حجت الاسلام و المسلمین حسن روحانی روز شنبه در جلسه ستاد ملی مقابله با کرونا گفت: پنج ماه است که با این ویروس خطرناک مواجه هستیم و البته همچنان نگرانی در داخل کشور و در سطح جهان ادامه دارد، زیرا هنوز قدم‌های دیگری پیش روی ما قرار دارد که باید برداریم.
وی گفت: بارها تاکید شده است شرایط ما داروی قطعی برای این بیماری هنوز وجود ندارد، واکسن وجود ندارد و هنوز به ایمنی جمعی در برابر این بیماری نرسیده‌ایم.
اهم اظهارات وی را در ادامه به نقل از مهر و ایرنا بخوانید؛
* طبق گزارش وزارت بهداشت تخمین زده می شود تاکنون ۲۵ میلیون ایرانی به کرونا مبتلا شدند و ۱۴ هزار نفر هم جان خودشان را ازدست دادند.
* در این گزارش آمده است که ما باید این احتمال را بدهیم که ۳۰ تا ۳۵ میلیون نفر دیگر در معرض ابتلا به این ویروس خواهند بود که نکته بسیار مهمی است. اگر این گزارش مبنا باشد که ۲۵ میلیون عبور کردند و بقیه جمعیت حدود ۳۰ تا ۳۵ میلیون نفر دیگر در معرض ابتلا در ماه‌های آینده خواهند بود. در همین گزارش پیش‌بینی شده است که تعداد بستری‌هایی که در آینده خواهیم داشت حدود ۲ برابر تعدادی است که در ۱۵۰ روز گذشته شاهد بودیم.
* با توجه به اینکه زمان دقیق پایان این بیماری را نمی‌دانیم، باید از لحاظ تخت، امکانات و درمان، خودمان را برای شرایط آینده آماده کنیم. در این گزارش آمده از هر ۱۰۰۰ نفر مبتلا ۵۰۰ نفر اصلا ممکن است علائم نداشته باشند و متوجه هم نشوند. حدود ۳۵۰ نفر علائم خفیف دارند و اصلا نیاز به بستری ندارند و ممکن است ۱۵۰ نفر از ۱۰۰۰ نفر نیاز به بستری داشته باشند. پس ما یک جمعیت چند ۱۰ میلیونی پیش رو داریم که باید خودمان را آماده کنیم.
* شاهد دو موج در ماه اسفند، فرودین و اواخر خرداد در کشور بودیم. در موج اول برخی از استانها درگیر بودند مانند قم و گیلان که در راس ابتلا بودند. براساس گزارش احتمال انتشار ابتلا در کشور از قم و گیلان به دلیل حضور مسافران ووهان بود که در قم بیشتر جنبه تجارتی بود و در گیلان بیشتر جنبه دانشجویی و ورزشی داشته است. موج اول توام با غافلگیری بود و موج دوم عمدتا مربوط می شود به پایبندی مردم ما به آداب و سنن. عروسی‌ها، عزا و میهمانی‌های ما آداب و رسوم و زمان خاص خود را دارد. از طرفی نیز توجه زیادی هم به این بیماری نشده است.
* موج دوم محصول ریختن ترس و برگشتن مردم به زندگی عادی است و در این زندگی آداب و رسومی که باید ترک می‌شد مورد توجه قرار نگرفت. ما باید در تمام رسوم اجتماعی آداب و رسوم را کنار بگذاریم. بیماران بدون علامت، بزرگترین مشکل را ایجاد می‌کنند در حالی‌که بیشترین انتشار ویروس برای این افراد است. این افراد هم زمان سرایت دهندگی‌شان طولانی‌تر است و هم ویروس بیشتری را منتقل می‌کنند.
* مشکل دیگر در کشور ما فشار خون، چربی بالا، قند خون، سنین بالای ۵۵ سال و دیگر بیماری های زمینه ای است که کار ما را سخت‌تر می‌کند. در این شرایط سه راه اصلی و اساسی وجود دارد و همه باید به توصیه‌های مربوط به آنها توجه کنیم. ساده ترین، راحت ترین، موثرترین و کم هزینه ترین روش استفاده از ماسک است که عامل بسیار خوبی برای جلوگیری از شیوع بیشتر این بیماری است. در کنار ماسک رعایت فاصله اجتماعی، جلوگیری از تجمعات و رعایت بهداشت شخصی از راه حل های دیگر است که می تواند کمک بزرگی برای سلامت جامعه باشد.
