10 انشا درمورد امام موسی کاظم (ع) مناسب برای تمامی مقاطع

اگر به دنبال انشا درمورد امام موسی بن جعفر (ع) هستید این مقاله را از دست ندهید. انشاهایی که در ادامه خواهید دید برای تمامی مقاطع تحصیلی مناسب است. امیدواریم بهره کافی را ببرید.

انشا درمورد امام موسی کاظم (ع)

هفتمین امام شیعیان حضرت موسی بن جعفر علیه السلام در هفتم ماه صفر سال ۱۲۸ هجری قمری در ابواء متولد گردید. پدر بزرگوارش حضرت امام جعفر صادق علیه السلام و مادر گرامیش حمیده است.

میلادش برای امام صادق علیه السلام چنان شادی‌ بخش بود که آن حضرت به‌ همین مناسبت سه روز جشن گرفت و مردم مدینه را اطعام نمود. نام مبارکش موسی و القاب و کنیه هایش متعدد است؛ مشهورترین لقبش کاظم و صابر و معروف‌ترین کنیه‌اش ابوالحسناست. نقش نگین انگشتری‌ اش جمله حسبی الله بوده است.

او که براساس تقدیر الهی قرار بود پس از پدر بزرگوارش امامت امت را به عهده بگیرد، تحت تربیت فوق‌ العاده امام صادق مراحل رشد و کمال را پشت سر گذاشت و مرحله نوجوانی و جوانی را طی نمود، به گونه ای که تا آخر عمر، جلال و جمال الهی در صورت و سیرتش مشهود بود.

از حوادث مهم دوران جوانی آن امام، مرگ نابهنگام برادر بزرگترش، اسماعیل، بود که از الطاف خفیّه الهیّه محسوب می‌شد و زمینه‌ ساز تثبیت امامت وی شد. تلاش امام جعفر صادق علیه السلام نیز در این راستا و به منظور جلوگیری از انحراف جریان امامت بود.

هر چند بعدها نیز گروهی پیدا شدند و پس از امام صادق علیه السلام معتقد به امامت اسماعیل گشتند و مرگ او را انکار نمودند. سرانجام پس از شهادت جانگداز امام صادق، موسی بن جعفر علیه السلام در سن بیست سالگی مسئولیت بزرگ امامت و هدایت امّت را در یکی از بحرانی‌ ترین دوران‌ها به دوش گرفت.

دوران سی و پنج ساله امامت موسی بن جعفر مصادف بود با اوج قدرت حکومت بنی عباس. حضرت نیز به فراخور شرایط زمانیِ حساسِ هر یک، وظیفه سنگین امامت و هدایت امّت را به بهترین شکل ممکن به دوش کشید.

سرانجام هارون الرشید برای دستگیری امام شخصاً به صحنه آمد و طی صحنه‌سازی در کنار قبر رسول خدا صلی الله علیه و آله به جوسازی علیه امام پرداخت و او را در یک جلالت ظاهری ولی در پرده‌ای از ابهام با تشکیل دو کاروان مختلف از مدینه تبعید کرد و بارها به زندان انداخت.

هارون چندین بار به ترور حضرت اقدام نمود و در بعضی موارد شخصاً وارد شد که هر بار ناموفّق بود. از این رو هارون در یک حرکت جدید، اقدام به ترور شخصیت امام کرد که آن هم ناکام ‌ماند و وی از صحنه‌سازی و اقرار و اعتراف‌گیری هم طرفی نیست.

رفتار حضرت در زندان در زمینه‌های مختلف عبادی، تربیتی، ارتباط با دیگران، و تأثیرگذاری بر دوست و دشمن و . . . چنان عمیق و موثر بود که هارون نهایتاً دستور داد سندی بن شاهک، امام علیه السلام را در بیست و پنجم رجب سال ۱۸۳ هجری قمری در پنجاه و پنج سالگی با خرمای زهرآلوده به شهادت برساند.

انشا درباره امام موسی بن جعفر (ع)

انشا راجع به امام موسی کاظم (ع)

امام موسی کاظم (ع) به جهت کثرت زهد و عبادتش معروف به (العبد الصالح) و به جهت علم و فرو خوردن خشم و صبر بر مشقات و آلام زمانه مشهور به (الکاظم) گردید. امام موسی کاظم (ع) به کنیه های ابو ابراهیم و ابو علی نیز معروف بوده است.

مادر امام موسی کاظم (ع) حمیده کنیزی از اهل مغرب یا اندلس (اسپانیا) بوده است و نام پدر حمیده را صاعد مغربی (بربری) گفته اند. برادران دیگر امام از این بانو اسحاق و محمد دیباج بوده اند.

