عکس های شخصی ابوالفضل پورعرب و خانواده + بیوگرافی ابوالفضل پورعرب

عکس های شخصی ابوالفضل پورعرب و خانواده + بیوگرافی ابوالفضل پورعرب

 بیماری ابوالفضل پورعرب سرطان ابوالفضل پورعرب و آناهیتا نعمتی ابوالفضل پورعرب و همسرش ابوالفضل پورعرب (زاده ۲ تیر ۱۳۴۰ در تهران) بازیگر تئاتر، سینما، تلویزیون، ایران است.

بیوگرافی ابوالفضل پورعرب

وی فارغ‌التحصیل بازیگری و کارگردانی تئاتر از دانشسرای هنر است، تا کنون سه بار ازدواج کرده و دارای سه فرزند می‌باشد. از آخرین همسرش آناهیتا نعمتی (بازیگر) جدا شده و از او داری یک فرزند دختر است.وی به دلیل سرطان ۳۰ دی ماه ۱۳۸۹ در بیمارستان بهمن تهران بستری شد و تحت درمان قرار گرفت و پس مدت‌ها خانه نشینی در مراسم تجمع هنرمندان برای محکومیت اهانت به پیامبر اسلام در برابر دوربین رسانه‌ها قرار گرفت. در روز دوشنبه ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۲ محمود احمدی نژاد رئیس جمهور وقت ایران از ابوالفضل پورعرب در منزل پدری وی واقع در جنوب تهران به صورت سرزده عیادت کرد.

تئاتر ابوالفضل پورعرب

فعالیت در تئاتر را از سال ۱۳۵۹ آغاز کرد. بازی در نمایش‌های مختلف.

کارگردانی خسیس مولیر در تالار وحدت (تالار رودکی) (۱۳۸۲)

سینما ابوالفضل پورعرب

هر چند نخستین بار در نقش کوتاهی در فیلم زخمه ظاهر شد اما ورود او به سینما را باید از ۱۳۶۹ و بازی در فیلم عروس برشمرد وی به عنوان جوان اول فیلم‌های دهه ۷۰ نقش‌های زیادی را بازی کرد.

    عروس (بهروز افخمی، ۱۳۶۹)
    قربانی (رسول صدرعاملی، ۱۳۷۰)
    نرگس (رخشان بنی اعتماد، ۱۳۷۰)
    آواز تهران (کامران قدکچیان، ۱۳۷۰)
    رابطه پنهانی (جهانگیر جهانگیری، ۱۳۷۱)
    مهاجران (مهدی صباغ زاده، ۱۳۷۱)
    سؤظن (کاظم معصومی، ۱۳۷۱)
    دو روی سکه (محمد متوسلانی، ۱۳۷۱)
    نیش (همایون اسعدیان، ۱۳۷۲)
    چهره (سیروس الوند، ۱۳۷۴)
    بهشت پنهان (کامران قدکچیان، ۱۳۷۳)
    در کمال خونسردی (سیامک شایقی، ۱۳۷۳)
    بی‌قرار (مجید قاری‌زاده، ۱۳۷۳)
    مرضیه (اسفندیار شهیدی، ۱۳۷۳)
    مردی شبیه باران (سعید سهیلی، ۱۳۷۵)
    قاصدک (قاسم جعفری، ۱۳۷۵)
    حماسه قهرمانان (جمشید حیدری، ۱۳۷۶)
    غریبانه (احمد امینی، ۱۳۷۶)
    باد و شقایق (سیدضیاءالدین دری، ۱۳۷۷)
    جوانی (مجید قاری‌زاده، ۱۳۷۷)
    مردی از جنس بلور (سعید سهیلی، ۱۳۷۷)
    عشق کافی نیست (مهدی صباغ زاده، ۱۳۷۷)
    معصوم (داود توحیدپرست، ۱۳۷۷)
    دستهای آلوده (سیروس الوند، ۱۳۷۸)
    رقص شیطان (اسماعیل براری، ۱۳۷۸)
    زندانی ۷۰۷ (حبیب‌الله بهمنی، ۱۳۷۸)
    تو را دوست دارم (عبدالله باکیده، ۱۳۷۹)
    همسر دلخواه من (افشین شرکت، ۱۳۷۹)
    تیک (اسماعیل فلاح پور، ۱۳۸۰)
    چند می‌گیری گریه کنی (شاهد احمدلو، ۱۳۸۴)
    مجنون لیلی (قاسم جعفری، ۱۳۸۶)
    سربلند (سعید تهرانی، ۱۳۸۶)
    دلواپسی ( بهمن گودرزی، ۱۳۸۷)
    زمهریر (علی روئین‌تن، ۱۳۸۹)