* خوشبختانه هم وزارت بهداشت و درمان و هم شرکت های دانش بنیان ما برای تولید داروهای تا حدی موثر، تلاش خوبی کردند. ۵ دارو در اختیار است و یک دارو نیز در هفته های پیش رو در اختیار قرار می گیرد. با نگاه به آمار و ارقام، در برخی از کشورهای شرق آسیا این بیماری سریعتر جمع شده است و زودتر مشکل کاهش پیدا کرده است. دلیل این آن است که اینها تجربه گذشته را داشتند.
*در سال ۲۰۰۳ تجربه «سارس» و پس از آن آنفولانزای خوکی و مرغی را داشتند و آمادگی کامل و اطاعت خوبی هم از دستورالعمل های پزشکی در جامعه وجود داشت. در این کشورها صادقانه بیماری را عنوان می‌کردند و هیچکس آن را مخفی نمی‌کرد. بنابراین اینکه می‌بینیم در برخی کشورهای شرق آسیا با تجربیات خوبی مواجه شدند را ما هم باید اجرا کنیم.
* ما باید در برابر این بیماری تاب‌آوری ملی را در دو بخش سلامت و اقتصاد بالا ببریم. در بخش اقتصادی اولین بخش مهم برای ما تولید است که باید سر جای خود باشد و افزایش پیدا کند و کالای مورد نیاز مردم در دسترس قرار بگیرد.
* وقتی مردم یک نیازمندی دارند و به مغازه‌ای مراجعه کردند، باید کالای مورد نیاز آنها باشد. مبنای تولید همیشه مورد تاکید ما است. هم برای اشتغال و هم تولید کالا باید برنامه داشت. اشتغال وابسته به تولید است و اگر اشتغال نباشد، زندگی مردم از هم می‌پاشد. اولین قدم ما حفظ تولید و در نتیجه حفظ اشتغال است.
* آنهایی که تولید می‌کنند هم مهم هستند. در آمار و ارقام داریم که ۱۵ میلیون کارگر، مهندس، کارمند و کارفرما در بخش تولید وجود دارد. این ۱۵ میلیون نفر جمعیت ۵۰ میلیونی را تشکیل می‌دهند. اول باید از آنها حفاظت کنیم. یعنی دستورالعمل های حفاظتی با شدت در تمامی کارگاه‌ها و کارخانه‌ها رعایت شود. اگر این اتفاق نیافتد، خدمات، تولید و زندگی متوقف می‌شود.
* حراست از کارگران، مهندسان و مولدان تولیدی در اقتصاد که تولید انجام می دهند، مهم است. بخش بزرگی از تولید مربوط به خود این بیماری است. تولید کیت آزمایشگاهی، ونتیلاتور، شوینده، ماسک، سی تی اسکن و تجهیزات آی سی یو که خوشبختانه همه را در داخل تولید می کنیم و بخش بزرگی از داروها را هم در داخل تولید می کنیم.
* در این بخش نیازمندی ما به بیرون در حد صفر است و یا بسیار کم شده است و خودمان می‌توانیم تولید کنیم. تولید برای حفظ سلامتی مردم مهم بوده تا مردم بتوانند زندگی کنند و شرایط زندگی مناسبی داشته باشند.
* در بخش سلامت نیز نیازمند افزایش تاب آوری هستیم. نیروی انسانی ما در بیمارستان از دکتر، پرستار، کادر آزمایشگاه، به‌ورز و کسانی که دستگاه‌ها را سرویس می‌کنند کادر درمان ما را تشکیل می‌دهند. نیروی انسانی ما هستند که دست به دست هم می‌دهند تا جبهه دفاع از سلامت را تشکیل دهند. این نیروی انسانی برای ما مهم هستند. باید تعداد کافی در این بخش نیرو داشته باشیم و آنها باید بتوانند فرصت کافی برای استراحت داشته باشند. نیروی کادر درمان ما نباید خسته باشد و اگر ساعت کاری بالا باشد، کیفیت پایین می‌آید. همچنین کادر درمان ما باید انگیزه داشته باشد.
