به نقل قول از طراحان لباس: اولین بار که داشتیم شوخی‌شوخی درمورد ظاهرمان نظر می دادیم، جدی جدی و خیلی زیبا به نتایج مثبتی رسیدیم. همه چیز از همان آینه‌ی قدی قدیمی اما با کیفیت شروع شد که به او گفته بود صورتت پُر از کک و مک و پوستت تیره است و درشت‌اندام و... هستی و همین موضوع باعث شده بود که دیر به دیر سراغی از آینه قدی بگیرد و انگار می خواست خودِ واقعی‌اش را نبیند؛ به‌طوری که از میان صحبت هایش، جمله‌ی «چرا من اینقد زشتم؟» بیشتر خودنمایی می کرد و مدام می‌گفت که اگر مدل بودم، شک نکن که جزو زشت ترین مدل های جهان بودم تا این که حرفش را قطع کردم و به او گفتم: اتفاقا برعکس. به نظر من، بدون شک در فهرست خاص ترین مدل های جهان بودی. چون به نظرم، یکی از زشت‌ترین جمله‌ها این است که کسی بگوید من زشت‌ترین هستم. چرا؟ چون یادم می‌آید مطلبی می خواندم که در بخشی از آن نوشته بود: «تاریخ زشتی می‌گوید چیزی به نام زشتی وجود ندارد. زشتی و زیبایی می‌توانند مانند ستاره‌های دوتایی عمل کنند که هر یک در میدان جاذبه‌ی دیگری میفتد و دایره‌وار به‌دور هم می‌چرخند؛ در حالی که همراه با ستارگان پرشمار دیگر یک منظومه را تشکیل می‌دهند.»
پس از آن متوجه شدم که قدری با ظاهرش نرم شد و به صلح رسید و گفت: «می‌دونی من از کِی خودم رو زشت دونستم؟ از زمانی که خبرِ معرفی شدن امبر هرد رو به عنوان زیباترین زن جهان خوندم. چون روزنامه‌ی دیلی میل گفته بود که این بازیگر زن، توی فهرست خوش چهره‌ترین‌هاست و دلیلش هم این بوده که طبق «قانون طلایی یونانی»، چهره‌ش بیشترین همخوانی رو با نمودار نسبت طلایی داره و به‌نظرم واقعا همین طوره». من هم در پاسخ به او گفتم:«تا حالا شده که یه سرچ ساده کنی و به جز این همه آدم پُر رنگ و لعابی که چهره و استایل بعضی از اونا در گروی صد قلم آرایش و جراحیه، نگاهی به عجیب ترین مدل های جهان بیندازی؟ افرادی که به نظرم، باید برچسب‌های نادرستِ زشت ترین مدل های جهان رو از اون‌ها برداشت و به خاطر زیبایی‌های منحصربه‌فرد شون لقب خاص ترین مدلهای جهان رو بهشون داد. حالا هم به تو میگم خودت باش. مگه خودت چشه؟
تا به حال شده به این موضوع فکر کنید که هر یک از ما انسان‌ها دارای ویژگی‌های ظاهری، رفتاری، شخصیتی و تربیتی منحصربه‌فردی هستیم که با دیگری تفاوت دارد و زیبایی جهان هم به همین حقیقت است؟ شاید شما به خاطر یکی از همین ویژگی‌های متفاوتتان که اتفاقا سرِ جنگ با آن را داشته‌اید، به موفقیت‌های فوق العاده‌ای رسیده‌اید. به طور مثال، شاید برخی از افراد پلاس‌سایز فکر کنند با وجود علاقه‌ی فراوانی که به مدل شدن دارند، اما تمام درهای این حوزه به خاطر همین ویژگی، به رویشان بسته است که اصلا این طور نیست. به همین خاطر، توصیه می کنیم که حتما به مطلب ما با عنوان «پلاس سایزها! خودتان را دوست داشته باشید» نگاهی بیندازید.
همان‌طور که می‌دانید، در هر فرهنگی معیارهای متفاوتی برای زیبایی وجود دارد؛ مثلا زنان برزیلی ترجیح می‌دهند که چهره‌ی طبیعی و بدون آرایشی داشته باشند، ولی به لب‌های خود و آرایش آن اهمیت زیادی می دهند یا کانادایی‌ها با ابروهای طبیعی خود به صلح رسیده‌اند و آن‌ها را همان طور که هست، دوست دارند و برایشان برنداشتن ابرو نشانه زیبایی است. این‌ها تنها دو مورد از ملاک‌ها و معیارهای زیبایی کشورها و فرهنگ‌های مختلف است.
