عکس های اینستاگرام مریم طوسی + بیوگرافی مریم طوسی دونده

388

1399/3/21

08:34

عکس های اینستاگرام مریم طوسی + بیوگرافی مریم طوسی دونده

مریم طوسی عکس مریم طوسی اینستاگرام مریم طوسی فیسبوک مریم طوسی بیوگرافی مریم طوسی دونده ایرانی مریم طوسی (زادهٔ ۱۴ آذر ۱۳۶۷ در تهران) بهترین ورزشکار سال ٩٢ و بهترین ورزشکار اخلاق سال ٩٢،فارغ التحصیل رشته ی تربیت بدنی دانشگاه تهران ،ورزشکار زن ایرانی و دوندهٔ دوهای سرعت است. او رکورددار دوهای ۶۰ متر، ۱۰۰ متر، ۲۰۰ متر و ۴۰۰ متر زنان ایران است.

مریم طوسی دو مدال طلای قهرمانیِ داخل سالن آسیا در دو ۴۰۰ متر و سه مدال برنز در دوهای ۴ در ۴۰۰ متر امدادی و ۶۰ متروستارگان آسیا را به‌دست آورده‌است.

مطالب مرتبط

عکس بازیگران

تصاویر جدید از سریال تلویزیونی فوق لیسانسه ها + تیزر

7 ماه پیش

افتخارات مریم طوسی

مریم طوسی در پنجمین دورهٔ مسابقات دو و میدانی داخل سالن قهرمانی آسیا در شهر هانگژو چین، مدال طلای ۴۰۰ متر سرعت را دریافت کند. وی با طی کردن ۴۰۰ متر در مدت‌زمان ۵۳ ثانیه و ۸۵ صدم ثانیه، ضمن کسب گردن‌آویز طلا، رکورد ایران را ارتقا داد. این در حالی بود که او به‌دلیل قوانین موجود در کشور ایران، با پوشش اسلامی در مسابقه شرکت کرده‌بود.

رکورد پیشین این ماده در اختیار همین ورزشکار با مدت‌زمان ۵۵ ثانیه و ۱۳ صدم ثانیه بود. جایزه‌ای که بابت شکستن رکورد زنان ایران به او داده شده‌بود قبلاً کمتر از ۵۰۰هزار تومان اعلام شد، درحالی‌که به دونده‌ای که در رشتهٔ مردان رکورد مشابهی را جابجا کرده‌بود یک اتومبیل اهدا شد.

وی در رقابت‌های جایزهٔ بزرگ آسیا در تایلند به مدال طلای مادهٔ ۴۰۰ متر دست یافت. طوسی در رقابت‌های کشورهای اسلامی ۲۰۱۳ که در اندونزی برگزار شده‌بود، توانست در مسابقات ۱۰۰ متر و ۲۰۰ متر صاحب دو مدال طلا شود و رکورد ایران در این رشته را نیز ارتقا دهد

رکوردها ی مریم طوسی

ماده    رکورد    تاریخ    محل    توضیح
۱۰۰ متر    11.45    2014    تهران    رکورد ایران
۲۰۰ متر    23.46    2012    قزاقستان، آلماتی    رکورد ایران
۴۰۰ متر    52.95    2012    بانکوک    رکورد ایران
۴ در ۴۰۰ متر امدادی    3:56٫۰۳    2006    آلماتی    رکورد ایران (همراه با لیلا ابراهیمی، مینا پورسیفی و زهره فرجام)
۶۰ متر داخل سالن    7.43    2014    تهران    رکورد ایران
۴۰۰ متر داخل سالن    53.85    2012    هانگژو    رکورد ایران
۴ در ۴۰۰ متر داخل سالن    3:56٫۳۴    بهمن ۱۳۹۰    ایران، مشهد    رکورد ایران (همراه با لیلا ابراهیمی، بیتا حاجی و سپیده توکلی)

حضور مریم طوسی دونده ایرانی در برنامه خندوانه

مریم طوسی (۱۳۶۷) ورزشکار زن ایرانی و دوندهٔ دوهای سرعت و اهل تهران است. او رکورددار دوهای ۱۰۰ متر، ۲۰۰ متر و ۴۰۰ متر زنان ایران و اولین بانوی ایرانی است که موفق به دریافت مدال طلای دو میدانی در مسابقات قهرمانی آسیا شده است.

طلای تاریخی در مسابقات قهرمانی آسیا

مریم طوسی موفق شد برای اولین بار در تاریخ شرکت ایران در مسابقات آسیایی در پنجمین دوره مسابقات دوومیدانی داخل سالن قهرمانی آسیا در شهر ‘هانگ ژو’ چین مدال طلای ۴۰۰ متر سرعت را دریافت کند. وی با طی کردن ۴۰۰ متر در مدت زمان ۵۳ ثانیه و ۸۵ صدم ثانیه ضمن کسب گردن آویز طلا، رکورد ایران را ارتقا داد. این در حالی بود که او بر خلاف دیگر دوندگان زن، با پوشش کامل به صورت اسلامی مدال مسابقه را برنده شد.