تلویزیون ابوالفضل پورعرب

    تنهاترین سردار (مهدی فخیم‌زاده، ۱۳۷۶)
    مسافر (سیروس مقدم، ۷۹–1378)
    همراز (سامان مقدم، ۱۳۸۱ – نویسنده سید سعید رحمانی)
    عروس (۱۳۸۲)
    تا غروب (۱۳۸۴)
    زیرزمین (علیرضا افخمی، ۱۳۸۵)
    یک وجب خاک (علی عبدالعلی زاده،۱۳۸۶)
    آخرین سرقت (۱۳۸۸)
    وضعیت سفید (حمید نعمت‌الله ۱۳۹۰)
    شهرزاد(حسن فتحی) (۱۳۹۴)

جوایز ابوالفضل پورعرب

    تجلیل در جشنواره نهم فیلم فجر به دلیل بازی در فیلم عروس
    بهترین بازیگر مرد، فیلم عروس، جشنواره بین‌المللی فیلم پیونگ یانگ (۱۳۷۳)
    بهترین بازیگر نقش اول مرد، مردی شبیه باران سعید سهیلی پانزدهمین جشنواره فیلم فجر (۱۳۷۵)

راز ازدواج آناهیتا نعمتی با ابوالفضل پورعرب

آناهیتا نعمتی بعد از گذاراندن دوره بازیگری زیر نظر مرحوم حمید سمندریان برای اولین بار در نقش کوتاهی در فیلم هیوا (رسول ملاقلی پور، ۱۳۷۷) ظاهر شد. اما با بازی در مجموعه تلویزیونی پرطرفدار مسافر بود که به شهرت رسید.آناهیتا نعمتی بازیگر زن سینمای ایران، به تازگی در گفت و گویی مفصل درباره همه اتفاقات مهم زندگی اش از ابتدا تا کنون صحبت کرده است. او از ازدواجش با ابوالفضل پورعرب ، مادر شدنش و حضور در کلاس های بازیگری آمریکا می گوید. این گفت و گو را حتما بخوانید.

اوایل فعالیت تان، آناهیتا نعمتی بودید چه شد که اسمتان را به آنا تغییر دادید؟ این امر قبل از انقلاب خیلی باب بود اما بعد از انقلاب کمتر این اتفاق میافتد.دلیلش تشابه اسمی با خانم آناهیتا همتی بود که قبل از من و در سال ۱۳۷۲ وارد این عرصه شده بود، در حالی که من سال ۷۶ وارد سینما شدم. خب خانم همتی قدیمیتر از من بود.

اسمشان هم جا افتاده بود و شناخته شده بودند. سه – چهار سال اولی که وارد این عرصه شدم، اغلب مصاحبه هایی که از من چاپ میشد، اطلاعات غلط داشت! در حقیقت اطلاعات خانم همتی جای من نوشته میشد! از سال تولد بگیرید تا اطلاعات فیلمها و سریالها. و همینطور عکس! حتی گاهی در تیتراژها هم این اشتباه پیش می آمد. به همین خاطر احساس کردم که باید یک تفاوتی ایجاد شود. از فیلم «پارک وی» به بعد بود که تصمیم گرفتم اسمم را به آنا تغییر دهم.

