ایسنا/ براساس آخرین خبرهای بدست رسیده، ثبت کاروانسرای چهل پایه گذرگاهی برای ثبت تاریخ است.
گذر عمر بر دیوارهای این کاروانسرا و تاریخی که فراموش نمی شود
در گذشته به دلیل طولانی بودن مسافت بین راه ها مکان هایی با عنوان کاروانسرا در میان راه ساخته میشد تا محلی برای استراحت مسافران باشد. در جاده راور-دیهوک و در نزدیکی روستای نایبند، روستای چهل پایه وجود دارد که کاروانسرای چهل پایه هم جزیی از همین روستا است.
این مسیر در گذشته شهرهای جنوبی کشور را به خراسان وصل می کرد؛ از این رو مسافران زیادی که قصد زیارت امام رضا (ع) را داشتند از این جاده گذر می کردند. به دلیل عدم امکانات، در امان ماندن از خطر راهزنان و همانطور که گفته شد استراحت میان راه کاروانسرا و اقامتگاه های متعددی در این جاده تعبیه شده که چهل پایه یکی از آنهاست.
براساس شواهد، گفته شده دو چاه عمیق برای تامین آب مسافران در کاروانسرا و به لحاظ تاریخی قدمت آن مربوط به دوره قاجار است. این روستا در مرکز ایران و کویر لوت واقع شده و از آثار تاریخی و جاذبه های گردشگردی طبس بشمار می آید. اینجا همان جایی است که روزی مامنی برای زائران خسته و امروز گذرگاهی برای رسیدن به گذشته پر فراز و نشیب این سرزمین است.
کاروانسرای چهل پایه و مجموعه بناهای پیرامون آن در فهرست میراث ملی ثبت شد. کاروانسرا و مجموعه آثار واجد ارزش آن شامل، آب انبار، پایاب، برج، کوره آجر پزی است که هر کدام از این آثار در خور پژوهش و مطالعه از منظر معماری و تاریخی هستند. این بنا هزار و 600مترمربع مساحت داشته و بر اساس بررسی های باستان شناسی و شواهد معماری به دوره قاجاریه تعلق دارد. اجزای اصلی این اثر شامل سردر و هشتی ورودی، حیاط، برج، اصطبل و طاقنماهای حیاط است.
