هوا که رو به سردی میره، معمولا سفر به نقاط گرم ایران محبوبیت بیشتری پیدا می کنه. حالا اگه مقصد سفر، یه شهر زیبا و با بافتی تاریخی باشه، هیجان آدم واسه سفر چندین و چند برابر میشه. این شهری که ازش گفتیم، شهر مهریزه که هم قدمت زیادی داره، هم پر از درخت ها و باغات سرسبزه که می تونه یه انتخاب خوب واسه آخر هفتتون تو فصل پاییز باشه هرچند که دیدن مهریز تو فصل بهار هم می تونه یه سفر خاطره انگیز رو براتون رقم بزنه. یکی از دلایلی که شاید خیلی از گردشگرا مهریز رو برای سفرشون انتخاب می کنن، شاید وجود تعدادی از اقامتگاه های بومگردی زیبا و دیدنی در این شهر باشه که مطمئنا هیچکس دوست نداره تجربه اقامت در اون ها رو از دست بده چون این اتفاق رو ممکنه هیچوقت دیگه تجربه نکنید و حس چندشبی رو تو این اتاق های سنتی و به سبک قدیم گذروندن، می تونه در حین هیجان انگیز بودن، آرامبخش هم باشه. حالا قراره با هم یه سفر کوتاه به مهریز داشته باشیم و بیشتر باهاش آشنا بشیم پس با همگردی همراه باشید.
بعد از تصمیم به سفر به مهریز، تو ساعت مقرر تو ایستگاه قطار حاضر شدیم تا به یزد بریم و بعد که به یزد رسیدیم حدودا یک ساعتی تو راه بودیم تا به مقصد جذابمون یعنی مهریز برسیم.
وقتی که اتاق هامون رو تحویل گرفتیم، بیشتر از قبل سر ذوق اومدیم چون به قدری زیبا بودن و آدم رو به حال و هوای گذشته ها می بردن که تمام خستگی های سفر از تنمون در رفت.
بعد از اینکه وسایلمون رو تو اقامتگاه سرای جهانگرد گذاشتیم، راهی اقامتگاه بومگردی کوچه باغ شدیم تا شام رو اونجا بخوریم. کباب ها و مرغ تنوری که برامون تدارک دیده بودن، خیلی خوشمزه و لذیذ بود و تونستیم بعد از اون همه تو راه بودن، دلی از عزا دربیاریم و این شد اولین شامی که تو مهریز خوردیم.
اگه بخواین راجع اقامتگاه بومگردی کوچه باغ بدونید، باید بگم که ساختمونش از صفر تا صد تازه ساخته شده اما فضای سنتی و جذابش، حس اقامت تو خونه های قدیمی و تاریخی رو براتون زنده می کنه.
بعد از شام، مجدد به اقامتگاه بومگردی سرای جهانگرد برگشتیم تا استراحت کوتاهی کنیم و از فردا به تماشای جاذبه های دیدنی مهریز بریم.
صبح با رفتن به اقامتگاه کوهسنگی غربالبیز برای خوردن صبحونه شروع شد اما قبل از صرف صبحونه، با منطقه باستانی غربالبیز آشنا شدیم و فهمیدیدم تعداد زیادی قبر تو این منطقه وجود داره که قدمتشون به 2300 سال قبل برمیگرده و همینه که این شهر رو به یکی از تاریخی ترین شهرهای ایران تبدیل کرده.
برای صبحونه به طبقه بالای اقامتگاه رفتیم و تو اون هوای دلپذیر و مطبوع با منظره ای زیبا مواجه شدیم که لذت صبحونه رو چندین برابر کرد. صبحونه که تو ظرفای سفالی رنگارنگ و زیبا سرو شد، شامل اشکنه یزدی، املت و نون تازه محلی بود که مزه اش هنوز زیر زبونمه. رفتم تا سری به اتاق های اقامتگاه کوهسنگی غربالبیز بزنم و متوجه شدم که فضای داخلی اش مثل حیاطش و منطقه ای که توش واقع شده، همه و همه انقدر زیبا هستن که نمیشه از دیدنشون چشم برداشت.
از اونجایی که مهریز شهریه با قنات های بی شمار، بعد از صبحونه، به سمت قناتی در منطقه مدوار مهریز رفتیم که قدمتش به 280 سال پیش می رسه، 82 تا پله داره و عمقی به طول 29 متر داره و واقعا عجیب اما جذاب بود.
بعد از قنات، راهی یکی از بزرگترین نیایشگاه های زرتشتیان جهان به اسم پیرنارکی شدیم که دیدنش از اتفاقاتیه که هرکسی باید تجربه اش کنه و هم چنین با آیین، نیایش ها و تقویم زرتشتیان هم کمی آشنا شدیم.
