انواع درخت کاج و مشخصات هر یک از این درختان

همانطور که می دانید مقاومت بالا و نگهداری آسان درختان کاج باعث می شود تا انواع این درخت برای استفاده در فضای سبز بسیار محبوب باشد. البته که میوه کاج نماد طبیعت و جنگل بوده و از مخروط آن معمولا برای تزئین خانه و حتی باغچه ها استفاده می شود.

آشنایی با انواع درخت کاج

بهتر است بدانید که درخت کاج که با نام علمی Pinus نیز شناخته می شود نوعی درخت از رده مخروطیان و راسته کاج سانان است که اغلب بومی کشور های نیمکره شمالی استوا خواهد بود. این گیاه متعلق به خانواده کاجیان و سرده بوده و تقریبا بیش از ۱۲۶ گونه از آن در سراسر دنیا یافت می شود.

در واقع گونه هایی از درختان کاج در محیط زیست های مختلف از مناطق سرد و خشن در آمریکای شمالی گرفته تا جنگل های بارانی و بیابان شنی داغ به راحتی رشد می کنند. امروزه از این درختان برای تولید چوب استفاده می کنند زیرا رشد سریعی داشته و در مدت زمان بسیار کمی ارتفاع آن دو چندان می شود. همچنین این درخت با وجود اینکه چوب نرمی دارد اما برخی از گونه هایش دارا چوب های بسیار سفتی هستند که اغلب در زمینه ساخت و ساز مورد استفاده قرار می گیرند.

همچنین از این درختان به شکل بوته برای محوطه سازی، درخت کریسمس یا درختان بلند برای جلوگیری از سرعت گرفتن سیل و ورود گرد و خاک نیز استفاده می شود زیرا که ارتفاع برخی از آن ها به ۴۵ متر هم می رسد. با این حال در ادامه سعی کرده ایم تا معروف ترین انواع درخت های کاج را به صورت کامل بیان نماییم:

درخت کاج مدیترانه ای:

کاج مدیترانه ای که به آن کاج اورشلیم نیز گفته می شود یکی از گونه های به شدت مقاوم در برابر خشکی است که برای مناطق گرمسیری از اهمیت ویژه ای برخوردار خواهد بود. این درخت دارای برگ های سوزنی شکل و مایل به سبز است که در برخی از نقاط دنیا به عنوان گونه ای مهاجم شناخته می شود زیرا در مناطقی که به خاطر آتش سوری از بین رفته اند به خوبی رشد می کند. در واقع اورشلیم را می توان درختی بزرگ با شکل مخروطی تاج باز دانست که معمولا در محیط های بزرگ رشد خوبی از خود نشان خواهد داد.

کاج اتریشی:

به طور کلی کاج ابریشمی که با نام کاج سیاه اروپایی نیز معروف است بومی مناطقی از جنوب اروپا، شمال آفریقا، قبرس و ترکیه می باشد. این درخت معمولا از سایر متوسط تا بزرگ رشد می کند و زمانی که به بلوغ کامل می رسد از شکل هرمی به گرد تبدیل می شود.

امروزه از این درخت به منظور پوشاندن محیط یا حتی برای استتار استفاده می شد و مشکل اصلی آن این است که مورد هجوم آفات و بیماری های زیادی قرار می گیرد. ارتفاع درخت اتریشی به ۱۲ تا ۳۰ متر می رسد و ضخامت و کلفتی تنه آن نیز بین ۱ تا ۱.۸ متر متغیر خواهد بود.

کاج اتریشی مقاومت بسیار بالایی نسبت به خاک های گچی، آهکی و یا مناطق آلوده شهری دارد و البته شاید بتوان گفت که این گیاه مقاومت بالایی نسبت به تمام انواع درخت های کاج دارد.

کاج زبره:

کاج زبره که با نام کاج هیکوری نیز شناخته می شود از انواع درخت های کاج به شمار می آید که بومی کوهستان های صخره ای جنوبی نواحی آمریکای شمالی، آریزونا، کلرادو و نیومکزیکو بوده و برای مناظر و فضای سبز بسیار مناسب می باشد. معمولا نمونه های کوتاه این درخت به عنوان بوته مورد استفاده قرار می گیرد و یا در حد درخت کوچک پرورش داده می شوند. جالب است بدانید که این درخت رشد بسیار آهسته ای داشته و در مقابل عمر آن بسیار طولانی خواهد بود.

