اختصاصی سلام سینما- هدیه تهرانی را می‌توان تاثیرگذارترین بازیگر زن سینمای بعد از انقلاب دانست. بازیگری که نه فقط به خاطر بازی‌های درخشانی که ارائه داد، که به واسطه تصویر تازه‌ای که از «زن معاصر» در ایران معاصر ساخت در تاریخ سینمای این سرزمین ماندگار خواهد بود، حتی اگر در این سال‌ها کمتر او را جلوی دوربین دیده باشیم.

بی‌راه نیست اگر بگوییم هدیه تهرانی شمایلی‌ترین ستاره زن سینمای ایران بعد از انقلاب است. زنی که با آن چهره استخوانی و مصمم در دهه هفتاد و اوایل دهه هشتاد مطرح‌ترین ستاره سینمای ایران بود. هدیه تهرانی از معدود ستارگانی است که در عین اینکه نزد مردم بسیار محبوب بود، اما هرگز درگیر بازی در آثار گیشه‌ای برای شهرت نشد.

«چهارشنبه سوری» یکی از ویژه‌ترین فیلم‌های دوران کم‌کاری هدیه است. حضورش حالا در حالی که چین‌هایی خواستنی روی صورتش نقش بسته، درخشان است. او به خوبی از پس ایفای نقش زنی شکاک که در آستانه فروپاشی زندگی زناشویی خود قرار دارد، برآمده.

لحظاتی که عبوس است و با خدمتکاری که به خانه آمده بدخلقی می‌کند یا لحظه‌ای که با عصبانیت می‌خواهد دست بچه‌اش را بگیرد و از خانه‌اش برو و، صحنه‌ای که هرچند در لانگ شات می‌گذرد و جزییاتی از بازی او نمی‌بینیم اما در چادری مشکی از همسرش کتک می‌خورد، همگی به‌یادماندنی هستند.

اما در این میان سکانسی که در اوج بیچارگی و زبونی از هواکش حمام گوش می‌ایستد تا رد خیانت همسرش را بگیرد عالی از آب درآمده‌. سکانسی که در فیلم چندبار تکرار می‌شود.

هرچند در ابتدا تماشاگر نمی‌فهمد این‌کار برای چیست اما وقتی دوستش پیش او آمده و او را در حال استراق سمع می‌بیند و باهم صحبت می‌کنند، واقعیت خودش را در بغض فروخورده او که حالا ترکیده و بدل به گریه‌ای یواشکی شده، نشان می‌دهد.

مهم‌ترین نکته بازی تهرانی در «چهارشنبه‌سوری» در به‌اندازه بودن اکت‌هاست. بدون اغراقی که بخواهد تماشاگر را دچار حس ترحم کند یا با زیاده‌روی او را پس بزند.

اخبار مرتبط:

بازی ماندگار: عباس غزالی در وضعیت سفید

ده بازی ماندگار از بازیگران نقش مکمل که درخشیدند