موضوع طلاق توافقی در حال حاضر در بسیاری از جوامع و قوانین در دنیا به عنوان یک راه حل برای جدا شدن دو نفر که ازدواج کرده‌اند، مورد استفاده قرار می‌گیرد. با این حال، برخی مردم ممکن است در حالی که باردار هستند، این سوال را بپرسند که طلاق توافقی در دوران بارداری ممکن است یا خیر؟
در ادامه باید توضیح دهیم که قوانین و مقررات مربوط به طلاق توافقی در بارداری وابسته به قوانین و مقررات اسلام و شرع در ایران است. با این حال، بیشتر کشورها به زنان باردار به عنوان یک گروه حساس توجه می‌کنند و در بسیاری از موارد، طلاق توافقی در این شرایط ممکن است محدودیت داشته باشد. با ما همراه باشید.
قوانین طلاق توافقی در دوران بارداری در ایران چگونه است؟
در برخی کشورها، طلاق توافقی برای زنان باردار تنها در صورتی که حقوق و منافع وی به طور کامل حفظ شود، قابل قبول است. در برخی دیگر از کشورها، طلاق توافقی برای زنان باردار ممنوع است و تنها پس از تولد فرزند، این امکان برای آنها فراهم می‌شود.
بنابراین، به طور کلی می‌توان گفت که زنان باردار ممکن است قادر به گرفتن طلاق توافقی باشند، اما این مسئله بستگی به قوانین و مقررات مربوط به طلاق توافقی در هر کشور دارد. در کشور عزیزمان ایران هم قوانین طلاق توافقی در صورت بارداری بستگی به دستورات دین مبین اسلام دارد و مدت عده هم با توجه به قوانین شرعی تعیین می‌شود. به گونه‌ای که هیچ محدودیتی برای طلاق توافقی زن باردار وجود ندارد.
زن باردار امکان طلاق توافقی را دارد؟
امکان طلاق توافقی زن باردار وجود دارد. وضعیت بارداری زن، اصولاً برای صدور حکم طلاق توافقی مهم نیست. اگر زوجین به توافقی رسیده باشند و تصمیم به جدایی گرفته باشند، زن باردار همچنان حق دارد تا طلاق توافقی را درخواست کند. امکان طلاق توافقی در دوران بارداری طبق دستورات شرعی وجود دارد ولی عده طلاق زن حامله با عده طلاق زن معمولی متفاوت است.
برای صدور حکم طلاق توافقی، زوجین باید توافقی در مورد شرایط جدایی خود داشته باشند. این شرایط می‌تواند شامل تقسیم اموال، نگهداری و تربیت فرزندان، نحوه وضع حمل، پرداخت نفقه و سایر مسائل مرتبط با جدایی باشد.
در صورتی که زوجین به توافق برسند و یک توافقنامه طلاق توافقی تهیه کنند، می‌توانند این توافقنامه را به دادگاه خانواده ارائه کرده و پس از صدور گواهی عدم سازش، درخواست صدور حکم طلاق توافقی را به دادگاه اعلام کنند. مهم است که هر دو طرف به طور آگاهانه به توافق برسند و حقوق و منافع هر دو طرف و همچنین منافع فرزندان را در نظر بگیرند.
آیا زن باردار می‌تواند از طرف خودش طلاق بگیرد؟
درخواست طلاق توافقی در دوران بارداری می‌تواند از طرف زن باردار باشد. یعنی زن باردار امکان درخواست طلاق از طرف خودش را دارد. در صورتی که زن در شرایط عسر و حرج باشد، مانند عدم پرداخت نفقه توسط شوهر یا غیبت شوهر بیش از چهار سال و سایر موارد مشابه، می‌تواند به دادگاه خانواده درخواست طلاق را ارائه کند. در این موارد، زن باید قادر باشد صحت و سقم این مسائل را به دادگاه ثابت کند.
اگر این موارد احراز شود، دادگاه می‌تواند حکم طلاق را صادر کند و زن باردار هم می‌تواند با استناد به این حکم، طلاق خود را بگیرد و از قید زوجیت مطلقه شود. به عبارت دیگر، بارداری زن مانعی برای درخواست طلاق از طرف خودش ندارد و در صورتی که زن باردار در شرایط فوق‌الذکر باشد و مستندات لازم را تأیید کند، می‌تواند حق طلاق را از طرف خودش درخواست کند.
طلاق به درخواست زوج با وجود باردار بودن زن
درخواست طلاق توافقی در دوران بارداری می‌تواند از طرف زوج زن باردار باشد. یعنی در قوانین ایران، مرد هر زمان که بخواهد، این اختیار را دارا است که از مقام قضایی، چه به دلایل غیرموجه و چه موجه، درخواست طلاق و صدور گواهی عدم امکان سازش نماید، حتی اگر زن باردار باشد و تمایلی به طلاق نداشته باشد.
