ایرنا/ این خبر پیرامون نگاهی به آیین سه هزار ساله نوروز خوانی در مازندران برای شما مخاطبان گرامی نگارش شده است.
نوروز خوانی، بهار خوانی یا نورورزی آوازی سنتی است که از دیرباز در میانه اسفند در بسیاری از استانهای کشور برگزار می شود.
در این سنت افرادی که به نوروز خوان معروف هستند، پیش از فرا رسیدن فصل بهار به صورت دوره گردی وارد شهرها و روستاهای مختلف شده و اشعاری را در مدح بهار یا با ذکر مفهوم های مذهبی بداهه سرایی می کنند.
معمولا اشعار به کار رفته به زبان فارسی و یا زبانهای محلی است که بعد از اسلام در ستایش پروردگار و امامان شیعه نیز صورت می گیرد. اشعار مذکور بیشتر به صورت ترجیع بند بوده و توسط یک یا چند نفر به صورت همزمان خوانده می شود.
نوروز خوانی آیین سه هزار ساله ای است که از نیمه اسفند در مناطق مختلف استان مازندران اجرا می شود و نوروز خوانان با حضور در شهرها و روستاها شادباش آمدن بهار را می دهند.
مازندران از فرهنگ و تمدن بسیار کهن و اصیل آریایی برخوردار است و به دلیل داشتن این تمدن باستانی و دیرینه، مراسم های باستانی و به دلیل علاقه به دین و مذهب، مراسم مذهبی باشکوهی در این دیار کهن برگزار می شود.
پس از گرویدن مردم آن به اسلام، برخی از مراسم باستانی بسته به فرهنگ مردمان مختلف مازندرانی با آداب اسلامی درآمیخته و بنابر این شیوه اجرای آن در هر روستا با روستای دیگر متفاوت است.
در نوروز خوانی افرادی که به آنها نوروز خوان گفته می شود پیش از آغاز فصل بهار به صورت دوره گردی به شهرها و روستاهای مختلف می روند و اشعاری در مدح بهار یا با ذکر مفاهیم مذهبی به صورت بداهه یا از روی حافظه می خواندند. این اشعار به زبان فارسی یا زبان های محلی بود و پس از اسلام اغلب پس از ستایش خدا در مدح امامان شیعه گفته میشده است.
باد بِهارون بِیَمو / نِئروز سِلطون بِیَمو
مژده هادین دوستان رِ / گل بیَمو گلستون رِ
بهار آمد بهار آمد خِش آمد / علی با ذولفقار آمد، خِش آمد
نِئروزتان نِئروز دیگر / شِه ما رِ سال نِئ بووئه مِوارِک
