هجدهمین روز از ماه ذیحجه روز عید سعید غدیرخم، بهترین عید مسلمانان نام دارد.
غدیر در زبان عربی به معنی گودال و خم نام محلی نزدیک منطقه جحفه است که در آن روزگار چشمه‌ای روان و درختانی کهنسال داشت.
به دلیل موقعیت سوق الجیشی «غدیر خم» حاجیان شهرها و سرزمین‌های مختلف عربستان پس از انجام مناسک حج و هنگام بازگشت به شهر و دیارشان در این منطقه از هم جدا می‌شدند.
سال دهم هجرت بود و پیامبر(ص) از آخرین سفر حج خود باز می گشت. نیم روز هیجدهم ذیحجه بود که ناگهان پیک وحی بر رسول خدا (ص) نازل شد و از جانب خدا پیام آورده که: «ای رسول آنچه از جانب پروردگارت بر تو نازل شده به گوش مردم برسان و اگر چنین نکنی رسالت او را ابلاغ نکرده‌ای و خداوند تو را از گزند مردمان حفظ خواهد کرد».
پیامبر دستور توقف دادند و برفراز منبری از جهاز شتران رفته و روی به مردم فرمود: ای مردم بزودی من از میان شما رخت برمی‌بندم، چه کسی بر مومنین در ارزیابی مصلحت‌ها و شناخت و تصرف در امور سزاوارتراست؛ همه یک سخن می‌گویند خدا و پیامبر داناترند.
رسول گرامی می‌فرماید آیا من به شما از خودتان اولی و سزاوارتر نیستم؟
همگان یک صدا جواب می‌دهند که چرا چنین است. آنگاه فرمود: من دو چیز گرانبها در میان شما می‌گذارم یکی ثقل اکبر که کتاب خداست و دیگری ثقل اصغر که اهل بیت منند. مردم، بر آنان پیشی نگیرید و از آنان عقب نمانید.
آنگاه دست حضرت علی (ع) را در دست گرفت و آن قدر بالا برد که همگان او را در کنار رسول خدا دیدند و شناختند. سپس فرمود: خداوند مولای من و من مولای مومنان هستم و بر آنها از خودشان سزاوارترم. ای مردم هر کس که من مولا و رهبر اویم این علی هم مولا و رهبر اوست و این جمله را سه‌بار تکرار کرد و چنین ادامه داد: پروردگارا، دوستان علی را دوست بدار و دشمنان او را خوار. خدایا علی را محور حق قرار ده.
سپس فرمود: لازم است حاضران این خبر را به غایبان برسانند. امروز دینتان را برایتان کامل نمودم و نعمت خود را بر شما به پایان رساندم و اسلام را به عنوان دین برایتان پسندیدم.
بدین‌سان حضرت علی (ع) از جانب خداوند برای جانشینی پیامبر (ص) برگزیده شد.