امام موسی الکاظم (ع) هنوز کودک بود که فقهای مشهور مثل ابوحنیفه از او مسئله می پرسیدند و کسب علم می کردند بعد از رحلت پدر بزرگوارش امام صادق (ع) (148 ق) در بیست سالگی به امامت رسید و 35 سال رهبری و ولایت شیعیان را برعهده داشت.

امام موسی الکاظم (ع) در علم و تواضع و مکارم اخلاق و کثرت صدقات و سخاوت و بخشندگی ضرب المثل بود. شب ها بطور ناشناس در کوچه های مدینه می گشت و به مستمندان کمک می کرد.

مبلغ دویست، سیصد و چهارصد دینار در کیسه ها می گذاشت و در مدینه میان نیازمندان قسمت می کرد.

انشا راجع به امام موسی بن جعفر (ع)

انشا درمورد زندگینامه امام موسی کاظم (ع)

دورانی که امام کاظم (ع) در آن زندگی می کرد، مصادف با نخستین مرحله استبداد و ستمگری حکّام عباسی بود. این اعمال فشار از زمان امام صادق (ع) آغاز شد و تا زمان امام رضا (ع) که دوره خلافت مأمون بود با شدت هر چه تمام‌ تر ادامه یافت؛

مردم در زمان مأمون اندکی احساس امنیت سیاسی کردند، ولی دیری نپایید که دستگاه خلافت بدرفتاری و اعمال فشار بر مردم را دوباره از سر گرفت.

فشار سیاسی عباسیان در دوره‌ای آغاز شد که پیش از آن امام باقر (ع) و امام صادق (ع) با تربیت شاگردان فراوان، بنیه علمی و حدیثی شیعه را تقویت کرده بودند و جنبشی عظیم در میان شیعه پدید آورده بودند. رسالت امام موسی کاظم (ع) آن بود تا در این حرکت علمی، توازن و تعادل فکری را میان شیعیان برقرار کنند.

امام موسی کاظم (ع) در ابوا که محلی بین مکه و مدینه بود از بانوی مکرمه ای به نام حمیده به دنیا آمد. آن امام بزرگوار سال های زیادی در زندان هارون الرشید قرار گرفته بود و در نهایت هم به دستور او به شهادت رسیدند.

یکی از نکاتی که در زندگی امام موسی کاظم (ع) پدیدار است به وجود آمدن فرقه های مختلفی که بعد از شهادت امام صادق (ع) دسته ها و فرقه های مختلفی در تشیع پدید آمد و شرایط را در دوران امامت امام کاظم (ع) دشوار می کرد.

از طرفی زندان های مکرری که امام کاظم (ع) داشتند باعث می شد که ارتباط ایشان با شیعیان کمتر باشد و از همین جهت مردم مقداری در تنگنای معنوی قرار می گرفتند.

آن طور که نقل شده پس از شهادت امام صادق (ع) شش فرقه به وجود آمد. دسته اول کسانی بودند که به مهدویت امام صادق (ع) قائل شدند و گفتند امام از دنیا نرفته و همان مهدی موعودی است که پیامبر (ص) نوید داده و بنابراین بر امام صادق (ع) توقف کردند و امام بعدی را نپذیرفتند.

یکی از دلایلی که باعث می شد هارون نسبت به شیعیان امام کاظم (ع) واکنش نشان دهد، موقعیت اجتماعی و نفوذ معنوی موسی ابن جعفر (ع) بود.

طبیعی است که امام با اخلاق و رفتار و علم خود، هر چه مردم بیشتر با امام مانوس می شدند و از فضایل امام (ع) بیشتر برخوردار می شدند و برای آن ها این سوال ایجاد می شد که تا وقتی چنین امامی که نظیر ندارد در بین ماست، چرا باید کنار باشد و هارون مسند خلافت را عهده دار باشد. لذا وجود امام از این جهت برای هارون خطر ایجاد می کرد.

انشا درمورد زندگینامه امام موسی بن جعفر (ع)

انشا درباره امام موسی کاظم (ع) برای ابتدایی

روز ولادت آن حضرت در برخی منابع ۷ صفر و در برخی ذی الحجه (بدون تعیین روز آن) ذکر شده است. سال ولادت آن حضرت را نیز برخی ۱۲۷، و برخی ۱۲۸ گفته اند. مادر آن حضرت حمیده خاتون سلام الله علیها معروف به حمیده بربریه یا حمیده مصفاة (پاک) است.‏

لقب آن حضرت کاظم یعنی فرو برنده خشم است. همچنین لقب زاهر را از آن جهت یافت که اخلاق پسندیده و بخشش فراوانش درخشید. کاظم بواسطه کظم غیظ و چشم‌ پوشى که از ستمگران میکرد بطورى که با زهر ستم آنها در زندان شهید شد. کاظم کسى است که خوف و اندوه پیکرش را فرا گرفته باشد.