کاج جزایر قناری:

این درخت به دلیل اینکه بومی جزایر قناری اسپانیا می باشد به این نام معروف شده است. کاج جزایر قناری ارتفاع بسیار بلندی بین ۱۵ تا ۲۴ متر داشته و با نزدیک شدن به بلوغ رشد خود مشابه به سایبان چتر مانند می شود. این درخت را می توان گونه ای بسیار مقاوم، پایدار و بادوام در مقابل اغلب خاک ها دانست که البته سرمای محیط را به خوبی تحمل نخواهد کرد. معمولا این گونه را برای زیباسازی منظره ها نمی کارند بلکه هدف از کشت آن چوب معطر و خوش بویش است.

کاج کاشفی:

این درخت بزرگ که بین ۱۸ تا ۵۴ متر ارتفاع دارد بومی نواحی هیمالیایی قاره آسیا، افغانستان، بوتان، چین، هند، میانمار و نپال می باشد. این درخت برای پرورش در آسیا بسیار مهم است با وجود اینکه در مقایسه با سایر درختان کاج چوب آن کیفیت جالبی نداشته و معمولا از آن برای پوشش مناظر و طبیعت نیز استفاده نمی شود. از چوب کاج کاشفی بیشتر در زمینه ساخت و ساز و ساخت مبلمان استفاده می شود.

کاج کولتر:

کاج کولتر با ارتفاع بین ۱۲ تا ۳۰ متر را می توان یک درخت کاج با تاج نامنظم و مخروط های بسیار بزرگ و سنگین دانست که اسامی زیادی برای آن در نظر گرفته اند که از جمله رایج ترین آن ها می توان به مخروطی بزرگ، اسلش، مهره ای و زمینی اشاره کرد.

این درخت بومی کوهستان های ساحلی کالیفرنیا و شبه جزیره باخا در غرب مکزیک می باشد. با وجود اینکه در تمامی انواع خاک از جمله رسی سنگین قادر به رشد می باشد اما ارتفاعات متوسط با خاک سنگلاخی را بیشتر ترجیح می دهد. معمولا از کاج کولتر به عنوان یک درخت زینتی در پارک ها و باغ های بزرگ استفاده می شود و به جز هیزم هیچ کاربرد تجاری دیگری نخواهد داشت.

کاج سفید شرقی:

یکی دیگر از انواع درخت های کاج در آمریکای شمالی است که ارتفاعی بین ۱۵ تا ۳۰ متر خواهد داشت. در واقع کاج سفید شرقی از عمر طولانی برخوردار بوده و هم برای پوشش طبیعت و هم ساخت الوار مورد کشت قرار می گیرد. می توانید خیلی راحت و بدون هیچ گونه مشکلی این درخت را هرس کنید و حتی به شکل درختچه برای ایجاد پرچین پرورش دهید. البته از این نکته غافل نشوید که پوست خاکستری این درخت به مرور دچار شکاف می شود و همچنین نسبت به آلودگی نیز بسیار حساس می باشد.

کاج سفید غربی:

در واقع درخت کاج غربی که با نام هایی مانند کاج سفید کوهی، کاج سفید آیداهو یا کاج نقره ای نیز شناخته می شود با کاج سفید شرقی مرتبط بوده و می توان آن را یکی از بزرگ ترین کاج ها دانست که تا ارتفاع ۶۰ متر به خوبی رشد می کند.

این درخت جثه بزرگی داشته و اغلب برای طراحی چشم اندازها مورد استفاده قرار می گیرد. کاج سفید غربی را می توان بومی کشور های غربی اقیانوس آرام دانست که معمولا در مناطق کوهستانی مرتفع و سطح دریا پیدا می شود.

کاج دم روباهی:

کاج دم روباهی یک درخت همیشه سبز و دارای برگ های سوزنی است که شکل کلی آن مشابه دم روباه خواهد بود. به همین دلیل به کاج دم روباهی معروف شده است. در واقع این گیاه از خانواده سرو ها بوده و رشد نسبتا کمی دارد. زیبایی اصلی این گیاه را می توان در داشتن برگ های سوزنی سبز و زرد آن دانست.

