ایسنا/ این خبر پیرامون ماجرای بیمارستانی 82 ساله که 5 بار نامش تغییر کرد، برای شما نوشته شده است.
از آنجایی که اکثر بیمارستانهای مهم پایتخت قدمتی بیش از 50 سال دارند و آن زمان شاید ثبت اسناد و اطلاعات به اندازه امروز مهم تلقی نمیشده، یکی از وجوه مشترک این مراکز درمانی قدیمی نبود اطلاعات کافی از زمان تاسیس، علت ساخت، علت و چرایی قرارگیری در یک منطقه، مهندس معمار و...است؛ موضوعی که برای «بیمارستان شوروی» سابق و «بیمارستان 15 خرداد» فعلی نیز صدق می کند.
البته آنچه که مشخص است این است که این بیمارستان قبل از سال 1320 خورشیدی ساخته شده است اما اینکه علت ساخت چه بوده، مشخص نیست اما از سال 1320 با 80 تختخواب آغاز به کار کرده است. در واقع این مرکز قبلاً با نامهای «بیمارستان شوروی» و «بیمارستان چهرازی» فعال بوده تا اینکه از سال 1336 با نام بیمارستان «سازمان برنامه» موظف به ارائه خدمت به کارکنان آن سازمان می شود.
مدتی بعد و از سال 1342 تا سال 1352 به عنوان بیمارستان «وزارت اقتصاد و دارایی» فعالیت خود را ادامه داده و از سال 1352 تا سال 1356 به نام «بیمارستان به آور» تحت پوشش وزارت صنایع و معادن به مداوای بیماران آن وزارتخانه می پرداخته است. در نهایت نیز یک سال قبل از پیروزی انقلاب اسلامی بالاخره تحت پوشش وزارت بهداری وقت قرار گرفت و در سال 1365 نام بیمارستان بـه « پانزده خرداد» تغییر کرد و از سال 1373 به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی واگذار شده و از ابتدای سال 1374 به عنوان مرکز پزشکی، آموزشی و درمانی فوق تخصصی جراحی پلاستیک فعالیت خود را ادامه داده است.
دکتر مسعود یاوری، رئیس بیمارستان فوق تخصصی جراحی پلاستیک 15 خرداد با اشاره به اینکه قدمت این بیمارستان به قبل از سال 1320 باز می گردد، گفت: عمر بیمارستان تقریبا از یک قرن بیشتر است اما از سال 1320 به عنوان بیمارستان شوروی پایه گذاری شد و پس از تغییراتی در ادوار مختلف نهایتا از سال 1374 بیمارستان به عنوان بیمارستان فوق تخصصی جراحی پلاستیک با بنیان گذاری پروفسور سید جمال سادات گوشه گوشه آغاز به کار کرد.
وی با بیان اینکه طی سالهای اخیر بخشی از فضای پشتیبانی و اداری به مساحت مرکز اضافه شده، تصریح کرد: اما بخش درمانی به لحاظ متراژ و مساحت تغییری نکرده و تنها نوسازی شده است و بیمارستان این روزها با حدود 4 هزار متر زمین و 7000 متر زیربنا فعال است. در حال حاضر نیز 180 تخت مصوب، 104 تخت فعال و هفت تخت ویژه جراحی در این بیمارستان داریم و به عنوان یکی از مراکز منحصر به فرد جراحی پلاستیک، ترمیمی، سوختگی و دست در ایران مطرح هستیم.
این جراح پلاستیک و ترمیمی با تاکید بر اینکه سیاست بیمارستان استفاده بهینه از تختهای موجود است، تصریح کرد: یکی از شاخص هایی که به ما کمک می کند که میزان بار کاری بیمارستان را محاسبه کنیم، متوسط اقامت بیمار و ضریب اشغال تخت است که بیمارستان ما پایین ترین سطح را در میان بیماستان های زیرمجموعه دانشگاه شهید بهشتی دارد و متوسط ماندگاری بیمار در بیمارستان حدود 1.3 تا 1.4 روز است که این نشان می دهد بیمار در بیمارستان ما بیمار معطل نمی شود.
