چرا باید کودک را به مهدکودک ببریم؟
اگر مهدکودک را صرفا مرکزی برای نگه‌داری کودک بدانیم، شاید لزومی به سپردن کودک به مهدکودک وجود نداشته باشد. اما در واقع مهدکودک محیطی است که بچه‌ها گذراندن زمان دور از والدین و استقلال را تجربه می‌کنند. هم‌چنین این محیط، فرصت یادگیری مهارت‌های اجتماعی و عاطفی و تعامل کودک با دیگر کودکان را نیز فراهم می‌کند. با حضور در مهدکودک و قرار گرفتن در موقعیت‌های مختلف، کودک با نیازها و تجربیات جدیدی مواجه می‌شود که این مسائل به شناخت احساساتش و نحوه ابراز آن‌ها کمک می‌کند. انجام فعالیت‌های مختلف در این محیط، توانمندی کودک را افزایش داده و فرصت آشنایی بیشتر کودکان با علایقشان را نیز فراهم می‌کند. در مهدکودک‌هایی با فضای آزاد، کودک امکان انجام بازی‌های آزاد، ارتباط با طبیعت و رشد همه‌جانبه را نیز دارد.
انتخاب مهد کودک
کودکان ورود به دنیای جدید و محیط اجتماعی بزرگ‌تر را اولین بار با ورود به مهدکودک تجربه می‌کنند. با توجه به این که تجربه دوره کودکی مستقیما بر شخصیت و زندگی بزرگسالی فرد اثرگذار است، انتخاب مهدکودکی که قرار است بخش عمده‌ای از این دوره را تشکیل دهد، یکی از انتخاب‌های چالش برانگیز برای والدین به شمار می‌رود. حفظ سلامت جسمی و روانی کودک، مهم‌ترین مطالبه‌ی خانواده‌ها از یک مهد کودک است که باید در یک محیط با استاندارد بالا ارائه شود. برای انتخاب یک مهدکودک، خانواده‌ها با وجود معیارها و سلایق مختلف، می‌توانند بر روی چند معیار استاندارد بودن مهدکودک توافق کنند.
ایمن بودن
اعتماد به امن بودن یک محیط جدید، از بزرگترین دغدغه خانواده‌هایی است که می‌خواهند فرزند خود را برای ساعاتی به یک محیط جدید بسپارند. در یک مهد کودک امن، بدون این که فضای بازی و تجربه کودک محدود شود و خلاقیت وی تحت تاثیر قرار بگیرد، یک فضای ایمن برای تجربه چالش و خطرپذیری بدون آسیب جدی برای کودک فراهم می‌شود تا بتواند در این موقعیت‌ها توانایی خود را بیازماید.
مربیان و تسهیلگران
حضور مربی و تسهیلگر حرفه‌ای از دیگر ویژگی‌های مهم یک مهد کودک ایده‌آل به شمار می‌رود. مربیان و تسهیلگران در ارتباط مستقیم با کودکان هستند و نحوه عملکرد آن‌ها بی‌واسطه بر فعالیت کودکان در محیط مهد تاثیر می‌گذارد. یک مربی و تسهیلگر خوب کودک، شناخت کافی از کودکان و دانش و تجربه غنی کار با آن‌ها، داشتن نگاه هم‌تراز با خود به کودکان و برقراری ارتباط راحت، احترام به خواسته کودکان و منحصر به فرد بودن آن‌ها و فراهم کردن بستر مناسبی برای کودک جهت کسب تجربه‌های متنوع، توانمندسازی و یادگیری تعاملات اجتماعی از ویژگی‌های یک تسهیلگر و مربی خوب به شمار می‌روند.
برنامه آموزشی
در باور اکثریت، یک مهدکودک خوب برای تمام ساعات کودکان یک برنامه آموزشی و کلاس در نظر می‌گیرد. اما براساس مطالعات، آن چه که موجب رشد همه‌جانبه کودک در ابعاد شناختی، جسمی، عاطفی، اجتماعی و معنوی می‌شود، بازی‌ها و فعالیت‌هایی است که به انتخاب خود کودک شکل می‌گیرند و به اصطلاح به صورت خودانگیخته هستند و هیجانات و عواطف او را درگیر می‌کنند. بنابراین نگاه مهد کودک به برنامه آموزشی باید فراهم کردن بستر مناسب برای فعالیت و تجربه‌های مختلف باشد، نه گذراندن یک دوره آموزشی که منتهی به یادگیری یک فعالیت موضوعی شود.
محیط و فضای یک مهد کودک
کودک قرار است مدت زمان زیادی را در مهدکودک سپری کند و عملا این فضا خانه دوم او به شمار می‌رود بنابراین بسیار مهم است که این فضا چه احساسی را در وی ایجاد می‌کند. فضای یک مهد کودک خوب به کودکان احساس امنیت و کنجکاوی را منتقل می‌کند. پیام‌هایی که یک مهد کودک به بچه‌ها منتقل می‌کند، از طریق تفکیک فضاهای مختلف و اختصاص دادن آن‌ها به فعالیت‌های مختلف از جمله فضای فعالیت هنری، خواندن کتاب، بازی‌های حرکتی و شناختی(تقویت مهارت حل مساله)، استراحت و صرف غذا و خوراکی است. کودک باید حس کند که در این محیط امن به نیازها و احساساتش رسیدگی می‌شود.
بهبود ارتباط والدین با کودکان
از عوامل تاثیرگذار بر سلامت روان کودک، ارتباط موثر با والدین است. یک مهدکودک اگر از نظر دانش فرزندپروری و والدپروری در جایگاه خوبی باشد و خلاقیت طراحی فعالیت‌های مشترک والد و فرزند داشته باشد، ارتباط پدر و مادر را با کودک ارتقا داده و با بهبود این رابطه از بسیاری از مشکلاتی که کودک در آینده ممکن است با آن مواجه شود، جلوگیری می‌کند. هنگام انتخاب مهدکودک باید توجه داشت که چند درصد از فعالیت‌های مهدکودک بین کودک و والدین مشترک است و کیفیت اجرای این فعالیت‌ها نیز به چه صورت است.
