نسخه دیجیتالی آلبوم «قاسم هنوز زنده است» منتشر شد

نسخه دیجیتالی آلبوم قاسم هنوز زنده است، درمدح سردار قاسم سلیمانی، به تازگی منتشر شده است. این آلبوم، محصول مشارکت مرکز موسیقی حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی و برخی از خوانندگان و مداحان ایرانی است که نام علیرضا افتخاری که پیش از این هم آهنگ «مرد میدان» را در رثای سلیمانی خوانده بود، صادق آهنگران و غلامرضا صنعتگر، در میان آنها دیده می شود.

آثاری که در این آلبوم گنجانده شده اند:

«رقص و جولان» با شعر محمدمهدی سیار، آهنگسازی عماد توحیدی، تنظیم آرش صفدری و «مرد میدان» با شعر مولانا، آهنگسازی و تنظیم محمدرضا چراغعلی؛ خواننده: علیرضا افتخاری

«غیرت عشق» با شعر امید حسام، آهنگسازی و تنظیم نادر طاهری و خوانندگی محمد حشمتی.

«دنیا دلتنگ است» با شعر حسین هدایتی، آهنگسازی و تنظیم میلاد بیضا و «انتظار» با ترانه میلاد عرفانپور، آهنگسازی امیر حقیقت، تنظیم امیرحسین اکبرشاهی؛ خواننده: خوانندگی امیرحقیقت.

«حاج قاسم سلام» با شعر امید حسام، آهنگسازی و تنظیم سامان مهدوی و خوانندگی صادق آهنگران.

«دو قاسم» با شعر میلاد عرفانپور، آهنگسازی عماد توحیدی، تنظیم آرش صفدری و «ققنوس» با شعر محمدمهدی سیار، آهنگسازی و تنظیم امیرحسین سمیعی؛ خواننده: سید محسن حسینی.

«قاسم هنوز زنده است» با شعر میلاد عرفانپور، آهنگسازی و تنظیم محمدرضا چراغعلی و خوانندگی غلامرضا صنعتگر.

«پرده آخر» با شعر امید مهدی نژاد، آهنگسازی و تنظیم سعید چاووشی و خوانندگی امیرحسین سمیعی.

میلاد عرفانپور شاعر و مدیر مرکز موسیقی حوزه هنری درباره این آلبوم نوشته است: «آلبوم موسیقی قاسم هنوز زنده است مجموعه قطعاتی است که به لطف خدا برای بنده خاص خدا، قاسم سلیمانی تولید شد. خدا را شاکریم که این قطعات و قطعات سرود که پیش از این در آلبوم «قهرمان من» منتشر شد، سندی است از تلاشی هرچند ناقابل و ناچیز برای عرض ارادت و اشتیاق به آن جان گرامی. از همه هنرمندانی که با دل و جان در این مجموعه نقش آفرینی کردند خاضعانه سپاسگزارم و به همکاران عزیزم در حوزه هنری سازمان تبلیغات و موسسه سپهر سوره هنر نیز که در پشتیبانی تولید این قطعه یاری رساندند صمیمانه درود می فرستم.»

در معرفی نسخه دیجیتالی آلبوم قاسم هنوز زنده است، دلنوشته‌ای از حاج قاسم سلیمانی نیز منتشر شده است. در این دلنوشته آمده است:

«ای خدای عزیز و ای خالق حکیم بی همتا؛ دستم خالی است و کوله پشتی سفرم خالی، من بدون برگ و توشه ای به امید ضیافت عفو و کرم تو می آیم. من توشه ای برنگرفته ام، چون فقیر را در نزد کریم چه حاجتی است به توشه و برگ؟ سارُق، چارُقم پراست از امید به تو و فضل و کرم تو؛ همراه خود دو چشم بسته آورده ام که ثروت در آن در کنار همه ناپاکی ها، یک ذخیره ارزشمند دارد و آن گوهر اشک برحسین(ع) فاطمه (س) است؛ گوهر اشک بر اهل بیت است؛ گوهر اشک دفاع از مظلوم، یتیم، دفاع از محصورِ مظلوم در چنگ ظالم.

خداوندا در دستان من چیزی نیست ؛ نه برای عرضه چیزی دارند ونه قدرت دفاع دارند. اما در دستانم چیزی را ذخیره کردم که به این ذخیره امید دارم و آن روان بودن پیوسته به سمت تو است. وقتی آنها را به سمتت بلند کردم، وقتی آنها را برایت بر زمین و زانو گذراندم، وقتی سلاح را برای دفاع از دینت به دست گرفتم؛ اینها ثروتِ دست من است که امید دارم قبول کرده باشی.

خداوندا پاهایم سست است. رمق ندارد. جرات عبور از پلی که از جهنم عبور می کند، ندارد. من در پل عادی پاهایم می لرزد، وای بر من و صراط تو که از مو نازک تر است و از شمشیر بُرنده تر؛ اما یک امیدی به من نوید می دهد که ممکن است نلرزم، ممکن است نجات پیدا کنم.

من این پاها را در حَرَمت پا گذارده ام ، دورِ خانه ات چرخیده ام و درحرم اولیا ات در بین الحرمین حسین (ع) و عباست (ع) آنها را برهنه دوانده ام و این پاها را در سنگرهای طولانی، خمیده جمع کردم و در دفاع از دینت دویدم، جهیدم، خزیدم، گریستم، خندیدم و خنداندم و خنداندم و گریستم و گریاندم؛ افتادم و بلند شدم، امید دارم آن جهیدن ها و خزیدن ها و به حُرمت آن حریم ها، آنها را ببخشی.»