یکی دیگر از شاخص هایی که در بیمارستان ما مهم است، شاخص تعیین تکلیف ماندگاری بیمار در اورژانس است. متوسط میزان زمان تعیین تکلیف که توسط سازمان اعتبار بخشی اعلام شده 6 ساعت است اما در این مرکز در کمتر از یک ساعت بیمار اورژانسی را تعیین تکلیف می کنیم؛ به عبارت دیگر راندمان کاری (بهره وری) در بیمارستان ما بقدری بالا است که نیاز به استفاده از ظرفیت بیشتری نداریم و در حال استفاده از ظرفیت حداکثری تختهای خود هستیم.
وی در خصوص روند مراجعات به این مرکز درمانی اظهار کرد: میزان مراجعه به درمانگاه ها در هر ماه به صورت متوسط 5 هزار نفر و اورژانس 1600 نفر است. همچنین ماهانه 1700 عمل جراحی در بیمارستان ما انجام می شود. اتاق عمل ما با 120 درصد ظرفیت فعالیت دارد و در زمینه انجام اعمل جراحی به هدف 1800 عمل جراحی در یک ماه هم رسیده ایم که اگر بخواهیم با کل دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی مقایسه کنیم، با اینکه بیمارستان ما سه درصد تختهای دانشگاه را به خود اختصاص داده است اما بالغ بر 6 درصد اعمال کل دانشگاه شهید بهشتی را انجام می دهد.
این نشان می دهد با توجه به اهمیتی که برای بیمار قائل هستیم، خواستیم کاری کنیم که تمام ابعاد فرآیند درمان برای بیماران ما تسهیل شود. در واقع ما به صورت روزانه در حال بهبود کیفیت فرآیندهای خود هستیم تا نواقص احتمالی برطرف شود.
رئیس بیمارستان پانزده خرداد با اشاره به اینکه اعمال جراحی های این مرکز به سه دسته تقسیم می شود، بیان کرد: یکی از خدمات اعمال جراحی مربوط به تروماهای دست، صورت و فک است. بعد از آن بیماران الکتیو نیز خود شامل دو دسته بیماران زیبایی و بیماران ترمیمی می شوند و شاید 10 درصد بیماران را هم موارد زیبایی تشکیل دهند.
او پیرامون ماجرای بیمارستانی 82 ساله که 5 بار نامش تغییر کرد، تاکید کرد: بخش غالب بیماران ما موارد ترمیمی هستند که در مراکز دیگر نتوانستند کارشان را انجام دهند. طبق آمار به صورت متوسط هر بیماری که به ما مراجعه می کند، قبل از آن 4.5 بیمارستان دیگر هم رفته اما کارش انجام نشده و به ما مراجعه کرده است. به عبارت دیگر ما یک بیمارستان ریفرال هستیم و 80 درصد بیماران ما از شهرستانها هستند.
این فلوشیپ جراحی دست با بیان اینکه بیمارستان پانزده خرداد همراه سرا ندارد، اظهار کرد: مردمی که از شهرستان می آیند عمدتا حتی پول تامین محلی برای اسکان موقت هم ندارند که اگر این موضوع هم برایمان محرز شود به آنها با واسطه بهزیستی کمک می کنیم. یکی از موضوعات مهم برای تمام بیمارستان های مرجع کشوری برطرف کردن مشکل اقامت همراهان بیماران با هزینه های پایین در نزدیکی مرکز درمانی است.
وی با اشاره به اینکه 80 درصد خدماتی که در اورژانس بیمارستان ارائه می شود، تروماهای دست، فک و صورت هستند، تصریح کرد: 4 یا 5 درصد بیماران سوختگی و مابقی نیز سایر بیماری ها هستند. مراجعین درمانگاه ها بیماران جدید و کسانی هستند که قبلا جراحی شده باشند.
یاوری پیرامون ماجرای بیمارستانی 82 ساله که 5 بار نامش تغییر کرد، تاکید کرد: با این همه تراکم خدمتی، اما خوشبختانه صف انتظار نداریم، چون در بیمارستان ما چه پزشکان و چه سایر کادر درمان عاشق کار کردن با مردم هستند؛ به شکلی که یقین دارم اگر همین الان به پزشکان مان بگوییم قرار نیست حقوقی به شما بدهیم، بازهم عاشقانه پای کار خود می مانند. اینجا یک تعلق سازمانی خوبی از زمان پروفسور گوشه شکل گرفته است و همین جو همدلی و دوستی هم مشکلات ما را برطرف کرده است.