کاج دم روباهی آنقدر جان سخت است که حتی یخبندان نیز آسیب قابل توجهی به آن نمی رساند. زیستگاه اصلی این درخت کاج را می توان آفریقای جنوبی دانست که در آب و هوای مدیترانه ای نیز به خوبی رشد می کند. البته لازم به ذکر است که شما می توانید این درخت را در محیط های خانگی نیز در فضای گلدان پرورش دهید و زمانی که هوا و شرایط مناسب بود آن را به بیرون از منزل انتقال دهید.

کاج سنگ ایتالیایی:

به طور کلی کاج سنگ ایتالیایی که به خاطر ظاهر چتری شکل خود به کاج چتری نیز معروف است بومی نواحی مدیترانه ای خواهد بود. این درخت ظاهر بسیار جذابی داشته و در کشور ما نیز به وفور کشت می شود. دانه های پیگنولی خوراکی آن باعث شده تا در نواحی مدیترانه بسیار محبوب باشد. همچنین ارتفاع این درخت کاج معمولا بین ۹ تا ۱۸ متر خواهد بود.

درخت کاج خاکستری:

درخت کاج خاکستری که با نام های دیگری از جمله کاج کوهپایه، کوهپایه کالیفرنیا، کاج گاوی یا حفار شناخته می شود در واقع درختی بلند با ارتفاع بین ۱۲ تا ۲۱ متر است که تنه چنگالی شکل و غیر نرمالی خواهد داشت. این درخت معمولا در کوهپایه هلای پایین دستی کالیفرنیا یافت می شود و به ندرت از آن در زمینه پوشش طبیعت استفاده خواهد شد.

درخت کاج جک:

کاج جک نیز از دیگر انواع درخت های کاج محسوب می شود که امروزه با نام مخروط خمیده نیز معروف شده است. این درخت بومی بخش های شمالی آمریکا و کانادا بوده و طول آن به ۹ تا ۱۵ متر می رسد. این گیاه تا حدودی مشابه یک گیاه ژولیده و کهنه است که به ندرت برای مناظر طبیعی مورد استفاده قرار می گیرد.

اما به دلیل اینکه قادر است در خاک های فقیر از لحاظ مواد مغذی به راحتی رشد کند به عنوان بادشکن در نواحی روستایی گزینه ای فوق العاده محسوب خواهد شد. در واقع کاج جک را می توان گیاهی دو برگ سوزنی دانست که در هر دسته یک جفت برگ پیچ خورده و واگرا داشته و مخروط هایی خمیده تولید می کند.

کاج سیاه ژاپنی:

بهتر است بدانید که درخت کاج سیاه ژاپنی بومی مناطقی از کشور های ژاپن و کره جنوبی است که البته امروزه در بسیاری از کشورها مورد کشت و پرورش قرار می گیرد. این درخت دارای ظاهری جذاب و مخروطی شکل بوده و می توان آن را یکی از بهترین گونه های کاج برای مناظر طبیعی در نظر گرفت. طول درخت سیاه ژاپنی معمولا به ۶ تا ۱۵ متر می رسد.

کاج زرد یا پاندروسا:

درخت کاج زرد که با نام های دیگری از جمله پاندروسا، جک سیاه، قرمز غربی و برگ بلند غربی نیز شناخته می شود بومی مناطقی از آمریکا، بریتیش کلمبیا و کانادا خواهد بود. این گیاه به دلیل داشتن سایز و اندازه بسیار بزرگ و تنه ضخیم و صاف به یکی از بهترین گزینه ها برای پوشش پارک ها و مناظر طبیعی بزرگ به عنوان درخت زینتی و همچنین تولید الوار تبدیل شده است. کاج زرد دارای شکاف های عمقی بی شماری بوده و ارتفاع آن معمولا به ۱۸ تا ۳۰ متر می رسد.

همچنین در ادامه نیز پیشنهاد می شود که با کلیک بر روی لینک های مقابل با مطالب دستورالعمل کاشت درختان کاج و کاشت درخت چنار نیز آشنا شوید.