از حضرت رضا علیه السّلام نقل شده که فرمود: نقش انگشترى پدرم موسى بن جعفر «حسبى اللَّه» بود در این موقع امام دست خود را گشود و انگشترى را نشان داد و نقش آن را دیدم.

امام کاظم علیه السّلام دو بار به دست هارون به زندان افتاده اند که مرتبه دوم آن از سال ۱۷۹ تا ۱۸۳؛ یعنى به مدت چهار سال به طول انجامیده و به شهادت آن حضرت منجر شده است. درباره مرتبه نخست زندان امام مدّت قید نشده است.

در این باره روایتى که بیش از همه شهرت دارد، مسموم ساختن امام است. پس از شهادت امام، جسد مبارک آن حضرت را به دو دلیل در معرض دید خواص اهل بغداد و عموم مردم قرار دادند.

انشا درمورد امام موسی بن جعفر (ع) برای دبستان

انشا درمورد امام موسی کاظم (ع) برای متوسطه اول

امام هفتم شیعیان حضرت موسی بن جعفر (ع) در بیستم ماه ذیحجه در ابواء منطقه ای میان مکه و مدینه به دنیا آمدند. پدر بزرگوارشان حضرت امام جعفر صادق (ع) و مادر گرامی شان حمیده است که نام ‏‌های دیگری نیز مانند حمیده بربریه و حمیده اندلسیه برای او نقل شده است.

این بانو از زنان بزرگ زمان خود بود و چندان فقیه و عالم به احکام و مسائل بود که امام صادق(ع) زنان را در یادگیری مسائل و احکام دینی به ایشان ارجاع می‏‌داد.

نام مبارکشان موسی و القاب و کنیه های متعددی برایشان نقل شده است، مشهورترین لقبشان به جهت آنکه خشمشان را فرو می خوردند و کظم غیض می کردند و بر آلام و مشقات فراوانی که در طول حیاتشان رخ می داد، صبر می کردند، کاظم و صابر و معروف‌ترین کنیه‌ شان ابوالحسن است.

موسی بن جعفر (ع) به جرم حقگویی، ایمان، تقوا و علاقه مردم زندانی شدند. آن حضرت را به جرم فضیلت و اینکه از هارون الرشید در همه صفات و سجایا و فضایل معنوی برتر بود به زندان انداختند.

سرانجام حضرت در 25 رجب سال 183 هجری قمری در سن 55 سالگی، به‏ وسیله زهری که در زندان" سندی بن شاهک" به دستور هارون ‏الرشید به آن حضرت خورانیده شد به شها‌دت رسیدند و در مکانی به نام مقابر قریش در بغداد (در سرزمین عراق) که هم اکنون به «کاظمین» معروف است دفن شدند.

انشا درباره امام موسی بن جعفر (ع) برای متوسطه اول

انشا درمورد امام موسی کاظم (ع) برای متوسطه دوم

حضرت امام موسی کاظم علیه السلام در روز یکشنبه هفتم ماه صفر سال 128 در اَبْواء، دیده به جهان گشودند، کنیه مشهورشان ابوالحسن و ابوابراهیم و القاب ایشان کاظم، عبد صالح، امین، عالم، زین المجتهدین و باب الحوائج است.

سجایای اخلاقی امام موسی کاظم علیه السلام، چنان آشکار بود که شیعه و سنی به آن اعتراف می کنند؛ از آن جمله یکی از بزرگان اهل تسنّن می گوید: او پیشوایی بزرگ قدر و جلال، شأن و مرتبه اش از همه بالاتر بود، در عبادت مشهور و از اطاعت خدا نگاه بانی و مراقبت می کرد کرامت وجودی داشت،

شب ها را به سجده و نماز می گذراند و روزها را با صدقه دادن و روزه گرفتن سپری می کرد، هر گاه به او بدی می کردند نیکویی می کرد، به دلیل کثرت عبادتش عبد صالح نامیده شد و در عراق به باب الحوائج معروف شد؛ زیرا هر کس به ایشان متوسّل می شد، به حاجت خود می رسید.

