یک پژوهشگر ایرانی با دانش و علمش توانسته است هواپیمایی بسازد که در لبه جو زمین The edge of the earth’s atmosphere یعنی مزوسفر پرواز کند. شما عزیزان را به این خبر داغ و تازه دعوت مکنم. با ما همراه باشید.
پرواز غیر ممکن در لبه های جَو زمین، ممکن شد!!
مزوسفر لایهای از جو زمین است The mesosphere is a layer of the Earth’s atmosphere که درست در بالای استراتوسفر و زیر ترموسفر قرار دارد. این لایه در ارتفاع 50 تا 80.85 کیلومتری بالای سطح زمین قرار دارد. در این لایه دما با افزایش ارتفاع کاهش مییابد. دما در بالای مزوسفر به اندازه 200 درجه کلوین افت میکند که بر طبق نظریات مختلف این افت دما به عرض جغرافیایی و فصلها بستگی دارد. روزانه میلیونها شهاب سنگ در اثر برخورد با ذرات داخل مزوسفر میسوزند. این برخورد باعث میشود که اجسام آسمانی قبل از رسیدن به زمین بسوزند.
پرواز هواپیماهای کوچک در لبه جو زمین امکانپذیر شده
به گزارش نازوب، یافتههای اخیر محققان دانشگاه پنسیلوانیا در آمریکا نشان میدهد هواپیماهای کوچک که انرژی خود را از نور خورشید میگیرند، میتوانند بیش از حد توان هواپیماها رایج اوج بگیرند.
پرواز در لبه جو آسان نیست. آزمایشهای اخیر نشان میدهد که «میکرو فلایرهای» کوچک میتوانند در جو زمین، بسیار بالاتر از حد رایج بروند. انرژی میکروفلایرهایی توسط نور خورشید تأمین میشود.
جو زمین در ارتفاعات بین ۵۰ تا ۸۰ کیلومتری سطح زمین، که بهعنوان مزوسفر شناخته میشود، بسیار نازک است؛ به طوری که هواپیماها و بالنها Airplanes and balloons نمیتوانند پرواز کنند، اما محسن آزادی و همکارانش در دانشگاه پنسیلوانیا نوید فناوری را میدهند که قادر است از نور استفاده کند تا اجسام را به پرواز در آورد.
محققان دیسکهای شفاف با قطر ۶ میلیمتر از جنس پلیاستری موسوم به میلار را برش دادند و قسمتهای پایین آن را با نانولولههای کربنی پوشاندند. هنگامی که این ساختار توسط نور گرم میشود، در داخل محفظه خلاء فشاری شبیه به فشار مزوسفر میتوانند همانند هواپیمای کوچک شناور شوند.
نتایج این پروژه در نشریه Science Advances به چاپ رسیده است.
نانولولههای کربنی نقش بسیار کلیدی دارند تا میکروفلایرها بتوانند در شرایطی شبیه مزوسفر پرواز کنند. نانولولهها نور را جذب و میکروفلایرها را گرم میکنند.
مولکولهای هوا وقتی با هواپیمای گرم شده برخورد میکنند، انرژی میگیرند و با سرعت بیشتری از آن دور میشوند. این مولکولها از برخورد با نانولولههای کربنی Carbon nanotubes موجود در انتهای میکروفلایر، انرژی مازاد بهدست میآورند.
این ویژگی به لطف مساحت سطحی بالای نانولولهها بهدست میآید، این مساحت سطحی بالا موجب میشود تا مولکولهای هوا چندین بار با نانولولهها برخورد کنند. با این کار مولکولها گرمتر میشوند و انرژی بیشتری نسبت به آنهایی که به قسمت بالای آن برخورد میکنند، بهدست میآورند.
این انرژی اضافی مولکولها موجب حرکت سریعتر آنها میشود. در نتیجه، مولکولهای هوا با سرعت بیشتری از پایین میکروفلایر حرکت میکنند و این تفاوت حرکت مولکولهای پایین و بالای میکروفلایر Bottom and top molecules of microfiller، موجب پرواز آن میشود.
میکروفلایرها میتوانند با نور خورشید یا نور لیزر کار کنند و در آینده ابزارهای کوچکی برای اندازهگیری شرایط مزوسفر باشند.
عجیب ترین فناوری های سال از تبل گوش تا جنین مصنوعی!
فناوری تازه، طراحی عجیب نوت بوک جدید HP
جدیدترین فناوری جلوگیری از سرقت گوشی همراه + تصاویر