به گفته وی، بیمارستان پانزده خرداد بیمار محور بوده و حتی ترخیص در بالین بیمار هم انجام می شود که دیگر نیاز نباشد بیمار یا همراه او به واحد ترخیص مراجعه کند.
یاوری با تاکید بر اینکه یکی از سیاست های این مرکز درمانی پیگیری بیماران پس از ترخیص است، اظهار کرد: در واقع ما روند درمانی بیمار را حتی پس از ترخیص دنبال می کنیم. در این راستا یک طرح هم داریم که برای بیماران پرخطر و کم توان مانند کودکان زیر 2 سال یا بیماران بالاتر از 65 سال که توان آمدن به بیمارستان و انجام اقدامات بعد از عمل جراحی را ندارند و باید خدمت دریافت کنند، تیم پرستاری به منزل آنها اعزام می کنیم. خیلی اوقات این دست اقدامات به صورت رایگان انجام می شود. هرچند فعلا توان ارائه این خدمت به تمام مراجعین خود را نداریم اما امیدوارم روزی بتوانیم برای تمام بیماران این کار را انجام دهیم.
وی خدماتی که این بیمارستان ارائه می دهد را به سه دسته خدمات اورژانس، درمانگاه و اعمال جراحی تقسیم بندی و تصریح کرد: متاسفانه ما خدمات پاراکلینیک گسترده ای نداریم و این سبب می شود که در صورت نیاز به این خدمات بیمار را برای انجام کار به سایر بیمارستان های دولتی بفرستیم؛ البته نمی گذاریم خللی در کار بیمار وارد شود.
رئیس بیمارستان پانزده خرداد پیرامون ماجرای بیمارستانی 82 ساله که 5 بار نامش تغییر کرد، تاکید کرد: شعار ما همواره این بوده است که می خواهیم بیمارستانی در حد بیمارستان خصوصی اما با تعرفه دولتی باشیم؛ خدماتی که ما به بیماران خود ارائه می دهیم و بخش های بیمارستانی ما در حد خدمات بیمارستان های خصوصی اما با تعرفه دولتی است و با تمام بیمه های پایه هم قرارداد داریم.
وی افزود: یکی از مشکلات این است که بیمارستان ما به عنوان یک بیمارستان جراحی های زیبایی شناخته می شود در حالی که کمتر از 10 درصد اعمالی که انجام می دهیم صرفا زیبایی است و مابقی اقدامات درمانی و غیر زیبایی است. بر این اساس چون بحث زیبایی پشت نام بیمارستان ما می آید، خیرین محترم تصور می کنند ما اینجا درحال دریافت هزینه های زیاد از بیماران صرفا زیبایی هستیم و به همین دلیل کمتر برای کمک به ما اقدام کرده اند.
یاوری ادامه داد: از طرفی همان 10 درصد خدمات زیبایی هم که ارائه می شود براساس تعرفه دولتی محاسبه می شود. شاید یک عمل زیبایی خیلی سنگین و بزرگ مانند ماموپلاستی که در بیمارستان ما که توسط اساتید تمام وقت جغرافیایی انجام می شود حداکثر 24 میلیون تومان شود؛ در حالی که در مراکز خصوصی این اعمال بسیار پرهزینه تر هستند.
وی با اشاره به اینکه تعلق سازمانی در بیمارستان پانزده خرداد بسیار بالاست، اظهار کرد: می توانم قسم بخورم که بارها دیده ام که حتی پزشکان ما اعمال خود در بخش خصوصی را کنسل می کنند تا عملشان در این بیمارستان تمام شود. در این مرکز پزشکانی که مجوز مطب دارند در ساعت اداری بیرون از بیمارستان کار نمی کنند و اولویت اول آنها بخش خصوصی نیست بلکه اولویت آنها بخش دولتی است. از این رو ما کمترین آمار کنسلی عمل را داریم.
او با تاکید بر اینکه تعرفه ها و هزینه ها همخوانی ندارند، بیان کرد: به عنوان مثال یک عمل جراحی شبکه بازویی را در حداقل 4 ساعت انجام می دهیم درحالی که کد آن 75K است در واقع هر عمل یک ضریب خدمت دارد که این ضریب، ضرب در مبلغ آن می شود که تازه از این رقم حاصل شده هم فقط 37 درصد به پزشک می رسد. قطعا ارزش نسبی خدمات با خدماتی که ارائه می شود تطابق ندارد؛ نمیتوان 4 ساعت سر یک عمل رفت اما تنها 75 K دریافت کرد مگر این که پزشک عاشق کارش باشد.
