کاهش دردهای مفصلی و عضلانی با ارتوکین تراپی

کاهش دردهای مفصلی و عضلانی با ارتوکین تراپی

مجموعه: بیماری ها و راه درمان

ارتوکین تراپی چیست؟ و چه مزایا و عوارضی دارد؟ 

ارتوکین تراپی چیست؟

ارتوکین تراپی پروسه ای ایمن و مؤثر برای درمان بیماری های اسکلتی و عضلانی می باشد. در این روش درمانی از توانایی طبیعی بدن بیمار برای بازسازی و ارتقای بهبود سلامتی استفاده می شود. 

به عبارتی در ارتوکین تراپی نمونه ای از خون بیمار استخراج می شود و در طی تغییرات فرآوری، تمام فاکتور های رشد و پروتئین های ضد التهابی در خصوص بازسازی بافت های معیوب، جدا می گردد. 

سپس پس از آماده سازی های آزمایشگاهی، پروتئین های مذکور از طریق تزریق به تاندون، مفاصل و بافت های آسیب دیده سبب کاهش التهابات و درد های عضلانی بیمار می گردد. 

تکنیک ارتوکین تراپی در دنیای کنونی به عنوان روشی کم تهاجم، مدرن، مؤثر و پر کاربرد شناخته می شود که برای اولین بار توسط جراح ستون فقرات آلمانی به نام دکتر پیتر وهلینگ توسعه یافته است. 

سازمان غذا و داروی کشور آلمان در طی تحقیقات و آزمایش های متعدد در سال 2003 میلادی مجوز بهره گیری از روش کم تهاجمی ارتوکین تراپی را بر روی بدن انسان صادر کرده است. 

مراحل آماده سازی سرم ارتوکین 

در روش ارتوکین تراپی نوعی سرم تعدیل شده ی اتولوگ استفاده می شود. فرایند تولید سرم بدین جهت است که حدود 50 الی 60 میلی لیتر خون وریدی از بیمار در لوله های مخصوص تعبیه می شود. 

سپس بالغ بر 24 ساعت خون حاصل از بدن بیمار را به منظور سنتر سازی سیتوکین محافظ یا به عبارتی آنتاگونیست گیرنده ی اینترلوکین-1، در دستگاهی به نام انکوباتور با درجه حرارتی بالغ بر 37 درجه ی سانتی گراد قرار داده می شود. 

در واقع در این مرحله، پروتئین های IL-1RA موجود در خون در راستای تولید پروتئین تحریک می شوند.

پس از سنتر سازی خون در دستگاه انکوباتور، حدود 10 دقیقه سانتریفیوژ می گردد. لازم به ذکر است که دمای مورد نیاز خون سانتریفیوژ منفی 20 درجه ی سانتی گراد است. همچنین در سانتریفیوژ آزمایشگاهی فاکتور های سازنده ی رشد و پروتئین های موجود در خون جدا می شود و در قالب یک سرم قرار می گیرد. 

در نهایت سرم حاصل از خون بیمار، به وسیله ی شفاف سازی سی تی اسکن در محل معیوب ، طبق توصیه ی پزشک در بازه های زمانی یک الی دو مرتبه در طول هفته تزریق می شود. البته بازه ی زمانی تزریق سرم بر اساس تشخیص پزشک متخصص صورت می گیرد. 

سرم های ارتوکین در فریزر نگه داری می شوند. بدین ترتیب در هر جلسه ی تزریق تعداد نمونه های مورد نیاز را ذوب می کنند سپس در اتاق عمل مرکز با هدایت دستگاه های رادیولوژی و سونوگرافی به صورت کامل در محل آسیب تزریق می کنند. 

ارتوکین تراپی در راستای درمان چه نوع بیماری هایی کاربرد دارد؟

استئوآرتریت

یکی از متداول ترین بیماری هایی که ارتوکین تراپی در تکمیل پروسه ی درمان آن نقش شگفت انگیزی ایفا می کند، استئوآرتریت می باشد. 