رکورد پیشین این ماده در اختیار همین ورزشکار با مدت زمان ۵۵ ثانیه و ۱۳ صدم ثانیه بود. این بار شانس حضورش را در رقابت های آسیایی نجات غریق امتحان کرد؛ رشته ای که در نگاه اول هیچ ربطی به رشته تخصصی او ندارد، اما این رشته هم توانست او را به دو مدال خوشرنگ طلایی برساند

جایزه ای که بابت شکستن رکورد زنان ایران به او داده شده بود قبلا کمتر از ۵۰۰ هزار تومان اعلام شد در حالیکه به دونده ای که در رشته مردان رکورد مشابهی را جابجا کرده بود یک اتومبیل اهدا شد. موفق به کسب عناوینی چون – مقام اول ۴۰۰ متر داخل سالن آسیا, مقام دوم ۱۰۰ متر و ۲۰۰ متر غرب آسیا, مقام سوم ۴*۴۰۰قهرمانی آسیا در تهران, مقام دوم ۴۰۰ متر و مقام سوم ۲۰۰ متر جام کازانوف در قزاقستان و همچنین مسابقات آزاد مالزی – شده است مدال طلای ماده ۴۰۰ متر رقابت های جایزه بزرگ آسیا در تایلند دونده ملی پوش در نجات غریق طلا گرفت!

عکس دیده نشده مریم طوسی و مادرش

مریم عزیز، قبل از هر چیز بخاطر مقامی که در مسابقات قهرمانی جهان در ماده ۲۰۰ متر بانوان کسب کردی از طرف خودم و دوستانت در لادیز بهت تبریک می گویم و امیدواریم در آینده مقام های بهتری کسب کنی. از حضورت در رقابت های قهرمانی جهان بگو.من قبل از مسابقات قهرمانی جهان که در کره جنوبی برگزار شد، در رقابتهای قهرمانی آسیا در ژاپن رکورد خودم را به ۲۳٫۶۴ رساندم که با ثبت این رکورد در رنکینگ آسیا نفر دوم شدم و توانستم در مسابقات دانشجویان جهان که در چین برگزار می شد شرکت کنم. بعد از آن با حمایت های آقای آشتیانی، سرپرست فدراسیون دوومیدانی، توانستم به مسابقات قهرمانی جهان اعزام شوم. و خوشحالم که توانستم تا مرحله نیمه نهایی صعود کنم

.

حضور در این مسابقات چه تاثیری روی تو گذاشت؟
یکی از آرزوهای من شرکت در این مسابقات بود. بعد از حضور در این رقابتها بطور کلی دید من نسبت به دو و میدانی عوض شد. انگیزه و اعتماد بنفسم دو چندان شد و حالا در جایگاهی هستم که خیلی بیشتر از سابق می توانم سختی های تمرین را تحمل کنم.

دسته تو در این مسابقات دسته قوی ای بود، قرار گرفتن در کنار بهترین های رشته ات چطور بود؟
همینطور است که می گویی. دسته من در واقع قوی ترین دسته رقابت ها بود. خیلی از همدسته ای های من قهرمانان سابق المپیک و جهان بودند. حتی قهرمان همین دوره هم در گروه من بود. برای من حضور در این مسابقات و قرار گرفتن در این دسته تجربه بسیار بزرگی بود، از این جهت که توانستم سطح خودم را درکنار بهترین های جهان بسنجم. و از همه مهم تر به آرزویم که دویدن در کنار بسیاری از این دوندگان بود رسیدم

قدم و هدف بعدی ات چیست؟
تمام هم و غم من از این به بعد تلاش برای کسب سهمیه المپیک است و اینکه بتوانم عملکرد خوبی در این مسابقات داشته باشم.

آیا احساس نمی کنی که برای رسیدن به چنین اهدافی قبل از هرچیز به یک مربی بزرگ و با تجربه احتیاج داری؟ در حال حاضر با کدام مربی تمرین می کنی؟
همینطور است. مهم ترین اصل در ورزش حرفه ای مربی صاحب نام و با تجربه است. پیش از مسابقات گوانگ جو با "پدیده بلوری زاده " تمرین می کردم. ولی ایشان بدلیل مشغله هایی که داشتند نتوانستند با من ادامه بدهند. بهمین دلیل زیر نظر فدراسیون از آقای گرگانی برنامه می گرفتم و همچنان هم با ایشان تمرین می کنم. اما ظاهرا فدراسیون قصد دارد از یک مربی روس دعوت کند که البته من شناخت چندانی از ایشان ندارم.