سریال مسافر خیلی با استقبال مواجه شد.سریال مسافر را بعد از سه فیلم سینمایی اولم هیوا، دلباخته و زندانی ۷۰۷ کار کردم. بعد از زندانی ۷۰۷ ازدواج کردم و بلافاصله سریال مسافر را بازی کردم و دیگر کار نکردم. زمانی که کار نمیکردم این سریال پخش شد و با استقبال ۹۸ درصدی بیننده ها مواجه شد. طوری که رسانه ها میگفتند پنجشنبه ها و زمان پخش این سریال، ترافیک خیابانها کم میشود.

چرا بعد از مسافر، چند سالی کار نکردید؟
به دلیل به دنیا آمدن دخترم رایکا و زندگی خانوادگی. می خواستم خودم بالای سر رایکا باشم تا او بزرگتر شود و به نقطه ای برسد که از عهده یکسری از کارهایش بربیاید.

پس این تصور اشتباهی است که می گویند شما به دلیل ازدواجتان خیلی شناخته شدید؟
دقیقا. خیلی ها ادعا کردند که آناهیتا نعمتی بعد از ازدواجش هنرپیشه شد ولی خب، اصلا اینگونه نبود. من کار می کردم و پیشنهادهای خوبی داشتم و حتی فرصت همکاری با چند کارگردان مشهور را هم از دست دادم. دقیقا زمانی که ازدواج کردم دیگر کار نکردم.

در آن برهه ای که مشکلاتی بر سر زندگی شخصی تان پیش آمد و از همسرتان جدا شدید، آن اتفاقات به زندگی حرفه ای شما آسیب زدند؟ در حقیقت اگر آن اتفاق ها نمی افتاد الان خودتان را جلوتر می دیدید یا اینکه فرقی نمی کرد؟
من اگر ازدواج نمی کردم الان قطعا مسیر دیگری را در کارم پیش می گرفتم. صددرصد پیشرفت می کردم چون پیشنهادات خیلی خوبی از کارگردان های خوب داشتم، ولی خب آن زمان همسرم دوست نداشت من کار کنم. تنها کاری که فقط در همان اوایل ازدواج انجام دادم سریال مسافر بود که خود ایشان هم حضور داشتند.

تلاش های شخصی هم داشتید برای ارتقاء سطح بازیگری تان؟ گویا در کلاس های بازیگری در آمریکا شرکت داشتید؟
بله، بعد از فیلم «یکی می خواد باهات حرف بزنه» حالم زیاد مساعد نبود و ۳-۲ ماهی سفری داشتم به آمریکا؛ هم سفر شخصی بود و هم شرکت در فستیوال فیلم نور که برای فیلم های ایرانی است و من به جای آقای میهندوست که آن زمان مادرشان به رحمت خدا رفته بودند، شرکت کردم و به کلاس های هالیوود اکتینگ استلا ادلر معرفی شدم.یک شیوه ی بازیگری متفاوت که با آنچه در ایران آموخته بودم کاملا فرق می کرد.

گرچه در ایران باز هم آنچه را آموخته ای نمی توانی کامل به نمایش بگذاری. به دلیل محدودیت هایی که برای یک زن بازیگر وجود دارد. استاد ادلر نقطه ی مقابل شیوه ی استانیسلاوسکی است که با آقای سمندریان کار می کردیم. در کل باید بگویم خیلی دنیای متفاوتی دارد. نکته اینجاست که اگر بتوانی از هر دو شیوه ی بازیگری بهره ببری، موفق خواهی شد.

شما در حرفه های مختلف هنری دستی بر آتش دارید. از مزون لباس گرفته تا طراحی دکوراسیون و دیزاین. این کارها را برای درآمدزایی انجام می دهید یا علاقه ی شخصی؟
نمی شود گفت درآمدزایی، چراکه مثلا در دکوراسیون با تعدادی از جوانان تحصیلکرده داخل و خارج کار می کنم و به نوعی درکنار آنها هستم. خب، حرفه ی اصلی من هم نیست و تخصص های لازم را می خواهد و به واسطه ی سفارش هایی که می گیریم، کارها را تقسیم بندی می کنیم و انجام می دهیم. در مورد مزون لباس عروس هم باید بگویم که الان به دلیل وقت کمی که دارم بیشتر کارها را واگذار کرده ام، چراکه طرح ها و لباس ها از آن طرف می آمد و رسیدگی زیادی را می طلبد. در حال حاضر بیشتر تمرکزم را روی سینما گذاشته ام و امیدوارم آن اتفاق و آن نقشی را که دوست دارم برایم پیش بیاید، محقق بشود.