استئوآرتریت گسترده ترین و مزمن ترین نوع از بیماری آرتروز می باشد که با تحلیل، تخریب استخوان، غضروف مفصل و سینوویت همراه است. 

در اکثر موارد عارضه ی استئوآرتریت دامنه ی حرکتی مفاصل زانو و ران را مختل می سازد. البته لازم به ذکر است که عملکرد دست، شانه و کمر را نیز تحت تأثیر منفی قرار می دهد. 

البته ارتوکین تراپی برای بیمارانی مناسب است که مبتلا به آرتروز گرید 1 الی 3 باشند. به طور کلی آرتروز دارای 4 گرید است. در گرید های 1 و 2 مفاصل بدن به صورت جزئی تخریب شده اند. 

در حالی که در گرید 3و 4 تخریب کامل غضروف، تغییر شکل مفاصل و کاهش فضای مفصل قابل مشاهده است.

اختلال در سیستم عضلانی- اسکلتی

اصطلاحی با عنوان بیماری های شغلی رواج یافته است که حاکی از تحمیل آسیب به بدن در طول فعالیت شغلی دارد. 

یکی از بارز ترین بیماری های شغلی که همواره کارکرد سیستم عضلانی و اسکلتی را مختل می سازد، به فعالیت بدنی شدید ورزشکاران باز می گردد. 

در واقع ورزشکاران به موجب تحمل فشار بیش از حد به سیستم عضلانی و اسکلتی به التهاب تاندون ها دچار می شوند. 

ارتوکین تراپی در درمان پارگی های مزمن لیگامان، تاندون و رباط مؤثر می باشد. 

آرتروز ستون فقرات میان مهره ای

یکی از روش های درمان آرتروز ستون فقرات مهره ای، ارتوکین تراپی می باشد. در آرتروز ستون فقرات مهره ای، غضروف مفاصل ستون فقرات فرد به موجب کهولت سن و آسیب دیدگی در معرض فرسایش و ساییدگی قرار می گیرد. 

در اکثر موارد آرتروز ستون فقرات به مهره های گردن، کمر و پاهای فرد فشار غیر قابل تحملی را وارد می کند. 

آرتروز مفاصل میان مهره های ستون فقرات نوعی تغییر دژنراتیو به شمار می رود که با التهابات فراوان همراه است. 

ارتوکین تراپی با تزریق سرم تقویتی منجر به کنترل مشکلات کانال و التهابات مفاصل میان مهره ای می گردد. برای درمان آرتروز ستون فقرات،  چهار مرتبه تزریق نیاز است.

مزیت های بهره گیری از ارتوکین تراپی

همانطور که بیان کردیم ارتوکین تراپی، با تزریق نوعی سرم صورت می گیرد که از طریق خون بیمار به دست می آید. این سرم با تقویت اجزای طبیعی خون و با خنثی سازی عملکرد اینترلوکین-1 پروسه ی درمان را تسریع می بخشد. 

اینترلوکین -1 نوعی پروتئین محافظ در بدن به شمار می رود که به صورت طبیعی در بدن نهادینه شده است. این پروتئین مسئول بیماری های مفصلی ناشی از التهاب در بدن است.

یکی از پروتئین های اساسی و مهم در ارتوکین تراپی که نقش مهمی را در کاهش التهابات و ترمیم بافت های عضلانی ایفا می کند، آنتاگونیست است. 

آنتاگونیست گیرنده ی اینترلوکین-1 به شمار می رود. در واقع آنتاگونیست با مبارزه و خنثی سازی اثرات التهابی اینترلوکین-1، سبب کاهش ساییدگی، بهبود عملکرد و کاهش التهابات می شود. 

علاوه بر این ارتوکین تراپی در تحریک سازی فاکتور های رشد و تولید سیتوکین های ضد التهاب نقش دارد. طبق تحقیقات صورت گرفته در خصوص اثر بخشی ارتوکین تراپی، بیش از 75 درصد بیماران مبتلا به آرتروز مفاصل لگن و زانو به وسیله ی ارتوکین تراپی درمان شده اند. 