امام کاظم علیه السلام پیوسته در عبادت بودند و گاه آن چنان می گریستند که صورتشان از اشک خیس می شد. این دعا را بسیار می خواندند: «اَللّهم إنّی اَسْئَلُکَ الرّاحَةَ عِندَ الْمَوتِ و العَفْو عِنْد الحِساب»

امام موسی کاظم علیه السلام از اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و از خاندان انسان های الهی و فردی بخشنده و بزرگ منش بوده اند. درباره سخاوت ایشان گفته اند:

امام کاظم علیه السلام کیسه های طلا را به مردم می بخشید. در حجاز و عراق کیسه های اعطایی حضرت، به نام کیسه های موسوی مشهور بود،

او مخالفان و بد خواهان را از راه بخشش و کرم دوست می کرد، با فقیران می نشست و از افراد تهی دست دل جویی می کرد، آزاد و بنده را برابر می دانست و می فرمود: همه مخلوق خداوند و فرزندان آدم هستیم.

انشا کوتاه درمورد امام موسی بن جعفر (ع)

تحقیق درباره زندگی امام موسی کاظم (ع)

امام موسی کاظم (علیه السلام) امام هفتم شیعیان موسی بن جعفر (علیه السلام) است. کنیه آن امام ابوالحسن و ابو ابراهیم و لقبشان «کاظم» است. ایشان در روز یکشنبه هفتم ماه صفر سال ۱۲۸ هجری در ابواء (مکانی میان میان مکه و مدینه) به دنیا آمدند.

دوران امامت امام هفتم حضرت موسی بن جعفر(ع) مقارن بود با سال های آخر خلافت منصور عباسی و نیز دورهٔ خلافت هادی و سیزده سال از دوران خلافت هارون که سخت ترین دوران عمر آن حضرت به شمار می رود.

امام موسی کاظم (علیه السلام) از حدود ۲۱ سالگی به امر خداوند متعال و با وصیت پدر بزرگوارشان به مقام بلند امامت رسید. دورهٔ امامت آن حضرت سی و چند سال و چند ماه بود.

امام کاظم (علیه السلام) به تصدیق همهٔ مورخان، به زهد و عبادت بسیار معروف بوده است. عبادت و بندگی ایشان به حدی بود که به لقب «عبد صالح» گرفته بودند. امام (علیه السلام) در سخاوت و بخشندگی مانند نیاکان بزرگوار خود بود. و کیسه های دویست، سیصد و چهارصد دیناری با خود حمل و بین ناتوانان تقسیم می کرد.

فرزندان حضرت موسی بن جعفر را ۳۷ تن نوشته اند: ۱۹ پسر و ۱۸ دختر که بزرگترین آنها حضرت علی بن موسی الرضا (علیه السلام) وصی و امام بعد از آن امام بزرگوار بوده است.

از دیگر فرزندان والامقام آن حضرت، حضرت احمد بن موسی (شاه چراغ) و حضرت محمد بن موسی است که در شیراز مدفون است.و حضرت حمزه بن موسی نیز در ری زیارتگاه شیعیان و علاقه مند آن به خاندان عصمت (علیهم السلام) است.

همچنین از دختران آن حضرت، کریمه اهل بیت، حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها) در قم مأمن و زیارتگاه شیعیان و مشتاقان است.

انشا کوتاه درباره امام موسی بن جعفر (ع)

مقاله درمورد زندگی امام موسی کاظم (ع)

امام موسی کاظم (ع) پیشوای هفتم شیعیان به این دلیل که خشم خود را کنترل می‌کرد به کاظم ملقب بود. گزارش‌ های مختلفی در منابع آمده که امام کاظم (ع) خشم خود را در برابر دشمنان و افرادی که به او بدی می‌کردند، فرو می‌ برد.

از جمله بیان شده که مردی از نوادگان عمر بن خطاب در حضور امام کاظم (ع) به امام علی (ع) توهین کرد. همراهان امام خواستند به او حمله کنند اما امام مانع شد و سپس به مزرعه آن مرد رفت.

مرد با دیدن امام کاظم (ع) شروع به داد و بیداد کرد که محصولش را لگدمال نکند. امام به او نزدیک شد و با خوشرویی پرسید که چقدر خرج کاشت مزرعه کرده‌ ای ؟ مرد گفت: ۱۰۰ دینار! سپس پرسید: امید داری چه اندازه از آن برداشت کنی؟ مرد پاسخ داد غیب نمی‌ دانم.