وی پیرامون ماجرای بیمارستانی 82 ساله که 5 بار نامش تغییر کرد، افزود: یا در مثالی دیگر انجام عمل فری فلپ 12 ساعت زمان می برد و تازه بعد از آن هم پزشک باید بالای سر بیمار باشد تا شرایط او را مدیریت کند و دریافتی پزشک تنها 160K است. این روند در دراز مدت آسیب زا خواهد بود؛ چون با گذر زمان افراد خسته تر می شوند؛ البته این به معنای آن نیست که در حال حاضر هم هیچ آسیبی نزده است.
یاوری ادامه داد: هزینه های زندگی سالیانه در حال تغییر است و اگر درآمد فرد به همان اندازه رشد نکند، حتی سبد غذایی او محدود خواهد شد. پرسنل ما در حال ایثار هستند. اگر بخواهند صرفا از نظر مادی به موضوع نگاه کنند دارند آسیب می بینند چراکه میزان افزایش تعرفه ها با میزان تورم جامعه همخوانی ندارد و این یک واقعیت است. اینجا پزشکی عمومی داریم که زیر 20 میلیون تومان دریافت می کند؛ خب این پزشک کجا خانه اجاره کند که حقوقش هم به اجاره خانه و هم به سایر هزینه های جاری زندگی اش برسد؟ پرسنل ما همیشه دارند کار می کنند و بیکار نیستند.
وی درباره وضعیت نیروهای فعال در بیمارستان پانزده خرداد، توضیح داد: نیروها را به سه دسته تقسیم می کنیم؛ یکی نیروهای تخصصی و فوق تخصصی که چون سال قبل شاهد بازنشستگی نیروها بودیم، در حال حاضر در این بخش با کمبود روبرو هستیم. نیروهای غیر پزشکی به پرستاری، کادر درمان و غیر پرستاری و پشتیبانی تقسیم می شوند. خوشبختانه در بخش پرستاری نزدیک به استاندارد هستیم. یعنی استاندارد 1.3 پرستار به ازای هر تخت است که ما 1.1 تا 1.2 پرستار به ازای هر تخت داریم و مشکل در این بخش حاد نیست.
رئیس بیمارستان پانزده خرداد با اشاره به اینکه مشکل مهم این مرکز درمانی کمبود نیرو در بخش خدماتی و پشتیبانی است، بیان کرد: متاسفانه جذب نیروهای خدماتی و پشتیبانی مشکل دارد. با اینکه دانشگاه هم خیلی کمک کرده است اما بازهم در نیروی خدماتی، حراستی و نگهبانی و برخی قسمتهای غیر پرستاری مشکل اساسی داریم و جذب مشکل است.
او درباره روند ترک کار یا مهاجرت پزشکان و کادر درمان این مرکز درمانی پس از شیوع کرونا اظهار کرد: ما از این دست موارد به شکل کاملا محدود داریم.
یاوری درباره تامین تجهیزات این مرکز درمانی گفت: تعمیر یک دستگاه هزینه بالایی دارد و تهیه آنها هم تقریبا غیرممکن شده است و اینها جزو چالش های ما است. در این مرکز تجهیزات هایتک مانند MRI، سی تی اسکن و...نداریم، چون فضای آن هم وجود ندارد. مهمترین معضل ما فضای فیزیکی ما است که هم قدمت بالایی دارد و هم اینکه وسعت ندارد و در عین حال برخی زیرساختها هم مشکل دارد.
او با اشاره به اینکه این بیمارستان هم با اخطارهای ایمنی و آتش نشانی مواجه است، توضیح داد: البته اکثر کارهایی که آتش نشانی و شهرداری از ما خواستند را انجام دادیم و فکر می کنم که تمام مشکلات فعلی را هم بتوانیم ظرف 6 ماه برطرف کنیم تا گواهی استاندارد آتش نشانی را اخذ کنیم.