از رابطه ی مادر و دختریتان با رایکا بگویید.خیلی خوشحالم که رایکا را دارم و خوشحالم که با سن و سال کم او را به دنیا آورده ام، چون الان خیلی با هم دوست هستیم. همیشه به خودم می گویم ای کاش در ۱۷-۱۸ سالگی به دنیا می آوردمش. رایکا انگیزه ی زندگی، کار کردن، موفقیت، پیشرفت و ساختن من است. بسیار دختر باهوشی است و منتقد کارهای من. یکی از دلایلی که بعضی از فیلم ها را بازی نکردم رایکا بود.

چطور؟
چند تا از کارهای من را دید و گفت خجالت نمی کشی اینها را بازی کرده ای؟ این چه بازی است کردی؟ (می خندد) ولی خیلی جاها آمده و تئاترهایم را دیده و تشویقم هم کرده. خیلی بیشتر از سن اش می-فهمد.

شغل بازیگری و این که مجبور است تنها بماند اذیتتان نمی کند؟
تنها که نمی ماند. چون با پدر و مادرم زندگی می کنیم، همه ی خانواده با همیم.

اهل ورزش هم هستید؟
بله، خیلی زیاد. از کودکی همه اش در حیاط و کوچه بودیم و ورزش می کردیم. دوچرخه سواری و والیبال حتی فوتبال! الان رایکا را هم سعی می کنم همین گونه تربیت کنم. چند رشته همزمان البته نه به صورت تخصصی که حرفه اش بشود. از کودکی دوست داشتم ورزش های مختلف را در حد بلد بودن یاد بگیرم. بعد از فیلم «هدف اصلی» رفتم کیک بوکسینگ کار کردم و…

معمولا سفرها را تنهایی انجام می دهید یا با دوستان؟
هم تنهایی بوده و هم با رایکا. با دوستان کمتر ولی پیش آمده.

هیجان انگیزترین سفری که رفته اید؟
سفرهای هیجان انگیز زیادی داشته ام اما… والت دیزنی خیلی خوب بود. هیجان انگیز بود. طوری که از رایکا هم بیشتر هیجان داشتم. (می خندد)
 

 ابوالفضل پورعرب ستاره پیشین سینما بعد از پایان بیماری و پس از مدت ها دوری از اهالی سینما روز گذشته به پردیس سینمایی ملت و به جمع بازیگران و عوامل فیلم "هاری" رفت تا از جمشید هاشم پور همبازی قدیم خود تقدیر کند.پور عرب که با ظاهری متفاوت از سال های اخیر در جمع اهالی سینما حاضر شده بود به این نکته نیز اشاره کرد و گفت: بعد از بیماری که داشتم این دومین جایی است که بعد از دفتر آقای فرح‌بخش حضور پیدا می‌کنم.

ابوالفضل پور عرب در اواخر سال ۸۹ به دلیل بیماری سرطان در بیمارستان بهمن تهران بستری شد و تا چندی پیش تحت درمان قرار داشت. برای نخستین بار سیمای تکیده این بازیگر قدیمی سینما در جریان اعتراض هنرمندان سینماگران به فیلم موهن امریکایی در مهر ماه ۱۳۹۱ توجهات را به خود جلب کرد.چندی پس از آن شایعات بسیاری درباره وضعیت جسمی وی شنیده شد و حتی شایعه فوت او نیز بر سر زبان ها افتاد تا اینکه محمود احمدی نژاد رئیس جمهور وقت سرزده به خانه وی رفته و از او عیادت کرد.

