برترین‌ها: کتاب دریچه‌ای‌ست که این روزها به شدت نادیده گرفته می‌شود. دریچه‌ای به سوی فهم آن چیزی که همواره پیرامونمان می‌گذرد یا حتی در درونمان است و خودمان از درک آن عاجزیم. کاری به سرانه مطالعه در کشور نیز نداریم. این چهار کتاب از گنجینه‌های ادبیات معاصرند و پیشنهاد می‌کنیم گریزی به آن‌ها بزنید.
تاریخ بی‌خردی، از تروا تا ویتنام
عنوان کتابی است اثر باربارا تاکمن. این کتاب با دستمایه قرار دادن برخی رویدادهای معروف تاریخ جهان از دورهٔ باستان تا امروز سعی کرده‌است به نقد رفتار فرمان‌روایان در مواجهه با این رویدادها بپردازد.عنوان کتاب از تروا تا ویتنام است و به‌نظر باربارا تاکمن نخستین بی‌خردی شگفت‌آور سیاست‌مداران تروا این است که در کمال بی‌عقلی و نادانی، اسب چوبین را داخل شهر خود بردند و نیرنگ یونانیان را درنیافتند و شد آنچه شد.
کتاب در پنج فصل با عناوین: "پیگیری سیاست‌های مغایر با منافع خویش، نمونه‌های آغازین: اسب تروا، پاپ‌های رنسانس و جدا شدن پروتستان‌ها، بریتانیا آمریکا را از دست می‌دهد و آمریکا در ویتنام به خود خیانت می‌کند." منتشر شد.
سقوط اصفهان به روایت کروسینسکی
سقوط اصفهان به روایت کروسینسکی بازنویسی جواد طباطبایی از کتاب تاریخ واپسین انقلاب ایران است که آنتوان دُو سِرسو بر اساس گزارش‌های یوداش تادئوش کرزینسکی، از راهبان یسوعی‌ای که در هنگام سقوط صفویه به دست محمود افغان ساکن اصفهان بود، تهیه شده و در سال ۱۷۲۸ شش سال پس از سرنگونی صفویان منشر کرد.
این کتاب که در نخستین دهه‌های عصر روشنگری منتشر شد، تاثیر بسیاری در کسب آگاهی فیلسوفان سیاسی مانند منتسکیو، ولتر، ادوارد گیبون از تحولات ایران داشت و بسیار مورد توجه فیلسوفان سیاسی قرار گرفت.
امر روزمره در جامعه پساانقلابی
کتاب امر روزمره در جامعه پساانقلابی روایت نویسنده آن عباس کاظمی است از تجربۀ زندگی‌اش طی سال‌های پس از انقلاب اسلامی تاکنون. نویسنده در این کتاب میکوشد تغییر و تحولات نزدیک به چهار دهه پس از انقلاب اسلامی را در عرصه های مختلفی ازجمله پوشاک، فراغت، آداب مذهبی، شیوه سخن‌گفتن، شکل آرزوها و امیال مردم نشان دهد.
کاظمی در این کتاب به‌طور عمده سطوح خرد و جزئی و پیش‌پاافتاده زندگی روزمره را به‌تصویر میکشد؛ نیز، زندگی روزمره در جامعه پس از انقلاب از دوره جنگ تحمیلی گرفته تا سازندگی و پس از آن، به‌ویژه جامعه مصرفی دو دهه اخیر، تغییر در حوزههای اجتماعی و فرهنگی و تا حدود زیادی تغییر از جامعه ایدئولوژیک به جامعه عرفی را روایت می‌کند. شیء‌شدن زندگی اجتماعی در ایران پس از انقلاب با ظرافت خاصی به‌وسیله نویسنده در کتاب به‌تصویر کشیده‌شده‌است.
نبرد قدرت در ایران: چرا و چگونه روحانیت برنده شد؟
کتاب به قلم محمد سمیعی‌ست. در خلاصه این کتاب آمده: در سال ۱۳۵۷ توفانی سرکش در مدت کوتاهی کشور را درنوردید و فرزندانِ ایرانِ مدرن، که شب و روز در میانشان شاه‌دوستی و غرب‌گرایی ترویج شده بود، بساط شاهنشاهی را برای همیشه برچیدند و به این ترتیب، از میان همه‌ی نیروهای سیاسی ایران، از چپ‌گرایان گرفته تا روشنفکران لیبرال، هُمای قدرت به‌ناگاه بر شانه‌ی روحانیت نشست؛ اما چرا و چگونه؟ چه منطقی بر اذهان ایرانیان حاکم بود و چه شد که آنان با پشت‌کردن به مظاهر نوگرایی، «جمهوری اسلامی» را ترجیح دادند؟ چرا جامعه‌ی ایرانی راهی برخلاف سکولاریسم، موج غالب جهانی، در پیش گرفت؟
چرا مردم ایران از میان همه‌ی مخالفان رژیم پهلوی، که در میان آنان سیاست‌مداران کارکشته، متخصصان برجسته و مبارزان باصداقت و وطن‌پرست از چپ و راست بودند، روحانیان و نظام پیشنهادی آنان را برگزیدند؟ و سرانجام این که نبرد قدرت در این سرزمین به چه سویی خواهد رفت؟ در این کتاب تلاش شده است با تکیه بر روش‌های علمی و فارغ از نگاه‌های ایدئولوژیک به این پرسش‌ها پاسخ داده شود.
