در حال حاضر هشت سیاره در منظومه شمسی ما وجود دارد – به علاوه 5 سیاره کوتوله دیگر که جدیدترین آن، پلوتون، در سال 2006 کشف شد. اما آیا تا کنون به این فکر کرده اید که ممکن است سیاره‌های بیشتری وجود داشته باشند که ما از آن‌ها بی خبریم یا کشف سیاره ای جدید در منظومه شمسی را شنیده‌اید؟
بله ظاهرا یک سیاره کوچک دیگر هم وجود دارد. بر اساس محاسبه ستاره شناسان، 7 درصد احتمال دارد که زمین همسایه دیگری هم داشته باشد که در ابر اورت، منطقه‌ای کروی مملو از تکه‌های یخ و سنگ که ده ها هزار بار دورتر از خورشید است، قرار دارد.
ناتان کائب، یکی از محققان این تحقیق و ستاره شناس در موسسه علوم سیاره‌ای، می‌گوید: “این کاملا طبیعی است که سیاره‌ای در منظومه شمسی ما در منطقه ابر اورت وجود داشته باشد.”
او ادامه داد که جهان ما مملو از سیاراتی است که قطعا وجود دارند اما تا کنون تعداد کمی از آن‌ها کشف شده اند.
کشف سیاره ای جدید در منظومه شمسی
اگر سیاره‌ای در ابر اورت وجود داشته باشد، تقریباً به طور قطع یک غول یخی است. سیارات بزرگی مانند مشتری و زحل معمولاً دوقلو به دنیا می‌آیند. با این حال، آن‌ها کشش‌های گرانشی عظیمی دارند و گاهی باعث بی ثباتی همدگیر می‌شوند.
این وضعیت می‌تواند منجر به خروج کامل یک سیاره از منظومه شمسی یا ورود آن به ابر اورت شود.
شان ریموند، نویسنده اصلی، محقق در آزمایشگاه اخترفیزیک دانشگاه بوردو هم می‌گوید: “چنین سیاراتی مدارهای غیرعادی دارند.”
این بدان معناست که سیاره ابر اورت برخلاف چرخش دایره‌ای تقریباً کامل زمین به دور خورشید، می‌تواند مداری طولانی و بلند داشته باشد.
مشکل اصلی در کشف و تشخیص سیاره های جدید، موقعیت دور آن‌ها است. ریموند افزود: “تشخیص چنین سیاره‌هایی خیلی سخت خواهد بود.”
مالنا رایس، ستاره شناس دانشگاه MIT هم می‌گوید: “اگر سیاره‌ای به اندازه نپتون در کهکشان خودمان وجود داشت، به احتمال خیلی زیاد نمی‌توانستیم آن را پیدا کنیم.”
در حالی که “به طرز شگفت انگیزی، گاهی اوقات می‌توان سیاراتی را که صدها سال نوری از ما فاصله دارند را راحت‌تر از سیاراتی که در اطراف سیاره ما هستند، تشخیص دهیم.”
