ضرب المثل نانش بده ایمانش مپرس
بعضي ها هنگام احسان و نيکوکاري هم دست از تعصب و تقيد برنمي دارند
و از کيش و آيين و ساير معتقدات مذهبي سائل مستمند پرسش مي کنند
به قسمي که آن بيچاره به جان مي آيد تا پشيزي در کف دستش گذارند
در حالي که نوع پروري و بشر دوستي از آن نوع احساسات و عواطف عاليه است
که ايمان و بي ايماني را در حريم حرمتش راهي نيست به راه خود ادامه مي دهد
و هر افتاده اي را که بر سر راه بيند دستگيري مي کند
احسان و نيکوکاري با دين و مسلک تلازمي ندارد و بيچاره در هر لباس بيچاره است و گرسنه به هر شکلي قابل ترحم مي باشد
وقتي که آدمي را قادر حکيم علي الاطلاق به جان مضايقت نفرمود افراد متمکن و مستطيع مجاز نيستند به نان دريغ ورزند
اگر چنين موردي احياناً پيش آيد جواب اين زمره از مردم را با استفاده از عبارت مثلي بالا مي دهند و مي گويند : نانش بده ، ايمانش مپرس