عیادت محمود احمدی نژاد از پورعرب. اردیبهشت ۱۳۹۲٫مراسم تقدیر از هاشم پور آنطور که خود او گفته دومین جایی است که پس از بهبودی رفته و اولین بار است که پس از پس از سپری کردن بیماری مهلک خود در مقابل دوربین عکاسان قرار می گیرد.ابوالفضل پورعرب که با فیلم «عروس» بهروز افخمی در سال ۱۳۶۹ مطرح شد، متولد ۱۳۴۰ در تهران است و تحصیلات خود را در رشته بازیگری و کارگردانی تئاتر از دانشسرای هنر به پایان رسانده و سال ۱۳۵۹ با فعالیت در تئاتر و بازی در نمایش «ماموریت حساس» کار هنری خود را آغاز کرد.

وی به عنوان جوان اول فیلم‌های دهه۷۰ نقش‌های زیادی را بازی کرد که از جمله آنها می‌توان به «قربانی»، «آواز تهران»،‌ «نرگس»، «رابطه پنهانی»، «مهاجران»، «سوء ظن»، «دوروی سکه»، «نیش»، «چهره»، «مرضیه»، «بهشت پنهان»، «در کمال خونسردی »، «بی‌قرار»، «مردی شبیه باران»، «قاصدک»، «حماسه قهرمانان»، «غریبانه»، «بادوشقایق»، «جوانی»، «مردی ازجنس بلور»، «عشق کافی نیست»، «معصوم»، «دست‌های آلوده»، «رقص شیطان»، «همسر دلخواه من»، «تیک» و «زندانی ۷۰۷» اشاره کرد.

این بازیگر از اوایل دهه ۸۰ دوران کم کاری‌اش در سینما آغاز شد و بیشتر در مجموعه‌های تلویزیونی به ایفای نقش پرداخت. ابوالفضل پورعرب در سال ۱۳۷۵ برای فیلم «مردی شبیه باران» موفق به دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد هم شده است. عکس های زیر را سینا شیری عکاس مهر و جواد هادی عکاس مهر از مراسم دیروز عکاسی کرده اند.

در شروع این گفت و گو می خواهم از حال و هوای «ابوالفضل پورعرب» دهه ۷۰ که ستاره سینمای ایران بود بپرسم.

** حال عمومی ام بد نیست، اما هنوز ناخوش احوالم و اگر بازی در فیلم «جاودانگی» را پذیرفتم فقط به دلیل دوستی دیرینه ام با «محسن توکلی» کارگردان فیلم است. این نکته را هم بگویم که در مجموع فضای کلی هنر و سینما خوشایند نیست. در دیداری که وزیر ارشاد با صنوف مختلف داشت، مشکلات را مطرح کردیم. ضمن این که معتقدم انحلال خانه سینما یکی از بهترین کارهایی است که وزارت ارشاد انجام داد.

یعنی از انحلال خانه سینما رضایت دارید؟

** بله، به هر صورت فضای خوبی نداشت. هر کس که می خواست وارد سینما شود از کانال خیابان انتخاب می شد نه خانه سینما! انجمن بازیگران آن ها را انتخاب نمی کردند، اکنون ۵ سال است که عضو خانه سینمای سابق نیستم. در کل فضا و بازی در سینما سخت شده است.

چه طور شد در دهه ۷۰ که ورود به عرصه بازیگری مشکل بود و به راحتی نمی شد ستاره شد به ستاره سینمای ایران تبدیل شدید؟

** هیچ وقت فکر نمی کنم ستاره سینما شدم، چون سینما ستاره ای ندارد؛ در واقع سینما هیچ ارزشی ندارد که ستاره ای داشته باشد. جایی که به راحتی خیلی ها پول می دهند و در آن بازی می کنند یا آن شخصی که بدون گذراندن دوره بازیگری و تحصیل در این رشته بازی می کند. به بازیگرانی که در این رشته تحصیل کرده و تئاتر خوانده اند کار نمی دهند. بنابراین بازی در سینما عشق و انگیزه ای ندارد و خیلی خوشحالم که در آن کمتر حضور دارم.

پس خودتان چگونه وارد سینما شدید؟

** من در این رشته تحصیل کردم و در تئاتر بازی می کردم. روزی آقای «بهروز افخمی» به تئاتر شهر آمد و من را برای بازی در فیلم «عروس» انتخاب کرد. البته آن مقطع تصور می کرد من به هیچ عنوان سینما را نمی شناسم البته من برای بازی خودم سخن نمی گویم بلکه راجع به آدم هایی صحبت می کنم که خیلی به گردن این سینما حق دارند.

