مکیدن انگشت نوزاد نشانه چیست؟

به طور کلی مکیدن انگشت شست یا پستانک توسط کودک یا نوزاد متداول بوده و کاملا طبیعی است به گونه ای که در بسیاری از کودکان مکیدن انگشت از سنین اولیه تا حدود چهار سالگی این عادت رایج می باشد. البته که اگر کودک دوران از دست دادن دندان های شیری و رویش دندان های دائمی خود را آغاز کرده بسیار مهم است که دیگر اقدام به مکیدن انگشت خود نکند.

مکیدن انگشت نوزاد

بهتر است بدانید که مکیدن انگشت توسط نوزاد یکی از رایج ترین عادات در میان کودکان است که اغلب در اوایل زندگی آغاز می شود به گونه ای که حدود ۹۰ درصد نوزادان ۲ ساعت پس از تولد نوعی مکیدن دست را نشان می دهند. مکیدن انگشت شست در نوزادان و خردسالان طبیعی است و بسیاری از آن انگشتان خود را می مکند. بسیاری از کودکان در ۳ الی ۶ ماهگی به خودی خود انگشت مکیدن را متوقف کرده اند و البته که مکیدن انگشت به همراه استفاده از پستانک نیز قابل قبول است. بر اساس اطلاعات انجمن دندان پزشکی آمریکا این یک رفلکس طبیعی برای یک نوزاد است که در اغلب در دوران رشد و حتی در رحم هم مشاهده می شود و معمولا به کودک اجساس آرامش می بخشد. همچنین می تواند تسکین دهنده باشد و بسیاری از نوزادان و کودکان نوپا هنگام اضطراب یا جدا شدن از والدین از آن به عنوان یک مکانیسم دفاعی استفاده می کنند. معمولا این عادت به کودک کمک می کند تا راحت تر بتواند بخوابد و احتمال دارد کودکان پیش از خواب انگشتان دست خود را از دهانشان بیرون بکشند. بسیاری از والدین شاهد مکیدن انگشت شست در فرزند خود هستند و می دانند چقد نامنسب است اما بر اساس گفته ADA بهترین زمان برای متوقف کردن و یا پیشگیری از مکیدن انگشت شست تا چهار سالگی می باشد. در این زمان مکیدن انگشت در کودکان به صورت طولانی مدت می تواند بر روی دهان، فک و دندان تاثیر زیادی بگذارد و باعث مشکلاتی در شکل گیری دندان های دائمی شود.

علل و نشانه ها:

مانند بسیاری از والدین ممکن است شما نیز نگران مکیدن پستانک یا انگشتان کودک خود و حتی مضرات آن باشید به گونه ای که اگر این عادات در کودک شما برای طولانی مدت باقی ماند و متوقف نشد چه باید بکنید. در ابتدا بایستی خیالتان راحت باشد که این نوع مکیدن انگشت یک واکنس غیر ارادی و طبیعی از سوی نوزاد است که حتی زمانی که در رحم مادر قرار دارد نیز شروع به مکیدن انگشت شست یا دیگر انگشت های خود می کند. بسیاری از نوزادان و کودکان خردسال ممکن است انگشت شست، سایر انگشت ها و پستانک را بمکند که این رفتار باعث می شود آن ها احساس امنین و شادی کنند و در واقع از این طریق می توانند در مورد دنیای اطراف خود کاوش نمایند. کودک معمولا در مواقعی که دچار اضطراب شده و به او سخت می گذرد مثلا وقتی که در کنار والدین خود نیست و یا اطراف او پر از غریبه باشد با قرار دادن انگشت شست خود در دهان باعث می شود اجساس امنیت پیدا کند. از آنجایی که مکیدن انگشت باعث ریکلس شدن او می شود می تواند در به خواب رفتن وی نیز موثر باشد. توجه داشته باشید که مکیدن انگشت باعث ایجاد آرامش در کودک شده و بسیار تسکین دهنده است و به همین خاطر چه انگشتان خود باشد چه پستانکی که شما به او داده اید آن را برای مکیدن در دهان خود قرار می دهد.