زمزمه هایی از دعوت فدراسیون دو و میدانی مالزی برای حضور تو در اردوی تیم ملی این کشوربه گوش می رسد، داستان چیست؟
کلا ما ایرانی ها در این قبیل مسابقات خیلی زیر نظر هستیم. چند کشور از جمله مالزی از من دعوت کردند تا در کمپ تیم ملی دو و میدانی آنها تمرین کنم و در صورتی که فدراسیون موافقت و هماهنگی کند من از این پیشنهاد ۱۰۰% استقبال می کنم. چون بهر حال اگر ورزشکار مربی و اردوی خوب داشته باشد بازدهش بیشتر می شود. البته در نهایت اینکه بروم یا نروم به نظر و تصمیم فدراسیون بستگی دارد.

بطور کلی نمایندگان زن ورزش کشور در رویدادهای بین المللی خبرساز می شوند و توجه زیادی را به پوشش شان جلب می کنند برخوردها با تو و نوع حجاب و پوششت به چه شکل بود؟
برخوردهای خیلی خوب و دوستانه ای می دیدم. وقتی وارد استادیوم می شدم حتی از قهرمان جهان که در دسته من بود بیشتر مورد توجه و تشویق قرار می گرفتم. خبرنگاران و تماشاچیان خیلی توجه نشان می دادند و در آغاز بازی ها برای من آرزوی موفقیت می کردند.

بسیاری از خوانندگان سایت لادیز در مطالبی که در مورد تو منتشر کردیم معتقد بودند، پوشش اسلامی سرعت دونده دو ۲۰۰ متررا کم می کند و روی عملکردش تاثیر می گذارد. خود تو بعنوان کسی که مستقیما با این موضوع روبرو هستی چه نظری داری؟
ببینید لباس من با بقیه دونده ها خیلی خیلی تفاوت دارد. اما آنقدر که خود من به تمرین و دویدن با لباس هایم عادت دارم بقیه به دیدن من با این لباس ها عادت ندارند. من در ایران هم با همین لباس ها تمرین می کنم و مسابقه می دهم. بهمین جهت نوع پوششم روی سرعت و کارم تاثیر چندانی ندارد.

قبل از مسابقات قهرمانی جهان در دو تورنمنت بزرگ دیگر هم شرکت کردی، این حضور فشرده برایت فرساینده نبوده؟
تا حدی چرا. بهر حال تمرین فشرده بدن را دچار افت می کند. خصوصا برای من که مربی اختصاصی نداشته ام. اما حسن این اتفاق این بوده که من در تمامی مسابقات امسالم رکورد زده ام. در قهرمانی آسیا که در ژاپن برگزار شد رکورد ۱۰۰ مترو ۲۰۰ متر را زدم و در یونیورسیداد یا مسابقات دانشجویان جهان هم عملکرد خوبی داشتم. بهر حال نباید فراموش کرد که برای هر صدم ثانیه جابجایی رکورد باید ماه ها تمرین کرد

از نظر تو شرایط ایده آل برای ورزش حرفه ای چیست؟
مربی، اردو و آرامش ذهن تنها چیزهایی است که یک ورزشکار به آنها احتیاج دارد. در مسابقات قهرمانی فهمیدم که ما دختران ایرانی از هیچکس چیزی کم نداریم و فقط همین موارد ما را کمی از دیگران عقب انداخته، وگرنه از نظر استعداد و تلاش واقعا همرده بهترین ورزشکاران جهان هستیم. در این رقابت ها مربیان امریکایی و جاماییکایی به من می گفتند استیل تو خیلی خوب است فقط چند اشکال تکنیکی داری که اگر بتوانی آنها را حل کنی خیلی عالی می شود. اما من ورزشکار نمی توانم تکنیک خودم را بهبود بدهم، این کارها را باید یک مربی با تجربه انجام بدهد.

و حرف آخر؟
من الان چند سال است که بدون درآمدی فعالیت ورزشی می کنم. نمی دانم چرا برای دختران ورزشکار اسپانسر ثابت پیدا نمی شود. بهرحال ما هم مثل پسرها زحمت می کشیم، با این تفاوت که دخترها هر جا و با هر لباسی نمی توانند تمرین کنند و محدویت های زیادی دارند. با این حال توجهی که به ورزش پسران می شود، بسیار بیشتر از ورزش بانوان است که بنظر من این صحیح نیست. دختران ورزشکار ایران با همه عشق شان ورزش می کنند و امیدوارم روزی شرایطی را که مستحقش هستند به دست بیاورند.