ما انسان‌ها، چند مدل هوش داریم؟
ضریب هوشی (یا بهتر است بگوییم بهره هوشی) را آلفرد بینه اختراع کرد. همان که به نام آی کیو معروف شده است. اما خود همین آقای بینه بعدها گفت:
«برخی از فیلسوف‌ها میگویند هوش هر فرد، چیز ثابتی است. باید به این بدبینی وحشیانه، اعتراض کرد!»
همان‌طور که می‌بینید، حتی خود مخترع آی کیو، می‌گوید هوش اصلاً چیز ثابتی نیست. مشاهدات متعدد علمی هم این موضوع را ثابت می‌کند که «مغز ما همچون یک ماهیچه است» و با تمرین و تکرار و یادگیری، پرورش می‌یابد و قوی‌تر می‌شود.
بهره هوشی البته در زمان‌های گذشته به عنوان تنها مقیاس اندازه‌گیری برای میزان هوش و استعداد یک فرد بود که اکنون تقریباً منسوخ شده است.
آقای هوارد گاردنر در سال ۱۹۸۳ با خلق نظریه «هوش‌های چندگانه» دیدگاه‌های رایج در مورد هوش را به چالش کشید.
ساده بگوییم او اعتقاد داشت که ما دارای انواع و اقسام هوش (هشت نوع) هستیم. از هوش عاطفی یا هیجانی گرفته تا هوش میان فردی، از هوش موسیقایی تا هوش منطقی و ریاضی.
در سال‌های اخیر ارزش تست آی کیو بی اندازه کم شده و در تشخیص‌های پزشکی و روانشناسی اغلب جایی ندارد یا کاربرد بسیار محدودی دارد. چون ثابت شده همه انواع هوش‌ها به اندازه هم مهم هستند و ممکن شما در چند تا از آن‌ها قوی یا ضعیف باشید.
اما چطور می‌توانیم هوش‌هایمان را پرورش دهیم و عضله‌هایشان را قوی کنیم؟
دوتا از مهم‌ترین هوش‌های ما هوش کلامی و هوش مالی هستند که زیرمجموعه های هوش میان فردی هستند.
درست است که هوش مالی و هوش کلامی به تنهایی جزو هوش‌های چندگانه نیست اما زیرمجموعه ای برای هوش های چندگانه هستند.
هوش مالی را از راههای مختلفی می‌توان پرورش داد. از جمله مطالعه مقاله هوش مالی.
یکی از مهم‌ترین راههای بهبود هوش کلامی این است که فن بیان خودمان را بهبود دهیم.
