صدا زدن والدین به اسم است.
خوشبختانه راهکارهای زیادی برای از بین بردن این شیوه تربیتی وجود دارد که می توان آن ها را در شرایط مختلف مورد استفاده قرار داد. در ادامه به مهم ترین دلایل صدا زدن والدین به اسم کوچک خواهیم پرداخت.
صدا زدن والدین به اسم کوچک توسط کودکان
به صورت کلی صدا زدن والدین به اسم کوچک امکان دارد در دوره های مختلف زندگی اتفاق بیفتد. هنگامی که کودکان برای اولین بار لب به سخن می گشایند و متوجه اطراف خود می شوند، برای انجام این کار ذوق و شوق فراوانی دارند. البته گاهی اوقات این کار آن ها فقط از سر بازیگوشی و شیطنت است و در بسیاری موارد این کار را به خاطر لجبازی و سرسختی انجام می دهند. هنگامی که اطرافیان والدین کودکان را به اسم صدا می کنند، آن ها هم دلشان می خواهد چنین حسی را تجربه کنند. از نظر بسیاری از والدین این کار چندان هم بد نیست و در مقابل بعضی دیگر به شدت عصبانی می شوند.
اصلی ترین علل صدا زدن والدین به اسم چیست؟
به صورت کلی روش های تربیتی متفاوتی در خانواده ها وجود دارد که می تواند کودکان را از یکدیگر متمایز کند. با این حال صدا زدن والدین به اسم کوچک می تواند دلایل مختلفی داشته باشد که در ادامه به این موارد اشاره خواهیم کرد.
نیاز کودک به جلب توجه
یکی از مهم ترین دلایل صدا زدن والدین به اسم، نیاز کودک به جلب توجه است. بسیاری از کودکان از بی توجهی والدین خود رنج می برند و به همین خاطر آن ها را به اسم کوچک صدا می کنند. آن ها با این کار می خواهند توجه والدین را نسبت به حرف هایشان جلب کنند. به بیان دیگر به دنبال این هستند که والدین نسبت به حرف های آن ها واکنش نشان دهند.
نداشتن رابطه بیولوژیکی و مقاومت فرزند
گاهی اوقات صدا زدن والدین به اسم می تواند در بر دارنده موضوع جدی تری باشد و این مسئله نشان دهنده این است که این والدین هیچ نسبت بیولوژیکی با کودک نداشته و پدر و مادر واقعی او نیستند. بارها دیده شده است که پدر و مادرهای ناتنی با نام کوچک صدا زده می شوند. گاهی اوقات نیز والدین به دلایل مختلفی موفق به دیدار فرزند خود نشده اند یا رابطه خوبی نداشته اند و یا نتوانسته اند مراقب فرزندشان باشند. در فرهنگ های شرقی به ندرت دیده می شود که کودکان والدین خود را به اسم صدا بزنند. اگر هم، چنین چیزی دیده شود، نشانه خصومت شدید میان والدین و کودک و بیگانگی آن ها نسبت به یکدیگر است.
عدم توانایی والدین و توقع بزرگسالی زودهنگام از کودک
یکی دیگر از دلایل صدا زدن والدین به اسم، به واگذاری قدرت از والدین به بچه ها باز می گردد. بسیاری از خانواده ها قدرت نوجوان و کودک خود را در خانه مورد تحسین قرار می دهند و اجازه می دهند که با نام کوچک خطاب شوند. گاهی اوقات هم بچه ها از سر مسخره کردن والدین شان را به نام کوچک صدا می زنند و نشان دهنده این است که از فرزندشان توقع زیادی دارند.
در بسیاری از موارد کودکان می دانند که این رفتار اشتباه است، اما می خواهند عکس العمل والدین شان را ببینند که چه چیزی می تواند آن ها را ناراحت کند. در این شرایط کودکان به دنبال درک ماهیت قدرت و کنترل خود در روابط هستند.
شیوه تربیتی نادرست
گاهی اوقات شیوه های تربیتی بسیاری از والدین به روش سنتی است و در مقابل عده ای دیگر افکاری باز در خصوص تربیت فرزند خود دارند. یکی از علل صدا زدن والدین به اسم به شیوه تربیتی کودک باز می گردد. در حقیقت شیوه های تربیتی، چگونگی برخورد والدین و بالا و پایین زندگی نقش بسیار مهمی در این رفتار کودک دارند.