در طلاق از طرف مرد، وجود بارداری در زن تفاوتی را ایجاد نمی‌کند و مرد باز هم می‌تواند درخواست طلاق را ارائه کند. با این حال، طلاق به پرداخت تمامی حقوق مالی زن، چه باردار باشد و چه غیرباردار منوط می‌شود.
طلاق توافقی در دوران بارداری چه شرایطی دارد؟
در شرایط طلاق توافقی برای زن باردار، برای رسیدن به توافق لازم است زوجین در مورد موارد زیر به توافق برسند:
- نفقه بارداری: زن باردار حق دارد که نفقه بارداری خود را از شوهر خود دریافت کند. زوجین می‌توانند توافق کنند که چه مقدار نفقه بارداری پرداخت شود و چگونه این مبلغ تعیین شود.
- هزینه‌های زایمان: زوجین باید در مورد هزینه‌های زایمان و مراقبت‌های پس از زایمان توافق کنند. ممکن است توافق شود که هزینه‌های زایمان به صورت مشترک تقسیم شود یا درصدی از آنها بر عهده شوهر قرار گیرد.
- حضانت فرزند: در صورتی که زن باردار دارای فرزند (ان) یکساله یا بیشتر باشد، توافق بر سر حضانت فرزند (ان) نیز لازم است. زوجین باید توافق کنند که فرزند (ان) به چه صورت و با چه توزیعی بین آنها حضانت شوند.
در هر صورت، توافقنامه طلاق توافقی باید شامل تمامی مسائل مرتبط با زندگی پس از طلاق، شامل مسائل مالی، حقوق فرزندان و مسائل دیگر، باشد.
عده طلاق زن باردار چقدر است؟
مدت عده طلاق توافقی در دوران بارداری تا زمان وضع حمل است. مدت عده طلاق بر اساس قوانین مدنی ایران، سه ماه و ده روز است. به این معنی است که زن باردار باید تا زمان تولد نوزاد، عده نگه داشته باشد.
به عنوان مثال، اگر زن باردار در ماه سوم بارداری باشد، عده طلاق تا پایان شش ماه بارداری ادامه خواهد داشت. اما اگر زن در ماه هفتم بارداری باشد، عده طلاق تنها دو ماه خواهد بود.
مدت عده طلاق برای زن باردار برابر است با مدت زمان باقیمانده تا تولد نوزاد و از آغاز عده تا پایان وضع حمل زن.
در زمان باردار بودن زن حضانت فرزندان به عهده کیست؟
طبق قانون در زمان بارداری زن، حضانت فرزندان بر عهده مادر است. یعنی تا سن ۷ سالگی فرزندان، با مادر خواهند بود. این حق حضانت فرزند با مادر مستقل از وجود یا عدم وجود توافق پدر و مادر است و بر اساس قانون تعیین می‌شود.
البته در صورتی که مصلحت فرزندان به نیاز به حضانت تنظیم شده با پدر باشد، دادگاه می‌تواند با اعمال قواعد قهری، رای بر خلاف حضانت مادر صادر کند. به همین ترتیب، در صورتی که پدر غایب باشد یا در قید حیات نباشد، جد پدری (نزدیک ترین آقایی که حقوق پدری را بر داشته باشد) مسئولیت حضانت فرزند را به عهده می‌گیرد.
سخن آخر
اگر زوجین تمایل به اتمام رابطه ازدواجی خود داشته باشند و به توافق در مورد مسائل مرتبط با بارداری و حقوق فرزندان برسند، طلاق توافقی در دوران بارداری می‌تواند انتخابی مناسب باشد. در طلاق توافقی، زوجین به صورت خودجوش و با توافق دادن به شرایطی که در توافقنامه طلاق توافقی ثبت می‌شود، از هم جدا می‌شوند. این شرایط می‌تواند شامل مسائل مالی، تقسیم دارایی، نفقه بارداری، نفقه فرزندان و حضانت فرزندان باشد.
اما در هر صورت توصیه می‌کنیم قبل از هرگونه اقدامی از مشاوره با گروه وکلای پارسای غافل نشوید تا هیچگونه حقوقی از شما ضایع نشود. گروه وکلای پارسای بیش از ۱۵ سال است که در زمینه طلاق، انحصار وراثت و انواع دعاوی خانوادگی فعالیت دارد و با وکلای آقا و خانم با تجربه می‌تواند بهترین انتخاب برای شما باشد.
