سلامت نیوز:بسیاری از دانش‌آموزان در سال تحصیلی جدید به دلیل ترس خانواده‌ها از ابتلای فرزندان‌شان به كووید-19 و این‌كه حضور آنان در مدارس اختیاری اعلام شده است به مدرسه نمی‌روند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه جام جم، به این ترتیب هر خانه‌ای كه فرزند دانش‌آموز دارد، حالا یك مدرسه شده است و روز یك خانواده با كلاس‌های آموزش مجازی دانش‌آموزشان آغاز می‌شود. اما داستان آموزش مجازی با تمام مشكلات اجرایی‌اش كه بسته به مدیریت و برنامه‌ریزی كادر آموزشی هر مدرسه سطح كیفی متفاوتی دارد، وظایف نظارتی والدین را به‌ویژه در مورد دانش‌آموزان مقاطع ابتدایی چند برابر كرده است.
چنان كه وجود اشكالاتی مانند غیبت غیرموجه دانش‌آموزان در كلاس مجازی، نبود تمركز كافی در كلاس و انجام ندادن تكالیف توسط خود دانش‌آموزان، همكاری بیشتر والدین را طلب می‌كند. اگر بپذیریم كه بازدهی و میزان یادگیری دانش‌آموز در كلاس مجازی كمتر از كلاس حضوری است به نقش پر اهمیت والدین و ایفای نقش مكمل آنان در ارتقای كیفیت آموزش از راه دور بیشتر پی خواهیم برد كه البته این نقش در ابعاد مختلف زندگی دانش‌آموزی از تغذیه و خواب منظم گرفته تا ایجاد انگیزه‌های تفریحی و تشویقی نمود پیدا می‌كند.
در این رابطه با دكتر ناهید كرمانی، روان‌شناس گفت‌وگو كرده‌ایم تا بدانیم والدین چگونه و با چه روش‌هایی می‌توانند به بهبود روند آموزش مجازی در سال تحصیلی فعلی كه با شیوع كووید-19 توأم شده كمك كنند.
با توجه به تغییرات زیادی كه عالمگیر شدن بیماری كووید-19 در سبك خواب، بیداری، تغذیه و فعالیت‌های آزاد دانش‌آموزان ایجاد كرده است، والدین چگونه و با اعمال چه روش‌هایی باید فرزندان‌شان را برای افزایش بهره‌وری آموزشی در قالب آموزش‌های مجازی در خانه آماده كنند؟
مهم‌ترین كاری كه والدین می‌توانند انجام دهند این است كه تغذیه فرزندان‌شان را طوری تنظیم كنند كه سه وعده اصلی در برنامه غذایی آنان وجود داشته باشد و حذف نشود. بی‌شك برنامه خواب بچه‌ها ولو با وجود آموزش مجازی در خانه باید تغییر كند و بچه‌ها باید نهایتا ساعت 11 شب خواب باشند تا صبح روز بعد سرحال و با تمركز برای كلاس‌های مجازی مدرسه بیدار شوند.
اگر به تغذیه دانش‌آموز توجه نشود در مواقعی كه سر كلاس مجازی است، از پرخوری‌های هیجانی نظیر تنقلات ناسالم و فست‌فودها بسیار استفاده خواهد كرد. به بیان دیگر وقتی تغذیه به‌خوبی در سه وعده صرف نشود، تمایل به استفاده از میان‌وعده‌های غلط افزایش می‌یابد كه منجر به سوء‌تغذیه كودكان می‌شود. بچه‌هایی كه صبحانه نمی‌خورند با افت قند خون مواجه می‌شوند و عصبی‌تر، كم‌حوصله‌تر و پرخاشگرتر هستند.
تنظیم هیجان‌های روحی افراد با تغذیه رابطه مستقیم دارد و اگر ما تغذیه مناسبی داشته باشیم، می‌توانیم حالت‌های هیجانی‌مان را كنترل كنیم.
ایجاد نظم در برنامه خواب فرزندان خانواده كه طی دوران كرونا به‌شدت از نظم خارج شده، چه كمكی به فرآیند آموزش آنان، ولو به صورت مجازی می‌كند؟
میزان و كیفیت خواب نقش بسیار زیادی در یادگیری دارد.حداقل خواب افراد باید بین شش تا هشت ساعت در شبانه‌روز باشد. اگر میزان خواب، بیشتر از این میزان باشد، خوابی كسالت‌آور محسوب می‌شود كه ناشی از بیماری‌های متابولیكی بدن است و كمتر از آن هم منجر به كاهش توجه و تمركز و دسترسی نداشتن به حافظه و اختلال یادگیری می‌شود. اگر والدین بتوانند خواب فرزندان خود را تنظیم كنند كمك شایانی به روند یادگیری و آموزش موثر آنان كرده‌اند.
كادر آموزشی و دبیران از نقطه‌نظر روان‌شناسی برای ایجاد انگیزه طی آموزش مجازی در دوران كرونا به چه نكاتی باید توجه كنند؟
معلمان باید آموزش مجازی دروس را با مباحث ساده، جذاب، دوست‌داشتنی، طرح سوال و مسابقه آمیخته كنند. همچنین دادن پاداش‌هایی نظیر برچسب (استیكر)، تشویق‌های كلامی و برخورداركردن دانش‌آموز از جایگاهی بهتر در جمع بچه‌ها در ایجاد انگیزه در دانش‌آموزان بسیار تأثیر دارد.بازی‌های دسته‌جمعی در دانش‌آموزان باید در قالب برنامه‌های آموزشی دیده شود. دانش‌آموزان در دوران همه‌گیری كرونا به‌شدت تشنه ارتباط دسته‌جمعی و نشان‌دادن كفایت و لیاقت خودشان هستند.اگر برای آنها بازی‌های دسته‌جمعی طراحی شود و دروس در قالب بازی‌های جذاب تدریس شود، پرهیز آنان از كاهش مشاركت در كلاس كاهش و همكاری‌شان افزایش می‌یابد.
برای دانش‌آموزان از چه طرقی می‌توان ایجاد انگیزه كرد؟
والدین هم برای ایجاد انگیزه آموزشی در فرزندان دانش‌آموز خانواده می‌توانند پاداش‌هایی را در نظر بگیرند. برای آنان باید توضیح داده شود كه چه انتظاراتی از آنان وجود دارد و این انتظارات چه كمكی می‌تواند به آنها كند.این‌كه آموزش درس‌ها چه تاثیری در زندگی آنان خواهد داشت و این‌كه جایگاه مطالبی كه یاد می‌گیرند، چیست. این انگیزه‌ها به دانش‌آموزان در فرآیند یادگیری كمك می‌كند. حتی می‌توان از دانش‌آموز سوال كرد در مبحثی كه یاد گرفته چه جنبه‌هایی را مطابق با زندگی شخصی خود دیده است و چقدر با زندگی اجتماعی‌‌اش همخوان بوده و چقدر می‌تواند در زندگی از مباحث یاد گرفته‌شده، استفاده كند.
