به گزارش پایگاه خبری_تحلیلی ساعد نیوز به نقل از فرادید، در جریان تازه‌ترین کاوش‌های باستان‌شناسی، یک نانوایی که بردگان در آن حبس شده و برای تولید نان مورد استثمار قرار می‌گرفتند، در خرابه‌های شهر دو هزار سالۀ پمپئی کشف شده است. باستان‌شناسان این کشف را تکان‌دهنده‌ترین نمونه برده‌داری در این شهر روم باستان توصیف کرده‌اند
این نانوایی تنگ با پنجره‌های کوچک نرده‌دار، بخشی از خانه‌ای بود که در حین حفاری در منطقه Regio IX در پارک باستان‌شناسی پمپئی در جنوب ایتالیا پدیدار شد.
این کشف شواهد بیشتری در مورد زندگی روزمره بردگان در پمپئی ارائه می‌دهد؛ مردمانی که گرچه اغلب توسط منابع تاریخی فراموش شده‌اند، اما در حقیقت اکثریت جمعیت را تشکیل می‌دادند و کار سخت آنها باعث تقویت اقتصاد شهر و همچنین فرهنگ و بافت تمدن روم می‌شد.
اعتقاد بر این است که این خانه پیش از آن‌که در اثر فوران کوه وزوویوس در سال 79 پس از میلاد مدفون شود، تحت بازسازی قرار داشته است. اما بقایای سه قربانی در یکی از اتاق‌های نانوایی در ماه‌های اخیر پیدا شد که نشان می‌دهد خانه هنوز ساکنانی داشته است.
علامت‌هایی که برای هماهنگی حرکت بردگان و حیوانات چشم بسته استفاده می‌شد در کف نانوایی پیدا شده‌اند. این خانه به دو بخش تقسیم می‌شد: یک بخش مسکونی که با نقاشی‌های دیواری مجلل تزئین شده بود، و یک نانوایی که در آن بردگان مجبور بودند غلات مورد نیاز برای تولید نان را آسیاب کنند. ارتباط نانوایی با دنیای بیرون قطع شده بود و تنها خروجی آن به سالن اصلی خانه منتهی می‌شد.
گابریل زوکتریگل، مدیر پارک باستان‌شناسی پمپئی گفت: «به عبارت دیگر، این فضایی است که ما باید در آن حضور افرادی با وضعیت برده را تصور کنیم که مالک قصد داشته آزادی حرکت آنها را محدود کند. این تکان‌دهنده‌ترین جنبه برده‌داری باستانی است؛ نوعی از برده‌داری که کاملا از روابط مبتنی بر اعتماد و نیز از وعده‌های آزادسازی تهی شده است. زندانی کردن برده‌ها در اتاقی با پنجره‌های نرده‌دار نشان‌دهندۀ تنزل به خشن‌ترین شکل رابطۀ ارباب و برده است».
در سال 2021 نیز، یک اتاق که محل زندگی بردگان بوده است شامل سه تخت چوبی، تعدادی خمره و یک صندوق چوبی در ویلایی وسیع در Civita Giuliana در حومه پمپئی باستانی کشف شد. بقایای دو قربانی که گمان می‌رود ارباب و برده‌اش بوده‌اند، یک سال قبل در همان ویلا پیدا شده بود.
