خواندنی های زیبا و آموزنده درباره خدا
هر لحظه با هر دم و بازدم به یاد صاحب نفسم هستم! آنگونه که فهمیدم وجودم ذره ای ناچیز از وجود خالق این جهان است.
این که هر کس با بینش فردی خود وجود خدا را حس کند، با او حرف بزند، خواسته هایش را بخواهد، شکر کند، بماند…
وجود چنین خالقی تنها مرا به سوی بینش و فهمی عظیم در این جهان هستی سوق می دهد.
مگر می شود هر شب که چشمانم را می بندم و صبح با طلوع ذره ذره درخشان خورشید باز می کنم بدون خدا باشم!
مگر می توانم لحظه ای بدون او باشم.
زندگی بدون خدا چه معنا و مفهومی دارد؟
وقتی درک کردم و به این یقین رسیدم که آفرینش هر چیزی در این جهان به حمد و ستایش خدا مشغول است!
خدای من:
آیا تنها برای 60 یا 70 سال زندگی روتین، خورد و خوراک و پوشاک، یک تفریح ساده و سرگرمی کوتاه در این دنیا بوجود آمده ام؟
در آفرینش من و میلیاردها میلیارد مخلوق در این جهان چه چیزی نهفته است؟
باورم در این است..
از بهار باید الهام گرفت و از پاییز، عبرت!
شکفته شدن و خزان شدن برگ هایی که بی صدا روی زمین می افتند! دقیقا تولد و مرگ را برای من تداعی می کند!
شاید یکی از دلایلی که عاشق پاییزهستم همین تداعی تولد و مرگ است.
بی خدا باشم، بی توجه به خالق این جهان؛ چه چیزی می فهمم از عظمت لایزال این دنیای شگفت انگیز…
وقتی می نگرم برگ های نونهال کوچکی که زیر نور خورشید سر سبزتر می شوند، رشد می کنند، زیبایی و اکسیژن می دهند…
و من که یک انسانم 5 دقیقه زیر نور خورشید نمی توانم دوام بیاورم!
خدایا آیا باید با توکل به تو همانند برگهای بی شمار زیر نور خورشید شوم!؟ خدایا به من بفهمان که در این جهان نمی توانم بی تو و غافل از تو باشم.
خدایا وقتی با گردش مردمک های چشمم ذره ذره عظمت و آفرینش تو را می بینم می فهمم و باید بفهمم که برای رسیدن به کمال مطلق که (خود تویی) بینهایت راه وجود دارد.
پس بدانید و درک کنید که:
رسیدن به سرآغاز آفرینش در گرو فهمیدن، درک کردن و جستجوی خالق این جهان است.
کمی تامل و اندیشه نه فقط برای داشتن زندگی لاکچری و بی دردسر، تنها برای اینکه آن چیزی را، می فهمی و درک می کنی، که هر انسانی لایق فهمیدن آن نیست.
رسیدن به خدا و روح پاکی که بینش تو را به خدا و این جهان شگفت انگیز هموار کند؛ یعنى گذر از دروغ، حسد، ریا، تكبر، نفاق، ظلم، غفلت، مراغبه، خلوت و تنهایی با خالق جهان…!
انسان بودن، ارزش قائل بودن، احترام گذاشتن، مهم دانستن آرامش و آسایش همنوعت شروع راهی بی پایان برای رسیدن به کمال و نور الهی ست.
نگذاریم گل جوانی و عمرمان در غلفت از خالق این جهان و زیبایی های بی نظیر کائنات پژمرده شود.
تا فرصت هست با یاد او، توکل به او، پشتیبانی او به شگفتی های این جهان پی ببریم.
چکیده ای از آنچه درک کردم را نقل کردم. امیدوارم که قبل از این که روح اجین شده با جسمم از هم جدا شوند خیلی بیشتر از این ها درک کنم و بینش و فهم این جهان، و نور الهی برسم.
در پناه خالق یکتا…
