سرویس سینمایی هنرآنلاین: پخش فصل اول برنامه "اعجوبه‌ها" به کارگردانی رضا مهرانفر و با اجرای مهران غفوریان از شبکه سه سیما به پایان رسید و حالا با توجه به شیوع ویروس کرونا در کشور باید دید چه سرنوشتی در انتظار فصل دوم این برنامه پرمخاطب است.
به بهانه پایان فصل اول "اعجوبه‌ها" با مهرانفر گفت‌وگویی کوتاه داشتیم که در زیر می‌خوانید:
آقای مهرانفر، آیا از ابتدا هم به‌عنوان یک مسابقه تلویزیونی به برنامه"اعجوبه‌ها" نگاه کرده بودید؟
هرگز بحث رقابت در اعجوبه‌ها مطرح نبوده و نیست. "اعجوبه‌ها" برنامه‌ای برای معرفی کودکان و استعداد ذاتی آن‌هاست و ما کاملاً مراقب بودیم تا مبادا کودکان و نوجوانان دچار آسیب شوند. بحث ما، بحث توجه است و دوست داریم خانواده‌ها فارغ از اینکه فرزندشان به چه چیزی علاقه دارد یا در چه زمینه‌ای فعالیت می‌کند به او توجه کنند و از تشویقش غافل نشوند. همچنین اجرای مسابقه برای بچه‌هایی در این سن و معرفی برنده و بازنده، کار درستی نیست؛ چرا که هدف ما ناراحت کردن و دیدن اشک‌های کودکان شرکت‌کننده در اعجوبه‌ها نبود؛ در نتیجه به کار بردن واژه مسابقه برای این برنامه کاملاً غلط است؛ چراکه ما نه داور داریم، نه برنده و نه بازنده و هیچ رقابت و سبقتی نیز بین "اعجوبه‌ها" ایجاد نکرده‌ایم.
استعدادیابی کودکان و نوجوانان چقدر برای شما حائز اهمیت بود؟
"اعجوبه‌ها" یک برنامه استعدادیابی نیست و ما نیز ادعای معرفی استعدادهای عجیب و غریب را نداریم. این برنامه صرفاً سعی دارد با به نمایش گذاشتن استعدادهای ذاتی کودکان لحظات شیرینی را هم برای آن‌ها و هم برای مخاطبان رقم بزند. توجه به علایق و استعدادهای کودکان مهم‌ترین شاخصه فعالیت‌های من در چند سال گذشته بوده است. در "کودک شو" نیز که کار را شروع کردیم بر این نکته تمرکز داشتیم که خانواده‌ها را متوجه قابلیت‌های فرزندانشان کنیم و البته آن‌ها را از مقایسه کودکان باهم بر حذر داریم. در "اعجوبه‌ها" این جنبه کار محور اصلی برنامه قرار گرفت، چرا که هر توانایی و قابلیتی می‌تواند یک امتیاز برای کودک باشد.
فکر می‌کنید جای ساخت چنین برنامه‌هایی تا چه اندازه در تلویزیون خالی است؟ بخصوص که قشر نوجوان اغلب از سوی سازندگان نادیده گرفته می‌شود؟
بسیار لازم و ضروری است چرا که نقش به سزایی در تعیین آینده کودک دارد. نگاه سنتی درباره شغل و تحصیلات فرزندان (دکتر، مهندس و...) باید تغییر کند و ساخت و پخش این برنامه می‌تواند در تغییر این نگاه اثرگذار باشد.
عمدتاً در این سن کودکان و نوجوانان بحث رقابت برایشان جدی است و به دلیل تربیت غلطی که ما ایرانی‌ها داریم همواره بحث برد و باخت بسیار اهمیت دارد. در طول برنامه تا چه اندازه از حضور مشاوران برای شرکت‌کنندگان بهره گرفتید؟
این نکته همان‌طور که قبلاً نیز گفتم مورد توجه ما بود، چرا که به روحیه حساس کودکان و نوجوانان بسیار آسیب می‌زند. بنابراین با استفاده از کارشناسان تربیتی کودک در طول قسمت‌های مختلف برنامه سعی کردیم، هم خانواده‌ها را در این زمینه آگاه کنیم و هم خودمان بدون انجام هیچ‌گونه مقایسه، تولید برنامه را انجام دهیم و از مسیر اصلی‌مان دور نشویم.
تولید برنامه‌های این‌چنین در تلویزیون قطعاً سختی‌هایی نیز دارد، هم کار کردن با کودکان و هم فرایند تولید برنامه چه سختی‌هایی برای شما به همراه داشت؟
این مسئله بیشتر در حیطه کار تهیه‌کننده است، اما در مورد خودم مهم‌ترین چالش بررسی درخواست‌های رسیده و انتخاب "اعجوبه‌ها" بود. گاهی خانواده‌ها تصور نادرستی از توانایی فرزندشان دارند و سعی ما بر این است که به آن‌ها بگوییم تمام کودکان اطراف شما اعجوبه‌اند، فقط باید دیده شوند و به آن‌ها اهمیت داده شود. ضمن این که هماهنگی عوامل زیاد برنامه برای یک تولید منسجم مشکلات زیادی دارد، اما خوشبختانه ما به‌خوبی از عهده این کار برآمدیم.
شما استعدادیابی را انجام می‌دهید اما برای آن‌ها چه برنامه‌ای دارید؟ آیا مانند سایر برنامه‌های تلویزیونی پس از اتمام آن‌ها را به حال خود رها می‌کنید؟
همان‌طور که دیدید تاکنون حدود ۷۰ کودک در برنامه "اعجوبه‌ها" شرکت کردند و دیده شده‌اند که تمام اطلاعات آن‌ها موجود و نگهداری می‌شود. هم‌اکنون بعضی از آن‌ها از سوی شرکت‌های بیرونی و بعضی‌ها از طرف نهادها دعوت به همکاری شده‌اند. به‌عنوان‌مثال، صداپیشه‌ای در برنامه داشتیم که برای جشنواره‌ای دعوت شد یا پسری که درباره دایناسورها توضیح می‌داد، دعوت به کار شد. هر کمکی که از دستمان برمی‌آید، انجام می‌دهیم. در بخشی از برنامه، بچه‌ها آرزوهایشان را بیان می‌کنند و همان‌طور که در قسمت پایانی فصل اول دیدید، ما بعضی از آن‌ها را برآورده کردیم و همچنان هم در تلاشیم که آرزوهای دست‌یافتنی مابقی اعجوبه‌ها را نیز با کمک نهادها، سازمان‌ها و بعضی از افراد برآورده کنیم، اما پیگیری چندساله این کودکان بر عهده برنامه نیست بلکه باید ارگان‌ها، سازمان‌های بخش خصوصی و مسئولان در یک اقدام گسترده و برنامه‌ریزی‌شده این استعدادها را دریابند و برای بهره‌وری بیشتر استعدادها برای آن‌ها برنامه‌ریزی بلندمدت داشته باشند. در انتها باید بگویم که هدف من و دوستانم در این روزها این بود که شرایطی فراهم کنیم تا کودکان از سراسر این سرزمین به "اعجوبه‌ها" بیایند و از خودشان، توانایی‌ها و آرزوهایشان برایمان بگویند. با شور و خوشحالی به برنامه بیایند و خوشحال‌تر برگردند.
