ایسنا/ بدنبال آخرین خبرهای بدست رسیده و گزارشات منتشر شده، این پرسش مطرح می گردد که هیروگلیف چه زمانی ابداع شد؟
تحقیقات نشان می دهد «هیروگلیف» حدود 5200 سال قبل و در حوالی زمانی ابداع شده است که یک سیستم نوشتاری دیگر به نام «خط میخی» در بین النهرین ایجاد شد.
«لایوساینس» نوشت: «جیمز آلن» ، استاد بازنشسته رشته مصرشناسی دانشگاه «براون» توضیح داد که کاوش های باستان شناسان آلمانی در «ابیدوس» واقع در مصر به کشف هیروگلیف هایی متعلق به 3200 پیش از میلاد منجر شده است. همچنین «لودویگ مورنز» استاد رشته مصرشناسی دانشگاه «بن» در آلمان در گفت و گو با «لایوساینس» توضیح داد که هیروگلیف های مصری در حوالی 3300 تا 3200 پیش از میلاد خلق شده اند.
«آلن» پیرامون اینکه هیروگلیف چه زمانی ابداع شد؟ افزود: «نخستین نمونه ها از سیستم هیروگلیفی اینطور به نظر می رسند که تا حد زیادی تکامل پیدا کرده اند که یا به این دلیل است که هیروگلیف های اولیه روی مواد قابل تجزیه که در گذر زمان نابود شده اند، نوشته شده اند یا اینکه یک نابغه ناشناس این سیستم نوشتاری را ابداع کرده است.»
«مارک ون دی میروپ» (Marc Van De Mieroop) استاد تاریخ در دانشگاه کلمبیا در ویرایش دوم کتاب خود با عنوان «تاریخ مصر باستان» نوشت که کارشناسان هنوز بر سر دلیل ابداع هیروگلیف ها با یکدیگر مباحثه می کنند.
در زمانی که «هیروگلیف» اختراع شد، مصر در حال تبدیل شدن به یک دولت واحد بود و ممکن است اداره آن دلیلی برای اختراع «هیروگلیف» باشد. «ون دی میروپ» در کتاب خود اینطور نوشت: «منطقی است که شرایط مصر در آن زمان با در نظر گرفتن وسعت و پیچیدگی آن به یک سیستم حسابداری انعطاف پذیر نیاز داشت که بتواند اطلاعاتی در مورد ماهیت کالاها، مقدار آنها، منشأ مقصد، افراد مسئول آنها و تاریخ معامله را ثبت کند.»
نظریه دیگر این است که «هیروگلیف» برای کمک به افزایش جلال خدایان و پادشاهان ابداع شده است. «ون دی میروپ» با اشاره به اینکه برخی از حکاکی های قدیمی پادشاهان را به همراه هیروگلیف به تصویر می کشند، در کتابش نوشته است: «تجلیل از شاه شاید یکی از عوامل محرک در ابداع این سیستم نوشتاری بوده است.»
همانطور که پیش تر نیز اشاره شد، مصری ها «هیروگلیف» را در حوالی همان زمانی ابداع کردند که «خط میخی» در بین النهرین ایجاد شد. کارشناسان هنوز بر سر اینکه کدام یک از این سیستم های نوشتاری زودتر ابداع شده است، با یکدیگر به توافق نرسیده اند.
«آلن» استدلال می کند که نخست هیروگلیف های مصری ابداع شده اند و می گوید که قدیمی ترین کتیبه های خط میخی مربوط به حدود 2900 قبل از میلاد است. با این حال، بسیاری از دانشمندان با این نظر مخالف هستند.
در هر صورت، خط میخی و هیروگلیف کاملاً متفاوت هستند و به نظر می رسد که این دو سیستم مستقل از یکدیگر تکامل یافته باشند. «آلن» بیان کرد: «خط میخی و هیروگلیف آنقدر متفاوت هستند که یکی نمی تواند مستقیماً بر دیگری تأثیر بگذارد.» این کارشناس همچنین خاطرنشان کرد: «علائم خط میخی، نشان دهنده کل کلمات یا هجاها هستند، این درحالی است که هیروگلیف ها نشان دهنده کلمات یا حروف صامت مجزا هستند و نشان دهنده حروف صدادار نیستند.»
به گفته دانشگاه ممفیس در «تنسی»، آخرین کتیبه مصری به خط هیروگلیف به سال 394 پس از میلاد بر می گردد. در آن زمان سیستم های نوشتاری دیگری مانند «قبطی» در مصر مورد استفاده قرار می گرفت و پس از آن، دانش خواندن و نوشتن هیروگلیف ها از بین رفت. در قرن نوزدهم میلادی با رمزگشایی هیروگلیف این نوشته ها دوباره قابل تشخیص شدند.
«سنگ روزتا» که باستان شناسان نخستین بار به کمک آن موفق شدند زبان هیروگلیفی را رمزگشایی کنند، جزو ارزشمندترین آثار مجموعه «موزه بریتانیا» محسوب می شود.
متن های روی «سنگ روزتا» به سه نوع سیستم نوشتاری مختلف شامل خط دموتیک مصری، یونان باستان و هیروگلیف نوشته شده اند. پژوهشگران با کمک این اثر تاریخی موفق شدند نمادهای تصویری را که روی شمار بسیار زیادی از آثار به جای مانده از مصر باستان حکاکی شده است، رمزگشایی کنند.
«سنگ روزتا» که یک سنگ گرانیتی سیاه است، در حقیقت بخشی از یک تخته سنگ بزرگتر محسوب می شود که مدتها پیش از آن جدا شده است. «سنگ روزتا» در سال 1799 در نزدیکی شهر باستانی «روزتا» واقع در «دلتای نیل» کشف شد. گفته می شود سربازان ارتش «ناپلئون» این اثر را در جریان لشگرکشی فرانسه به مصر کشف کرده اند.
به دنبال شکست «ناپلئون» در سال 1801 میلادی این سنگ براساس «معاهده اسکندریه» به مالکیت بریتانیا در می آید. این سنگ در فوریه سال 1802 به انگلستان منتقل شده و در جولای همان سال توسط «جورج سوم» به «موزه بریتانیا» اهدا می شود.
«توماس یانگ» فیزیکدان بریتانیایی که به مصر شناسی نیز علاقمند بود، مطالعه روی نوشته های «سنگ روزتا» را در سال 1814 میلادی آغاز کرد. او دریافت نمادهای بیضی شکل ضمیمه نام افراد سلطنتی هستند.
اما این «ژان فرانسوا شامپولیون» واژه شناس فرانسوی بود که در سال 1822 میلادی با بررسی دقیق «سنگ روزتا» و سایر متون در نهایت موفق شد یک فهرست کامل از نشانه های «هیروگلیفی» و معادل های یونانی آنها را ارائه کند.
«شامپولیون» نخستین مصر شناسی بود که دریافت برخی از این نمادهای هیروگلیف، الفبایی، برخی هجایی و برخی دیگر وابسته به ضمیر هستند.
