اردشیر کاظمی الان کجاست؟

1402/8/30

10:24

تاکید دارد که پیرترین بازیگر ایران نیست و از ما می خواهد که همین جا ثبتش کنیم. گویا این ادعا در برخی منابع اینترنتی به اشتباه منتشر شده و مثل خیلی مطالب دیگر ، عده ای از روی دست دیگری کپی کرده اند. با این حال به تاریخ امروز در تقویم هنر و تایید خودش ، زادروز اردشیر کاظمی است؛ پیرمرد شیرین فیلم ها و سریال های ایرانی که در عین جدیت ، با طنز نهفته در چهره و حرکاتش همه را شیفته خود می کند.

اوایل امسال بود که به سراغش رفتیم تا با او گپی بزنیم. از همان ابتدا تاکید کرد که «همه مرا پیرترین بازیگر ایران خطاب می کنند اما باور کنید اشتباه است و من پیرترین نیستم!» کاظمی که همیشه با چهره صامتش و در کمال جدیت مخاطب را می خنداند ، در آن روزها در حال استراحت بود اما می گفت اگر کار خوبی پیشنهاد شود بازی می کنم؛ خستگی و کهولت سن برایم معنی ندارد.

ثبت بیوگرافی و زندگینامه شما در گوگل!

اغلبِ ما او را به عنوان مسن ترین بازیگر سینما و تلویزیون ایران می شناختیم و تاریخ تولدش در بسیاری از رسانه ها سال 1299 قید شده بود؛ با این حساب 102 سال را باید رد کرده باشد؛ اما وقتی این نکته را با او در میان گذاشتیم ، بی درنگ پاسخ داد : من متولد 29 آبان 1317 هستم. نمی دانم چرا به اشتباه تاریخ تولدم اینگونه در همه جا عنوان شده است. نمی دانم می شود اصلاح کرد یا خیر. همه به من می گویند پیرترین بازیگر اما من پیر نیستم.

او ادامه داد : البته مردم به من لطف دارند و مرا دوست دارند. من هم همه را دوست دارم اما لطفا شما بگویید که من پیرترین نیستم.

کاظمی با سریال «یادداشت های کودکی» پریسا بخت آور (همسر اصغر فرهادی) در سال 1380 وارد عرصه بازیگری شد و پس از آن در «قارچ سمی» رسول ملاقلی پور بازی کرد. همکاری او با بخت آور بعدها در «دایره زنگی» هم تکرار شد.

او در این سال ها حضوری فعال در سریال های سروش صحت داشته است. برای او حساب سروش صحت با همه جداست؛ «من در این سال ها با کارگردان های زیادی کار کرده ام. افرادی مثل سروش صحت ، کیانوش عیاری ، محمدحسین لطیفی و خیلی های دیگر؛ سال هاست در این عرصه مشغولم چه سینما و چه تلویزیون اما از میان همه این ها با سروش خیلی راحتم. سروش حسابش از بقیه جداست. او را دوستش دارم و خیلی راحتم.»

کاظمی سپس تاکید کرد : من خیلی اهل مصاحبه و مطرح شدن نیستم؛ چراکه معتقدم عددی نیستم. من خودم را خاک پای بقیه می دانم و آنقدر مهم نیستم که بخواهم خودم را مطرح کنم. شما هم به من لطف داشتید که انتخابم کردید. مردم هم به من لطف و محبت بسیاری دارند.

در پایان از آرزوهایش پرسیدیم که با خنده ای کوتاه و معنادار گفت : نه بابا دخترم دیگر هیچ نمی خواهم. جوان ها باید آرزو کنند از ما که گذشت. خدا کند جوانان ما چیزی بارشان باشد ما دیگر آرزویی نداریم. همه چیز برای جوانان باشد.