از دیگر مزیت های بهره گیری از ارتوکین تراپی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• بهبود بافت های عضلانی

• ترمیم بافت های مفاصل 

• به حداقل رسیدن تخریب غضروف 

• تسریع روند تولید فیبر های غضروفی و عضلانی

• عدم بیهوشی عمومی بیمار

• افزایش دامنه ی حرکت مفاصل آسیب دیده

• دارای خاصیت ضد درد مداوم و طولانی مدت

• کند سازی روند التهاب

عوارض جانبی ارتوکین تراپی

ارتوکین تراپی نوعی جایگزین برای بهبود عملکرد و کاهش درد های التهابی عضلانی و اسکلتی بدن به شمار می رود که با تأخیر اندازی در روند تخریب مفاصل، عمل جراحی را به وقفه می اندازد. 

لذا این باور کاملا غلط است که ارتوکین تراپی با رشد مجدد غضروف، مانع جراحی می شود. 

سرم ارتوکین متشکل از ماده ی فعالی بیولوژیکی طبیعی بدن انسان است. بدین ترتیب عاری از هرگونه مواد افزودنی شیمیایی می باشد و عوارض به مراتب کمتری در بدن بیمار ایجاد می کند. 

به موجب ایمنی بسیار بالایی که درمان ارتوکین تراپی دارد تنها احتمال می رود در ناحیه ی تزریق، تورم موضعی و احساس درد جزئی شکل بگیرد. 

توجه داشته باشید، در راستای تزریق سرم ارتوکین به منظور جلوگیری از بروز آرتروز سپیتیک، از پزشک مربوطه خواستار انجام اقدامات احتیاطی سپیتیک در فضای مفصل شوید.

نکات حائز اهمیت در خصوص ارتوکین تراپی

در ارتوکین تراپی موانع حائز اهمیتی در خصوص تکمیل روند درمان وجود ندارد. اغلب متخصصان توصیه می کنند حدود 5 روز قبل از درمان مصرف مکمل هایی را که موجب خونریزی و کبودی می شوند را متوقف کنید. 

علاوه بر این، از مصرف داروهایی نظیر آسپیرین، ولتارن و نوروفن پرهیز کنید. توصیه می شود پس از ارتوکین تراپی به مدت 3 الی 4 روز از انجام فعالیت های سنگین پرهیز کنید. 

لازم به ذکر است که نشانه های تورم در محل تزریق سرم معمولا پس از 24 الی 48 ساعت برطرف می گردد.

در ادامه موارد منع درمان ارتوکین تراپی را بیان می کنیم:

• در خصوص بیماری که در سه روز گذشته اسهال داشته است

• در خصوص بیماری که در چهار روز گذشته واکسینه شده است

• در خصوص بیماری که به عفونت های تب دار و حاد مبتلا است

وجه تشابه و تفاوت ارتوکین تراپی و  پی آر پی 

در شیوه ی درمان "PRP" به وسیله ی خون فرد بیمار، پلاسمای غنی از پلاکت به دست می آید که در خصوص افزایش سرعت ترمیم و بازسازی بافت های آسیب دیده ی مفاصل استفاده می شود. 

در ارتوکین تراپی نیز به وسیله ی خون بیمار، فاکتور های اساسی رشد در محل عارضه تزریق می گردد. علاوه بر این ارتوکین، از توانایی افزایش تعداد فاکتور های رشد برخوردار است و با مسدود سازی اینترلوکین 1 (به اختصار IL-1) منجر به خنثی کردن پایه های التهابی بدن می شود. 

وجه تمایز دو شیوه ی درمان در روند جداسازی پروتئین ها و فاکتور های اساسی رشد می باشد. علاوه بر این، در سرم "PRP" نوعی مواد محرک و گلبول های سفید و قرمز وجود دارد. در نتیجه انتظار می رود درمان از طریق پلاسمای غنی از پلاک سبب ایجاد التهاب در بدن گردد. 

گرداوری: بخش سلامت بیتوته