وی افزود: از زمان قبول مسئولیت خود خیلی از زیرساختها را بازسازی کردیم؛ مثلا زیر ساخت برق و تلفن درست شد اما برخی را نتوانستیم درست کنیم مثلا بخش لنژ بیمارستان (اتاق کار کثیف بیمارستان) قدیمی است. قدمت بیمارستان هم مطرح است که سبب می شود هزینه داشته باشد یا در مورد اکسیژن ساز الان فقط یک دستگاه داریم که عمر مفید آن در حالت طبیعی 10 سال است؛ در حالی که دستگاه ما 15 سال است که دارد کار می کند، با این وجود نمی گذاریم خدمت رسانی مختل شود اما قطعا داشتن دستگاه اکسیژن ساز برای ما حیاتی است.
وی با تاکید بر اینکه علی رغم چالش ها خدمت رسانی به بیماران تحت تاثیر قرار نمی گیرد، تصریح کرد: وقتی درمانگاه ما به 300 بیمار نوبت می دهد یعنی با تمام مشکلات می خواهیم این بیماران را معاینه کنیم. چالش دیگر این است که منابع مالی مرکز ما همچون سایر مراکز محدودیت دارد؛ تا امروز به مشکل حادی برنخوردیم اما داریم با توکل بر خدا و کمک های مالی دانشگاه امورات را می گذرانیم ولی منابع مالی محدود است.
رئیس بیمارستان پانزده خرداد بدهکاری بیمه ها به این مرکز درمان را یک چالش عمده دانست و گفت: بویژه سازمان تامین اجتماعی حتی سال 1400 را هم با ما تسویه نکرده است. مشکل این است که امروز فاکتور تعویض یا تعمیر یک قطعه از دستگاهی را می گیرید و از شما فرصت 5 روزه پرداخت می خواهند اما 5 روز بعد قیمت تغییر کرده است و سایر قیمت ها هم مدام درحال تغییر است. آن وقت در این شرایط پرداختی مرکز ما با تعرفه سال قبل هنوز توسط بیمه ها به ما پرداخت نشده و در این شرایط به آن پول تورم هم خورده است.
او تاکید کرد: یکی از مشکلات ما عدم پرداخت مطالباتمان توسط سازمان های بیمه گر در موقع مقرر است. درحال حاضر سازمان های بیمه گر حدود 50 میلیارد تومان به ما بدهکار هستند.
وی درباره آسیب های کرونا بر این مرکز درمانی تصریح کرد: بیمارستان ما در زمان کرونا تمام فعالیت هایش را معطوف بر این حیطه کرد. ما مرکز اصلی پذیرش بیماران کرونایی نبودیم اما نیروهای ما به شکل دوره ای به سایر مراکز می رفتند و کار می کردند و باز به مرکز باز می گشتند. ما در دوره کرونا با کاهش مراجعات روبرو شدیم که بار درآمدی بیمارستان را کاهش داد هر چند که ما فعالیت خود را کم نکرده بودیم اما اقبال مردم برای انجام خدمات پزشکی غیرضروری کاهش یافته بود.
یاوری ادامه داد: به دنبال کاهش مراجعات، درآمدهای ما در سالهای 99 و 1400 تا 30 درصد کاهش داشت. البته به مرور شرایط بهتر شد و الان نسبت به قبل از کرونا شرایط بهتر شده است.
وی افزود: از بدو ورودم به این مرکز درمانی همواره یکی از دغدغه هایم افزایش درآمد بیمارستان از راه مشروع و حلال بود که در این راستا باید بخش IPD را فعال می کردیم؛ از این رو سیاست خود را بر کسب این مجوز گذاشتیم؛ به شکلی که دو سال است که مجوز IPD گرفتیم و تا سال 1404 این مجوز اعتبار دارد. بر همین اساس یک بخش مجهز و مستقل برای IPD در نظر گرفتیم که امکانات کاملی نظیر کامپیوتر، تلفن، تلویزیون و...دارد.
برای بخش IPD یک مدیریت متفاوت ایجاد کردیم که بیمار خارجی وقتی توسط شرکتهای تسهیلگر وارد می شود با نگهبان وارد بخش شده و دیگر با سایر بخشها کاری ندارند تا بخواهد خارج شود یعنی پذیرش، تشکیل پرونده، ویزیت و تمام کارها در همان بخش انجام می شود و تنها برای عمل به اتاق عمل ارجاع داده می شود و مجددا به بخش خود باز می گردد.
این فلوشیپ جراحی دست با اشاره به اینکه هنوز در زمینه جذب گردشگر سلامت چندان موفق نبوده اند، بیان کرد: البته بیمارانی بیشتر از کشور عراق به ما مراجعه می کنند. به طور کلی طی دو سال گذشته حدودا 50 گردشگر سلامت در این مرکز پذیرش شده و تحت درمان قرار گرفتند.
