آمریکا همچنان عواقب تصمیم گستاخانه خود را برای ترور سردار قاسم سلیمانی، فرمانده سابق سپاه قدس احساس می‌کند. اواخر ژانویه آمریکا و رژیم صهیونیستی رزمایش نظامی بزرگی انجام دادند، این رزمایش اوایل ماه مارس (اسفند سال گذشته) با مدیریت لوید آستین، وزیر دفاع آمریکا درغرب آسیا و با حضور عربستان برگزار شد.
تحولات به گونه‌ای پیش رفت که چندی بعد منابع صهیونیستی و عربی در منطقه مدعی شدند، واشنگتن از طرح بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی برای حمله به ایران حمایت می‌کند. نگرانی واشنگتن از واکنش ایران باعث شد تا بلافاصله مقام‌های آمریکایی با سرافکندگی این موضوع را رد کنند و گفتند، این رزمایش‌ها صرفاً به قصد «تمرکز بر هر نوع دشمنی» انجام شد. این نوع واکنش باعث خشم رژیم صهیونیستی شد و مقام‌های این رژیم با صدای بلند اعلام کردند، در حال تقویت توانایی خود برای بمباران تأسیسات هسته‌ای ایران هستند.
تام نیدز، سفیر آمریکا در فلسطین اشغالی اواخر فوریه گفت، رژیم صهیونیستی می‌تواند و باید هر کاری می‌خواهد با ایران انجام دهد و واشنگتن از آن‌ها حمایت می‌کند. با وجود این، دولت بایدن از توضیح اینکه «آیا نیدز به جنگ با ایران چراغ سبز نشان می‌دهد یا خیر» خودداری کرد و جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا مانند هر رئیس‌جمهور دیگر این کشور از زمان جورج دبلیو بوش، حق استفاده از همه گزینه‌ها را علیه برنامه هسته‌ای ایران محفوظ دانست.
ژانویه ۲۰۲۰، تنها چند روز پس از ترور شهید سلیمانی و ابومهدی المهندس، فرمانده حشدالشعبی عراق و یارانشان به وسیله آمریکا، جمهوری اسلامی ایران با حمله موشکی به پایگاه هوایی عین‌الاسد که به «ضربه ملایم مغزی» چندین سرباز آمریکایی منجر شد، پاسخ این جنایت را داد. مایک پمپئو، وزیر امور خارجه وقت آمریکا در سخنرانی حمله ایران را عاملی بازدارنده برای ترور‌های دیگر عنوان کرد؛ اما این واکنش تنها به عین‌الاسد محدود نماند و گروه‌های مقاومت عراق صد‌ها بار حملاتی علیه منافع آمریکا انجام داده‌اند که آخرین آن‌ها هدف قرار دادن دو پایگاه نظامی آمریکایی در سوریه بود. روزنامه‌های تخصصی آمریکا در حوزه دفاعی می‌گویند، تصمیم واشنگتن به ترور شهید سلیمانی (و ابومهدی المهندس) حماقت نسنجیده‌ای بود که به واکنش منفی بزرگ مقاومت علیه آمریکا منجر شده است.
ایران پس از ترور شهیدان سلیمانی و المهندس به سرعت اقدام به گرفتن انتقام و تحریم منافع آمریکا کرد. گروه‌های مقاومت عراق به همین میزان، یعنی هدف قرار دادن پایگاه‌های آمریکایی بسنده نکردند و استقلال عملیاتی بیشتری از خود نشان دادند. آن‌ها حملات خود را علیه نیرو‌های آمریکایی افزایش دادند و هم زمان شروع به مقابله قهرآمیز با مصطفی الکاظمی، نخست‌وزیر سابق عراق کردند؛ فردی که طبق گزارش‌های مختلف، در تلاش برای تضعیف نیرو‌های حشدالشعبی و گروه‌های مقاومت بود.
به طور کلی طرح ترور شهیدان سلیمانی و المهندس که با هدف بازدارندگی گروه‌های مقاومت و نیرو‌های سیاسی حامی آن‌ها انجام شد، شکست خورد و باعث جسارت بیشتر مبارزان مقاومت در هدف قرار دادن پایگاه‌های آمریکا شد. این واقعیت را می‌توان در افزایش حملات به مناطق حضور نظامیان آمریکا در داخل سوریه به عینه مشاهده کرد. آمریکا پس از شهادت فرماندهان مقاومت حتی زمانی نبود که بتواند مقابل حملات مبارزان حشدالشعبی بایستد.
فرانک مکنزی، فرمانده سابق فرماندهی مرکزی آمریکا (سنتکام) به تازگی اعتراف کرد حملات گروه‌های عراقی به مواضع آمریکا در منطقه افزایش یافته است و نیرو‌های آمریکایی توانایی جلوگیری از حملات گروه‌های عراقی را نخواهند داشت.
در حالی که درباره دستاورد‌های ادعایی دولت ترامپ در قبال ایران لاف زد و اعلام کرد که «[سلیمانی]دیگر هرگز برای آمریکایی‌ها دردسر ایجاد نخواهد کرد و سلیمانی از قبر به ایالات متحده آسیبی نخواهد رساند. تصمیم به ترور او ربط زیادی به آن داشت.» یکی از پیامد‌های منفی که امروز هم احساس می‌شود.
با وجود دفاع پمپئو از کمپین «فشار حداکثری» دولت ترامپ علیه ایران (اوایل سال ۲۰۲۱ در کنفرانس سیاسی محافظه‌کاران)، وی فاش می‌کند تهران به هیچ یک از ۱۲ خواسته آمریکا عمل نکرده و فشار حداکثری هیچ نتیجه ملموسی نداشته است. اکنون که دنیا نظاره‌گر محاکمه ترامپ و اوضاع متشنج سرزمین‌های اشغالی و رژیم صهیونیستی است، جنایت‌های سران دو طرف را در غرب آسیا به یاد می‌آورند و بدون هیچ تردیدی همه شکست‌های آمریکا و صهیونیست‌ها نتیجه خون شهیدان سلیمانی و المهندس است.
منبع: فارس
