داریوش ارجمند، هنرمند پیشکسوت کشومان در مصاحبه اخیرش حرفهای جالب و عجیبی زده که دستمایه انتقاد و واکنشها شده است. ارجمند در این ویدئو توضیح میدهد که چگونه نقش مالک اشتر بر زندگی او تاثیر گذاشته است.
او میگوید: «بعد از مالک اشتر هیچکس بنده را با زن و بچهام در کافه ندید. من همه عمرم عاشق بیلیارد بودم اما بعد از بازی مالک اشتر پایم را در هیچ باشگاه بیلیاردی نگذاشتم. میدانید چرا؟ چون آبروی امام علی (ع) روی دوشم بود. دوست نداشتم فردی در آنجا مرا در حال بازی ببیند.» او در ابتدای عرایض خود میگوید: «خیلیها نقش مذهبی بازی کردند اما نتوانستند به قوزک مالک اشتری که من بازی کردم برسند.»
حاشیه این صحبتها اما به اینجا ختم نشد و پوریا ذوالفقاری از منتقدین سینما در صفحه خود نوشت: «دربارهٔ صحبتهای عجیب و مثالهای بیربط داریوش ارجمند دربارهٔ مراقبت از رفتارش پس از بازی در نقش مالک اشتر، چیزی بیش از آنچه در یادداشتها و واکنشها آمد، نمیتوان گفت. این همان تصور پوچیست که چند بازیگر کاربلد ما را بعد از بازی در چند نقش مشخص، عملا محدود کرد و پس ازمدتی به ورطهٔ تکرار انداخت. پرویز پرستویی پس از آژانس شیشهای، جمشید مشایخی بعد از هزاردستان و فریبرز عربنیا پس از مختارنامه به نوعی قربانیان این تصور یا توهماند. (فراموش نمیکنم عربنیا در برنامهٔ هفت در پاسخ به فریدون جیرانی که پرسید مهمترین خصلت یک بازیگر باید چه باشد؟ با طمانینهای مختار گونه، پاسخ داد عدالتطلبی و حقیقتجویی!)»
ذوالفقاری ادامه میدهد: «چندسال پیش در گفتوگویی با فرهاد اصلانی (که در همشهری جوان منتشر شد،) بحث رسید به این که او چگونه بلافاصله پس از مختارنامه، در آشپزباشی حاضر شده و بعد از چندسال بازی در نقشی تاریخی، حضوری چنان دیگرگون و طناز در جهان متفاوت آشپزباشی داشته. پاسخ اصلانی برای من مرز بین بازیگر حرفهای و متمرکز بر کار را با بازیگر متوهم، روشن کرد. این صحبتهای اصلانیست دربارهٔ آسیب گیر کردن در نقش:
«من حواسم بود که پشت این نقش [ابن زیاد] پنهان نشوم. نخواستم نقش من را گرفتار کند. بله، این آسیب در کمین بازیگران چنین پروژههایی هست ولی من از همان ابتدا خواستم این بود که بتوانم در چنین پروژه عظیمی بازی کنم و از آن بیرون بیایم. همانقدر که برای یک بازیگر حضور در نقش مهم است، بیرون آمدن از آن هم اهمیت دارد.» بله. «همانقدر که برای یک بازیگر حضور در نقش مهم است، بیرون آمدن از آن هم اهمیت دارد.» بازیگران موضوع این نوشته، از نقش بیرون نمیآیند. معمولاً نمیتوانند و البته گاهی هم نمیخواهند بیرون بیایند. که این دومی خودش قصهٔ دیگریست!»
این انتهای سخنان گهربار داریوش ارجمند نیست و ایشان در ادامه در مورد حجاب، سانسور زنان وزنه بردار، رحم و تخمدان آنها و فمینیسم نیز صحبت کرده است. این صحبتهای او نیز در شبکههای اجتماعی غوغایی به پا کرده و بسیاری از مردم نسبت به سخنان او واکنش مثبتی نداشتهاند. وی در خلال در خطاب به مجری زن برنامه گفت: «همین شال شما، شلوار شما، لباس شما سانسوره وگرنه همه باید با یک برگ در جنگل و مانند حضرت آدم راه میرفتیم. باید از کسی تبعیت کنیم. وقتی گفته میشود موی زن نباید دیده شود تمام دست اندرکاران سعی میکنند این را رعایت کنند. چون یک اصولی را قبول کردهایم تا کار کنیم. اما من مخالف اعمال شدن سلیقههای مختلف هستم چرا که این کار باعث از بین رفتن اصل قضیه میشود. صحبتهای او در مورد زنان وزنه بردار را میتوانید از ویدئوی زیر ببینید:
بیشتر بخوانید:
ماجرای حضور فردین و گوگوش و سانسور سریال امام علی (ع)