بعدش با مهمون نوازی دوستای زرتشتیمون حسابی هیجان زده شدیم و با هندونه و سوروک که اسم یه نون بود و همراه با پشمک خورده می شد، ازمون پذیرایی کردن که حسابی هم چسبید.
ناهار رو مهمون اقامتگاه بومگردی ملاعلی شاه تو روستای تنگ چنار بودیم که هرچی از میزبانی و فضای اقامتگاه بگم، کمه. وسایلی که تو اتاق های این اقامتگاه چیده شده بود، متعلق به چند نسل پیش بوده که به بهترین شکل ممکن جمع آوری و نگه داری شده.
مگه میشه مهریز رفت و به کوه ریگ مهریز که یه جای بسیار زیبا و آرامبخشه، سر نزد؟ خلاصه که بعد ناهار تصمیم رفتن به کوه ریگ مهریز رو گرفتیم و اونجا بود که تازه شن بازی شروع شد.
برای شام، رفتیم به کاروانسرای زین الدین که تو بدو ورود شیفته معماریش می شید که آجری و با سقف های مدوره. بعد از ورود به درون کاروانسرا، یه جور دیگه غافلگیر می شید چون شاید کمتر کسی یه کاروانسرا که قدمتش به زمان گذشته های دور برسه رو دیده و شبی رو توش گذرونده. زیبایی و جذابیت این کاروانسرا به قدریه که حس زندگی توی اون زمان رو به آدم میده و حقیقتا با اینکه قدیمیه، خیلی همه چیز مرتب و سرجاشه .
روز آخر با صبحونه تو باغ خوشنویس شروع شد که واقعا به یاد موندنی و خیلی خوشمزه بود اینم بگم که تو اون هوا و تو اون عمارت زیبا، صبحونه خیلی بیشتر چسبید. بعد صبحونه وقتش بود که یه دوری تو باغ خوشنویس بزنیم و از اتاق ها و فضای داخلیشون دیدن کنیم.
باغ پهلوان پور مقصد زیبای بعدیمون بود که قنات حسن آباد رو هم کنار خودش جا داده بود و این دو جاذبه تاریخی بدون شک از جاهاییه که بعد از اومدن به مهریز اصلا نباید از دستشون بدید. معماری بنای این عمارت، فضای داخلی اتاق ها، تمام جزئیات به کار رفته و اینکه تو روزگاری آدمایی تو این عمارت زندگی می کردند، امکان نداره شمارو شگفت زده نکنه.
مقصد بعدی رو گذاشتیم بازدید از قلعه سر یزد چون اصلا نمی خواستیم مهریز رو بدون دیدن این اثر تاریخی ترک کنیم. شاید براتون جالب باشه که بدونید این قلعه که قدمتش به دوران ساسانیان برمیگرده، بزرگترین صندوق امانات بانکی ایران بوده و معماریش انقدر جالب و هیجان انگیزه که نباید لذت دیدنش رو از دست بدید.
بعد از گشت و گذار بسیار تو این قلعه، حالا وقت استراحت بود و چی می تونه بهتر از یه قهوه یزدی تو اون لحظه باشه؟ بعد از اون هم با خوردن انار های سر یزد، از اونجا خداحافظی کردیم و رهسپار مقصد بعدیمون شدیم.
بعدش رفتیم به هتل کاروانسرای صفویه که در نزدیکی ارگ سر یزد قرار داره که یه اقامتگاه تاریخی و زیبا از دوران صفویه است که در گذشته کاروانسرا بوده و در حال حاضر پذیرای گردشگرانه.
آخرین ناهار مهریز رو تو مجموعه بین راهی هفت شهر خوردیم و بعد از اون سری به شهرهای مختلف این مجموعه زدیم و از اتاق ها و امکاناتی که در دسترس گردشگران قرار دارند، دیدن کردیم. فضای این اقامتگاه هم بزرگ و هم خانوادگیه و می تونه برای سفرای خانوادگیتون، انتخاب خوبی باشه.
به ما که خیلی خوش گذشت و دیدن این همه زیبایی تاریخی کنار هم تو یه شهر، یه جورایی شگفت زده مون کرد. امیدوارم شما هم لذت برده باشید و برای سفرهای بعدیتون، مهریز رو هم تو لیست جاهایی که قراره بهش سفر کنید، بگنجونید.
در آخر، اگه مهریز و جاهای دیدنیش رو دوست داشتید، می تونید عکس ها و فیلمای بیشتری از این سفر رو تو صفحه اینستاگرام همگردی تماشا کنید.
