خلاصه داستان فیلم مصلحت و آیا این فیلم واقعیت دارد؟ +نقد

خلاصه داستان فیلم مصلحت

داستان فیلم مصلحت درباره یک شخصیت پرنفوذ سیاسی با نام آیت الله خانزاده بوده که پسرش به رانت بازی و اختلاس میپردازد و همین امر باعث میشود که پدرش تلاش کند تا جلوی اختلاس و فساد فرزندش را بگیرد اما پسرش از دستورات پدر سرپیچی میکند و در مقابل پدر می ایستد. این فیلم به شدت داستان سیاسی دارد که سه سال توقف شد!

در «مصلحت» داستان پسری است که پدرش از مقامات عالی رتبه قوه قضائیه است. این پسر در یکی از درگیری های دانشگاه قاتل می شود. در این میان اطرافیان پدرش سعی می کنند این ماجرا را سرپوش بگذارند و پرونده را مخفی نگه دارند. اما یکی از دادستان ها که پرونده اش از دستش گذشته است، به طرز مشکوکی نگران این حادثه است.

همچنین ببینید:

جنجال بیلبوردهای پسر آیت‌ الله خانزاده دستگیر شد

آیا این فیلم واقعیت دارد؟

فیلم مصلحت براساس داستان واقعی نیست با این حال عباسعلی کدخدایی، سخنگوی شورای نگهبان، در صفحه اینستاگرامش نوشته که آن ‌چه در این فیلم روایت می ‌شود، شباهت قابل توجهی با بسیاری از رویدادهای مشابهی که اوایل انقلاب رخ داده، دارد.

امروز مشخص شد که این بیلبورد‌ها در راستای کمپین تبلیغاتی فیلم سینمایی «مصلحت» بوده که بعد از ۳ سال توقیف از فردا در سینما‌های کشور به نمایش در می‌آید. بیلبورد های تبلیغاتی در کمتر از یک روز برداشته شدند.

اسامی بازیگران فیلم مصلحت

فرهاد قائمیان، وحید رهبانی، مهدی حسینی‌نیا، مجید نوروزی، امیر نوروزی و نازنین فراهانی در مصلحت بازی کره اند.

«مصلحت» اولین ساخته سینمایی حسین دارابی است که برای ساخت آن دیپلم افتخار بهترین کارگردانی فیلم‌اول را در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر دریافت کرد و پس از آن، این اثر به مدت ۳ سال توقیف شد.

نقد و بررسی فیلم حسین دارابی

تاریخ همیشه منبع اقتباس مناسبی برای سینما بوده چرا که پرداختن به داستان‌های گذشته فرصت مناسبی است که غیرمستقیم نگاهی داشته باشیم به وضعیت امروز. همین می‌تواند دلیل اصلی رونق فیلم‌هایی درباره تاریخ معاصر در سال‌های اخیر باشد. فیلم مصلحت محصول جدید سازمان اوج و حوزه هنری نیز در ادامه همین موج جدید قرار می‌گیرد و به دلیل ایده‌ای که روی آن دست گذاشته، یکی از آثار مهم و بحث‌برانگیز جشنواره فجر سال ۹۹ بود.

سینما می‌تواند جایگاهی فراتر از سرگرمی صرف داشته باشد؟ این سئوالی است که مدیران سینمایی در ۴ دهه گذشته با سیاست‌ها و برنامه‌های گوناگون خود سعی بر ارائه جوابی برای آن داشته‌اند