برای روشن شدن هرچه بیشتر صلح با خود، کافیست نگاهی به عجیب ترین مدل های جهان بیندازید که در ادامه به معرفی برخی ازآن‌ها پرداخته‌ایم.
جیلیان مرکادو (Jillian Mercado)
یکی از زنانی که توانست بایدها و قوانین مد را بشکند، جیلیان مرکادوست.
او که الان به‌عنوان مدل، بازیگر و یکی از مدافعان حقوق معلولان فعالیت می کند، از زمان تولدش دچار بیماری دیستروفی ماهیچه ای یا عضلانی بود و به گفته‌ی خودش تا به یاد دارد، همیشه روی ویلچر بوده که البته این موضوع باعث نشده او از علاقه‌ی خود، یعنی مدل شدن و فعالیت در صنعت مد و فشن دست بکِشد؛ به‌طوری که توانست کار خود را به‌عنوان خبرنگار در حوزه‌ی مد و فشن شروع کرده و سپس با خانه مد دیزل (Diesel) همکاری کند.
جیلیان مرکادو بارها از این که مدل هایی با شرایط او روی جلد مجله‌های مد و فشن نیستند، ابراز ناراحتی کرده و در خصوص آرزوی دوران جوانی خود برای ورود به این عرصه گفته است: «زمانی که جوان‌تر بودم و با مجله‌های مد روبه‌رو می‌شدم، خیلی برایم سخت بود که تصور کنم روزی بتوانم عضوی از دنیای مد باشم، چرا که هیچ کسی را شبیه به خودم نمی‌دیدم و همه‌ی مدل‌ها به یکدیگر شباهت داشتند.»
میکل روفینلی (Mikel Ruffinelli)
شاید اگر میکل روفینلی را نشناسید و با عکس و نامش در فهرست مدل های جهان روبه‌رو شوید، تعجب کنید. میکلِ آمریکایی، با وجود داشتن پهن‌ترین لگن جهان و وزنی حدود ۲۰۰ کیلو تمام باورهای ثابت و همیشگی افراد درمورد مدل شدن را کنار زد و توانست قدم در این عرصه بگذارد.
شاید برای خیلی از افراد این تصور وجود داشته باشد که او اصلا مناسب مدل شدن نیست، ولی خودش چنین فکری نمی‌کند و آن را افتخار می‌داند؛ تا جایی که نمی‌خواهد به لاغر شدن فکر کند و به نوعی هیکل خود را جذاب و فریبنده می‌داند و همسرش هم این موضوع را تایید می‌کند.
این مدل توانسته در طول فعالیت خود در عرصه‌ی مدلینگ، موفق عمل کند و به ازای هر عکس درآمد خوبی داشته باشد.
جیمی بروئر (Jamie Brewer)
اگر روزی با مدلی که سندروم داون دارد روبرو شوید، در ذهن خود او را در فهرست عجیب ترین مدل های دنیا قرار می دهید؟
جیمی بروئر یکی از مدل های موفقی است که با وجود بیماری سندروم داون، نام خود را به‌عنوان بازیگر و مدل ثبت کرده است. شهرت او از بازی در سریال «داستان ترسناک آمریکایی» (American Horror Story) آغاز شد و سپس توانست اولین فردی باشد که با وجود داشتن سندروم داون روی کت‌واک هفته‌ی مد نیویورک قدم بگذارد. این مدل و بازیگر گفته بسیار خوشحال است از این که می‌تواند الگوی زنان دیگر باشد و آن ها را تشویق کند تا خودشان را پنهان و سانسور نکنند و درواقع همان چیزی باشند که هستند.
لیزا اوستانینا (Liza Ostanina)
وقتی یک آژانس معروف مدلینگ به او پیشنهاد همکاری داد، در باورش نمی گنجید، چرا که اصلا خودش را فردی زیبا نمی دانست. این بخش کوچکی از زندگی لیزا اوستانیناست که در حال حاضر یکی از خاص ترین مدل های جهان است. اگر به این مدل نگاهی بیندازید، بدون شک چهره‌ی او را تا حدی دور از استانداردهای اولیه‌ی یک مدل می‌دانید، اما او از سن نوجوانی فعالیت در عرصه مدلینگ را شروع کرد و سپس راهی پایتخت های مد جهان شد و آن قدر به موفقیت رسید که توانست با برندهای مشهوری چون پرادا، گوچی، دیور و... همکاری کند.
مطلب پیشنهادی: صنعت مدلینگ توسط یک زن به چالش کشیده شد.
