به گزارش بهداششت نیوز، دیفن هیدرامین اثر هیستامین شیمیایی را در بدن کاهش می‌دهد و می‌تواند از علائمی مانند آبریزش بینی، عطسه، کهیر، بثورات پوست، خارش و سایر علائم سرماخوردگی را کنترل و درمان کند. این دارو برای درمان علائم بیماری‌هایی هم، چون پارکینسون استفاده می‌شود.
طریقه مصرف:
این دارو به صورت کپسول، قرص و نوع تزریقی وجود دارد.
دوز مصرفی برای بزرگسالان: بین ۳۸ تا ۷۶ میلی گرم هر ۴ تا ۶ ساعت طبق نیاز
برای کودکان ۲ تا ۶ سال: ۶ میلی گرم هر ۴ تا ۶ ساعت
کودکان ۶ تا ۱۲ سال: ۶ تا ۲۵ میلی گرم هر ۴ تا ۶ ساعت
کودکان بالای ۱۲ سال: ۲۵ تا ۵۰ میلی گرم هر ۴ تا ۶ ساعت
احتیاط ها:
در صورت امکان پس از استفاده از دیفن هیدرامین، از رانندگی و مشاغلی که به هوشیاری کامل نیاز دارند، خودداری کنید.
این دارو موجب خواب آلودگی و گیجی می‌شود.
این دارو برای کودکان زیر دو سال توصیه نمی‌شود.
در صورتی که به آسم، انسداد روده و معده، بیماری کلیوی و کبدی، کولوستومی یا ایلئوستومی، برونشیت، بیماری قلبی، سرفه‌های مزمن، گلوکوم، اختلال تیروئید و پتاسیم مبتلا هستید، با مشورت پزشک دیفن هیدرامین را مصرف کنید.
آسیب پذیری نوزاد متولد نشده از طریق این دارو مشخص نیست. در صورتی که باردار هستید، برای مصرف با پزشک مشورت کنید.
در زمان شیردهی از آنتی هیستامین‌هایی مانند دیفن هیدرامین استفاده نکنید. آنتی هیستامین‌ها تولید شیر را کند می‌کنند.
مقدار دارو را با قاشق دارویی اندازه گیری کنید و از قاشق غذاخوری استفاده نکنید.
حداکثر مصرف ۷ روز است، اگر بعد از ۷ روز علائم بیماری رفع نشد یا دچار سردرد، گلودرد یا سرفه شدید، به پزشک خود مراجعه کنید.
تاثیرات بالینی این دارو، ۳۰ دقیقه بعد از مصرف مشهود است.
در صورتی که آزمایش پوستی دارید و از دیفن هیدرامین استفاده می‌کنید، به پرسنل آزمایشگاه اطلاع دهید.
دیفن هیدرامین اصولا در صورت نیاز مصرف می‌شود، پس اگر یک دوز را از دست دادید و نزدیک نوبت بعدی مصرف نبودید، آن را مصرف کنید.
مصرف این دارو ممکن است باعث تاری دید شود، از کار‌های خطیر بپرهیزید.
مصرف این دارو با دارو‌های خواب آور و مسکن، باعث خواب آلودگی شدید و گیجی مفرط می‌شود. از مصرف دارو‌های خواب آور با دیفن هیدرامین خودداری کنید.
داروی خود را با دیگران به اشتراک نگذارید.
این دارو باعث می‌شود خواب عمیق تری داشته باشید.
ممکن است این دارو در کودکان و افراد مسن‌تر عوارض ناخواسته بیشتری ایجاد کند، چرا که ممکن است عملکرد اندام‌ها کامل انجام نشود.
در صورتی که افزایش دوز تصادفی و ناگهانی داشته باشید، خطر ابتلا به عوارض بالا می‌رود.
محل نگه داری:
دارو را به دور از گرما و رطوبت نگه داری دارید و دور از دسترس کودکان قرار دهید.
عوارض:
در صورت مشاهده‌ی عوارض نشان دهنده‌ی رفتار آلرژیک مانند کهیر، تنفس دشوار، تورم گلو، زبان و لب فورا به پزشک مراجعه کنید. در صورتی که عوارض جدی هم، چون تپش قلب، لرزیدن قفسه سینه، مشکل در ادرار، سردرگمی، احساس قفل شدگی فک و دهان مشاهده کردید سریعا به پزشک مراجعه کنید.
عوارض جانبی کمتر رایج:
سرگیجه، اسهال، خواب آلودگی، عدم تعادل، خشکی دهان و گلو، خونریزی یا کبودی غیر معمول، یبوست، تاری دید، تشنج، اختلال در خواب، احساس خماری و خشکی چشم.
درمان‌های عوارض مشاهده شده (اگر به علت مصرف دارو است، مصرف را قطع کنید و در صورت حذف نشدن عارضه، به پزشک مراجعه کنید):
یبوست: زیاد آب بنوشید، فیبر رژیم غذایی خود را افزایش دهید، ورزش کنید و اگر خفیف بود زیر نظر پزشک از قرص‌های مسهل استفاده کنید.
تاری دید: رانندگی نکنید و از قطره روان کننده چشم استفاده کنید.
خونریزی یا کبودی: از انجام کار‌های سنگین بپرهیزید، روی محل خونریزی گاز استریل بگذارید و اگر بعد از ۱۵ دقیقه خونریزی بند نیامد به پزشک مراجعه کنید.
کم آبی و خشکی بدن: آب زیاد بنوشید، میوه و سبزیجات بخورید، غذا‌های آب دار مصرف کنید و از کرم مرطوب کننده استفاده کنید.
اسهال: آب زیاد بنوشید، با مشورت پزشک داروی ضد اسهال بخورید و مایعات مصرف کنید.
خواب آلودگی: رانندگی نکنید، به مکان‌های مرتفع نروید، با ماشین آلات کار نکنید و الکل ننوشید.
خشکی دهان: غذا‌های کم قند و کم اسید بخورید و از شوینده‌های حاوی الکی برای دهان استفاده نکنید.
منبع: میزان