به طور مثال چه کسانی؟

** آدم هایی که سوخته اند و دیگر در سینما نیستند. خیلی ها زحمت کشیده اند و دیگر نیستند. من، «اکبر عبدی» و «خسرو شکیبایی» و امثال این دوستان سال ها نقش اصلی را در فیلم ها بازی کردیم. متأسفانه عده ای دیگر در سینما نیستند، داستان این است که عده ای در این رشته تحصیل کرده اند و اکنون دارند آواز می خوانند! نمی دانم یعنی چه. خیلی بد است که ما در این شرایط هستیم.در دهه ۷۰ چهره ای محبوب و مشهور بودید. داشتم به این فکر می کردم که شاید برخی اتفاق ها در زندگی یک هنرمند باعث می شود که از مسیر اصلی اش دور شود، چون در برنامه «هفت» گفتید که درگذشت خواهرتان شوکی به شما وارد کرد و وقفه ای طولانی در فعالیت شما ایجاد کرد.

** من وقتی بازی در فیلم «قرمز» را نپذیرفتم به «فریدون جیرانی» برخورد و ۵ سال درباره ام مطلبی در هفته نامه خودش منتشر نکرد، اما کناره گیری ام ربطی به حاشیه ندارد. من مبتلا به سرطان ریه شدم. سال ها پیش که در فیلم «بهشت پنهان» در پاریس بازی می کردم ضربه ای به من خورد که ۲ روز در بیمارستان بستری بودم و بعد از پایان فیلم به تهران آمدم و بیماری ام را پیگیری نکردم تا این که در مجموعه «وضعیت سفید» حالم بد شد و ۱۱ روز در کما بودم و جراحی داشتم. این نکته را هم بگویم که سوپراستار نبودم که کناره گیری کنم.

قبول دارید که عده ای به عشق «ابوالفضل پورعرب» به سینما می رفتند و عکس شما روی جلد مجله ها و بیلبورد بر فروش گیشه تأثیر داشت؟

** من خودم را باور نداشتم، چون هیچ زمان خودم را درگیر این مسائل در زندگی ام نکردم و نخواستم مغرور شوم. وقتی انسانی تغییر می کند، علامت خطری است و باید خیلی از لحاظ آسیب های اجتماعی مراقب خود باشد. در هر حرفه ای این مشکلات وجود دارد، مهم این است که وقتی انسان کار می کند، رفتاری معقولانه و انسانی داشته باشد. من درگیر شهرت نبودم. چندین مرتبه در جشنواره فیلم فجر نامزد دریافت سیمرغ شدم، اما به من جایزه ندادند! و بعد از ۷ سال که نامزد بازیگری در جشنواره شدم به من جایزه دادند. معتقدم هنرمندان باید مراقب شخصیت خود باشند تا آسیب نبینند و این سینما چیزی ندارد که انسان بخواهد در آن کار کند.

چرا اکنون هر پیشنهادی که برای بازی به شما می شود می پذیرید؟

** رابطه دوستانه ای با «محسن توکلی» کارگردان فیلم «جاودانگی» داشتم و باعث شد در آن بازی کنم. کارگردان گفت می خواهم امضای تو پای فیلمم باشد هم چنین تولید یک فیلم سینمایی ۲ ماه طول می کشد و من به دلیل بیماری و ناتوانی ام نمی توانم کار کنم. البته کیفیت فیلم های سینمایی هم پایین آمده است، ما به واقع داریم به بیراهه می رویم.

با بازی در فیلم «عروس» بهروز افخمی به شهرت رسیدید و در جشنواره فیلم فجر از بازی تان تجلیل شد. نظرتان درباره آن چیست؟

** فیلم نامه ای نوشته می شود و ما بازی می کنیم، وقتی فیلمی اکران می شود برخورد مردم برایم اهمیت دارد و با همه مسائل موجود چه خوب و چه بد برای نقش زحمت می کشم و نمی توانم بگویم که برای ارائه نقش انرژی نمی گذارم. همان گونه که اشاره کردم در تئاتر شهر مشغول بازی در نمایش «حاکم یک شبه» بودم که هم بازی هایم «مصطفی کاری»، «مجید مظفری» و «جهانگیر الماسی» بودند که به انتخاب «بهروز افخمی»، داماد فیلم «عروس» شدم.