عوارض مکیدن انگشت در کودکان:

به طور کلی مکیدن شست یا دیگر انگشتان در اغلب کودکان برای کوتاه مدت وجود دارد اما اگر تبدیل به یک عادت طولانی مدت شود عوارضی را در پی خواهد داشت که در ادامه به بیان آن ها پرداخته ایم:

مکیدن انگشت برای طولانی مدت می تواند منجر به باز شدن بایت یا همان فاصله میان دندان های جلویی در فک بالا و پایین شود و پس از آن با قرار گرفتن و حرکت دادن زبان در این فضا این فاصله به صورتی دائمی باقی خواهد ماند.

عادت طولانی مکیدن انگشت می تواند باعث ایجاد مشکل در روند رشد دهان و چیدمان دندان ها شود. همچنین می تواند باعث ایجاد تغییر در شکل سقف دهان گردد.

در کودکانی که دندان های آن ها رویش کرده مکیدن بیش از حد پستانک می تواند باعث عفونت گوش میانی گردد.

از آنجایی که مکیدن انگشت نحوه رویش و چیدمان دندان ها و فک را تحت تاثیر قرار می دهد در نتیجه گفتار کودک و نحوه صحبت کردن او نیز تحت تاثیر قرار خواهد گرفت. این موضوع می تواند باعث نوک زبانی حرف زدن و یا تلفظ نکردن حروف به شکل مناسب در کودک شود.

روش های ترک عادت مکیدن انگشت:

بهتر است بدانید که پستانک نیز بر روی دندان ها همان تاثیری را دارد که مکیدن انگشتان دارد. هر چند عادت مکیدن پستانک راحت تر می تواند ترک شود. اگر پستانک برای نوزاد خود تهیه کرده اید توصیه می شود حتما آن را تمیز کنید و به شکر، عسل یا سایر شیرینی جات آغشته نکنید. بسیاری از کودکان در بازه سنی ۲ تا ۴ سالگی خودشان به صورت طبیعی از مکیدن شست و سایر انگشتان دست می کشند و به همین خاطر این رفتار به تدریج در طول این دوره کاهش می یابد زیرا کودک بیشتر زمان بیداری اش را به کنجکاوی محیط اطراف خود می گذراند بنابراین لازم نیست والدین هیچ گونه اقدامی برای ترک عادت کودک خود انجام دهند. همچنین کودکانی که به مهد کودک یا مدرسه می روند در اثر واکنش هم سن و سالان خود دست از قرار دادن انگشت داخل دهان می کشند اما اگر کودکی پس از سن ۴ سالگی نیز هنوز مکیدن انگشت شست را به همراه داشت والدین بایستی به تدریج وی را از این کار منع کنند. البته که نباید فشار بیش از حد به کودک وارد کنید که آسیب ببیند.

روش های کمک کننده برای ترک مکیدن انگشت:

به جای اینکه کودکتان را برای مکیدن انگشت سرزنش کنید بهتر است با تمجید از او کودک را به انجام ندادن این کار تشویق نمایید.

زمانی که کودکتان استرس ندارد و در فشار نیست بسیار مودبانه به او یادآوری کنید.

بسیاری از کودکان زمانی که احساس ناامنی کنند شروع به مکیدن انگشت خود خواهند کرد. به همین خاطر توصیه می شود عامل اضطراب را برطرف کنید و باعث برقراری آرامش در کودک شوید.

اگر کودکی در شرایط سخت قرار دارد برای مثال زمانی که والدین در کنارش نیستند از مکیدن انگشت اجتناب می کند و بهتر است با جایزه دادن او را مورد تشویق قرار دهید.

برای کودکتان پاداش در نظر بگیرید زیرا علاقه مندی های کوچک او می تواند عاملی برای همراهی او با شما باشد.