یاوری تاکید کرد: در این زمینه به نظر می رسد که باید یک سازماندهی کلی در رابطه با گردشگران سلامت تحت عنوان «از خانه تا خانه» انجام شود. باید ارگانی وجود داشته باشد که بیمار را از مبدا رصد کند تا ببیند که او را به کجا ارجاع دهد تا بیمار در بدو ورود به کشور سرگردان نباشد.
وی با بیان اینکه با گردشگری سلامت میتوان درآمد کسب کرد، اظهار کرد: با رونق بخشیدن به این بخش حتی میتوان برای کشور اقتدار آفرینی کرد، چرا که پزشکان ما سرآمد جهان هستند. الان اگر بیمار توسط یک شرکت نظام مند تشخیص داده شود و به بیمارستانی برود که به خدمات آنجا نیاز دارد، کار درست پیش می رود و واسطه گری، سوداگری و دلالی حذف می شود و بعد مشخص می شود که امکانات ما برای درمان بیماران خارجی چگونه است، اما متاسفانه معمولا بیماران توسط واسطه ها به پزشک غیر حرفه ای مراجعه می کنند.
او در ادامه به طرح پرسش هایی در این زمینه پرداخت و عنوان کرد: الان چند درصد اعمال جراحی زیبایی که برای بیماران خارجی انجام می شود توسط پزشکان متخصص و فوق تخصص بوده و چند درصد توسط جراح عمومی انجام شده است؟ متاسفانه پروسه انتقال بیمار صحیح نیست و عمدتا دست دلالان و واسطه گران در میان است. باید یک هلدینگ سلامت ایجاد کنیم که از کشور مبدا بیماری فرد تشخیص داده شود و کاملا نظام مند وارد کشور ما شده، درمان و پیگیری شود و سپس به کشور خود بازگردد.
رئیس بیمارستان پانزده خرداد با تاکید بر اینکه با رونق گردشگری سلامت می توانیم توانمندی خود در حیطه درمان را به رخ دنیا بکشیم، گفت: مشکل دیگر این است که پرداخت گردشگران سلامت هنوز نظام مند نشده است و این در حالی است که ما مجوز داریم که 3 تا 5 برابر تعرفه عادی دولتی از آنها دریافت کنیم. یک گردشگر سلامت حتی با احتساب اینکه سه تا 5 برابر تعرفه عادی پرداخت می کند اما باز هم به شکل ریالی به ما پرداخت دارد؛ در حالی که بهتر است پرداخت با ارز و به شکل دلاری باشد که بر درآمدهای ما تاثیر مثبتی خواهد داشت. خوشبختانه حسابهای ما شفاف است و با قوانین موجود کار خود را انجام می دهیم و پرداخت بیمار به حساب خود بیمارستان می آید.
وی در پایان درخصوص خدماتی که این مرکز درمانی آموزشی برای تربیت دانشجویان انجام می دهد، گفت: از نظر آموزشی دستیاران فوق تخصصی جراحی پلاستیک و دستیار فلوشیپ جراحی دست را آموزش می دهیم که همه بعد از تخصص می آیند. خوشبختانه از نظر اعتبار بخشی آموزشی در سال گذشته نمره 99.26 را گرفتیم و این نشان می دهد ضمن توجه به مردم، به مسئله آموزش هم توجه می کنیم و بارها اعلام کردیم آمادگی داریم که دستیار از کشورهای خارجی هم بگیریم.
در عین حال تا حد امکان هم سعی کردیم امکانات و تجهیزات مناسب برای دستیاران فراهم کنیم. البته برخی مشکلات مانند عدم گستردگی کافی آزمایشگاه حیوانات، نبود های تکنولوژی و...وجود دارد. عمده دستیاران ما در سنین بالا و متاهل هستند اما خوابگاه متاهلی برای دستیاران نداریم. هزینه های زندگی برای آنها بالا است و میزان درآمد آنها واقعا کم است و این یک چالش است؛ هر چند که سعی کردیم کمک کنیم. بار عمده درمانی به عهده دستیاران است اما نمی توانیم پرداختی آنچنانی به دستیاران داشته باشیم. با این وجود سعی می کنیم تا حد امکان کمک کنیم.