بازی قابل تحسین تان در فیلم «مردی شبیه باران» سیمرغ بهترین بازیگر جشنواره فیلم فجر را برایتان به ارمغان آورد و این تنها سیمرغی بود که گرفتید. هنگام دریافت این جایزه چه احساسی داشتید؟

** هنوز هم سیمرغم را دارم. وقتی بعد از ۷ سال در جشنواره فیلم فجر به من جایزه دادند و پرسیدند چه احساسی داری گفتم خیلی وزنش سنگین بود! جوایز بسیاری گرفته ام. جایزه تأثیری در روند کاری ام نداشت. وقتی که کار می کنم نمی توانم کم بگذارم، مردم برایم اهمیت دارند.

دستمزدی که از بازیگری می گیرید راضی کننده است؟

** اکنون ۳ برابر آن دوران دستمزد دریافت می کنم. شعرهایم هم قرار است به زودی چاپ شود.

نسل جدید سوپراستارهای سینمای ایران را چگونه می بینید؟ آیا توان جذب تماشاچی به سینما را دارند و فروش گیشه را تضمین می کنند؟

** هر دوره ای جوان خودش را دارد. اکنون به طور مثال «محمد رضا گلزار» مطرح شده است و خیلی خوب هم بازی می کند و عده ای علاقه مند دارد. مسلما عده ای به خاطر عکس روی جلد او به سینما می روند. آن موقع که جوان بودم تصور نمی کردم که مردم به خاطر من به سینما می روند اما اکنون که ۵۰ ساله شده ام با زمینه فکری و مطالعاتی بیشتری کار می کنم.

اگر سخنی در پایان باقی مانده است بفرمایید.

** من فیلم نامه «طلاق» را نوشته ام که برگرداننده فیلم «عروس» است و اگر «بهروز افخمی» نسازد خودم فیلم را خواهم ساخت. با «نیکی کریمی» هم درباره این فیلم مذاکراتی کرده ام. هم چنین صحبت هایی با «ضیاء هاشمی» کرده ام و «نیکی کریمی» پیشنهاد داد که به طور مشترک سرمایه گذار فیلم باشیم .صدا و سیمای خراسان شمالی هم پیشنهاد ساخت فیلم و مستندی درباره این استان داده است که امیدوارم بتوانم با آن ها همکاری کنم.

بیوگرافی ابوالفضل پورعرب , عکس های شخصی ابوالفضل پورعرب , آنا نعمتی همسرش ابوالفضل پورعرب

بیوگرافی ابوالفضل پورعرب , عکس های شخصی ابوالفضل پورعرب , آنا نعمتی همسرش ابوالفضل پورعرب

بیوگرافی ابوالفضل پورعرب , عکس های شخصی ابوالفضل پورعرب , آنا نعمتی همسرش ابوالفضل پورعرب

بیوگرافی ابوالفضل پورعرب , عکس های شخصی ابوالفضل پورعرب , آنا نعمتی همسرش ابوالفضل پورعرب

بیوگرافی ابوالفضل پورعرب , عکس های شخصی ابوالفضل پورعرب , آنا نعمتی همسرش ابوالفضل پورعرب

بیوگرافی ابوالفضل پورعرب , عکس های شخصی ابوالفضل پورعرب , آنا نعمتی همسرش ابوالفضل پورعرب

بیوگرافی ابوالفضل پورعرب , عکس های شخصی ابوالفضل پورعرب , آنا نعمتی همسرش ابوالفضل پورعرب

بیوگرافی ابوالفضل پورعرب , عکس های شخصی ابوالفضل پورعرب , آنا نعمتی همسرش ابوالفضل پورعرب

ابوالفضل پورعرب