امام کاظم (ع) فرمود: گفتم امید داری چه اندازه از آن برداشت کنی؟ مرد پاسخ داد: ۲۰۰ دینار! امام ۳۰۰ دینار به او داد و گفت: این ۳۰۰ دینار برای توست و محصولت هم برایت باقی است.

سپس به طرف مسجد رفت. آن مرد زودتر خود را به مسجد رساند و با دیدن امام کاظم (ع) برخاست و آیه ۱۲۴ سوره انعام را بلند خواند: خدا بهتر می‌داند رسالتش را کجا قرار دهد.

انشا درمورد شهادت امام موسی کاظم (ع)

انشا با موضوع امام موسی کاظم (ع)

نام امام هفتم شیعیان موسی و لقب آن حضرت کاظم (ع) کنیه آن امام ابوالحسن و ابوابراهیم است. شیعیان و دوستداران لقب باب‌الحوائج به آن حضرت داده‌اند. تولد امام موسی کاظم (ع) روز یکشنبه هفتم ماه صفر سال 128 هجری در ابواء اتفاق افتاد.

دوران امامت امام هفتم حضرت موسی بن جعفر (ع) مقارن بود با سال‌ های آخر خلافت منصور عباسی و در دوره خلافت هادی و سیزده سال از دوران خلافت هارون که سخت‌ترین دوران عمر آن حضرت به شمار است.

امام موسی کاظم (ع) از حدود 21 سالگی بر اثر وصیت پدر بزرگوار و امر خداوند متعال به مقام بلند امامت رسید و زمان امامت آن حضرت سی‌ و‌ پنج سال و اندکی بود و مدت امامت آن حضرت از همه ائمه بیشتر بوده است، البته غیر از حضرت ولی‌عصر (عج).

حضرت کاظم (ع) دارای قامتی معتدل بود. صورتش نورانی و گندم‌ گون و رنگ مویش سیاه و انبوه بود. بدن شریفش از زیادی عبادت ضعیف شد، ولی همچنان روحی قوی و قلبی تابناک داشت.

امام کاظم به تصدیق همه مورخان به زهد و عبادت بسیار معروف بوده است. موسی بن جعفر از عبادت و سختکوشی به عبد صالح معروف و در سخاوت و بخشندگی مانند نیاکان بزرگوار خود بود. امام بسیار خشن‌ پوش و روستایی لباس بود و این خود نشان دیگری است از بلندی روح و صفای باطن و بی‌ اعتنایی آن امام به زرق و برق‌های گول‌ زننده دنیا.

انشا با موضوع امام موسی بن جعفر (ع)

انشا درباره زندگی و شهادت امام موسی کاظم (ع)

حضرت موسی بن جعفر علیه السلام مشهور به امام موسی کاظم علیه السلام امام هفتم شیعیان در بیستم ماه ذی الحجه سال ۱۲۸ هجری قمری، در قریه ابواء (میان مکه و مدینه) دیده به دنیا گشود. برخی مکان ولادت ایشان را مدینه دانسته‌اند.

دوران زندگی امام کاظم (ع)، مقارن با حکومت چند تن از خلفای بنی عباس بود. در دورانی که استبداد و ستمگری حاکمان عباسی، به اوج خود رسیده بود. امام کاظم (ع) در برابر ظلم و ستم هایی که از سوی خلفای عباسی صورت می گرفت؛ ساکت نمی نشست، بلکه از راه های گوناگون با حکومت آنان مخالفت کرد.

همین امر موجب شد که بیشتر دوران زندگی امام کاظم (ع) از مردم به دور باشد؛ در تبعید و یا در زندان! ‏ علت این امر هم ثبات و استقرار حکومت عباسیان بود.

نجمه، مادر بزرگوار امام رضا (علیه السلام) و از زنان مؤمنه، پارسا، نجیب و پاکیزه بود. حمیده، همسر امام صادق (علیه السلام)، او را که کنیزى از اهالى مغرب بود، خرید و به منزل برد.

امام موسی الکاظم (ع) در علم و تواضع و مکارم اخلاق و کثرت صدقات و سخاوت و بخشندگی ضرب المثل بود. بدان و بداندیشان را با عفو و احسان بیکران خویش تربیت می فرمود.

در تاریخ ۲۵ رجب سال ۱۸۳ هجرى، در سن ۵۵ سالگى، به‏ وسیله زهرى که در زندان سندى بن شاهک به دستور هارون ‏الرشید به آن حضرت خورانیده شد، پس از سه روز شهید شدند.

و در مکانی به نام مقابر قریش در بغداد (در سرزمین عراق) که هم اکنون به «کاظمین» معروف است، دفن شدند.