* خوشبختانه چون این موضوع یک مسئله ملی است و مربوط به جان مردم است، همه کادر درمان ما انگیزه بسیار بالایی دارند. نکته مهم سلامت کادر درمان ماست. کادر درمان ما اول باید خودش سلامت باشد. اگر قرار باشد تعداد زیادی از کادر ما هر روز به این بیماری مبتلا شوند، خوب نیست و باید لوازم مورد نیاز، در اختیار آنها قرار گیرد.
* باید سلامت کادر حفظ شود. نیازمندی های آنها مهم است و وزیر بهداشت گاهی از نیازمندی ها و کمبودها می‌گوید. باید همه تجهیزات را برای آنها فراهم کنیم تا سلامتی کادر ما حفظ شود.
* باید نیازمندی ها برای خرید خارجی، خرید داخلی و حقوق و کارانه کادر درمان را فراهم کنیم. بیماری که با آن مواجه هستیم همه گیر و عالم گیر است. اگر یک حادثه برای یک شهر باشد، باقی شهرها به کمک می آیند. امروز همه استان ها و شهرها درگیر این بیماری هستند.
* مفهوم نقطه سفید این نیست که در آنجا بیماری وجود ندارد، این بدین معنی است که درگیری آن نقطه با بیماری معقول است. در بیرون از کشور هم شاهدیم که در کشورهای همسایه و کلا در سراسر جهان، همه درگیر این بیماری هستند. همه باید به توان خود تکیه کنند.
* همه ملت ها باید به توان خود تکیه کنند و کرونا این درس را به ما داد که قدرت ملی به خصوص در بخش درمان، علمی و اقتصاد باید در حدی باشد که بتوانیم روی پای خود بایستیم. زمانی بود که کسی به ما ماسک، مواد ضدعفونی و ونتیلاتور و یا دستگاه سی تی اسکن نمی‌داد.
* حتی گندم هر چند نیاز نداریم، ولی برای احتیاط خریده بودیم که به محض وقوع این بیماری گفتند کمی به تاخیر می‌افتد. هنوز از اسفند تاکنون می گویند که به تاخیر می افتد. ما امسال و سال دیگر به گندم نیاز نداریم و ۱۲ درصد خرید گندم ما نسبت به سال پیش بیشتر شده و وضعیت خوبی داریم.
* هر کشور باید روی پای خود بایستد. توانمندی ملی، باور و اعتماد ملی، خوداتکایی و خودکفایی درس اصلی است که کرونا به ما یاد داد.
* یکی از نکاتی که برای ما اهمیت دارد، اخلاق در کرونا است. اگر اخلاق مراعات نشود، به موقع دکتر نرویم، تست ندهیم، قرنطینه نرویم، مراقبت نکنیم و دستور العمل را رعایت نکنیم، همه چیز دچار مشکل می‌شود. اخلاق باید مورد توجه قرار گیرد. ضمن این موضوع باید اضطراب ایجاد نشود.
* بارها به دکتر نمکی گفته‌ام که برخی از افراد که خیلی هم تلاش می کنند، وقتی برای مردم صحبت می کنند، اضطراب ایجاد می کنند. نباید دنبال ایجاد اضطراب باشیم و نباید احساس مقهور بودن بکنیم. ما در مقابل این بیماری پیروز می‌شویم.
* شک نداشته باشید که ما در مقابل این بیماری پیروز می‌شویم و شاید کمی زمان احتیاج داشته باشد ولی پیروزی ما قطعی است. از همه اساتید دانشگاه، نخبگان و روانشناسان درخواست می کنم برای آلام فکری مردم کمک کنند و در فضای مجازی و حقیقی برای کم کردن این آلام تلاش کنند. ما دست در دست هم از این بیماری عبور خواهیم کرد.