معترض بودن کودکان
بسیاری از موارد کودکان به خاطر نارضایتی و به نشانه اعتراض والدین شان را به اسم کوچک صدا می کنند. این رفتار در کودکان بد اخلاق، سرکش و پرخاشگر یکی از مهم ترین نشانه های اعتراض به رفتار والدین است.
صمیمیت بیش از حد والدین و فرزندان
کارشناسان بر این باور هستند که والدین ضمن داشتن رفتاری دوستانه، باید پر قدرت و محکم باشند. زیرا کودکان به بزرگسالی قدم می گذارند و می خواهند جدی بودن و مقاومت را یاد بگیرند. علاقه به صدا زدن والدین به اسم می تواند به حفظ مرزها و سلسله مراتب موجود کمک کند.
آشنایی با راهکارهایی برای صدا نزدن والدین به اسم
اگر با صدا زدن به نام کوچک توسط فرزندتان مشکل دارید، می بایست راهی برای از بین بردن این رفتار پیدا کنید. با توجه به علت و دلایل اصلی این رفتار، راهکارهایی وجود دارند که می توانند به از بین بردن این مشکل کمک کنند. در ادامه به برخی از آن ها اشاره خواهیم کرد.
۱. به منظور پیشگیری از صدا زدن والدین به اسم، به رفتار کودک واکنش نشان ندهید
یکی از بهترین روش ها برای جلوگیری از صدا زدن والدین به اسم، این است که به کودک هیچ پاسخی ندهید. هنگامی که کودک تان شما را با نام کوچک صدا می زند، واکنشی به او نشان ندهید. حتی اگر کار مهم و ضروری هم پیش آمد، تا هنگامی که شما را «مامان» یا «بابا» خطاب نکرده، پاسخش را ندهید.
۲. هویت خودتان را مشخص کنید
یکی دیگر از راه های جلوگیری از صدا زدن والدین به اسم، روشن کردن ماهیت و هویت شما است. با کودک تان صحبت کنید و به او یادآور شوید که دل تان می خواهد شما را «مامان» یا «بابا» صدا کنند. به او بگویید که چقدر این کار برایتان لذت بخش و قابل احترام است. به کودک خود یادآوری کنید که شما به عنوان والدین از جایگاه با ارزش و مهمی برخوردار هستید. این گونه صدا زدن موجب عدم قدردانی و بی احترامی نسبت به شما خواهد بود.
۳. علت رفتار کودک را از او بپرسید
اگر می خواهید این رفتار کودک را برطرف کنید، حتما از او علت رفتارش را سؤال کنید. ممکن است این رفتار نشانه پرخاش و یا اعتراض به پدر و مادرش باشد. پیشنهاد می کنیم در این زمینه حتما به سراغ یک مشاور یا روانشناس بروید. روانشناس علت پرخاش و اعتراضات کودک شما را ریشه یابی می کند و شما را در امر تربیت و آموزش صحیح کمک خواهد کرد.
۴. در روش تربیتی خود تغییراتی ایجاد کنید
در این جا بهترین کار این است که والدین شیوه تربیتی شان را تغییر دهند. تربیت کودک از هر نیاز غیر ضروری واجب تر است. اگر از این موضوع ناراحت هستید که کودک تان شما را با نام کوچک صدا می زند، بهتر است به سراغ یک مشاور یا روانشناس بروید تا شما را در تغییر شیوه تربیتی تان یاری کند.
۵. به منظور جلوگیری از صدا زدن والدین به اسم، با یکدیگر صحبت کنید
یکی از مؤثرترین روش ها برای جلوگیری از صدا زدن والدین به اسم، صحبت کردن با فرزندان است. چقدر خوب است که احساسات و ناراحتی های خود را در این زمینه با فرزندتان در میان بگذارید. یک گفتگوی سازنده و درست میان والدین و بچه ها می تواند راه های درستی را مقابل شما قرار دهد. به کودک تان بگویید که شما والدین او هستید و انتظار رفتاری درست و صحیح از او دارید.
امیدواریم مطالب این مقاله برای شما عزیزان مفید بوده باشد. در پایان پیشنهاد می کنیم مقالات رفتار با خواسته های کودکان، تربیت کودک در اسلام و تربیت کودک عصبی را نیز مطالعه فرمایید.
